Klas 1/2/3

Klas 4/5/6

LOGO'S OMROEPEN - BONT

LOGO OMROEPEN

AVROTROS

EenVandaag in de klas (AVROTROS) geeft meer context bij de actualiteit. Binnenland, buitenland, politiek, economie, veiligheid, gezondheid en cultuur.

Programmaheaders

Burgerschap, mediawijsheid, welvaart en samenleving

EenVandaag in de klas

Programmalogo's

Naar de website van EenVandaag

Bekijk ook

Extra's

Schooltv biedt meer dan video's! Ontdek onze extra inhoud:

Ontvang jij de nieuwsbrief al? Blijf op de hoogte door je aan te melden en ontvang elke maand een nieuwsbrief naar keuze in je inbox!

Ik had mijn handen voor mijn borsten. Die foto was alleen voor hem. En toen zag de hele stad hem.
Als Anna zestien is, stuurt ze een foto van zichzelf naar een jongen die ze leuk vindt, maar daarna zien andere mensen die foto ook, wat niet de bedoeling was. Exposing en online shaming komen steeds vaker voor en het heeft veel impact. En slachtoffers durven zich bovendien lang niet altijd te melden bij de politie. Dat weet ook Stefano. Op zijn veertiende zag hij naaktbeelden van zichzelf online staan. 
Ik was veertien jaar oud. Ik ging naar de middelbare school en toen werd ik op een dag wakker en toen was er een naaktvideo van mij gelekt op op Twitter. Vervolgens zie je dan jezelf naakt voor de camera zitten en je herkent jezelf. Dat is nog het erge. En je masturbeert voor de camera. En als je dat dan ziet zonder dat je hier van bewust bent dat dat is opgenomen dan stort je wereld in. Dat gevoel dat je valt en je niet kan vastpakken. Ja, dat is verschrikkelijk. 
26 is Stefano nu. Als dertienjarig jongetje leerde hij op MSN ene Lisa kennen, met wie hij chatte. Maar Lisa bleek een fake account dat hem verleidde tot seks voor de webcam. Dat hij gefilmd werd, hij had geen idee. 
Echter weet ik niet wie dit was. Het blijft tot op de dag van vandaag nog steeds het mysterie van wie dit heeft gedaan, want uiteindelijk bleek Lisa geen Lisa te zijn. Uiteindelijk bleek Lisa geladen video's te zijn, waar ik heel naïef op heb gehandeld. 
Stefano was destijds een van de eerste slachtoffers van online shaming. Inmiddels gebeurt dit steeds meer jongeren. Uit cijfers blijkt dat van de meisjes in de leeftijd van 16 tot 18 35% te maken had met online seksueel geweld. Bij de jongens van die leeftijd gaat het om 9%. 
Dus op dat moment als veertienjarige jongen dan, weet je niet hoe je je moet voelen. Superonzeker, kwetsbaar en ja, voor mij was dat wel een moment dat ik het even allemaal heel somber inzag. 
Een topje van de ijsberg, zeggen deskundigen. Ook wraakporno, het ongewenst verspreiden van intieme beelden door je ex of onbekenden, neemt toe. De nu 28-jarige Anna kreeg ermee te maken. 
Ik was toen zestien toen ik iets had met een jongen van achttien. En ja, wij waren verliefd op elkaar. We vonden elkaar leuk en op een gegeven moment heb ik hem een fotootje van mezelf gestuurd via de webcam waarop mijn middel te zien is tot aan mijn kruin. En daarin hield ik eigenlijk mijn handen voor mijn borsten en ik heb daar toen eigenlijk verder niet per se bij stilgestaan of over nagedacht. Ik was een puber. Ik vond het leuk dat die foto wellicht zou uitlekken. 
Anna was drie jaar later al aan het studeren toen de bewuste foto plotseling online werd verspreid. Door wie weet ze nog steeds niet. 
Heel de stad waar ik vandaan kwam, die had die foto gezien. Dus ik werd in groepsapps gegooid en uitgescholden, opgewacht, gebeld, middenin de nacht met lelijke berichten als wat doe je voor geld? We willen je verkrachten, mooie tieten op straat roepen, nou, dat soort dingen. 
