Klas 1/2/3

Klas 4/5/6

LOGO'S OMROEPEN - BONT

LOGO OMROEPEN

AVROTROS

EenVandaag in de klas (AVROTROS) geeft meer context bij de actualiteit. Binnenland, buitenland, politiek, economie, veiligheid, gezondheid en cultuur.

Programmaheaders

Burgerschap, mediawijsheid, welvaart en samenleving

EenVandaag in de klas

Programmalogo's

Naar de website van EenVandaag

Bekijk ook

Extra's

Schooltv biedt meer dan video's! Ontdek onze extra inhoud:

Ontvang jij de nieuwsbrief al? Blijf op de hoogte door je aan te melden en ontvang elke maand een nieuwsbrief naar keuze in je inbox!

Dag mensen, we zijn hier. Vandaag ga ik het met jullie hebben over hoe iedereen miljonair kan worden met maar € 100. Ook jij ja. Als jij dus op dit moment helemaal nul hebt. Je komt net van school. Je hebt geen geld. Wat is dan de beste manier? Om te beginnen met geld verdienen is op social media te leveragen. Investeren zonder kennis, zonder strategie, zonder gameplan. 
Finfluencers worden ze genoemd. Influencers die op sociale media advies geven over geld, zoals over investeren en beleggen. En sommige van die influencers hebben veel invloed. De tips die de TikTokkers en YouTubers online geven worden goed bekeken en veel jongeren raken geïnspireerd. Maar deskundigen waarschuwen: het is vaak niet zo mooi als het lijkt. 
Welkom allemaal! Dit is de opening van de Week van het Geld. Money, saaf, doekoe, cheese, cheddar, je weet het. 
Wat is de invloed van populaire influencers op de financiële beslissingen die jongeren tussen de zestien en negentien nemen? Het is de centrale vraag van onderzoek uitgevoerd door Platform Wijzer in Geldzaken. De uitslagen zijn verrassend te noemen. Zo zegt 39% van de 1000 respondenten geld te hebben verdiend door online adviezen. 46% heeft geld bespaard en 29% is geld verloren. Het is heel goed dat we ons er bewust van zijn dat jongeren zo beïnvloed worden. Maar het is ook vooral belangrijk voor de jongeren zelf. Dat is de reden waarom we in de Week van het Geld aandacht besteden aan omgaan met geld. 
Christiaan Meijer is afdelingshoofd Wijzer in Geldzaken. Volgens hem is het vooral belangrijk om jongeren te leren kritisch te kijken naar deze online video's en dat zoiets als gratis geld niet bestaat. 
Het is belangrijk dat we ons dit realiseren, dat jongeren heel vatbaar zijn voor invloed op social media. Wij als ouders, wij als docenten, maar ook de jongeren zelf, omdat dat ze kritisch maakt. Omdat het ervoor zorgt dat als ze een boodschap meekrijgen over het het kopen van een product, over het investeren in een bepaald financieel product, dat ze zich afvragen: waarom zou ik dat doen en van wie komt de boodschap? Is dat een neutrale boodschap? Of is dat misschien wel iemand die daarvoor betaald krijgt? Je verdient grof geld. Zo simpel is het. 
Ik stuur het door naar andere mensen, maar het is niet dat ik het dan maar ga kopen. 
Je laat je niet wat dat betreft door beïnvloeden? 
Nee, de laatste stap zet ik nooit. 
Ik denk dat het wel moeilijk is om te zien wat echt is of niet. Maar ik denk bijna alles op Instagram zou ik zelf niet vertrouwen dus. En ik zoek sowieso eigenlijk altijd wel nog op op Trustpilot of het wel te vertrouwen is, de site dus. Je bent best wel kritisch al. Ja. Eigenlijk. Ja. 
Arnhem is dit jaar gaststad van de Week van het Geld. Burgemeester Ahmed Marcouch benadrukt hoe belangrijk het is om goed na te denken over wat je doet met je geld en naar wie je luistert. Vindt u dat er voldoende aandacht is binnen het onderwijs om naar de eigen geldzaken te kijken? 
Ja, wat we merken is dat het nou ja, bijvoorbeeld vooral bij de lessen economie, misschien wel bij burgerschap of maatschappijleer, maar er ligt ook een belangrijke verantwoordelijkheid bij de ouders. Dus wat mij betreft is het onderwijs niet alleen de school alleen, het is de buurt, jongerenwerkers. Het is ook, het zijn ook de ouders. In Arnhem hebben we het vaak over de pedagogische wijk. Met z'n allen kunnen we jongeren in ieder geval zoveel mogelijk weghouden bij de verleidingen in ieder geval van fout geld, maar ook voorkomen ze slachtoffer worden van van criminelen. 
Laat me raden; je bent op zoek naar een manier om online geld te verdienen vanuit huis. Hoe kan ik meer geld verdienen? Een vermogen opbouwen van meer dan € 1 miljoen? 
Hoe laat je je beïnvloeden door social media? Hoe is dat bij jou als het gaat over geldzaken? 
Ja, geld. Het is natuurlijk een heel belangrijk iets. Ik ben nu zelf 21, woon ook al drie jaar op mezelf, dus ik heb daar ook al, krijg daar best wel veel te maken mee. En ik merk dat ja, social media is gewoon heel erg een een platform waar je zoveel tegenkomt. En ik ben ook van de creatieve sector, dus dan heb je ook wel wat snel wat soms mensen hier benaderen. En ik ga me dan toch soms wel afvragen is dit echt serieuze benadering of is het inderdaad een benadering, wil die gewoon geld van me wil, zeg maar. 
Communicatiewetenschapper aan de UvA Eva van Reijmersdal vindt de uitslag van het onderzoek ook verrassend en benadrukt dat de beïnvloeding van influencers niet alleen maar slecht is. Soms gaat het om relevante en nuttige informatie. Je hebt mensen die posts maken over hoe je geld kan besparen, hoe je aan het eind van de maand uitkomt met je budget. Je hebt influencers die vertellen over hoe je van je studentenbudget goed rond kan komen, wat voor boodschappen moet doen, waar je op je verzekeringen moet letten. Dus het is niet alleen maar het gaat niet alleen maar over crypto's en risicovolle beleggingen. Het is eigenlijk een heel breed palet aan informatie die jongeren vinden op social media. Ja, zowel goede als slechte. Ja, inderdaad. Zowel dingen waar ze hun voordeel mee kunnen doen, zodat ze alert worden op wat er allemaal speelt bij verstandig omgaan met geld. Maar soms worden ze misschien ook wel gepusht richting een keuze die niet zo verstandig is. Begrijp dit salestijgers Jij bent zelf verantwoordelijk voor succes. Je kunt enkel jezelf in de spiegel aankijken.

‘Iedereen kan miljonair worden!’, ‘Word rijk door nu te investeren in crypto!’. Influencers die financiële tips geven op social media laten het vaak lijken alsof rijk worden heel simpel is. En ze hebben veel invloed, vooral op scholieren.

De invloed van finfluencers

Weet jij of je een erfelijke afwijking hebt in je genen? Bij niet iedereen wordt dat duidelijk, omdat zo'n afwijking niet altijd leidt tot een ziekte of een aandoening. Maar zo'n erfelijke afwijking kan wel voor problemen zorgen bij je toekomstige kinderen. Om dat te voorkomen is het voor mensen binnenkort mogelijk om hun DNA te laten testen, al voordat ze aan kinderen beginnen. 
Heb jij een kinderwens? Ja, lijkt me wel... Lijkt me wel leuk om kinderen te krijgen later. Ik weet niet of ik kinderen wil. Ja ja, op een gegeven moment. Ik bedoel nu natuurlijk nog niet. Maar ja, op een gegeven moment lijkt me dat wel heel leuk. Zomaar een aantal studenten in een café. Wellicht zijn het de ouders van de toekomst. De Gezondheidsraad heeft nu positief advies gegeven over de zogenaamde dragerschapstest. Stellen met een kinderwens kunnen zich dan voor de bevruchting laten testen of ze een verhoogd risico lopen op een kindje met een ernstige erfelijke afwijking. We hebben als mens ontzettend veel genen en van de meeste genen heb je twee exemplaren omdat je er eentje krijgt van je vader en er eentje krijgt van je moeder. Dus je hebt een setje van twee genen. En als iemand een drager is van een bepaalde ziekte dan is die persoon heeft een foutje in één van de twee en dan ben je er zelf gezond bij. Een kindje krijgt de ziekte op het moment dat allebei de genen foutje bevatten en dat kan dus gebeuren als beide ouders drager zijn van een foutje in hetzelfde gen en ook dat allebei hebben doorgegeven aan hun kindje. 
Één op de 600 baby's komt op de wereld met een ernstige erfelijke ziekte. Als beide ouders drager blijken te zijn, dan is de kans dat hun kind met een ernstige ziekte wordt geboren 25%. 
Het gaat om ernstige, wel zeldzame ziektes. Je kunt bijvoorbeeld denken aan ernstige stofwisselingsziektes of aandoeningen die gepaard gaan met een verstandelijke beperking. Waarbij ook mensen niet in staat zijn zichzelf te verzorgen of zelfstandig te leven. En ook om aandoeningen waarbij er echt een sterk korte levensduur is. Dat het bijvoorbeeld gaat om ziektes waarbij kinderen op kinderleeftijd overlijden. 
Het gaat dus om zeer ernstige ziektes, maar de studenten zien morele en ethische bezwaren tegen de test. 
Krijg je dan niet een soort dynamiek van oh, ik wil dit kind wel of dit kind niet? Alsof het een soort maakbaarheid iets. Dus ik merk dat ik dat wel lastig vind. Ja, ja. 
Willen we alles maar controleren, willen we altijd maar zeg maar grip op alles hebben. Aan de andere kant vind ik het ja, het is wel... Het kan ook superheftig zijn om iemand met een bijvoorbeeld meervoudige beperking een kind op te voeden, weet ik uit ervaring. dus ik vind het een hele lastige kwestie eigenlijk. Het is echt waar. 
Guido de Wert is hoogleraar ethiek, voortplantingsgeneeskunde en erfelijkheidsonderzoek. Zijn we niet met zo'n dragerschapstest op zoek naar het perfecte kind? 
Dat weet ik niet. Dat hangt erg af van waar je precies op gaat screenen. Dat is ook het punt dat de Gezondheidsraad maakt in het recente advies. Ik kan mij voorstellen dat een aantal mensen meteen denkt aan perfecte kinderen, designerbaby's of hoe je dat ook noemt. We moeten ons realiseren dat het hier eigenlijk vooral, zo niet uitsluitend, gaat over ernstige ziektes die gemiddeld genomen ernstiger zijn dan bijvoorbeeld Downsyndroom. 
In de praktijk wordt zo'n test al vergoed door de verzekeraars voor mensen die bijvoorbeeld in de familie te maken hebben met dergelijke ernstige ziektes. De kosten zijn dan €650 per persoon. Je geeft inderdaad aan dat het nu al kan voor mensen die genetische ziektes in de familie hebben en dat je ervoor zou kunnen betalen. En ik vind het eigenlijk een heel naar idee dat er dus mensen zijn die dan niet het geld daarvoor hebben of de overweging maken om dat niet te doen. Dat is toch heel oneerlijk? Dus zegt de Gezondheidsraad: die test moet voor iedereen die dat wil toegankelijk zijn. Anders creëer je inderdaad ongelijkheid. Ja, zou je dan zo'n test ondergaan? Ik denk het niet. Nee, ik denk het niet. Ik denk het niet. Ik denk niet dat het nee, ik, nee. Ik persoonlijk denk als je een kind. Als je een kind wil, dan moet je dat kind accepteren voor wie diegene, wie dat kind is. Dus ik bedoel, en ik denk dat ik stevig genoeg in mijn schoenen sta om ermee om te gaan. Dat het kind misschien een een leerbeperking heeft of een verstandelijke beperking. En dat is iets waar ik dan rekening mee moet houden. Maar dat is niet, dat geldt niet voor alle ouders. Sommige ouders zullen denken joh, dit kind is helemaal niet wat ik verwacht heb en die zullen daar ook geen raad mee weten. In de eerste plaats is het denk ik goed als mensen weten dat die test bestaat en kunnen kiezen: willen wij dit eigenlijk wel? Dus het moet in vrijheid en vrijwilligheid denk ik worden aangeboden. Nu is het zo dat heel veel mensen na de geboorte van een kindje met een ernstige ziekte te horen krijgen dat zij allebei drager zijn. En er dus geen andere mogelijkheid is om dat te weten te komen, behalve dan nu dankzij de geboorte van een ernstig ziek kind. Het komt voort uit een hele goede intentie om ja lijden denk ik ook wel te willen voorkomen. Maar ik denk ook dat je niet er aan ontgaat dat lijden een onderdeel is van, nou ja, van het leven en van de samenleving dus dat is wel een balans denk ik.

