Groep 1/2

'Verhalen uit de Schatkist' brengt bekende Bijbelverhalen tot leven. Verteller Kimberley leest voor aan jonge kinderen, geïllustreerd door animaties op de achtergrond.

Cultuur en geloof

Verhalen uit de Schatkist

Website Zappelin

Bekijk ook

Extra's

Schooltv biedt meer dan video's! Ontdek onze extra inhoud:

Ontvang jij de nieuwsbrief al? Blijf op de hoogte door je aan te melden en ontvang elke maand een nieuwsbrief naar keuze in je inbox!

Er is een man. Noach. Hij is druk aan het zagen en timmeren. God heeft namelijk iets tegen hem gezegd. 'Ik ben verdrietig. Ik heb de mensen gemaakt om voor elkaar te zorgen. En voor de dieren. En de aarde. Maar ze denken alleen aan zichzelf. Ze worden steeds hebberiger en steeds gemener. Straks maken ze alles wat er is kapot. Dat mag niet gebeuren! Jij bent een goed mens, Noach, Ik heb je nodig. Jij en je gezin moeten Mij helpen om de wereld te redden!' 'Natuurlijk helpen we,' heeft Noach gezegd. 
Noach moet van God een hele grote boot bouwen. 'Haha Noach!', lachen de mensen. 'Doe toch niet zo maf. Er is hier helemaal geen water.' 'Nog niet,' zegt Noach. Prrr! Tuut! Er komen twee olifanten aan! En twee paarden, hoe doen die? Weten jullie dat? Hi-hi-hinnik, twee schapen, beh, twee apen... Oe-oe, het houdt niet op. Een dierenoptocht, allemaal twee aan twee. Die dierenoptocht gaat de boot in. Dat is Gods plan. Noach moet ook de dieren redden! Nou, duifje, zegt Noach, dat wordt poep scheppen. Iew, vies he!
God doet de deur van de boot dicht. Spet. Spat. Regendruppels. Het begint, zegt Noach. Water stort uit de lucht naar beneden. Het komt overal vandaan. Een torenhoge golf raast op ze af. Hou je vast! Waah! Ze varen. Dagen en nachten achter elkaar. Regen, regen en nog meer regen. 
Eindelijk stopt het met regenen. Noach kijkt rond. Overal water. Als God het genoeg vindt, begint God hard te blazen. De wind begint te waaien. Het water zakt. Blazen jullie mee? PFFFF! De boot zit vast! Bovenop een bergtop. Noach laat zijn duif los. Maar die komt terug, want hij kan geen droog plekje vinden om uit te rusten. Jongens, we moeten harder blazen! Pfff! Noach stuurt zijn duif weer weg. Weer komt-ie terug, maar! Nu heeft-ie een takje in zijn snavel. Takje? Aha! De boomtoppen zijn droog! Pff! De derde keer komt de duif niet terug. Ze heeft een droge plek gevonden! Kan ze eindelijk een eigen nestje bouwen. 
Noach, ga de boot uit, zegt God, Zorg goed voor de dieren, de aarde en elkaar. Vasteland! Joehoe! Noach en zijn gezin springen en dansen en rollen in de blubber. Plotseling worden ze stil. Ze kijken omhoog. Zoiets moois hebben ze nog nooit gezien! Als je een regenboog in de lucht ziet, zegt God, denk dan aan dit: Ik zal nooit meer alles wegspoelen met water. Dat beloof ik. Samen moeten we er iets moois van maken. Net zo mooi als deze regenboog. Hebben jullie wel eens een regenboog gezien? Ja.

Verhalen uit de schatkist

God zegt tegen Noach dat hij een grote boot moet bouwen. Op de boot komen dieren, van elk dier twee.

