Ik kreeg toch zo’n heerlijke mail vandaag.
Moet je kijken: Jose Isidro Yamasqui Padilla schrijft:
Ik en mijn vrouw won een een Britse loterij van 101 miljoen en we hebben besloten een bedrag van 1 miljoen Pounds doneren aan u.
OK, ok, een paar kleine taalfoutjes. Maar ik ben dolblij met twee dingen, ten eerste natuurlijk de 1 miljoen pounds die binnenkort op mijn rekening staan, maar daarnaast vooral het kloeke en stoutmoedige begin van de mail: Ik.
Ik hoor je denken… hebben we niet allemaal op school geleerd dat beginnen met ‘ik’ onbeleefd is? Dat je maar beter niet met je hoofd boven het maaiveld kunt uitsteken met zo’n brutale opening? En dat je daarom maar beter kunt beginnen het fletse ‘hierbij’ en het stijve ‘naar aanleiding van’?
Dat klopt, maar als ik de betekenis van ‘hierbij’ opzoek in het woordenboek, vind ik ‘bij dezen’, en dan weet ik genoeg. Want hoe ouderwets, gemakkelijk en nietszeggend wil je het hebben?
‘Hierbij’ zou daarom - naar mijn bescheiden mening - verbannen moeten worden naar de diepste krochten van de taal zodat het in de vergetelheid zou raken.
En dan de tweede favoriete opening die we op school leren: ‘naar aanleiding van’. Ook die wacht als het aan mij ligt hetzelfde taalkerkerlot als haar maatje ‘hierbij’, zeker nu ik bijna dagelijks mailtjes krijg die beginnen met ‘NA aanleiding van’. Niet alleen een weinig prikkelend begin van je tekst, maar ook nog eens fout.
Ontworstel je daarom aan de aangeleerde clichés, gooi de ketenen van de zo-doen-we-het-nu-eenmaal-al-jaren-vloek van je af, vergeet ingesleten gebruiken en vermijd gekopieerd gedrag.
Als dit ergens voor opgaat, is dit de opening van je e-mails, dé plek om te prikkelen en aandacht te vragen, net zoals mijn weldoener Jose Isidro Yamasqui Padilla deed.
Doe dus net als hij: stort een miljoen pounds op mijn bankrekening en neem je voor:
Ik begin met Ik.
Tot ziens!