Met een DNA-test kan worden onderzocht of iemand drager is van een erfelijke ziekte. Jonge volwassenen kunnen zo vóór ze beginnen aan kinderen erachter komen of hun kind een verhoogd risico loopt op een aandoening.

Testen of je drager bent van een erfelijke afwijking

Ja, iedereen vindt een betaalbare auto fijn. Alleen ja, wat is daar dan de echte prijs van? Daar moet je toch over nadenken denk ik. Chinese autofabrikanten willen graag veel elektrische auto's verkopen in Europa. De Chinese modellen zijn goedkoper en volgens kenners rijden ze ook prima. Toch zien mensen ook bezwaren tegen die opmars van Chinese auto's. De fabrikanten zouden bijvoorbeeld steun krijgen van de Chinese staat. Dat is valse concurrentie en er gaan ook verhalen rond over dwangarbeid en spionage. Ja, dat is Chinees comfort. Dat is lekker zacht, zompig, zouden wij zeggen. Kijk, het is de tweede economie ter wereld en ik denk niet dat we überhaupt in de positie zijn om die met pek en veren in de hoek te zetten. Je vertrouwt de Chinezen voor geen meter. Totaal niet. Alle auto's zijn een soort computers op wielen met heel veel software, heel veel sensoren. Maar de kans op hacking en het doorspelen van die informatie naar China is heel groot. Dus met kans op spionage en sabotage. En dat moeten we echt voorkomen. 
De Chinezen hebben inmiddels een grote voorsprong als het gaat om het maken van betaalbare auto's. Build your Dreams is één van die merken in China, zelfs groter dan Volkswagen en wereldwijd groter dan Tesla. VVD Europarlementariër Caroline Nagtegaal van Doorn ziet twee hele grote bezwaren: ongewenste spionage-activiteiten en ongeoorloofde staatssteun. Nou ja, wat je nu ziet dat eigenlijk Chinese auto's tegen lage prijzen dus onder de kostprijs worden gedumpt op de Europese markt. En dat komt door de grote hoeveelheid staatssteun die ze krijgen. Er is berekend dat in de afgelopen zeven jaar bijna $60 miljard aan Chinese overheidssubsidies wordt gegeven aan de Chinese auto-industrie. Dat is wel een zorgelijke ontwikkeling en daar kan je als Europa en als bedrijven niet tegenaan concurreren. Eerlijk gezegd geloof ik het niet om de eenvoudige reden dat China zeker bedrijven steunt, maar bedrijven die het nodig hebben om wat voor reden dan ook. En als autobedrijven in China iets niet nodig hebben, is het subsidie, want ze draaien gewoon allemaal hartstikke goed. Autojournalist Frank Jacobs relativeert de bedreigingen vanuit China. Al die nieuwe toetreders op de markt zijn doodgewone concurrenten en de Europese industrie zal ze ook zo moeten behandelen. 1,5 miljard Chinezen moesten van de fiets of de ezel naar de auto toe. Nou, die groei, die vlakt nu wat af. De capaciteit, de productiecapaciteit is er wel naar. Dus de Chinezen hebben gewoon overcapaciteit op dit moment. En he, wat toevallig, Wij kunnen tegenwoordig goede elektrische auto's maken en laat er aan de overkant van de wereld een continent zijn waar ze vanaf 2035 alleen nog maar elektrische auto's mogen kopen. Ja één en één is twee natuurlijk. Die Chinezen zijn niet gek. Maar die Chinezen hebben wel een heel ander wereldbeeld. In de regio Xinjiang worden naar schatting 1 miljoen Oeigoeren opgesloten in kampen en heropvoedingsgestichten vanwege hun geloof. Alle grote automerken ter wereld zijn actief in Xinjiang vanwege de enorme aluminiumindustrie waarin Oeigoeren gedwongen worden te werken. We kunnen niet zomaar vanuit China dingen accepteren. We moeten eisen stellen als Europa en Nederland ook. Europa kan eisen stellen aan producten die uit China komen. Human Rights Watch stelde onlangs vast dat de vijf grootste automerken, ook Europese, vuile handen hebben als het gaat om dwangarbeid. En ons rapport richt zich op de vijf grootste autobedrijven ter wereld. We hebben er al wat aangeschreven, zijn gesprekken geprobeerd aan te gaan, maar alleen Volkswagen is met ons om de tafel gegaan en bijvoorbeeld Toyota en BYD hebben niet eens gereageerd op onze vragen, dus dat geeft wel aan hoe weinig transparantie er is in die sector. De Europese Unie is vergevorderd met de zogenaamde productieketenwet, die voorschrijft dat bedrijven wettelijk verantwoordelijk zijn voor alle stappen in het productieproces. Juist autoland Duitsland lijkt op het laatste moment die wet te willen blokkeren. 
Ik sprak een tijdje geleden met de CEO van Mercedes. Ik stelde hem ook die vraag van; hoe zeker weet u dat alles wat er al die grondstoffen van in die Mercedes Elektro Mercedes koosjer zijn? En toen zei hij heel eerlijk, hij zei: ik kan niet elke stap controleren. Wij hebben allerlei protocollen over, afspraken, contracten. Wij monitoren ook. We hebben een speciale klachtenlijn voor als iemand twijfels heeft. Maar ik kan niet elke stap, elke korrel grondstof kan ik niet controleren. Dat is nou eenmaal zo. 
Maar autogigant Volkswagen overweegt op dit moment onder druk van publiciteit zich terug te trekken uit een samenwerkingsverband in Xinjiang, waar een testbaan werd aangelegd door dwangarbeiders. Ja, laten we hopen dat er vanuit het publiek, de publieke opinie enorme druk ontstaat op bedrijven ook om gewoon bedrijfsprocessen aan te passen en niet meer te zeggen oké, een joint venture van ons produceert in China en daar hebben we wat minder over te zeggen. Nee, daar heb je wel degelijk wat over te zeggen. Je kunt als bedrijf tegen autoriteiten ook zeggen; we accepteren geen dwangarbeid in waar dan ook in onze productieketen. Dat zou de inzet moeten zijn. 
En dan is er nog die kwestie van mogelijke spionage en sabotage. Een moderne auto is feitelijk een modem op wielen, draadloos verbonden met de hele wereld. En dat is gevaarlijk als het om de Chinezen gaat, zegt Carolien Nagtegaal van Doorn. Dan weten de Chinezen waar ik in de file sta. Nou en? 
Nou, het is er nog erger. Op het moment dat je in je auto stapt en je koppelt je telefoon bijvoorbeeld aan je auto. Dan kunnen ze letterlijk alles uit je telefoon trekken. Dus de kans op het verkrijgen van al die data, dat maakt het natuurlijk extreem gevaarlijk. En het komt ook met name dat in China een wet is sinds 2017. Vanuit de inlichtingendienst die letterlijk verplicht dat bedrijven de informatie moeten doorgeven aan de inlichtingendienst. Dus dat is een groot risico voor jou als consument, maar zeker ook voor bedrijven die bijvoorbeeld in kritieke infrastructuur zitten. Dus daar moeten we echt waakzaam op zijn. Vandaar ook dat de VVD Europarlementariër waarschuwt dat bepaalde bedrijven of politici absoluut niet met Chinese auto's op pad gaan. 
Ik zou het sterk ontraden dat de leden van ons eigen kabinet of onze minister-president, maar denk ook aan een CEO van de haven van Rotterdam of ASML, dat die in een Chinese auto gaat rijden met dat risico bij zulke belangrijke bedrijven met staatsgeheimen, bedrijven van onze vitale kritieke infrastructuur, dat die in dit soort auto's gaan rijden. Het eerste gevoel is heel goed hoor, het is gewoon fijn materiaal en zo en het ziet er degelijk uit. Ik zeg, ik vind hem tamelijk zompig, maar voor de rest is het een prettige auto.

Autofabrikanten uit China hebben hun pijlen gericht op Europa. Ze zijn een stuk goedkoper dan de merken die we hier kennen, maar bezwaren zijn er ook. Zoals valse concurrentie door staatssteun, mogelijke spionage en dwangarbeid.