Nou, bij mij was het echt het uitlachen, het nawijzen, het nakijken. He, dat is hij van die video. En wat ik ook merkte, dingen naar me toe gooien, ook bespuugd. Je wordt neergezet als een dader, terwijl je op dat moment een slachtoffer bent van iets waar jij niks aan kan doen. 
Ja, dat is... Dat is echt geen fijn gevoel dat mensen je zo labelen. Ik ging bijna in die naam geloven. 
Maar niemand verandert wie ik ben. Ik ben Anna. 
Anna deed mee aan een campagne om slachtoffers te laten weten dat ze hulp kunnen krijgen. 95% van de slachtoffers houdt het stil. Zeggen niks. Vooral niet tegen hun ouders. 
Ik schaamde me vooral en ik voelde me ook echt vernederd. Verraden. Met als gevolg dat ik dacht nou, hier ga ik met niemand over in gesprek. Ik ga dit niet met mijn ouders delen. Dit is iets van mij en je voelt je ook schuldig dat je denkt, hoe kan ik zo dom zijn? Eigenlijk het hele gesprek voer je de hele tijd alleen in je eigen hoofd. 
Ik heb het heel lang verdrongen. 
En er niet over gepraat?
Niet over gepraat. Ik heb het wel eens benoemd. Als ik dan op een gegeven moment vrienden met iemand werd zei, dan benoemde ik het heel kort dat het eigenlijk niet zo erg leek. Terwijl dat is het grootste trauma in mijn leven geweest. Dat heeft ervoor gezorgd dat ik bepaalde dingen niet heb kunnen doen. Dat er een paar jaar anders ingevuld zijn geweest dan ik ze eigenlijk had willen invullen. Dus ja, verdrongen omdat je je schaamt je ook. Je denkt ook van ja, ik wil helemaal niet dat mensen dit weten. Ik wil zo snel mogelijk dat dit klaar is en dat is helemaal niet de goede oplossing. 
Niemand verandert wie wij zijn. 
Niet praten, je isoleren, angstig en depressief worden ligt op de loer. Anna vond uiteindelijk de moed om te praten, het begin van haar weg omhoog. Nu geeft ze voorlichting om het taboe te doorbreken. 
Ik geloof dat er echt iets moet gebeuren met het bewustzijn en hoe wij als samenleving reageren, ook op dit soort beelden. Want voor mij was het niet per se het uitlekken van de foto wat ik zo erg vond, maar de reactie van anderen. Eigenlijk de blaming van anderen dat maakt, ja wat het meest traumatisch voor mij is geweest en eigenlijk dat soort uitspraken. En dat begint dus wel echt bij de voorlichtingslessen. Mensen bewust maken, mensen trainen in ja, hoe ga je eigenlijk om met dit soort beelden van een ander? 
Stefano kostte het jaren het trauma te verwerken. Nu deelt hij zijn verhaal op scholen en moedigt hij slachtoffers aan het toch aan iemand te vertellen. 
We hadden seks en hij filmde het. 
Jongeren, ouders en docenten moeten inzien dat slachtoffers geen schuld hebben, maar de verspreider en dat sexting normaal is. Dat je juist een open gesprek moet voeren met jongeren hoe ermee om te gaan, zegt Stefano. 
Ik geloof dat dit een onderdeel is tegenwoordig van de seksuele ontwikkeling van jongeren, omdat...we hebben allemaal een smartphone, dus ik vind ook niet dat we het moeten verbieden. Maar hoe goed is het nou als we, net zoals dat we hen leren een condoom te gebruiken voor seks, ook preventief aan de slag gaan met: hoe zet je nou sexting in en hoe kan je voorkomen dat je geëxposed wordt? Hoe kun je de risico's inperken, mocht je dit wel interessant vinden. Met name jongens hoopt Stefano over de streep te trekken om hulp te zoeken, want ook zij worden slachtoffer, maar het taboe bij hen is nog groter. Er was een punt waarin ik dacht dat ik nooit dit verhaal ging vertellen. Nu vertel ik het voor klassen, zalen met veel jongeren. Dus ja, ik schaam me niet meer. Ik ben juist heel, het klinkt misschien gek, maar heel trots dat ik hier nu sta.