De ark van Noach

Er zijn een heleboel mensen op aarde. In alle kleuren, maten en vormen. Maar moet je voorstellen dat er nog helemaal geen mensen bestaan. Stel je voor dat er nog nergens een mens te zien is. Stel je voor dat er nog geen planten zijn. Nog geen dieren. Nog geen piepklein grassprietje. Stel je voor dat er nog helemaal niks is!
In het begin, heel heel lang geleden, was er helemaal niks. Alleen God was er. En God heeft een heel mooi plan: Hij gaat mensen maken. Maar daar begint hij niet mee. 
Het allereerste wat God doet, is licht maken. Dat is handig, want in het donker zie je niks. Het licht en donker noemt Hij 'dag één'. De tweede dag zegt God: 'Lucht en water!' Wauw! Wat een golven! Wat een mooie lucht! Hmm, maar nog wel een beetje ongezellig. De derde dag duwt God de zee opzij. Strand! God laat alle bomen en planten groeien. Het groeit en bloeit in alle kleuren van de regenboog. De vierde dag maakt God iets heel groots. Het is rond en het is heel heet. De zon. De zon. De zon maakt hij voor de dag, en voor de nacht maakt hij de... Maan. Maan. Met allemaal twinkelende sterren. Dan is het de vijfde dag, dan vult God de lucht met vogels. De zee vult hij met vissen. Overal zijn er vogels en vissen, in alle kleuren, maten en vormen. Wat een gefladder en gespetter! Dan is het de zesde dag. God maakt alle dieren op het land. Overal klimmen, kruipen en springen ze. Wat voor geluiden maken ze? Weten jullie dat? Oe oe aa aa! En wat nog meer? Wraaaaah! En een schaap? Meh-eh-eh-eh. Ja, wauw! Wat een dierentuin!
En dan, nu zijn wij aan de beurt. God wil iemand maken die op hem lijkt. Iemand die meer zegt dan alleen 'mehhh' of 'piep'. Hij pakt een beetje aarde. Van die klei maakt hij een hele vreemde vorm. 'Pffffffff' doet God. De allereerste mens begint te ademen. Hij kijkt om zich heen. 'Ben ik dit?' Ja. 'Wauw, wat een prachtige plek. Mm, wat zijn die dingen die aan de bomen hangen lekker!' God laat alle planten en dieren aan de mens zien. Hij zegt: 'Jij mag voor ze zorgen. Geef ze een mooie naam.' Weten jullie een mooie naam te verzinnen? Olifant, tijger. Paard. Giraffe, tijger. Een leeuw! Die laat hij allemaal aan de mens zien. 
De zevende dag is speciaal. Dan rust God uit. God en de mens kijken samen naar de zonsondergang. 'Wauw', zegt de mens. 'Wat is het mooi! Goed gedaan, God.' 'Ja, goed hè.' Toch? Ja! Vinden jullie het ook mooi? Ja. Wat vinden jullie mooi? Eh, dieren. Planten. Bomen.

In het begin was er niks. Dan schept God licht, lucht, water, land, planten, de zon en de maan en dieren. Daarna maakt hij de allereerste mens. Die mens mag voor al het moois dat God gemaakt heeft gaan zorgen.