Van dwangarbeid tot spionage: bezwaren tegen Chinese auto’s

Irritant he, zo'n piep. Voor mensen die tinnitus hebben stopt dit nooit. Zij horen continu een geluid in hun oren en dat kan gepiep zijn, gebrom of gezoem. In totaal hebben 1 miljoen Nederlanders daar last van, zowel kinderen als volwassenen. Een oplossing is er nog niet, maar soms zijn er wel manieren om er beter mee om te gaan. 
Zo moet het ongeveer klinken; een piep in je hoofd die nooit meer weggaat. Jan heeft er last van. 
En na dag één kwam ik erachter dat het fors mis was. Een keiharde scherpe piep. 
En ook Jasper moet er elke dag mee leven. Ja, ik hoor eigenlijk van alles. De ene keer kraak en dan weer gezoem, dan weer een muziekdoosje, dan weer een vogel. Van alles. 
Jasper is geboren met gehoorproblemen, maar toen hij zeven werd kwam daar ook nog eens oorsuizen bij. Weet jij nog wanneer jij erachter kwam dat er iets geks aan de hand was? 
Nou, het begon eigenlijk met dat ik, nu staat mijn bed zo maar eerst om mijn bed op verhogingen en toen dacht ik dat mijn rugleuning me napraatte. Toen werd ik heel bang en later ging ik ook denken dat dat er een spin aan en zo'n grote spin aan de zijkant van het bed zat. En nou, na een tijdje gingen we naar de dokter, want mama vond het heel raar dat ik zo bang was. En toen kwamen we erachter dat ik tinnitus had. 
En ook wel je wilde ook eigenlijk wilde je ook niet meer hier zijn he? Ja. Ja. En toen was het wel de druppel dat ik dacht nu moet er iets gebeuren. Als een jongetje van zeven jaar dood wil door angsten, dan ja, dan is het gewoon dat is niet goed. 
Jan is nu 65, maar het begon bij hem al op zijn negentiende tijdens het werken in een houtzagerij. 
Het is dan nog wel een beetje ook in de beleving net alsof je bij een goede band hebt gestaan en je komt thuis en je denkt oei, dat was wel hard en het piept en dat is dan de volgende dag weer weg. Maar dat is eigenlijk nooit meer echt weggegaan. 
Jarenlang kon Jan er vrij goed mee leven, totdat het gepiep in zijn hoofd ineens veel erger werd. 
Ik ben er zo mee vertrouwd dat het goed gaat, maar het reageert op alles. Het kan zo scherp en hard zijn als ik moe ben of te veel in geluid gezeten heb. En wat gebeurt er dan in uw hoofd? 
Een keiharde scherpe piep dus de vertrouwde piep wordt veel harder en scherper en indringender. 
Eerst denk je nog het hoort erbij. Het is een beetje fase bij een kind, maar het werd gewoon steeds erger en hij werd echt steeds banger en kwam vaak naar beneden. Moest bij ons op de kamer. Hij vond het ook eng dat dat wij het niet zagen of niet hoorden. En op een gegeven moment gingen we dus naar de audioloog, gewoon omdat ie slechthorend is. En toen zei ik van goh Jasper, wil je nog meer vertellen? Toen vertelde die gelukkig zelf: ja, ik hoor ook geluidjes in mijn hoofd. 
Steeds meer kinderen krijgen tinnitus en één op de tien volwassenen kampt met dit probleem. In totaal hebben 1 miljoen Nederlanders er last van. 
Het gaat al terug naar beschrijvingen bij de oude Egyptenaren, waarin ze op basis van tekeningen al denken te weten dat mensen met dat soort klachten rondliepen.
Oorsuizen. Het is niks nieuws. We hebben er allemaal wel eens van gehoord, maar wat is het eigenlijk? 
Nou, ik zal proberen uit te leggen wat er nu gaande is bij mensen met oorsuizen. Uiteindelijk wordt oorsuizen beschouwd als verhoogde activiteit in je zenuwstelsel. En hoe komt dat daar nou? Dat heeft te maken met hoe het geluid in ons brein aankomt. Geluid komt het oor binnen en uiteindelijk wordt het overgegeven naar het slakkenhuis. En vanaf het slakkenhuis gaat het signaal via de gehoorzenuw die aan de achterkant zit, gaat het naar je brein. Dit maakt onderdeel uit van het zenuwstelsel en daar gaat het mis. Doordat er een verandering komt in dat zenuwstelsel, in de activiteit, zien we dat de activiteit in de hersenschors veel te hoog wordt en dat zorgt ervoor voor waarneming van geluid. En dat is wat mensen met oorsuizen ervaren. 
Veel oorsuispatiënten ervaren de ziekte als zenuwslopend en ondraaglijk, maar nog altijd is er geen uitzicht op genezing. Hoe kan dat? Er wordt al zoveel jaren onderzoeken gedaan. Eigenlijk ook wel gericht op van goh, kunnen we het hele probleem oplossen en kunnen we het probleem wegnemen? Nou, dusver is dat nog steeds niet de mogelijkheid en ik weet ook niet of we dat in de komende jaren of dat ook binnen ons bereik ligt. Ik vind dat er meer aandacht zou moeten zijn voor dit probleem. Het geeft een behoorlijke last voor de mensen zelf en studies laten ook zien dat het ook een behoorlijke last geeft voor de kosten van de gezondheidszorg in zijn geheel. 
Oorsuizen kost de maatschappij veel geld. De Universiteit van Maastricht heeft het in 2015 berekend en kwam uit op € 6,7 miljard per jaar. Dat zijn zorgkosten en de kosten vanwege werkuitval. Het kost dus veel geld en veel mensen hebben het. En toch lukt het de wetenschap maar niet om de ziekte te genezen. 
Dat komt doordat het eigenlijk een hele diverse groep mensen is die tinnitus hebben. Dus u moet zich voorstellen dat mensen met gehoorverlies bijvoorbeeld vaak tinnitus hebben. En dat is natuurlijk een speciale subgroep van mensen. Maar we hebben ook mensen waarbij er helemaal geen gehoorverlies is en mensen toch tinnitus hebben. En daarnaast is het nog zo dat met dezelfde tinnitus-ernst, dus dezelfde luidheid en hetzelfde geluid, de ene persoon daar veel meer last van heeft en veel meer onder lijdt dan dat de andere persoon dat doet. 
De 1 miljoen Nederlanders die last hebben van oorsuizen krijgen een eenvoudige boodschap van hun huisarts: leer er maar mee leven, want het is niet te genezen. 
Het is meer van dit is het. Je hebt oorsuizen, tinnitus en je moet ermee leren leven. 
Er is niet een pilletje. 
Nee, er is geen pilletje, geen drank, geen therapie, geen... 
Ik kwam in een stadium dat ik dacht ik weet niet of mijn werk nog lukt. Ik was ook teamcoach, met groepen mensen in zo'n ruimte. En ik weet niet of het spelen met mijn kleinkinderen of ik dat nog wel ga trekken. En de muziek is misschien wel voorbij. Dus dan stort alles in. Ja, precies. Je kan dus gewoon muziek blijven spelen met tinnitus. 
Ja, het is een onderdeel van de zoektocht geworden, maar ik hou er zo ongelooflijk veel van. En met een paar aanpassingen aan zijn cello kan ie toch gewoon door blijven spelen. En ook Jasper kan inmiddels beter met het oorsuizen omgaan. Hij draagt zijn hoorapparaten nu ook 's nachts en dat helpt tegen de geluiden in zijn hoofd. 
Wij wandelen veel en dan zegt mijn vrouw van oh, wat is het hier stil. En dan ervaar ik die stilte ook. En soms zeg ik; ik hoor door de piep heen hoor ik dat het hier stil is.

Gepiep, gebrom of gezoem in je oor. Jasper (10 jaar) en Jan (64) hebben allebei last van tinnitus, oftewel oorsuizen. Soms worden ze er helemaal gek van, en op andere momenten kunnen ze er wat beter mee leven.

Tinnitus bij jong en oud

Het is een doorbraak in de wetenschap. Een apparaat dat razendsnel en nauwkeurig onderzoek doet naar nieuwe moleculen, materialen en medicijnen. Bij de Universiteit van Amsterdam is dat gelukt met behulp van kunstmatige intelligentie, met AI. De uitvinding heet Robo-cam en groot voordeel: het kan 24 uur per dag onderzoek doen. 
Dit is Robo-cam. Onze robot is een platform die volautomatisch reacties kan gaan uitvoeren. Dan doet de robot de chemie voor jou. Dus het is veel veiliger dan op een klassieke manier chemie gaan bedrijven. 
Ook in dit tijdperk van de computer is scheikundig onderzoek in de kern nog steeds proefjes doen met buisjes, filters, branders en zo meer. Een heel precies werkje en het wordt nog altijd gedaan door mensen. 
Mensen moeten naar huis gaan, we moeten gaan slapen, we moeten eten. Dit is een keer dat je op play duwt. Dan blijft die gewoon doorgaan tot als wij zijn gestopt. 
En in feite wat hij doet is gewoon proefjes doen. 
Proefjes doen. Ja, op een volledig robotische manier, aangestuurd door een mens wel, maar die dan op veilige afstand kan gaan kijken of dat alles nog goed verloopt. 
De eerste resultaten van de chemierobot worden gepresenteerd in het blad Science. 
Daar ben ik natuurlijk heel erg trots op. 
Er is internationaal belangstelling voor en dat komt volgens minister Dijkgraaf omdat deze methode, die gebruik maakt van robotica en AI, een enorme potentie heeft. 
Het mooie van deze fase van de wetenschap is dat we natuurlijk de bouwstenen weten van bijvoorbeeld materie. Maar wat kun je er nu allemaal mee bouwen? Nou, omdat een voor een uit te gaan proberen langs de klassieke methodes, dat vraagt heel veel werk en zo'n algoritme kan dat versnellen. Kan eigenlijk voor jou veel meer mogelijkheden uitproberen. 
Er kan dus in een veel hoger tempo gezocht worden naar nieuwe moleculen, nieuwe medicijnen, nieuwe materialen. 
En hier zie je die robotische naald en die gaat dan een beetje vloeistof van deze buis bijvoorbeeld gaan opnemen en dan een beetje van die andere en gaat die het reactiemengsel gaan samenstellen. Één keer dat het reactiemengsel er weer uitkomt gaat hij naar de NMR en dat is eigenlijk de analist en dan wordt dat terug naar de computer gestuurd waardoor het proces opnieuw begint. En je kan hier dus mee stoffen ontdekken en verbindingen die er nog helemaal niet waren. Ja, bijvoorbeeld als je naar de farmaceutische industrie kijkt, dan probeer je om één molecule, één medicijn te maken. Moet de farmaceutische industrie 10.000 moleculen gaan maken? Ja, je kan je inbeelden; je moet die allemaal gaan maken. Dat moet de chemisten gedaan worden. Als we dat proces kunnen versnellen, dan kunnen we ook veel sneller medicijnen gaan maken op lange termijn. Ja, als je kijkt naar alle moleculen die er mogelijk zijn en je kijkt welke fractie wij dan nu in onze laboratoria onderzocht hebben. Dat is letterlijk een druppeltje in een oceaan van mogelijkheden. Maar hoe gaan we die hele oceaan doorzoeken? En als we daar robots bij kunnen gaan gebruiken, dan vinden we waarschijnlijk nieuwe moleculen die letterlijk levens kunnen redden. 
Of bijvoorbeeld nieuwe materialen kunnen opleveren voor het maken van batterijen, zonnecellen, verf. In principe zijn de opties oneindig. De inzet van kunstmatige intelligentie is volgens minister Dijkgraaf het meest veelbelovend bij echte wetenschap, omdat het openbaar is en niet geheim kan blijven ten behoeve van een verdienmodel in handen van grote techbedrijven of de farmaceutische industrie. Hier zou ik altijd wel willen waarborgen dat dit ook publiekelijk toegankelijk is. We geloven heel erg in de publieke waarde van wetenschap. In Nederland lopen we daarin voorop, dat al onze artikelen gelezen kunnen worden, dat onze data toegankelijk zijn, maar idealiter ook dat onze algoritmes helder zijn en toegankelijk. En wat voor moleculen droomt u van? Waar dromen chemici van om te ontdekken of te maken of te synthetiseren? Ja ik denk iets als anti-kankermiddelen waardoor dat we dat dat probleem ook uit de wereld kunnen helpen. Ja, ik denk al die toestellen hebben één droom natuurlijk om de wereld te verbeteren en op op een snellere manier iets bij te dragen tot de maatschappij. En dat is dan ook weer goed voor de BV Nederland. Want als topbedrijven zoals ASML leidend willen blijven in de wereld, moeten ze ook toegang hebben tot de allernieuwste ontdekkingen. Ja, daar zijn we cruciaal afhankelijk van de laatste inzichten en methoden uit de wetenschap. Dus we moeten ook daarom in die wetenschap blijven investeren. Dit is echt uniek in de wereld. Heeft ons ook vier jaar gekost om dit samen te stellen. Heel veel programmeerwerk in geweest en nu kunnen we eindelijk tonen wat dit kan.