EenVandaag in de Klas

Anna en Stefano zagen tot hun schrik een naaktfoto en naaktvideo van zichzelf online staan. Ze voelden zich slachtoffer, maar werden door hun omgeving gezien als een dader. Hun ervaring is: als je zoiets meemaakt, praat erover.

Je naaktfoto’s op internet: en nu?

Op de Canarische Eilanden zie je twee verschillende werelden. Aan de ene kant de luxe en comfortabele toeristenwereld waar mensen genieten van het strand, all-inclusive resorts en restaurants. Maar aan de andere kant: de eilandbewoners. Die leven voor een groot deel in bittere armoede. De zuidkust van Tenerife. 
Plaatsnamen bekend van de websites van de all-inclusive aanbieders. Los Cristianos, Playa de America, Adige, Los Gigantes. Onbeperkt eten en drinken. Een armbandje dat recht geeft op alles. Maar dat heeft een hoge prijs en die prijs wordt niet door de miljoenen toeristen betaald. Hier vinden de werkende armen een thuis. Velen van hen zijn kamermeisjes. Ze verdienen ongeveer 1300 euro in de maand, maar onder de € 1.000 kun je hier niets huren. 
La Laguna in het noorden van Tenerife. Hier lopen de vuilnismannen af en aan. Het stadje op de Werelderfgoedlijst moet wel aantrekkelijk blijven voor toeristen. Hier woont ook de president van de eilanden. 
Afgelopen jaar bezochten 16 miljoen toeristen één van de acht Canarische Eilanden en als die trend zich doorzet, zijn het er binnen enkele jaren 17 miljoen. 
Veel groei is niet meer mogelijk, maar terugdringen van het toerisme is niet gewenst, vindt Cala Vigo, want volgens hem zijn de eilanden volledig afhankelijk van de toeristen uit Europa. De omzet van de toeristische industrie op de eilanden is € 20 miljard per jaar, maar de Canarische Eilanden zijn de op één na armste regio van Spanje. Het gemiddelde inkomen ligt op ongeveer 1500 euro per maand en veel jongeren wonen thuis tot hun dertigste. Maar de toeristen krijgen daarvan niets mee. Zij zijn heilig verklaard door de industrie en de regering van de eilanden. De nadelen voor de eilanders zijn veel groter geworden dan de voordelen. Carmen Pena Curbelo, lid van de kleine oppositiepartij Drago, denkt dat het omslagpunt is bereikt. Het model werkt niet meer, het massa-is-kassamodel, meer is beter. Op Tenerife, Gran Canaria, Lanzarote en Fuerte Ventura komen de inwoners in opstand.

De Canarische Eilanden trekken jaarlijks miljoenen toeristen, die genieten in luxe all-inclusive resorts. Maar een groot deel van de lokale bevolking leeft in armoede. Volgens actiegroepen op de eilanden kan dit niet langer zo doorgaan.