De schepping

Er is een prachtige plek. Er is geen pijn, verdriet of dood. Het paradijs. Daar wonen Adam en Eva. De allereerste mensen die God maakte. Ze spetteren er in hun blootje rond, plukken fruit van de takken en ze spelen met alle dieren. Behalve met... Sssss... Slang!
Slang is boos op God. Want hij wil graag de baas over alles zijn. Ik krijg die mensen wel in mijn macht. 's Avonds wandelen Adam en Eva samen met God door het paradijs. Ze vertellen Hem alles. God neemt ze mee naar een boom, midden in het paradijs. 
God neemt ze mee naar een boom, midden in het paradijs. Dit is de levensboom, zegt God. Als je hiervan eet, dan leef je voor altijd. Daarna laat God ze een andere boom zien. Dit is de Verboden Boom. Als je hiervan eet, ga je dood. Wat is dood? zegt Eva. God laat een blaadje van de boom vallen. Het wordt bruin en geel. Hij droogt op en dan verdwijnt hij. Ooooh. Adam en Eva willen niet verdwijnen! Ze zullen nooit van de verboden boom eten. 
Ssssss... Slang heeft het gehoord. Hij bedenkt iets gemeens. Adam en Eva vallen in slaap. Sssss!! Eva wordt wakker. Daar is slang! Hij sist: God houdt jullie voor de gek. Als je hiervan eet, ontdek je wat goed en wat slecht is. Dan weet je net zoveel als God. Eet maar, Eva, ik zeg helemaal niks. Adam rekt zich uit. Eva laat hem de appel zien. Met een hap eruit. Wat heb je gedaan, Eva?! Wil jij ook net zo veel weten als God? vraagt Eva. Adam hapt. Oei.
Adam! Eva! roept God. Hij wil net als altijd met ze praten. 'Waarom verstoppen jullie je?' 'We zijn in ons blootje!' Adam en Eva schamen zich. 'Hoe weten jullie dat ineens? Hebben jullie soms van de Verboden Boom gegeten?' 'Het is haar schuld!' Adam wijst naar Eva. Nietes, roept Eva. Het komt door Slang! Hij zei dat we moesten eten. 
God is er verdrietig van. Hij is boos op Slang. Hij geeft hem op z'n kop. Slang! Jij blijft het de mensen misschien moeilijk maken. Maar ik zorg ervoor dat er iemand komt die jou zal doodslaan. Voor altijd. 
Adam en Eva kennen nu pijn en verdriet. God zegt: Als jullie nu eten van de Boom van het Leven, blijven jullie voor altijd leven. En dan blijven jullie ook voor altijd bang! Dat wil Ik niet. Daarom moeten jullie weg uit het paradijs. Maar: Er komt een dag dat jullie wel weer bij Mij wonen en dan kunnen jullie lekker van de Levensboom eten.
Adam en Eva gaan de wijde wereld in. Ze krijgen kinderen en vertellen hen het verhaal. Er is een prachtige plek. Er is geen pijn, geen verdriet en geen dood. Het paradijs. En ooit zullen we er weer wonen. Hebben jullie een lievelingsplek?

Als Adam en Eva bij de verboden boom slapen, komt Slang op bezoek. Hij zegt dat ze een appel van de boom moeten eten.