Een apparaat in het lab van de Universiteit van Amsterdam doet met behulp van kunstmatige intelligentie onderzoek naar nieuwe stoffen en moleculen. Een doorbraak in de wereld van de scheikunde, volgens wetenschappers.

Chemie met AI

Nederland is een laaggelegen land en dus is een groot deel van ons land kwetsbaar voor overstromingen. Maar de bevolking groeit ook en dus is er ook heel veel vraag naar nieuwe huizen. Sommige gemeenten kiezen ervoor om woningen te bouwen in gebieden waar een gevaar is voor overstromingen, zoals in uiterwaarden buiten de dijken. En dat is niet slim, zeggen deskundigen. Hoe heeft u de afgelopen dagen beleefd? Nou, toch wel met een beetje spanning, want er kwam zoveel regen op ons af. Er kwam zoveel water, ook vanuit Duitsland en we zagen het overal op het land komt te staan dat we het spannend begonnen te vinden. Hier kan 1 miljoen kuub in. Nou, dat heeft er gelukkig niet ingestaan, want dan was het echt een hele grote waterplas geweest. Het heeft ongeveer voor een kwart tot een derde vol gestaan. De beelden spreken voor zich. Een paar honderd meter verderop, aan de andere kant van de Slingerplas, wil wethouder Ted Kok binnenkort huizen bouwen. We zijn op het voetbalveld van SV Bredevoort en we willen een grote transformatie maken in dit gebied waarin we het voetbalveld willen verplaatsen richting de Slingepla en op deze plek meer dan tachtig woningen gaan bouwen voor onder andere inwoners hier in Bredevoort. Is het een goed idee om hier te bouwen? Ja, dat is een heel goed idee. Ik denk dat het noodzakelijk is dat we hier gaan bouwen, maar we zitten hier ook niet in het overloopgebied, dus we kunnen hier woningen bouwen. Moeten we wel wat extra maatregelen treffen, maar op deze plek kan het heel goed. De komende jaren moeten er in ons land honderdduizenden huizen worden gebouwd. Volgens Alex Hekman van ingenieursadviesbureau Sweco neigen lokale overheden naar keuzes waar wel wat op af te dingen valt, zoals het bouwen dicht bij overloopgebieden. 
Er wordt nog steeds gebouwd op plekken waar water zich kan verzamelen op het moment dat er extreem veel neerslag valt of extreem hoge afvoeren zijn. Denk bijvoorbeeld aan beekdalen. Dat kan het grootste deel van het jaar gewoon een heel veilige afvoer lijken. Maar als er eens een keer een onwaarschijnlijk grote bui valt, dan kan dat wel eens een hele gevaarlijke locatie worden. Ja, we hebben hier te maken gehad met soms extreme waterval, maar in de zomer heb je ook extreme droogte door de zandgronden. Dus we hebben sowieso een best ingewikkelde puzzel te leggen, zeg maar hoe we omgaan met met water in dit gebied. Maar daar zijn we met allerlei partijen heel goed naar aan het kijken. 
Een van die gesprekspartners is dijkgraaf Hein Pieper en hij is toch wat bezorgder dan de wethouder. Iedereen heeft zijn eigen verantwoordelijkheid en vanuit onze verantwoordelijkheid als waterschap zeggen we je moet proberen dit overloopgebied in stand te laten en niet de capaciteit daarvan weg te halen of kleiner te maken. En ja, we snappen heel goed dat er een woningbouwopgave is door de gemeente en dat de gemeente dat graag wil oppakken. Dat snappen we. En wij hebben als Nederland altijd de instelling: dat gaan we oplossen. Dan gaan we met elkaar polderend het proberen te realiseren. Maar je ziet het weer zo extreem worden en zo snel veranderen dat je je ook echt even achter de oren moeten krabben. Doen we hier verstandig aan? Misschien is dit de eerste vijf jaar nog wel verstandig en haalbaar maar misschien over vijftien jaar of over twintig jaar zeggen we tegen elkaar: hadden we niet moeten doen. En die boodschap is volgens Alex Hekman ook van toepassing op andere plekken in Nederland. Buitendijks bouwen is in het grootste deel van Nederland echt onverstandig. Het riviersysteem is voor de afvoer van water. We bouwen ook geen woningen op de snelweg, want de snelweg die is bedoeld om het verkeer af te wikkelen. En de rivier, die is er om het water af te voeren. Het water zitdaar en we gaan hier, hier gaan we bouwen dus. En natuurlijk is het wel een gebied wat er wat meer kans heeft op regenomdat het laag ligt. Maar dat gaan we oplossen door het technisch om het gebied op te hogen. Van oudsher zijn we als Nederlanders gewend om het water in het bodemsysteem naar onze hand te zetten en dat zie je ook heel erg in onze genen terug. En dat is ook de maakbaarheidsgedachte waar deze wethouder vandaan redeneert. Dus we zijn gewend om eigenlijk het water- en bodemsysteem helemaal naar onze hand te zetten. Maar juist klimaatverandering, die dwingt ons ertoe om anders te gaan kijken. 
Co Verdaas is dijkgraaf. In zijn waterschap Rivierenland ligt de rivier de Linge. Co Verdaas is ook hoogleraar gebiedsontwikkeling aan de TU Delft. Ja, elke keer bij hoogwater dan speelt die discussie weer op. Moeten we wel of niet bouwen in laaggelegen gebied? Ja, ongeveer tweederde van Nederland, 60% ongeveer, is gevoelig voor overstromingen. Een derde ligt ook echt onder zeeniveau en met name het westelijke deel van Nederland. Dus als je zegt: daar willen we niet meer bouwen, dan wordt het heel lastig om nog voldoende woningen te realiseren. Gemeenten blijven plannen maken om buitendijks te bouwen, ook in het rivierengebied. Bij Maurik ligt dit vakantiepark. Een aantal huisjes is weggehaald en de rest houdt het maar net droog. Daar waar je dus woningen hebt, recreatiewoningen of niet, waar het water in en uit kan. Ja, dan neem je ook een hypotheek op de toekomst. Dus dan moet je op zijn minst degenen die daar een woning gaan kopen huren ook vertellen: ja, u heeft een reële kans op natte voeten en dat is wat vaak fout gaat. Dat mensen denken prachtig, het is het ook. Het is prachtig wonen, totdat het fout gaat en dan zit je met de ellende. 
Dijkgraaf Pieper moet constateren dat de neerslagprognoses voor de komende jaren nu al achterhaald zijn. 
Ons was aangegeven dat we richting de 900, 950 mm gaan. Nu is er 1200 millimeter gevallen. Dat is veel meer dan de statistieken ons laten zien, dus het is weer zo'n wake-upcall. Het gaat anders dan wij denken met elkaar. Het gaat abrupt en het gaat extremer. Het gaat zelfs disruptief werken. Dat is toch een woord wat ik zelf de laatste tijd steeds vaker gebruik. Hou er nou rekening mee dat klimaatverandering zulke effecten zal hebben, dat we zelf als samenleving niet precies weten wat we daarop moeten antwoorden. Juist die onzekerheid, daar moeten we rekening mee houden. Waar we eerder rekening konden houden met toch wel een beetje een bandbreedte waarin we konden verwachten waarin het watersysteem zich zou bewegen, zien we steeds meer dat we rekening moeten houden met pieken die vele malen groter zijn, die we soms zelfs niet eens verwachten. Wethouder Kok spreekt de verwachting uit dat er wellicht in 2026 hier al gebouwd kan worden, ondanks de kanttekeningen van dijkgraaf Pieper. Wij gaan daar zeker met het waterschap, hebben we ook gezegd, met hen over in gesprek. Dus ook met Hein Pieper. En ik ga ervan uit dat het er een hele positieve oplossing komt.

Sommige gemeentes willen woningen bouwen op plekken waar risico is op overstromingen, zoals bij dijken van rivieren. Is dat wel slim, met het oog op de toekomst?

Is huizen bouwen bij het water een goed idee?

