Nou jongens, wat was het eerste levende wezen dat ooit bestond? Miljoenen jaren geleden. Hallo! De mammoet. Nee. Sabeltandtijgers? Dinosauriërs. Brontosauriërs. Nee joh, de oer bacterie. Een piepklein eencellig diertje. Dat werd later een mos en veel later nog een plant. En heel veel later werd ie een vis. En op een gegeven moment kreeg die vis pootjes en toen is heel voorzichtig aan land gekropen. En na heel veel jaren werd dat een aap en daar stammen wij allemaal van af. Van de apen! Waarom moeten wij dat weten? Precies, waarom moeten we allemaal uitgestorven dieren leren? We kunnen toch ook leren jagen of verzamelen? Of iets met Excel of marketing? Nouja zeg, dit is onze geschiedenis, onze voorouders. Daar moet je wel een beetje respect voor hebben. Dankzij die eencelligen zitten jullie nu hier hè. Ja, maar ze zijn toch niet meer. Waarom moet ik dinosauriërs uit mn hoofd leren als ze allang zijn uitgestorven? Wij worden toch ook vergeten als we er niet meer zijn? Nee, nee, als wij er niet meer zijn, dan gaan onze nakomelingen op onderzoek uit naar onze resten. Onze botjes, onze schedels, pijlpunten, bijlen en tekeningen. En dan schrijven ze op grote papyrusrollen, zeg maar boeken, ons hele leven. Wow, dat zou te gek zijn. En misschien over tienduizenden jaren maken zij zeg maar een televisieserie over ons met allemaal leuke sketches. Grappig, maar ook leerzaam. En dat noemen ze dan Welkom in de prehistorie. Met bordjes met echt waar daarbij. Echt waar? Echt waar! Zou zomaar kunnen. Maar daarvoor moeten wij wel terug naar het begin. Dus wat was het eerste levende wezen? De oerbacterie! Heel goed en dat was een... Eencellige! Precies. Wij zijn allemaal begonnen als eencelligen. Knoop dat maar goed in je oren. Ja meester. Heel goed. Dan gaan wij nu naar de eerste aap. Wist jij dat? Dat we allemaal afstammen van een bacterie. Ik wist het niet. Wist jij dat wel? Nee natuurlijk niet. We hebben toch geen Wikipedia? Zie je wel, jij weet ook niks. Nou weten we samen lekker niks. Gezellie! Ja. Hahahahaha.