De slang en de appel

Er is een vrouw: Maria van Magdala. Wat kijkt ze verdrietig. Haar beste vriend Jezus is dood. Zijn lichaam ligt in een graf. Dat is een kamer in een rots. Met een grote, zware steen voor de ingang. 'Jezus zou ons allemaal blij maken, maar we zijn hartstikke verdrietig,' denkt ze. 'Hij had ons het allermooiste cadeau ooit beloofd. En wat hebben we? Niks. Niet eens Jezus zelf. Wat moeten we nou doen zonder hem?'
Jezus is doodgemaakt door de bazen van het land. Ze waren bang dat hij de baas zou worden. Terwijl Jezus alleen maar over God vertelt ende mensen wil helpen. 
Maria komt aan bij het graf. Hè?! De steen is weggerold! Stapje voor stapje gaat ze er heen. Wat donker! Durft ze naar binnen te kijken? Ja! Ze gelooft haar ogen niet. Het lichaam van Jezus is weg! Plotseling wordt het helemaal licht in de kamer. Ze beschermt haar ogen. Daar is een jonge man. Wat een prachtige witte kleren! De man is een engel. Wat is een engel? Weten jullie dat? Hij geeft licht. Hij is wit. Hij is wit? Een engel is iemand die iets over God vertelt aan de mensen. Een helper van God. Of een soort postbode van God. 'Wees niet bang', zegt hij. 'Je zoekt Jezus, maar hij is er niet meer. Hij leeft.' Maria rent zo snel ze kan. Ze moet de vrienden van Jezus halen! 
De vrienden zitten huilend bij elkaar. Maria komt aangerend: 'Kom kijken! De steen voor het graf is weggehaald en het lichaam van Jezus is weg, en er is een engel!' 'Wat?!' roepen de vrienden. 'Het lichaam van Jezus weg?!' Ze rennen naar het graf. Rennen jullie mee? Kunnen jullie heel veel rennen? 
Maria hoopt dat de engel er nog is. De steen is nog opzij gerold. Maar geen engel. En geen lichaam. Het is allemaal zo raar. Niemand weet iets te zeggen. Maria blijft alleen achter. Ineens moet ze heel erg huilen. Er loopt een man op haar af. 'Dat zal wel de tuinman zijn,' denkt ze. 'Maria,' zegt de man. 'Ik ken die stem. Dat, dat is de stem van Jezus!' Snel wrijft ze haar tranen uit haar ogen. Het is Jezus! 'U leeft!' Maria is zo blij. Alles komt weer goed! 'Ik was dood, maar nu leef ik,' zegt Jezus. 'Maar ik leef niet op de gewone manier. Ik leef nu voor altijd. Dat heeft God gedaan. Zo kan ik niet alleen jullie, maar ook de mensen over 1000 jaar helpen. Zo kan ik iedereen in de hele wereld het mooiste cadeau geven.'
Maria weet wat dat cadeau is. De liefde van God. Nu weet ze weer wat ze moet doen! Ze gaat iedereen vertellen over Jezus en Gods liefde! De liefde die nooit dood kan gaan. Wat zal ze Jezus een dikke, dikke knuffel hebben gegeven! Dat is lekker hè, een knuffel! Houden jullie ook van knuffels?

Dit verhaal gaat over Maria van Magdala. Ze is verdrietig, want haar beste vriend Jezus is dood. Ze gaat naar zijn graf. Dan ziet ze dat de steen weggerold is. Jezus leeft!

Het paasfeest

Er zijn twee vrienden van Jezus: Jakobus en Johannes. Ze hebben een vraag. 'Jezus? Als u straks koning bent, mogen wij dan naast u zitten?' Dat is een heel belangrijke plek, antwoordt Jezus. Ik kan nu nog niet zeggen wie daar mogen zitten. Ik wil daar zitten, zegt een andere vriend. 'Nee, ik!' zegt weer een ander. Wij vroegen het eerst, roepen Jakobus en Johannes. Jakobus heeft het zo druk met ruziemaken. Hij loopt zomaar over de tenen van een overstekend oud vrouwtje. Ik mag naast Jezus zitten, zegt hij, want ik ben als een van de eersten met Hem meegegaan. Ik stel Jezus altijd slimme vragen, zegt Tadeüs. Ik ben over het water naar Jezus toegelopen, roept Petrus. Ze vinden zichzelf allemaal supervrienden. Een bedelaar staat langs de kant van de weg. Jezus, roept de bedelaar. Schreeuw niet zo, zegt een van de vrienden en duwt de bedelaar terug. Maar Jezus helpt de bedelaar juist. 
Ze komen aan bij het huis waar ze gaan eten. Er is geen bediende om hun voeten te wassen, zoals normaal. De vrienden schoppen hun sandalen uit en lopen met hun vieze voeten zomaar, flapflap, naarbinnen. Ieuw! Volgens mij heeft er eentje in geitenkeutels gelopen. De vrienden gaan zitten en ruzien verder. Ik zou zelfs voor Jezus naar de gevangenis gaan, roept Petrus. Jezus staat op. Iedereen wordt stil. Gaat hun toekomstige koning nou eindelijk vertellen wie van hen de belangrijkste is? Jezus pakt een doek. En een bak met water. Hij knielt voor Petrus neer! U gaat toch niet mijn voeten wassen, roept Petrus. Voetenwassen doen alleen knechten. U gaat mijn voeten niet wassen, nooit! Petrus, als je mij je voeten niet laat wassen, kun je ook niet bij me horen, zegt Jezus. Dan niet alleen m'n voeten. Hier m'n handen! M'n hoofd, antwoordt Petrus. Dat hoeft niet van Jezus: We gaan niet overdrijven. Ieuw! Stinkvoeten. Ieuw! Stofvoeten. Ieuw! Zwarte nagels, wratten! Ieuw! Bobbeltenen. Jezus wast de voeten van alle vrienden.
Snappen jullie waarom ik dit gedaan heb, vraagt Jezus. Jullie noemen mij Koning en dat ben Ik ook. Ik heb jullie een voorbeeld gegeven. Wie de belangrijkste wil zijn, zal de anderen moeten helpen. Als Ik jullie voeten was, dan moeten jullie dat ook bij elkaar doen. Dus je helpt een oud vrouwtje. En een bedelaar. En je helpt zelfs ruziemakers met stinkvoeten. Wees zoals Ik. Ik ben niet gekomen om de baas te spelen, maar om te helpen.
De leerlingen schamen zich. Jakobus staat op: Ga jij maar naast Jezus zitten, zegt hij tegen Johannes. Nee, ga jij maar. Geen denken aan, jij mag naast Jezus zitten. Echt niet, jij mag. Nee, jij! Jij! Oh oh.... Daar gaan ze weer. Naast wie zitten jullie het liefst?