Koekjes, repen en chips. Het zijn allemaal voorbeelden van ultrabewerkt voedsel. Dat is eten en drinken dat in een fabriek wordt gemaakt en waar vaak veel suiker, zout en vet aan zijn toegevoegd. Maar ook allerlei andere kunstmatige ingrediënten zoals kleurstoffen en smaakstoffen. De supermarkten staan vol met ultrabewerkt voedsel en we genieten ervan, maar het werkt verslavend. Ik ben vandaag in Londen om te praten met Chris van Tulleken. Hij is wetenschapper en tv-dokter bij de BBC en hij heeft dit boek geschreven over ultra processed foods, ultrabewerkt voedsel. Chris van Tulleken houdt zich bezig met voedsel. Ontbijt, lunch, diner, snacks, ons dagelijks eten. En daarvan is het overgrote deel, zegt ie, zo gemaakt dat het niet goed voor ons is. De keuken van Chris was twee jaar geleden de centrale plek in een proef die hij op zichzelf uitvoerde. Hoe zou zijn lichaam reageren op vier weken lang een eetpatroon aanhouden dat voor 80% uit ultrabewerkt voedsel bestond? Dus vooral goedkoop, verpakt gemaksvoedsel. De uitkomsten na vier weken: niet goed. Van Tulleken is heel duidelijk. We zitten momenteel in een situatie waarin ons eten niet doet wat het zou moeten doen, namelijk ons lichaam op een gezonde manier voeden. Er is iets mis met ons voedselsysteem. Van Tulleken maakt zich zo druk omdat hij ziet wat de maatschappelijke schade is. Ook in Nederland worden we te dik en diabetes type 2 komt veel voor. En ultrabewerkt voedsel kan voor nog veel meer ellende zorgen, zegt Hanno Pijl, hoogleraar diabetologie en het Leids Universitair Medisch Centrum. Als je veel van dat ultrabewerkte voedsel eet, dan is de kans dat je in de loop van tien jaar dementie krijgt is gewoon groter. En datzelfde geldt voor kanker. De sociale kosten zijn gigantisch. De kosten die nu besteed worden aan de verzorging van mensen met dementie, die zijn enorm. De andere kant is verlies van arbeidscapaciteit. Dus mensen vallen uit door hun ziekte, uit het arbeidsproces en dat levert ook heel veel sociale kosten op. Af en toe een zak chips of een bakje cornflakes is geen punt, zegt de hoogleraar. Alleen in Nederland eten we veel te veel ultrabewerkt voedsel. Maar om elkaar direct aan te spreken op ons eetgedrag, dat zit niet zo in onze aard. Heel veel mensen zullen zeggen: dat is betutteling. Pak mij mijn cola niet af. Ja. Ja, dat is ook zo. Dat is dat is onmiddellijk de reactie die mensen geven. En wat ik daar altijd op zeg is realiseer je dat je eigenlijk continu betutteld wordt in deze maatschappij. We mogen niet roken in openbare gebouwen. Je moet een helm dragen op de brommer, je moet veiligheidsriemen aan hebben, dus er is al heel veel betutteling. Maar op het moment dat het over eten gaat, vinden mensen dat opeens een bedreiging. En toch is die betutteling echt nodig voor onze gezondheid. Wat staat er dan? Nou ja, ze geven dan een complimentje. En dat doen ze via de de menukaart die ze krijgen en hebben ze hun keuze ook gemaakt. En dan zeggen ze van ik heb deze week heerlijk gegeten. Dank u wel chef! In de keuken van het Leids Universitair Medisch Centrum proberen ze hun menu's zo puur mogelijk te bereiden. Woorden omzetten in daden en dus alles zelf koken, zoveel mogelijk met verse ingrediënten en zo weinig mogelijk uit een pakje. De keukens in de ziekenhuizen zijn natuurlijk een beetje uitgestorven wat betreft het zelf koken. Wij zijn één van de weinige grote ziekenhuizen die nog zelf koken en geen cateraar hebben. En als je zelf kookt kan je zelf bepalen wat je maakt en hoe je het maakt. Maar hier zie ik ook nog wel blik, pakjes, zakjes. Nou, voor sommige dingen blijft wat lastig. We hebben daar bijvoorbeeld chips staan en dat is voor mensen die echt veel zout nodig hebben of een heel verdrietig kindje wat af en toe een keer een zakje chips krijgt. Maar verder, als je kijkt naar onze kruidenmixen die maken we allemaal zelf. Vroeger kwam het in de kant-en-klare verpakkingen kwam dat allemaal binnen. Maar nu hebben we alles zelf samengesteld zodat we zeker weten dat er geen zout in zit. Ik denk als je kok bent is dat ook een uitdaging om leuk te blijven koken en niet een zak of een pak open te trekken, aan te roeren en klaar. We worden hier echt nog teruggeworpen op ons vak. Je moet kunnen koken anders dan wordt het lastig. En als je dan toch noodgedwongen in het ziekenhuis ligt, zoals René den Hoed met een ontstoken voet, ja, dan is een vers tussendoortje wel fijn. En wat schaft de pot? Een smoothie? Lekker! Ja, heerlijk. Alles versgeperste ingrediënten en lekker. En dan maken ze het allemaal hier vers in de keuken. Waardeert u dat? Ja zeker. Ja, Het is perfect voor je gezondheid natuurlijk en alles. En ja, dat smaakt ook gewoon hartstikke goed. Wetenschappers stellen iedere keer weer vast dat ongezonde voeding ons steeds verder in de problemen brengt. En toch lukt het niet om de situatie te verbeteren. Dus wie is nou schuldig? De bedrijven, de industrie? Of zijn wij als klanten nu ook schuldig? Help me even. Ja, dat is... Het is een wisselwerking uiteraard, want mensen zijn inderdaad op zoek naar gemak en hebben weinig tijd. Dus dan wordt het ook aantrekkelijk om kant-en-klare producten te kopen. En dat is precies de reden dat de industrie dat maakt. Dus we moeten enerzijds de burgers duidelijk maken dat wat zij doen met hun eten uiteindelijk slecht voor ze is en anderzijds de voedingsindustrie het vuur aan de schenen leggen dat ze echt iets anders moeten doen met hun producten omdat die producten slecht voor ons zijn.

Veel eten en drinken in de supermarkt is bewerkt. Er zijn stoffen aan toegevoegd om het lekkerder of langer houdbaar te maken. Dit ‘ultrabewerkte’ voedsel is vaak niet gezond. Het kan verslavend werken en we kunnen er ziek van worden.

De gezondheidsrisico’s van ultrabewerkt voedsel

'Heden verenigen zich ons aller gedachten op den verraderlijke aanslag, welke de moffen gepleegd hebben op ons vaderland.' 
Zo sprak koningin Wilhelmina ons land toe tijdens de Tweede Wereldoorlog. Via de radio hield ze contact vanuit Londen met het Nederlandse volk. Een dappere, krachtige koningin, zo lijkt het, want later blijkt dat ze juist in die periode regelmatig drugs gebruikte. Pervitine, een middel dat nu beter bekend staat als crystal meth. 
Koningin Wilhelmina, Moeder des Vaderland, op handen gedragen door het Nederlandse volk. Tijdens de oorlogsjaren 40-45 regeert ze vanuit Londen. Haar krachtige radiotoespraken zijn een grote steun voor bezet Nederland.
'Heden verenigen zich ons aller gedachten op den verraderlijke aanslag, welke de Moffen gepleegd hebben op ons vaderland.' 
Voor het Nederlandse volk is ze een sterke en krachtige oorlogskoningin. Voor de tijdelijke regering in Londen is ze een ramp om mee te werken. 
Ik weet niet hoe zij vóór de oorlog was tegenover ministers, maar zoals ze hier tekeerging was het in ieder geval voor deze ministers iets wat ze nog nooit hadden meegemaakt. 
Marcel Verburg is huishistoricus van het ministerie van Justitie. Zijn nieuwe boek gaat over de regeerperiode 40-45. Daarin beschrijft hij hoe Wilhelmina tijdens de ministerraad de heren volledig uitkaffert. 
Niet alleen die minister voor rotte vis uitmaakte, maar en passant in 1,5 uur durende tirade ook zijn collega-ministers. 
In zijn boek legt Verburg voor het eerst het verband met de zware medicijnen die Wilhelmina slikt. 
Komt de onredelijkheid van de vorstin hier ten volle aan het licht? Aan de andere kant mogen we niet over het hoofd zien dat de koningin mogelijk bijwerkingen onderging van geneesmiddelen die zij gebruikte. Medicijnen die tegenwoordig in verband met verdovende middelen worden genoemd. Drugs dus. Dat de koningin het gebruikte, is onder historici wel bekend. Zo stipte de onlangs overleden historicus Cees Fasseur het kort aan in zijn biografie over Wilhelmina. Maar volgens koningshuis deskundige Dorine Hermans is het nooit verder onderzocht. 
Toen ik het voor het eerst las, was ik al heel verbaasd dacht ik, huh, heeft zij gewoon drugs gebruikt? En wat me nog meer daarna opviel was dat niemand dat daar daarop inzoomde eigenlijk. 
Marcel Verburg doet dat nu voor het eerst wel. 
Ik kwam op het idee om het verband te leggen met haar regeren toen ik las over de vreemde beslissingen die ze nam of dingen die ze niet... besluiten, waar ze niet toe kon komen. En waarna de ministerraad in Londen, waar die daar dus met Wilhelmina zat, zich afvroeg: is Hare Majesteit wel helemaal normaal? 
Het zijn andere tijden. Drugs heten nog geen drugs, maar worden gezien als gangbare medicijnen. Wilhelmina krijgt pervetine voorgeschreven, te vergelijken met speed of crystal meth. 
Pervetine is een een woord wat tegenwoordig met methamfetamine genoemd wordt. Het is een langwerkend stimulerend middel. Het stimuleert het centrale zenuwstelsel, dus je wordt daar fitter van. Vermoeidheid verdwijnt, ook de zin om te eten, ee eetlust verdwijnt. Je kan dus langer doorgaan. 
Hitler zou het ook hebben gebruikt en het werd misbruikt in de oorlog, zodat soldaten langer door konden vechten. Maar het middel heeft ook bijwerkingen, weet Daan van der Gouwe van het Trimbos instituut. En die zijn in lijn met het ongeremde en agressieve gedrag van de koningin. 
Kijk, het versterkt natuurlijk het gedrag wat iemand wel al in potentie heeft. Maar ja, van methamfetamine weten we wel dat je ook je remmingen een beetje verliest, dus dat je misschien ook wel veel langer en veel heftiger en veel langer doorgaat en veel heftiger dingen doet dan je normaal gesproken zou doen. Dus dat past er wel een beetje bij. 
Wilhelmina, de dappere verzetskoningin aan de drugs. Het is moeilijk te rijmen met haar sterke imago. Toch kan Dorine Hermans het zich goed voorstellen. Juist omdat ze zo sterk moest zijn. 
Haar emoties, die mocht niemand weten van haar. Niemand mocht zien wat haar emoties waren. En dat is natuurlijk een ontzettende zware taak. Terwijl ze heel emotioneel was en en dat... Ik kan me voorstellen dat ze af en toe eens een uitweg heeft gezocht. 
Dochter Juliana lijkt door te hebben dat Wilhelmina zich vreemd gedraagt. Dat blijkt uit de bezorgde brieven die ze aan haar moeder stuurt. 
Het wemelt van de smeuïge citaten, echt. Mex, zo noemde ze haar moeder wel eens. Mex, je liet me eventjes ijzen door de indruk te wekken dat jullie in Londen een grondwetsherziening willen maken. Alles goed en wel, maar dat is toch een beetje gek tegenover het Nederlandse volk dat geen vertegenwoordigers kan aanwijzen in de Staten-Generaal. Ze was bang dat haar moeder doorsloeg in het volledig opgaan in het feit dat zij boven de regering stond en dat ze nieuwe wetten ging doen, dat zij eigenlijk de baas van Nederland zou gaan worden. 
Een koningin die de macht volledig naar zich toe wil trekken. Het is in lijn met het onderzoek van Marcel Verburg. Wilhelmina moet niets hebben van haar ministers die druk bezig zijn om plannen te maken voor na de bevrijding. 
Het was de bedoeling van de minister van Justitie om, zeg maar binnen een week na de bevrijding terug te kunnen gaan naar een zeker normaal gezag. 
Een normaal gezag dat nodig was om een machtsvacuüm te voorkomen. Maar Wilhelmina weigerde elke wet te tekenen, met alle gevolgen van dien. 
Doordat het buitengewoon politiebesluit niet tot stand kwam zoals het de bedoeling was geweest, heeft er veel langer een periode in Nederland geheerst nadat Nederland feitelijk bevrijd was door de geallieerden. Een periode waarin de Binnenlandse Strijdkrachten als het ware als een soort macht op zich zonder verdere controle daarover hun gang konden gaan. Ze konden mensen oppakken, ze konden allemaal maatregelen nemen. Ze konden de huizen van mensen leegroven, is ook gebeurd, plunderingen. Er werden mensen mishandeld en mensen vermoord. 
In welke mate zou nou toch het feit dat ze onder invloed was mee hebben gespeeld bij die opstelling? 
Ik wou dat ik het wist. Kijk, de mensen die erover geschreven hebben, die hebben bronnen kunnen gebruiken waar ik niet aan kan komen. 
Er is maar één man die die toegang wel had: Wilhelminabiograaf Cees Fasseur. 
Want Wilhelmina's grote verdienste is dat ze in 1940 aan het begin van de Tweede Wereldoorlog, toen de Nederlandse regering gevlucht was in Londen zat, de eer en het prestige van haar land heeft gered. 
Fasseur zoomt vooral in op Wilhelmina als krijgshaftige koningin. Het drugsgebruik noemt hij, maar hij diept het niet uit. Voor historici als Verburg en Hermans, die daar meer over willen weten, zit het archief potdicht. Zij kunnen dus alleen maar speculeren over de gevolgen van dat drugsgebruik. 
Dat zou echt moeten worden onderzocht tot op de bodem eigenlijk. Maar ze weten, wat nu bekend is, is wat zij allemaal deed maar waarom ze het deed, dat ligt zeker van alles nog over in het Koninklijk Huis archief dat daar...Maar dat mogen wij dus niet bekijken. Alleen Fasseur heeft gemogen en die is nu gestorven. Maar ja, het is aan Willem-Alexander om daar om daar eventueel coulanter in te worden. Het zou voor de geschiedschrijving heel belangrijk zijn.