De gevolgen van massatoerisme op de Canarische Eilanden

Om te weten wat er in een bakje ijs zit, kun je natuurlijk kijken op de ingrediëntenlijst. Maar hoe weet je nou eigenlijk of het gezond is of juist ongezond? Daar moet de nutriscore bij helpen. Het is een kleurcode die jou laat zien wat nou eigenlijk de juiste keuze is. Wetenschappers vinden dat systeem hoognodig, maar het is niet perfect. 
We hanteren daar vooral dan de schijf van vijf, de richtlijn de schijf van vijf, waarin je eigenlijk alle voedingsmiddelen kunt indelen in gezond en ongezond. En dan, als je zo naar de supermarkt kijkt, dan is 80% van wat er in de supermarkt ligt is ongezond. 
80% van het voedings aanbod in supermarkten is op basis van de schijf van vijf ongezond te noemen. Wil je als consument een gezonde keuze maken, dan is dit een behoorlijke zoektocht. 
Het is voor heel veel mensen echt: waar ligt die 20%? Waar moet ik op letten? Dus ja, dat is echt wel een valkuil. 
Leroy van der Ree is diëtist en eigenaar van het Insta-kanaal Voedingsweetjes. Het probleem zit volgens hem bij het aanbod van de supermarkten. 
Ik denk dat de supermarkten ook een hele belangrijke rol hebben om hun aanbod eens een keer te gaan herzien en misschien meer richting 50-50 gaan. Of juist 80-20 andersom. 
Wat gezond eten is of ongezond is niet alleen een vraagstuk van nu. Op de vroegere huishoudschool werd hier ook al serieus les over gegeven. 'Omdat alle beschikbare stoffen die voor de voeding van belang zijn zo nuttig mogelijk gebruikt worden, worden er speciale kookcursussen gehouden waarbij de nieuwste recepten worden toegepast.'
Wij worden overspoeld met ongezonde voeding en je kunt wel zeggen dat de ongezonde keuze de gemakkelijke keuze is op dit moment. En eigenlijk zou je willen dat de gezonde keuze de gemakkelijke keuze is. 
Om de consument te helpen gezondere keuzes te maken is de nutriscore het officiële voedsellogo voor Nederland. Een stoplichtsysteem waarbij direct duidelijk is welk product gezond is en welk product ongezond. Zo is een product met een donkergroene A gezond en een donkerrode E ongezond. De score wordt gebaseerd op de hoeveelheid gezonde en ongezonde bestanddelen in een product. Veel zout, suiker of vet zorgt voor een lage score. Vezels, eiwitten, weinig suiker en vet zorgen voor een hogere score. Goed en slecht worden tegen elkaar afgewogen en dat levert de totaalscore op. 
De nutriscore is een oplossing voor consumenten om hen het gemakkelijker te maken gezonde keuzes te maken. Op twee manieren. Aan de ene kant: de consument staat in het schap en ziet alle producten en weet dan dat de groene A een gezondere keuze is dan de rode E. En aan de andere kant producenten, die voelen zich gestimuleerd om een zo gezond mogelijke nutriscore op hun verpakking te krijgen en zullen dus hun best doen hun product te innoveren en gezonder te maken. 
Annet Rodenburg is kritisch op de nutriscore. Als lector Voeding en Gezondheid aan de HAS Green Academy heeft ze zo haar bedenkingen over het functioneren van het logo. Er zijn talloze voorbeelden dat fabrikanten wel toevoegingen doen. Maar wordt het daar ook echt gezonder van? 