Als de vrienden van Jezus ruzie maken over wie er belangrijker is, gaat Jezus hun voeten wassen.

Jezus wast de voeten van zijn vrienden

Er is een meisje. Ze is altijd samen met haar grijze ezelin, Abby. De buurjongen rijdt langs op zijn paard. Wat een mooi glanzend dier, zeggen alle mensen als ze hem zien. Hee, Ezelmeisje! Wedstrijdje?, roept de buurjongen. Mijn paard tegen jouw ezel. Weg is hij. Uche! Wat een stofwolk. Bluh! Doet het meisje en ze denkt: Wist ik maar iets terug te zeggen. 
Abby heeft een veulen gekregen. Papa wil het verkopen. Het meisje roept: Het is Abby's kindje! Je zou mij toch ook niet zomaar verkopen?! Lieverd, het is maar een ezel. Het meisje wordt boos. Maar dan gebeurt er iets geks. Twee mannen knopen zomaar Abby en haar veulen los! Ze willen ze meenemen! Dat zijn onze ezels, roept het meisje. De buurjongen komt nieuwsgierig aanrijden. Wij zijn vrienden van Jezus, zeggen de mannen. Vandaag heeft Hij deze ezeltjes nodig. Vandaag rijdt hij de stad Jeruzalem binnen. Jezus?!, roept de buurjongen. Die is toch beroemd?! Jullie kunnen beter naar mijn vader gaan: Hij heeft de prachtigste paarden. Glanzende rossen voor koningen en soldatenwagens. De mannen schudden nee. Jezus wil deze ezeltjes lenen. Papa knikt. We zullen alles doen om Jezus te helpen. Alleen als we Abby en haar veulen terugkrijgen, zegt het meisje. De mannen glimlachen. Maar natuurlijk. 
Wat is het druk! Straks komt Jezus door de poort. Iedereen zwaait met palmbladeren. Sommige mensen leggen hun jas als kleed op de grond. Ze roepen: hoera voor de Koning! Hoera voor de Koning! Papa, vraagt het meisje. Waarom leggen ze die kleren en bladeren op de weg? Dat doen ze omdat Jezus een Koning is. 'Is Hij een echte koning?' Hij geeft ons hoop dat het morgen beter wordt, antwoordt papa. Beter dan nu, met die Romeinse soldaten die de hele tijd de baas spelen in ons land. De mensen beginnen te juichen. Daar komt Hij, roept het meisje. Daar komt Jezus, ik zie Hem! Hij zit op ons veulen! Papa, kijk! Op een ezel? zegt een Romeinse soldaat naast haar. Een koning hoort toch op een stoer vechtpaard? Jezus komt juist om vrede te brengen, zegt een vrouw. Dan heb je niks aan een vechtpaard. Hoor je dat, papa?, zegt het meisje trots. Abby en haar veulen helpen om de vrede te brengen. 
Even later lopen het meisje en haar vader naar huis met Abby en het veulen. Ze mag nu van papa allebei de ezeltjes houden! Iedereen wil de dieren even aaien. Niemand kijkt meer naar de buurjongen en zijn paard. Hee ezelmeisje, roept hij jaloers. Wedstrijdje? Mijn paard tegen dat beest? Hij wijst naar het veulen. Dat beest heet Vrede, zegt het meisje. En hij hoeft geen wedstrijdjes te doen. Hij heeft al de allergrootste prijs gewonnen: Hij heeft een echte Koning gedragen. Daarop weet de buurjongen niks meer te zeggen. Toch? Nee, hè?