Koningin Wilhelmina was tijdens de Tweede Wereldoorlog een krachtig en dapper staatshoofd, zo lijkt het. Maar uit archiefonderzoek blijkt: ze was soms een ramp om mee te werken. Mogelijk kwam dat door de medicijnen die ze gebruikte. Die zouden we nu harddrugs noemen.

Wilhelmina: verzetskoningin aan de drugs

Niet iedereen is er even gek op: huiswerk. Maar wie een beetje handig is met chatGPT kan dat huiswerk overlaten aan kunstmatige intelligentie, AI. Het is natuurlijk niet de bedoeling en het zorgt voor hoofdbrekens bij docenten. Want hoe weten zij nou eigenlijk nog of je een stuk zelf hebt geschreven of dat het gedaan is door AI? Het is voor mij heel duidelijk dat ik werkstukken krijg die door de bot geschreven zijn. Hai, ja we gaan naar boven. Dus ik zou niet zeggen het is direct een ramp. Maar het is wel iets waar we rekening mee moeten houden en waarvan we ervan uit moeten gaan dat het er is en hoe we er dan mee om moeten gaan. En dat heeft best wel tot een soort van paniek geleid bij scholen en bij docenten. Uit een steekproef op deze school in Boxmeer bleek dat 40% van de leraren een account hebben op een chatbot. De leerlingen hebben wat dat betreft een voorsprong, want zij hebben bijna allemaal een account. ChatGPT. Ja, ja. En een betaald account? Of een.... nee. Nee, gewoon normaal Gratis. Gratis? Ja. Stel dat de gratis versie loopt af, dan krijgen we een veel betere, die kan nog veel meer, maar kost wel € 20 per maand. € 20 vind ik veel. Dat zou ik niet doen, daar zou ik ook niet voor betalen. Nee. Een bijles kost ook per uur 40, 50 euro. En als ChatGPT uiteindelijk evenveel kan als een bijlesdocent, dan is voor altijd ChatGPT voor € 20 goedkoper dan een bijles uurtje. Nou, het is elke maand € 20, per maand. Ja, maar niet iedereen kan dat natuurlijk betalen. Nee. We hebben al last van kansenongelijkheid in het onderwijs. Ik denk dat deze technologie dat wel gaat versterken. Ook op de universiteiten sloeg ChatGPT in als een bom toen studenten eenmaal ontdekten wat je er allemaal mee kan doen. Je kan gewoon alles vragen. Heb je een leuke vraag die je wilt stellen? Dan kunnen we dat nu gaan doen. Mag je ChatGPT gebruiken voor een doctoraalscriptie? De bot geeft keurig antwoord en geeft aan dat er nog geen duidelijke regels zijn. Het is essentieel om de regels en voorschriften met betrekking tot het gebruik van geautomatiseerde hulpmiddelen zoals kunstmatige intelligentie te raadplegen. ChatGPT weet zelfs dat universiteiten ermee worstelen, blijkt ook uit andere publicaties. ChatGPT is er, deal ermee. Dat is niet per se fraude. Ik was echt echt heel erg verbaasd toen ik ook een beetje wat, iets ingewikkeldere vragen te stellen, dat hij gewoon eigenlijk een soort van een groot deel van mijn scriptie al had geschreven. Toen dacht ik zo dit is echt, dit is een blijvertje voor mij. ChatGPT is dus niet officieel toegestaan, maar ook niet verboden. De vraag is ook; kan je zoiets wel verbieden? Nou, dat kan niet. Je kunt het niet verbieden, want wat mensen thuis doen, daar heb je geen invloed op. Nee? Nee. Ik denk niet dat je snel doorhebt hoe je het kan verbieden. Ik denk dat het nog wel even duren voordat het volledig verboden zou kunnen worden. Kijk, je zou de site hier op school kunnen blokkeren, maar dan kun je alsnog thuis gewoon op ChatGPT. Ja. Ik denk dat het grootste probleem met kunstmatige intelligentie is de macht en kracht die wij eraan toedichten en vooral ook de hoeveelheid taken die we eraan willen uitbesteden. Siri Berends doet onderzoek naar toepassingen van AI en die zijn er, maar het wordt nu opeens gezien als de oplossing voor alles, terwijl het gebruik van AI ook voor problemen kan zorgen. Ja, als je leerlingen al meegeeft dat schrijven vervelend is, of lezen vervelend is en dat dat een taak is die je zo efficiënt mogelijk moet uitvoeren. Ik vond het juist leuk als docenten tegen mij zeiden van ja, je kan wel een boekverslag van internet plukken maar het is veel leuker om zelf een boek te lezen en je wereld daardoor te laten vergroten. En dan kan het, dan kan het je leven veranderen als je een goed boek leest. En worden wij dan niet dommer? Nou, ik denk indirect wel, want wij gebruiken dan steeds meer data in plaats van dat je het echt leert. Ja. Je wordt steeds meer afhankelijk van technologie. Ja. Is dat erg? Ja, dat denk ik wel ja, want anders kun je niks meer zelf. Ja, ik denk dat we wel misschien minder goed kunnen schrijven. Ik ga nu wel gewoon heel vaak, als ik een bepaalde term even niet naar boven kan halen, dan vraag ik gewoon aan ChatGPT. Dus je wordt daar misschien wel wat luier van. Dus ik denk dat dat wel een risico is. Ja, ja, iedereen raakt verslaafd. Ja. En dan moet je. 
ChatGPT is er nu eenmaal. Zal ik hem even draaien? Ja. En het gaat ook niet meer weg. Docenten zoals Leonie vinden dat je het daarom maar beter kunt omarmen. Ze organiseerde daarom een workshop voor haar collega docenten. En je kunt hem natuurlijk ook vragen: wat betekent een persoonlijke schrijfstijl? Het is heel academisch. Hij maakt hele mooie volzinnen die leerlingen in ieder geval niet maken. Maar hij weet niet wat hij schrijft. Hij begrijpt het eigenlijk niet, kan dus ook dingen niet zo goed aan elkaar koppelen, kan niet de diepte in. Dus het blijven hele vlakke, gevoelloze teksten eigenlijk. En er is nog een probleem. ChatGPT liegt en zuigt ook van alles uit de duim. Hij verzint zelf dingen? Ja, als je bijvoorbeeld in een boek vraagt om een citaat, dan verzint hij een verzonnen citaat omdat hij het boek niet kent. Dus het is eigenlijk heel onbetrouwbaar? Ja, het is voor sommige dingen heel betrouwbaar en voor andere dingen helemaal niet. Zoals boeken zelf citeren is het niet betrouwbaar. Dan ging ik even checken van bestaat het? Is het een beetje van kwaliteit? Bestond het niet. Vroeg ik vervolgens: oké, dit. Dit bestaat niet. Hoe kom je hierbij? Waar heb je dit gevonden? En toen zei die 'as an AI model, I'm prone to make mistakes, my apologies'. En dan heeft ie gewoon compleet een heel artikel verzonnen. Uit z'n duim gezogen. Ja. Ook best knap van hem toch? ChatGPT is ontworpen om teksten te genereren die voldoen aan twee criteria: het moet plausible en pleasing zijn. De teksten moeten dus aannemelijk overkomen en je moet de gebruiker pleasen. Met andere woorden: ChatGPT mag de gebruiker nooit teleurstellen. Leonie, mag ik nog heel even met hun alleen praten? Dat jij er even niet bij bent? Jahoor. Want zijn er ook docenten die nog helemaal niet doorhebben dat leerlingen dit doen? De oudere generatie van de docenten, die hebben er wel moeite mee. Ja, die zullen denk ik niet doorhebben dat wij dit zo zoveel gebruiken. Niet zo snel. Nee. En dus jullie gebruiken het meer dan dat de leraren denken. Misschien. Ja, ik denk het wel. Voor sommigen wel. Ja. Ik denk dat sommige docenten wel denken dat ik het helemaal niet gebruik, maar dat ik het dan wel gebruik. En heb je wel eens iets dat je denkt van nou, het is toch een beetje cheaten. Mwah. Als je het hebt ingeleverd denk je wel van je hebt het niet helemaal via de regeltjes gedaan. Ja. Gister mijn scriptie verdedigd en ik heb een zeven erop. Nou super! Ja dank je wel. En heb je toen nagedacht over de vraag van nou ga ik dit nou wel of niet bespreken met mijn scriptiebegeleider. Dat ik ChatGPT heb gebruikt? Ja hmm is niet echt in me opgekomen lijkt me. Ja, lijkt me niet relevant. Het is gewoon een hulpmiddel geweest. Dus het is niet...het is gewoon allemaal van mezelf. Dus ja. Studenten en ook middelbare scholieren van de bovenbouw denken dat ze zelf goed kunnen beoordelen wanneer en hoe ze ChatGPT kunnen gebruiken als ondersteuning, maar ze zijn wel bezorgd over de jongere generatie. De eerste en de tweedejaars groeien nu op met ChatGPT en ik heb het nu al vijf jaar zonder moeten doen. Want er zit wel echt een enorm gevaar in dat ze al vanaf de brugklas bijvoorbeeld gaan vertrouwen op dit soort tools. En dan hun eigen basisvaardigheden een beetje ja, niet meer zo goed ontwikkelen als ze anders zouden doen. Je kunt van de eerste tot de vierde allemaal projecten doen, maar uiteindelijk op je eindexamen zal je het toch zelf moeten doen zonder Chat GPT. Er zijn al programma's op de markt waarmee leraren kunnen detecteren of een tekst is geschreven door een mens of een machine. Waardoor het ook inderdaad heel makkelijk is om te zeggen nou ja, in godsnaam, laat het dan maar door een robot schrijven. En laten we het dan ook maar als docent met een robot gaan nakijken, waar dan nu ook weer de discussie over is. Terwijl je je kan afvragen wat voor signaal geef je leerlingen als je zegt jouw werk is niet interessant genoeg om naar te kijken? Ik laat het door een robot bekijken.