Ja, nou dat is nog een goeie, want daar zit dan ook net een probleem met nutriscore. Dat een fabrikant eigenlijk een product op twee manieren kan innoveren om een gezondere A of B te krijgen. En dat is of zout en suiker, dus dat wat daar uit moet, eruit te halen of wat anders toe te voegen, zoals bijvoorbeeld vezels of wat extra eiwitten. 
Doet die fabrikant dat dan uit een soort van verantwoordelijkheidsgevoel voor de consument? Of doet die fabrikant dan omdat die denkt nou, en dan krijg ik een A, dat staat beter in het schap. 
Ja, de fabrikant doet dat vooral omdat je dan een A krijgt en hij verwacht dat dat beter verkoopt. 
De nutriscore is een Europees voedingslogo, ooit bedacht in Engeland, later verder uitgewerkt in Frankrijk en nu ook ingevoerd in België. Het is een vrijwillig logo, maar uiteindelijk is het wel de bedoeling dat alle Europese landen de nutriscore gaan gebruiken. In Nederland wordt sinds 2019 met het logo geëxperimenteerd. Na kritiek van wetenschappers en diëtisten is het algoritme aangepast. Maar nog steeds werkt het systeem niet feilloos. 
Het zegt niks over de gezondheid, het zegt iets over de samenstelling. E dan een A is de meest gezonde samenstelling en de rode E is dan de minst gezonde samenstelling. 
Maar nou heb ik begrepen dat bijvoorbeeld vetten niet alleen maar slecht zijn. 
Nee, klopt en daar zit ook wel het probleem dat je bijvoorbeeld deze zalm hebt. Daar zit natuurlijk superveel vet in, maar ook de gezonde vetten waarvan het voedingscentrum zegt eet één keer per week vette vis. Daar zitten vetten in die goed zijn voor je brein. Maar de nutriscore kijkt heel sec naar het vetgehalte en die concludeert dat dat een minder gezonde keuze is. Dus een D he. 
Ja. D. Ja dus, de consument denkt hé, dit is eigenlijk helemaal niet zo gezond en het Voedingscentrum zegt ja, dit is wel gezond omdat er gezonde vetten in zitten. 
Omdat het algoritme achter de nutriscore te vaak een afwijkende score gaf, is de rekenmethode aangepast en geëvalueerd door de Gezondheidsraad. Volgens vicevoorzitter Marianne Geleijnse is het systeem nog niet feilloos, maar geeft het nu in ieder geval beter aan welke producten een ongezondere samenstelling hebben. 
Nou, bepaalde voedingsmiddelen die voor Nederland heel belangrijk zijn, zoals brood. Ja, dat maakt dat nu het nutriscore logo niet goed onderscheid tussen witbrood, bruinbrood, volkorenbrood. Terwijl we ook wel weten op basis van allerlei andere wetenschap dat je juist dat volkorenbrood moet hebben. Dat is een voorbeeld, maar ja, dat kan je echt wel schoonheidsfouten zien. Het is natuurlijk een puntsysteem dat gebaseerd is op veel meer nutriënten dan alleen de vezel en dat kan net onhandig uitpakken. Het hangt ook af van wat er verder nog in zo'n voedingsmiddel zit en hoe zwaar je dat weegt. Dus daar zitten haken en ogen aan. 
Een logo is dan één oplossing, maar niet voldoende. Je moet veel meer doen. Je moet...Wat? Nouja, eigenlijk alles wat je zou kunnen doen moet je aanpakken. Dus suikertaks, btw-verlaging van groente en fruit. Als wij dit soort dingen niet doen, dan blijven we dweilen met de kraan open. Als je kijkt naar gezondheidszorgbudgetten die vele miljarden zitten, terwijl preventiebudget, preventie tegen overgewicht en obesitas voor de helft teruggedraaid wordt. Het is echt ongelooflijk. We blijven maar dweilen met de kraan open als het om dat soort dingen gaat.