Dit is het verhaal van een meisje met een ezel. Twee mannen willen haar ezel meenemen. Dat mag niet! Dan zeggen de mannen dat het voor Jezus is. Hij rijdt op haar ezeltje de stad binnen. Iedereen zwaait met palmbladeren.

Palmpasen

Er is een markt. Nou ja, meer een boevenbende. De verkopers houden hun klanten voor de gek. Dit zijn Grote Boef en Kleine Boef. Ze verkopen geiten. Grote Boef roept: kleine geiten, grote geiten! De allerbeste geiten hier te koop. Een meneer vraagt: hoeveel kost hij? Grote Boef maakt heel ingewikkelde sommetjes. De meneer raakt ervan in de war. Dat is precies wat Grote Boef wil. Want zo verkoopt hij de geiten voor heel veel geld. Grote Boef doet duimpie naar Kleine Boef. 'Duimpie,' doet Kleine Boef. Dat hebben we weer mooi voor elkaar. 
Eh... jongetje? Vraagt een vrouw. Hoeveel is die daar? Ze wijst naar het allerkleinste geitje. Kleine Boef kijkt naar de mevrouw. Op haar kleren zitten lapjes. Ze ziet er eigenlijk heel arm uit. Eigenlijk wel zielig om haar geld af te pakken, denkt hij. Maar Grote Boef sist: Vooruit met de geit! Hij trekt het magere geitje het hok uit. Kleine Boef rekent en rekent. Hij houdt de vrouw voor de gek. Ze moet hem haar allerlaatste muntje geven. Duimpie, doet Grote Boef. Duimpie, doet Kleine Boef. 
Boem! Er valt een kraampje om. Kippen en duiven fladderen verschrikt rond. Geiten, koeien en schapen denderen voorbij. Uche uche! Wat een stofwolk. Oh! Het is Jezus, roepen de verkopers verderop. Jezus duwt kraampjes om. Jezus? Die helpt toch armen en zieken? En Hij heeft het toch altijd over God en liefde, vraagt Kleine Boef. Nou, zo lief vind ik Hem niet, roept Grote Boef. Oh, daar gaan onze geiten! Pak ze! Maar de geiten zijn weg. Het stof dwarrelt omlaag. Grote Boef en Kleine Boef kunnen weer zien. Oh! Wie staat er recht voor hun neus? Het is Jezus. Stelletje boeven, zegt Hij. Jullie houden iedereen voor de gek met jullie ingewikkelde sommetjes. Maar Mij niet! De verkopers krijgen een vuurrood hoofd. Dit is geen markt, zegt Jezus. Dit is een boevenbende. En jullie zijn aan 't stelen. De arme vrouw kijkt naar Kleine Boef. Is dat waar? Ik dacht dat jij een lieve jongen was. Kleine Boef durft de mevrouw niet aan te kijken. Pak die boeven, schreeuwt iemand. Alle verkopers maken dat ze wegkomen. Boze klanten rennen ze achterna. Grote Boef trekt Kleine Boef met zich mee. Maar Kleine Boef maakt zich los. Hij gaat achter de vrouw met de lapjesjurk aan. Mevrouw? Hier, uw muntje. Het spijt me. De vrouw kijkt hem streng aan. Maar dan drukt ze opeens het muntje in zijn handpalm. Deze is voor jou als jij belooft nooit meer te stelen. Kleine Boef knikt. Ik beloof het. De mevrouw glimlacht. Ik wist wel dat jij een goeie jongen bent.
Kleine Boef vertelt wat er gebeurd is. Hij wil geen boef meer zijn en geeft Grote Boef het muntje terug. Maar Grote Boef schudt z'n hoofd. Hou jij 'm maar. Deze heb jij eerlijk verdiend. Duimpie!
Hebben jullie ook wel eens iets eerlijk verdiend? Ja. Ja. Wanneer dan? Dat weet ik niet. Weet je dat niet? Misschien een beetje moeilijk. Misschien als je wel eens een snoepje aan papa of mama hebt gevraagd? Dat is wel eerlijk, toch?