Teksten voor schoolopdrachten laten maken door kunstmatige intelligentie. Is dat eerlijk? Leerlingen en docenten gaan op verschillende manieren om met de mogelijkheden van ChatGPT en andere AI-diensten.

AI in het onderwijs

De gevolgen van klimaatverandering zijn soms al heel duidelijk te zien. Want wat als je huis in zee dreigt te storten? Bewoners van huizen op hoge kliffen in het Franse Normandië maken zich grote zorgen. Want door de zeespiegelstijging brokkelen die kliffen langzaam af en lopen hun huizen gevaar. Als je het hebt over de gevaren van een stijgende zeespiegel, dan lijkt wonen zeventig meter boven zeeniveau een goed idee. Het ziet er op het eerste gezicht sprookjesachtig uit, maar opvallend genoeg merken ze juist hier in Normandië als eerste de gevolgen van klimaatverandering. 
We laten vandaag zien wat de gevolgen zijn van kusterosie. En dat heeft alles te maken met deze krijtrotsen, die er op het eerste gezicht misschien sterk en ongenaakbaar uitzien, maar die in werkelijkheid een stuk kwetsbaarder zijn dan we denken. En dat zien we al snel met eigen ogen. Een paar dagen geleden zijn de bewoners van dit huis in allerijl vertrokken en de reden, de oorzaak: die vind je hier in de achtertuin. Huis voor huis verdwijnt hier in zee. Aan de burgemeester van het dorp de ondankbare taak om ook de bewoners van dit huis te melden dat hun huis op korte termijn gesloopt zal moeten worden. 
Nou zijn ze op zich wel wat gewend aan de stormachtige kust van Normandië, maar de snelheid waarmee het nu gaat verbaast vriend en vijand. 
Hij neemt ons mee naar een andere plek in het dorp waar het een paar maanden geleden is misgegaan. 
Dat er hier echt wat aan de hand is, dat ziet iedereen. Toch zijn er nog opvallend veel mensen die besluiten om hier ondanks de gevaren een huis te kopen. 
Steeds meer mensen verklaren hem voor gek dat hij er nog steeds woont. Toch denkt hij er niet over om te vertrekken. 
En om zijn punt nog even extra te onderstrepen pakt hij, ook al laat het weer het misschien niet helemaal toe, toch nog even zijn strandstoel erbij. 
En eerlijk is eerlijk, als ik hier rondloop, zie ik mezelf hier ook wel wonen. Een huisje bovenop een klif met een fantastisch uitzicht over zee. Maar dat huis, dat kan dus wel zomaar verdwenen zijn. En daar zijn veel bewoners zich volgens de onderzoeker toch nog niet voldoende van bewust.

Kliffen in Normandië worden aangetast door erosie. Mensen die bovenop de kliffen wonen, lopen zelfs het risico dat hun huis in zee verdwijnt.

Erosie bedreigt huizen in Normandië

In een school is het logisch dat je de school binnenkomt en dan ga je zitten. De aula staat vol met tafels en stoelen. De klaslokalen staan vol met tafels en stoelen. Eigenlijk het hele systeem is zo ingericht dat we dat we heel erg passief zijn. 
Veel zitten is niet gezond en toch brengen we allemaal iedere dag veel tijd door op onze billen. Dat begint al op school, met als gevolg dat steeds meer kinderen te weinig bewegen en kampen met overgewicht. En dat is niet alleen ongezond, het kan ook op latere leeftijd grote gevolgen hebben. 
Een hoop kinderen begonnen me uit te schelden voor, jij bent de olifant, jij bent hier de dombo. Toen wilden mijn vader en moeder op zoek gaan naar een sport en dus ook gaan kijken, kunnen we onze zoon wat dunner laten maken. 
De laatste decennia is het aantal kinderen met overgewicht en obesitas enorm toegenomen. Van elke zes kinderen in Nederland heeft één kind overgewicht. 
Kinderarts Anita Vreugdenhil heeft een speciaal programma ontwikkeld voor kinderen met overgewicht. Bij veel van hen ziet ze al de voortekenen van wat later chronische ziekten kunnen worden. 
Bij meer dan de helft van de kinderen zie je al dat er suikerhuishouding , de vethuishouding ontregeld is. Hoge bloeddruk, leververvetting. En deze kinderen zullen waarschijnlijk als je daar niks aan doet op jonge leeftijd chronische ziekten ontwikkelen. 
Zitten is, nou ja, uiteindelijk, als ik het heel plat zeg, dodelijk. Mensen die lang zitten leven vijf jaar minder lang en uiteindelijk twaalf jaar minder lang in goede gezondheid. 
Als je al jong overgewicht hebt, is het heel moeilijk om daar op latere leeftijd weer vanaf te komen. 
Door de schermpjes tegenwoordig is het soms wel lastiger om te zeggen van ga lekker bewegen buiten, lekker met je vriendjes bij elkaar en dan. Ja. 
Ik geloof dat wij Europees kampioen zitten zijn. Klopt dat? Ja, dat is waar en wel triest. Wij zitten bijna 11 uur, 10,5 uur per dag. Het is de missie van Raymond Mombarg om alle jongeren meer te laten bewegen. Dat was nog niet zo lang geleden namelijk heel normaal. Maar er is iets veranderd. In mijn jeugd had je testbeeld overdag, dus je moest wachten tot een uur of vijf voordat je eindelijk tv kon kijken. Maar nu heb je het altijd. En je hebt vast wel eens gehad dat je in zo'n YouTube-filmpje zit en dat je dan eigenlijk te lang blijft hangen. En die algoritmes van die filmpjes zijn zo slim geworden dat je daar ingezogen wordt. En eigenlijk denk ik dat we dat weer het nieuwe normaal moeten zijn, dat je voldoende beweegt. Het gigantische aanbod van films en games is verleidelijk, maar door techniek hoef je ook steeds minder vaak uit je stoel te komen. 
Ik word nu 's ochtends ingehaald door middelbare scholieren op e-bikes. Er is niks op tegen als ze grote afstanden wonen, maar ze worden ook gebruikt doordat een vader of moeder een e-bike niet meer gebruikt. En dan gaan ze op hele korte afstanden. Daar word je lui van. Robotmaaiers, je kan nu je eten bestellen, ook op schoolpleinen gebeurt massaal en dat gemak zorgt er eigenlijk voor dat we minder hoeven te bewegen. Normaal moet je naar je vriendje of vriendinnetje toegaan om te vragen of hij wil spelen. Nou, dat is niet meer, want je kan even appen. 
Voetbal, tennis, hockey. Mogelijkheden genoeg om in beweging te komen, zou je zeggen. Maar niet ieder kind voelt zich thuis bij een sportvereniging waar het toch vaak om winnen gaat. Van oudsher is dat denk ik ook zo en zijn trainers wellicht ook nog veel te veel gefocust op de toppertjes. Maar we zien nu ook dat sportverenigingen juist daarin een beweging gaan maken om ook voor kinderen bijvoorbeeld met overgewicht of die om een andere reden moeilijk kunnen meekomen met de reguliere trainingen, dat daar aandacht voor komt om ook deze kinderen te helpen. 
Als je nou een jaar lang in een competitie moet zitten waar je elke week moet verschijnen en eigenlijk alleen maar kan verliezen, dan ga je dat niet doen. Deze jongeren willen keuzevrijheid hebben, willen zelf bepalen door een jaar heen wat ze willen doen en niet per se om te winnen, maar voornamelijk uit gezelligheid en samen en plezier. Dus de motieven om te sporten zijn anders dan waarop ingezet wordt. 
Hoe moet het dan wel? Hoe gaan we de pandemie van overgewicht te lijf? Wij zien hier, als je vanuit deze kant kijkt, ons assenstelsel. Op deze vmbo in Velp bij Arnhem krijgen de leerlingen wiskunde, maar niet in de schoolbankjes. Wat was een min min? Plus? Oké, welk hebben we dan nu nodig? Min min. Ja hoor. 
Bijna. Ja. Ik zie wel dat onze kinderen te weinig bewegen. Ik heb echt wel een verandering gezien ook daarin. Ten opzichte van tien jaar geleden zie ik gewoon dat motorische vaardigheden van kinderen aan het afnemen zijn. Ik zie ze ook groter worden, dus overgewicht speelt veel meer een rol. In een school is het ook logisch dat je de school binnenkomt en dan ga je zitten. De aula staat vol met tafels en stoelen. De klaslokalen staan vol met tafels en stoelen. Eigenlijk het hele systeem is zo ingericht dat we heel erg passief zijn. En wij willen daar graag wat tegenover stellen en ook laten zien dat het op een andere manier kan. 
Naast lessen buiten is er ook een beweeglokaal waarin kinderen niet in de klassieke bankjes hoeven te zitten. 
Nou, we zien hier de hoog-laagtafels. Het liefst staan ze natuurlijk altijd hoog. Daar zit een balansbord bij waar ze een beetje op kunnen wiebelen. Deze wiebelkrukken die zijn heel fijn, die staan vast op de grond, maar je kan er wel een beetje een beetje op wiebelen. We hebben natuurlijk ook de zitballen waar ze gebruik van kunnen maken. Als je heel actief motorische spelletjes doet, dan worden je zenuwbanen actiever en dan krijg je stevigere verbindingen. Heb je als je gaat op latere leeftijd komt heb je een reserve, dus je gaat minder snel dementeren. Dat is één, hersenen. Het tweede is je bloedsomloop. Als je vaten meer getraind zijn, als je hart meer getraind is, krijg je minder snel verstoppingen. Als er dan wat in de hersenen gebeurt, krijg je gewoon minder snel een hartaanval. En de derde is de stofwisseling. Als je meer beweegt, zorg je ervoor dat je wat gevoeliger bent voor suikers, sneller kan verwerken en dan krijg je minder diabetes 2.
Eén van de dingen die wij bijvoorbeeld als eerste adviseren is om een kwartiertje te gaan lopen na het eten. Niet alle kinderen hoeven gelijk een uur per dag te rennen. Sena mag beginnen. Die start in de oranje hoepel. 
En op zijn school tussendoor even met rekenen, bijvoorbeeld springen of op één been staan. 
Dat is al een stap vooruit ten opzichte van de hele dag op een stoeltje zitten. 
Zorg ervoor dat de omgeving zo ingericht is dat je eigenlijk logischerwijs wel gaat bewegen. Wij hebben in een school hier in de stad hebben de scooters een halve kilometer verderop laten parkeren en dat maakt dat je niet meer stoer met je scooter het schoolplein op kan. Maar dat maakt ook dat je in ieder geval een stuk loopt. We hebben in de kantine alle stoelen weggehaald. Leerlingen hebben daar geen moeite mee. Er staan statafels, daar kan je je telefoon inpluggen en dat maakt dan dat het heel automatisch wordt om te gaan staan en te bewegen. Verstop de lift, verstop de stoelen. 
Sem volgt nu twee jaar een programma met veel aandacht voor bewegen en gezonde voeding. Het doet hem goed. Het geeft hem echt wel meer zelfvertrouwen en dat hij ook weer het sociale aspect leuk vindt om aan te pakken. Dus het voetballen gaat volgend jaar weer starten. Ben je er blij mee? Enorm. Ja? Ja.