Hoe gezond is een product? Dat kun je aflezen aan de nutriscore, een kleurcode op de verpakking. Maar op die score is volgens voedingswetenschappers wel wat aan te merken.

Hoe betrouwbaar is de nutriscore?

Hoe zwaar het is geweest om gevangen te zitten in een concentratiekamp tijdens de Tweede Wereldoorlog, dat kunnen niet veel mensen navertellen. Maar David Groenteman kan dat wel. Hij is inmiddels 99 jaar oud en heeft Auschwitz overleefd, het grootste concentratiekamp van de nazi's. 
Er zijn toch 1,5 miljoen mensen even doodgemaakt in Auschwitz. 1,5 miljoen mensen vergast. De schoorsteen rookte de hele dag waren ze mensen aan het verbranden. Dag en nacht. Je kon de rook uit de schoorsteen zien komen van het crematorium. 
David Groenteman, 99 jaar oud. Hij raakte bijna alles kwijt wat hem lief was. Hier in deze stad Amsterdam. Op deze brug begint het, mei 1940. Je moet hier rechtsaf. Het ergste wat mij trof was toen die Duitsers binnenkwamen. Ik stond op de Berlagebrug. Daar kwamen de gemotoriseerde soldaten binnen en daar zag ik mensen uit de buurt staan om ze te begroeten met hun handen omhoog. Het is niet te geloven. Al mijn vriendjes hebben hier gewoond. Allemaal vrienden van school, niemand meer over. Helemaal uitgestorven. Ja, daar, dat is mijn kamer. 
David Groenteman, zoon van een diamantbewerker, staat al jong op de schaats. Hier met zijn zes jaar jongere zusje. David wordt succesvol ijshockeyer, speelt voor het Nederlands Nationaal Team. Tot de bezetting. 
Mochten niet meer in cafés. Joden verboden, Joden verboden overal. Ja, maar ik had jongens van ook van ijshockey. Wij waren in de ondergrondse en we deden veel ondergronds werk na 20 uur 's avonds op een fiets. Krantjes rondbrengen, papier rondbrengen. En toen zijn wij ook verraden. 
Het gaat mis als David met drie verzetskameraden naar Engeland wil reizen. 
Dus zijn we in elkaar geramd in de Doelenstraat, bij de, bij de Hollandse SS. En toen namen de moffen over. Toen werden we ondervraagd in de Euterpestraat, hebben we daar weer een pak slaag gehad en toen voor het gerecht alle vier ter dood veroordeeld. 
De doodstraf. Smeergeld voor de Duitsers van een vader van een van de terdoodveroordeelden zorgt ervoor dat het vonnis verandert in vijftien jaar tuchthuis. 
Toen werden we allemaal naar kampen gestuurd in Duitsland. 
Het wordt een lange reis. Na zeven maanden cel. Een reis die begint in Kamp Vught en eindigt in Auschwitz. 
Ik kwam in Auschwitz aan en daar was een...Moesten we alles uitdoen in de badkamer en dan kregen we dat nummer getatoeëerd. Zei ik. Ben jij Hollandisch? Ja, jij ook, zei ja, ik ook. 
Het is een Nederlandse medegevangene die dit nummer tatoeërt. 
Ze zei ik doe het een beetje netjes zo. Ik heb een heel klein nummer gekregen. Ik zei en hoe is het hier? En hij zegt joh zorg dat je je werk doet, dan laten ze je nog een beetje met rust, maar het is heel gevaarlijk, zegt hij. 's Morgens aantreden, om 6 uur. En 's avonds 18 uur kom je terug, maar met de helft van wat je wegging, de rest werd allemaal doodgemaakt onderweg. Zodra je ophield met werken kreeg je een kogel in je hoofd en weg, karretje kwam het lijk wegbrengen. Een hoop mannen zal ik maar zeggen. Daar bedoel ik mee mensen boven de veertig of zo. Die hadden er genoeg van en gingen 's avonds even aan het draad, dood. 2000 volt zit erop en 's morgens switchten ze dat af af en dan moesten wij die lijken er allemaal uithalen van het draad weghalen. Dat moest je doen. Ja, allerlei werken deden wij, alles. We hebben mensen moeten ophangen ook. 's Avonds op appèl hadden ze een grote tafel met een galg erboven met zes draden, touwen en de jongens hadden bijvoorbeeld een poging gedaan om te vluchten of iets en die hadden al 24 uur tussen de draad gestaan, dus die waren al helemaal duf en dan moesten ze, die moesten op die tafel gaan staan en die hoes om hun nek doen. En als je het niet doet dan hing je ernaast. 
En als u moet schatten hoeveel mensen heeft u zien sterven? Honderden, honderden. David overleeft, want na twee maanden buitenwerk weet hij via een Nederlandse medegevangene werk binnen in een fabriek te krijgen. Als de Russen januari '45 Auschwitz naderen, evacueert de SS het kamp. David moet naar Mauthausen. 
Met open gaten in mijn been en mijn nek op mijn achterwerk. Allemaal open wonden die niet dichtgingen. 
De Amerikanen bevrijden Mauthausen. Ze verzorgen David en hij werkt een tijdje voor ze als vertaler. Maar hij wil terug naar Holland. Via Parijs komt hij in Antwerpen en koopt een fiets. 
Daar ben ik doorgefietst naar Amsterdam. 36 kilo woog ik. 
Davids moeder en oma leven nog. Zijn vader en zusje, ze blijken vermoord. Alle huizen van de familie Groenteman zijn ingepikt. 
Kon geen woning krijgen en kon geen werk krijgen. Amsterdam na de oorlog. Het voelt als een koude douche. 
Ik heb een vriendin waar ik mee op school was, die was ook in Auschwitz geweest en die stond in de rij in de Rijnstraat bij de bakker. Toen hoorde ze de vrouw achter zich zeggen kijk, die hebben ze nog vergeten te vergassen. Maar dat was de mentaliteit hier. 
Gedesillusioneerd emigreert David naar Australië, waar hij een gezin sticht en ook zijn kleinkinderen nu ijshockey spelen. 
Dit is prachtig. Schitterend. Ze hebben geluk, weten niet van oorlog of misère of ellende en dat is het mooie. Maar wij hebben het in ons systeem zitten. Het zit helemaal in je. Onbewust heb je er moeilijkheden mee. Het is anders geworden. Hele outlook op het leven is anders geworden. Je mist toch de mensen die je lief hebt gehad. Die komen nooit meer terug.