Kleine boef en zijn vader verkopen geiten voor teveel geld. Dan komt Jezus. Hij jaagt alle oneerlijke verkopers weg.

De kleine boef

Er is een man die alles weet. Hij heet Jaïrus. Hij kent zelfs hele boeken uit zijn hoofd. Maar één ding weet hij niet. En dat is het allerbelangrijkste. Hoe moet hij zijn dochtertje redden? Ze is namelijk heel erg ziek. De slimste dokter van het land komt langs. Hij kijkt heel wijs. 'We hebben alles geprobeerd wat we weten, maar ik ben bang dat uw dochtertje niet beter zal worden.' Erg hè? De mama van het meisje moet huilen. Maar papa Jaïrus huilt niet. 'Ze gaat niet dood,' zegt hij. Dag en nacht zit Jaïrus aan haar bed. 'Als je weer beter bent, gaan we samen pannenkoeken eten. Pannenkoeken met een hele berg poedersuiker erop.' Dat vindt ze namelijk het allerlekkerst. Vrienden beginnen te fluisteren. Jaïrus is misschien superslim, maar niemand is slimmer dan de dood. 
Weer staat de dokter naast haar bed. 'Ik ben bang dat uw dochtertje vandaag zal sterven. Ze heeft nog maar eventjes.' 'Oh! Wat moeten we doen,' huilt de mama van het meisje. Voor het eerst in zijn leven zegt Jaïrus hardop: ik weet het niet. 
Plotseling horen ze stemmen buiten. De dokter zegt: dat is omdat die Jezus vandaag aankomt. Hij noemt zichzelf de Zoon van God. Wie denkt hij wel, dat hij hier zomaar dat soort dingen kan zeggen? 'Jezus? Hij maakt toch zieke mensen beter?' zegt Jaïrus. De dokter zegt: wij slimme, geleerde mensen geloven toch niet in dat soort praatjes? Maar Jaïrus hoort hem niet meer. Hij is al weg. Zo hard als hij kant rent hij door de drukke straten. Kijk Jaïrus, daar, een geit! Een ezelkar! Oei, dat ging maar net goed. Eindelijk bereikt hij het meer. Kijk, het schip van Jezus. Als Jezus aan land komt, valt Jaïrus zo aan de voeten van Jezus neer. 'Jezus! Red mijn dochtertje, voordat het te laat is!' Jezus gaat met hem mee. Ze komen aan bij het huis, maar er klinkt gehuil. De vrienden van Jaïrus zeggen: jullie zijn te laat. Ze is dood. 'Nee hoor,' zegt Jezus. 'Ze is niet dood. Ik weet dat ze slaapt.' 'Nou ja!' De mensen lachen hem uit. Ze is echt dood. De dokter zei het en wij hebben het zelf gezien. 'Jullie kunnen maar beter weggaan,' zegt Jezus. 
Daar ligt ze. Ze ademt niet meer. Jezus loopt op haar af en pakt haar hand vast. 'Lief meisje, sta op,' zegt hij. Ze gaat rechtop in bed zitten. 'Papa? Mama?' Hun dochtertje is helemaal beter. Het kan niet, maar toch is het zo. Een wonder! 'Ik dacht dat ik alles wist,' zegt Jaïrus. 'Maar nu weet ik nog maar één ding zeker. Ik ga jou de allerdikste knuffel van de hele wereld geven.' Jezus lacht. 'Geef haar wat te eten, ze zal wel zin hebben in iets lekkers!' Wat zullen ze haar te eten geven? Wat denken jullie? Pannenkoeken met heel veel suiker. En wat nog meer. Snoepjes?

