De meeste dingen om ons heen zijn niet elektrisch geladen. En ik ook niet! Ook al is mijn humeur nog zo positief, mijn lading is gewoon neutraal.
Maar dat kan zomaar veranderen. Door een stukje te ijsberen bijvoorbeeld. Het intensieve contact tussen de oppervlakken zorgt ervoor dat er elektronen overspringen van mij naar het tapijt. Deze elektronen zijn negatief geladen en dus word ik gelijk een stuk positiever. Zo’n elektrische lading noemen we statische elektriciteit, want de lading staat stil, in mij. Pas als ik de de buurvrouw aanraak, dan slaat de vonk over, en kan ik mijn lading eindelijk kwijt.
Als zij dan d’r trui uittrekt is er flink contact tussen haar hoofdharen en de stof. De elektronen springen van haar naar de stof, en de haren raken stuk voor stuk positief geladen. Zaken met dezelfde lading stoten elkaar af, en dan ontstaat er dus helemaal gratis een superhip topkapsel. (kuch)
In de winter, met de verwarming aan is de luchtvochtigheid laag en krijg je vaker last van statische verschijnselen. Dat geldt ook voor het dragen van synthetische kleding en rubber zolen. Om ongelukjes te voorkomen doe je die dus gewoon lekker even uit!