David Groenteman heeft tijdens de Tweede Wereldoorlog gevangen gezeten in verschillende concentratiekampen, waaronder Auschwitz. Hij overleefde die kampen, en kan daarom zijn verhaal navertellen. Na terugkomst in Nederland voelde hij zich allesbehalve welkom.

David overleefde vernietigingskamp Auschwitz

Het slavernijverleden beïnvloedt nog altijd het leven van Anaisa en haar moeder Ilse. Pesterijen, onderschatting, uitsluiting, veel mensen met een donkere huidskleur zeggen ermee te maken te hebben. Volgens sommigen is dat een indirect gevolg van het slavernijverleden, dat nog altijd effect heeft op de Nederlandse samenleving.

Vooroordelen door slavernij

Doordat er steeds meer satellieten en raketten de ruimte in worden gestuurd, ontstaat er ook meer ruimtepuin: brokstukken van de ruimtevaart. Op termijn wordt dat ook op aarde een groot probleem.

Steeds meer ruimtepuin

Permanent bevroren grond in de bergen van de Alpen kan door de opwarming van de aarde gaan smelten. En dat heeft grote gevolgen voor de inwoners van Zwitserse dorpen. Er kunnen aardverschuivingen ontstaan.

Permafrost smelt in de Alpen

Volgens sommige historici is Johan van Oldenbarnevelt de belangrijkste staatsman die Nederland gekend heeft. Toch is hij redelijk onbekend. Wat heeft hij allemaal gedaan voor de vorming van de Republiek?

Johan van Oldenbarnevelt

Een groep mensen is na hun coronabesmetting nooit meer de oude geworden. Zij hebben long covid. Ook een groep jongeren heeft hierdoor geen energie om te werken of zelfs om een broodje te smeren.

Long covid

Je wachtwoord, je e-mail en allerlei andere gegevens die zo voor iedereen online te zien zijn. Daar zit niemand op te wachten. Toch gebeurt het steeds vaker dat door een datalek veel privégegevens op straat komen te liggen. Met een paar tips kun je de schade beperken.

Datalek

Bijen zijn belangrijk voor de natuur en voor voedselproductie, maar het gaat slecht met de dieren. Bijenliefhebbers en wetenschappers willen dat de Europese politiek ervoor zorgt dat er minder pesticiden worden gebruikt in de landbouw. Maar dat gaat nog niet zo makkelijk.

Zorgen om de bij

Onder de 18 is alcohol verboden. Toch laten veel ouders hun kind wel eens bier of wijn drinken. Niet slim, vinden kinderartsen. En daar is de moeder van Suus het mee eens.

Echt geen alcohol onder de 18?

De minister zet een streep door de NTR en daarmee ook door Schooltv.          
Laat Schooltv niet verdwijnen. 

Strooigoed en pepernoten

Schrijf je in de voor de maandelijkse nieuwsbrief voor het laatste Schooltv PO-nieuws

Nieuwsbrief PO

Blijf op de hoogte van het laatste Schooltv-nieuws voor VO.

Nieuwsbrief VO

Contact

Schooltv Help

Veelgestelde vragen

Schooltv maakt educatieve content voor het onderwijs, bestaande uit video's en interactief materiaal. Altijd bij de les!

Over Schooltv

Over Schooltv.nl

Schooltv.nl is een videodatabase, gevuld met educatieve en informatieve videoclips, filmpjes, fragmenten, liedjes, animaties, lesvideo’s afleveringen, TV-programma’s, televisieseries, videoverzamelingen en afspeellijsten.

EenVandaag in de klas

Type videos