Vandaag ga ik jullie wat over mezelf vertellen. Want de egel is een bijzondere bosbewoner! Ik ben bijvoorbeeld niet bang om naar de stad te gaan, waar de mensen wonen. Mijn vrouw zorgt thuis voor onze kinderen. We hebben geen wandelwagen, dus ze moet ze zelf dragen. Doet ze dat niet knap! En nee, ze wordt NIET geprikt! Ik heb veel vrienden in het bos. Maar de vos is geen vriend. Die is altijd erg nieuwsgierig en hapt naar mij. Maar ik kan goed prikken. Zo jaag ik hem wel weg! Toch is die vos niet eens de ergste…Mijn grootste vijand is de oehoe. Deze uil kan onverwachts aanvallen…En dan kun je je maar beter verstoppen. Ha, pech voor de oehoe! Van de ree heb ik nooit last. Die lusten alleen planten. Maar als je niet oplet gaan ze op je staan en dat doet zeer! Een egel is altijd voorzichtig bij koeien en paarden. Waarom? Nou, een trap van een paard kan heel hard aankomen! Mijn vrouw hoopt altijd dat de boomklever voor haar ook een mooi nestje maakt. Liefst met een balkonnetje. Zelf vind ik de heikikker zo mooi. Die wordt in de lente altijd blauw. Dan is-ie verliefd! Wat is de liefde toch mooi he! Iedereen is bang voor slangen. Maar egels niet! Wij lusten slangen rauw, ook als tussendoortje. Nu wil ik je voorstellen aan mijn oom Alfons. Dan zul je eens wat zien! Nee, hij is geen kleine dinosaurus. En ook geen nijlpaardenbaby. Hij is een doodgewone egel, maar dan zonder stekels. Nou, dat was het wel. Kom je een keertje op bezoek in het bos?