Te veel zitten is ongezond, en toch zitten we steeds vaker. Dat begint al op jonge leeftijd, want ook op school zit je het grootste deel van de tijd. Dit kan leiden tot overgewicht en ziektes.

Minder zitten, meer bewegen

Hier in Westzaan staat u er wel bekend om dat u vaak met de scootmobiel rondracet. En ja. 
Dat is helemaal niet waar. Voor mij rij ik helemaal niet zo hard. Ik reed op de stoepen en ik kijk heel goed uit. 
Maar hoe komen die mensen erbij dat u rondracet? 
Snap ik ook niet. 
Marie Blommaart is al meer dan 100 jaar oud en rijdt nog steeds met haar scootmobiel door de wijk. Hoe anders is dat tijdens de Tweede Wereldoorlog. Marie heeft dan een belangrijke taak, want ze zit in het verzet tegen de Duitsers, net als duizenden andere vrouwen. Over de rol van vrouwen in dat verzet is relatief weinig bekend en historici vinden dat niet terecht. 
Via haar moeder rolt Marie Blommaert op 22-jarige leeftijd het verzet in. Als de bonkaartcontroleur om hulp vraagt bij het herbergen van onderduikers en het regelen van bonkaarten, schakelt ze haar dochter in. 
Oh, zei ze, dat doet ons Marie wel. 
Dus daar ging u. 
Ja, en daar ging ik. 
Marie vervoert illegale pakketjes en voedselbonnen over de Schelde voor het Zeeuwse verzet en verleent zo hulp aan onderduikers. Dagblad Trouw is in de oorlogsjaren een illegale krant waarin wordt opgeroepen tot verzet tegen de Duitsers. Dat deze krant ook in de rondgebrachte pakketjes zit, hoort Marie pas later. U vervoerde de illegale trouw, maar wist u dat? 
Nee, dat wist ik niet. Er stond de doodstraf op, want dat waren opruiende geschriften hè. De Trouw, dat stond gelijk aan... Ja, noem het maar spioneren of daar stond echt de doodstraf op. 
Wist u hoe gevaarlijk het eigenlijk was wat u deed? 
Nee! Welnee, wij waren zo naïef als wat. 
Over de rol die vrouwen in het verzet speelden, zoals bij verzetskrant Trouw, was weinig bekend. Reden voor Trouwjournaliste en historica Rianne Oosterom om hier onderzoek naar te doen. 
Ik denk gewoon dat als het gaat om het verhaal van het verzet, dat vrouwen een bijrol hebben. Want we kennen de term koerierster. We kennen de vrouw met de krant onder de rok of in haar korset. Maar wat deden ze nou echt? Gewoon de feiten. We hebben een lezersoproep gedaan en heel veel archiefonderzoek en ook heel veel egodocumenten gekregen. Dus denk aan brieven, dagboeken. 
Want hoeveel waren er bekend van de Trouwgroep? 
Er waren er ongeveer 25 bekend in de literatuur wordt hun inzet dan beschreven en nu hebben we er 300, dus dat is. Ja, daar was ik zelf ook heel erg verbaasd over. 
Naar schatting zo'n 45.000 mensen hebben zich ingezet voor het verzet in Nederland. Hoeveel daarvan vrouw is, is onbekend. 
Als je kijkt naar bijvoorbeeld het verzetsherdenkingskruis wat in de jaren tachtig werd uitgereikt. Daarvan was ongeveer 15% vrouw. Maar ik denk dat het werkelijke aantal echt wel een stuk hoger ligt, verhoudingsgewijs. Ik denk dat je dan echt makkelijk kan praten over 35 tot 40% van de verzetsdeelnemers. Hier zien we Hannie Schaft, meisje met het rode haar en het groene truitje met naast haar Truus en Freddy Oversteegen. Dit zijn hele bekende verzetsvrouwen, maar er zijn er nog zoveel die nog niet bekend zijn. 
Historicus Mart van de Wiel deed onderzoek naar verzetsvrouwen in Noord-Holland. Uit zijn onderzoek kwam een lijst van 1650 vrouwen. 135 daarvan worden geëerd in de Janskerk in Haarlem. 
Wat ik heb gezien is dat vrouwen heel erg belangrijk waren in de wat ik altijd noem de infrastructuur van het verzet. Dus vrouwen zorgden ervoor dat informatie, koerierswerk, dat informatie werd verspreid. Vrouwen zorgden voor onderduikadressen en ze namen ook gewoon deel aan het verzet, wat mannen ook deden, zoals dus sabotage, spionage eigenlijk. In al die facetten hielpen ze wel mee. 
Marie Blommaart wordt verraden en op 12 oktober 1943 opgepakt. 
Bakker, die heeft mijn naam genoemd nadat al zijn tanden uit zijn mond geslagen waren, want dat noem ik geen verraad. Hij is erg, erg gemarteld, die man. 
Ze komt in verschillende kampen terecht waar ze vreselijke dingen ziet. In kamp Haren smokkelt ze via de vuile was geborduurde boodschappen naar het thuisfront. 
Heb alles ontvangen, hartelijk dank. Ben verhoord en met alles bedreigd, maar ken wel iemand in Goes, doch geen namen. Die zoom die werd zo vastgenaaid en die Duitsers die hebben dat, die hebben dat niet gemerkt. Want de vuile was ging naar huis. Ja. 
Ja, en dan kwam die ook weer terug met hele brieven erin. 
Dat verzet van u ging eigenlijk door terwijl u vastzat. 
Ja, ja, wij hebben, ik heb altijd in verzet gezeten. Ik heb me altijd verzet. 
Het verzet zoals we het kennen is eigenlijk het gewapend verzet. Dat werd heel lang gezien als het echte verzet. Terwijl wat vrouwen deden, zoals hulp aan onderduikers, koerierswerk, allerlei vormen van misschien meer verzorgend verzet. Ja, dat is gewoon heel erg onderbelicht gebleven. Dat werd niet als echt verzet gezien. Dat deed je erbij. Wat uit mijn onderzoek wel blijkt is dat die vrouwen toch in hun eigen familiekring hun verhalen wel gedeeld hebben, maar dat ze niet daarbuiten terecht zijn gekomen. Zoals mannen die dan soms hun doos over de oorlog naar het archief brachten, heebben de vrouwen dat denk ik op zolder laten staan.
Sprak u erover na de oorlog? 
Nee, nee, nee. Ik kwam thuis en ik wou daarover vertellen. En iedereen zei: ach, dat is voorbij. Vergeet het maar. Maar het was niet voorbij. 
Als tijdens Bevrijdingsdag tien jaar later de oorlog wordt herdacht, stort Marie Blommaart volledig in en belandt op de psychiatrische afdeling van een ziekenhuis. Wat kwam er naar boven? 
Frustratie. Ik heb niks kunnen vertellen. Ik heb het niet kunnen uiten. Al die vernederingen, al die ellende heb ik nooit kunnen uiten en dat is tien jaar later pas opgebroken. 
Door specifiek die vrouwen uit te lichten, dan pas kan je het verzet als geheel goed zien. De teller voor Noord-Holland op dit moment staat op 1650 om en nabij, maar dat is nog lang niet iedereen. Het zou me niks verbazen als er voor Noord-Holland iets van 3000 zullen zijn en voor het hele land 15, 20, 25.000. Who knows. 
Mary Blommaart is blij dat de rol van verzetsvrouwen nu beter belicht wordt. Ja, dat vind ik wel goed ja. Waarom? Nou, dat wij eindelijk ook eens meetellen. Ja, ja, dat vind ik wel prima.

Heldhaftige verhalen over mannen die in het verzet zaten tegen de Duitsers tijdens de Tweede Wereldoorlog zijn er genoeg. Maar dat ook duizenden vrouwen zich hebben ingezet voor het verzet, is minder bekend. Historici proberen daarom juist die verhalen bekendheid te geven. Zoals het verhaal van Marie Blommaart, die in de oorlog illegale kranten en voedselbonnen vervoert.

Vergeten verzetsvrouwen

De minister zet een streep door de NTR en daarmee ook door Schooltv.          
Laat Schooltv niet verdwijnen. 

Strooigoed en pepernoten

Schrijf je in de voor de maandelijkse nieuwsbrief voor het laatste Schooltv PO-nieuws

Nieuwsbrief PO

Blijf op de hoogte van het laatste Schooltv-nieuws voor VO.

Nieuwsbrief VO

Contact

Schooltv Help

Veelgestelde vragen

Schooltv maakt educatieve content voor het onderwijs, bestaande uit video's en interactief materiaal. Altijd bij de les!

Over Schooltv

Over Schooltv.nl

Schooltv.nl is een videodatabase, gevuld met educatieve en informatieve videoclips, filmpjes, fragmenten, liedjes, animaties, lesvideo’s afleveringen, TV-programma’s, televisieseries, videoverzamelingen en afspeellijsten.

EenVandaag in de klas

Type videos