Dag mevrouw. Hallo. Ik ben Eus. Hoi, ik ben Toos. Hai hai. Het staat daar ook op deze tegel, zie ik. Daar staat mijn naam inderdaad. Maar er staat nog meer bij. Duizendpoot, onvermoeibaar, deskundig. En voor de rest had ik mijn bril moeten opdoen. Waarom heeft u die tegel gekregen? Nou, die tegel heb ik vorig jaar gekregen omdat ik toen uitgekozen ben als jeugdspecialist van het jaar en eigenlijk betekent dat, ik werk in de bibliotheek, dus dat ik de beste jeugdbibliothecaris was. Maar dat is binnen de bibliothekenbranche. Dus daar werd iedereen van de jeugdspecialist de romanspecialist, zo een beetje. Ja, precies. Ik zie meteen boeken in een taal die ik ook spreek en lees, Turks. En ik zie ook Arabische tekens zoals mij. Waarom? Waarom is dat? U heeft ook anderstalige boeken? Ja, dit zijn allemaal anderstalige boeken. Alles is anderstalig. Want we vinden het belangrijk in bibliotheken dat er ook boeken zijn in andere talen dan alleen het Nederlands. Dus dat Nederlandse kinderen ook in hun eigen taal kunnen lezen. En vooral ook dat anderstalige ouders in hun eigen taal kunnen voorlezen, in de taal die zij het beste spreken. En waarom is dat belangrijk, dat mensen uit Polen of Oekraïne ook in die taal kunnen lezen? Omdat dat de taal van het hart is. Dus dat is hun moedertaal. En als zij met hun kind een boekje lezen, gaat dat toch het beste in de taal van het hart, de taal die zij gewoon, ja van oudsher zelf spreken. Ik vind het wel opvallend dat u dat zegt, want ik ben ook tweetalig opgevoed en bij mij werd het Turks altijd geproblematiseerd. Wij moesten juist niet Turks spreken, want ja, je schaamde je zelfs daar een beetje voor. Ja, herkent u dit uit de praktijk? Ja, dat is heel lang ook het idee geweest van als kinderen naar school gaan, geen en thuistalen meer, alleen nog Nederlands, dan zouden ze het snelst Nederlands leren. Maar dat is achterhaald. En nu is eigenlijk nieuw inzicht van als kinderen hun eigen taal mogen spreken en een rijke taal meekrijgen van huis uit. Dus als ouders in de eigen taal kunnen voorlezen of in een boekje kijken samen met hun kind, dan bouwen zij een sterke thuistaal op en leren ze daar het Nederlands bij. U bent natuurlijk van de praktijk. Heeft u ook echt gezien dat dat, zeg maar het aanmoedigen van iemand om in hun eigen taal iets te gaan doen dat het ook bij mensen laat opbloeien, of ik het zal zeggen? Ja. U lacht erbij. Ja, ja, ja, ik vind het zelf heel mooi. Ik wist zelf eigenlijk nog niet zo heel veel van meertaligheid en ook niet van die nieuwe inzichten. Maar ik zat zes jaar geleden toen ik begon om meer aandacht te hebben voor dit thema zat ik bij ons op de school voor nieuwkomers bij een bovenbouwgroep. En dit was toen het prentenboek van het jaar Ssst, de tijger slaapt. En in het Turks is het...Ik gaf die kinderen een les zodat zij dit boek in hun eigen taal konden voorlezen aan hun jongere broers en zusjes. En in dit verhaal wordt op een gegeven moment gevraagd aan de kinderen Kunnen we een slaapliedje zingen? Dan blijft die tijger slapen, want die tijger moet blijven slapen in het verhaal. En toen ik dat vroeg, toen bleef het stil. Die kinderen die reageerden niet en toen zei ik: mag ook in je eigen taal zijn. En toen begon er een meisje in het Spaans te zingen, recht uit het hart in mijn hart. En ik voelde echt heel sterk van dit meisje, tien jaar oud, komt in Nederland wonen. Je kunt niet zeggen: nou ben jij in Nederland en je moet je Spaanse taal achter je laten. Dat is zo'n belangrijk onderdeel van. Volgens mij wordt u er ook emotioneel van. Ja, ik krijg altijd nog kippenvel als ik dit vertel. Want als je dat voelt, ja dat dat, hoe zeg je dat? Dat maakt je enthousiast om voor dit thema te werken. Ja, u bent echt echt een leesambassadeur. Ja, heel erg bedankt! Ja, ik wil toch, ik wil dit nog graag laten zien, want we hebben. We hebben hier dus boeken in allerlei talen liggen. En het mooie is als we ook boeken uit het land zelf aan kunnen bieden zoals dit. Want dan krijgen kinderen niet alleen hun eigen taal mee, maar ook een stukje van de cultuur. Mooie stad. Andere prenten zie je al meteen ook ja. Ja, dat is het dus. Dat vind ik ook gewoon…Is het makkelijk om aan die boeken te komen? Het wordt makkelijker. Voor iedereen is het een zoektocht geweest, maar steeds meer bibliotheken vinden dit belangrijk. Ja. En dan hebben wij dus landelijk een bedrijf waar we de bibliotheekboeken in kunnen kopen. En die hebben steeds meer aandacht voor dit thema. Wij gaan snel naar binnen, want het is koud. Super bedankt voor dit geweldige verhaal. Dank je wel! Mag ik applaus voor de mevrouw. Wij gaan naar binnen! Ja.