Dit is het verhaal van het dochtertje van Jaïrus. Ze is heel erg ziek. De beste dokters kunnen haar niet beter maken. Dan rent haar vader naar Jezus. Hij pakt haar hand. Dan is ze helemaal beter.

Het dochtertje van Jaïrus

Er is een prachtig meer. Je kunt er varen, zwemmen, vissen. Maar er is storm op komst. Kijk daar, de vrienden van Jezus in een bootje. Jezus zelf is er niet bij. Hij wilde eventjes uitrusten. De vrienden weten nog niks van de storm. Rustig wiegen ze heen en weer. Wat een geweldige dag was het, roept Petrus. Zien hoe Jezus zieken beter maakt. Hoe hij duizenden mensen te eten geeft en over God vertelt. Wauw, we maken iets geweldigs mee! Ik hoop dat het zo geweldig blijft, zegt een andere vriend. Oh, jij met je twijfels, zegt Petrus. Wat is een twijfel, weten jullie dat? Eh, ik weet het niet. Nou, een twijfel is als je iets niet zeker weet. Dan denk je de ene keer dit en de andere keer dat. Dus je weet het niet zo goed. Maar daar heeft Petrus geen last van. Ik zou Jezus overal volgen! Hij hoeft maar te roepen en ik ben er. 
Drup. Drup. Regen! En wind! Ja hoor, daar is de storm! De boot gaat wild op en neer. Zo: pfffff! Water klotst over de rand van de boot! En een golf slaat over ze heen en beukt op ze neer. Straks slaan we overboord! We verdrinken! Ineens ziet Petrus iets. De anderen zien het ook. Het is een man. Die over de golven loopt! Oh, een spook, roept een van de vrienden. Maar het is geen spook. Het is Jezus! Hè?! Ze geloven hun ogen niet. Jezus loopt over het water naar ze toe. Petrus hoort de stem van Jezus, rustig en helder. Blijf kalm. Ik ben het, wees niet bang. Petrus schreeuwt tegen de storm in: Jezus! Als u het bent, zeg dan dat ik naar u toe mag komen! Kom! 
Petrus stapt zo over de zijkant van de boot. En loopt! Over het water! Stap. Stap. Hij kijkt naar Jezus. Stap. Bijna! Stap. Stap. Jezus is heel dichtbij. Pfffff doet de wind! Petrus kijkt naar beneden. O, wat diep! Wat donker! Wat een golven! Hij begint te twijfelen. Hij denkt: ik ben maar een gewone man. Wat ik nu doe, dat kan helemaal niet! Hij zinkt! Help, roept Petrus. Jezus grijpt zijn hand. Waarom twijfel je nou, zegt Jezus. Petrus kijkt naar Jezus. Hij vergeet de donkere golven. Samen met Jezus loopt hij over het water naar de boot. En ze stappen in. 
Hee, horen jullie dat? Het meer wordt helemaal rustig. Klotsende golfjes. Geen spatje regen. Een stille bries. Pfffff. Ja, zo. De vrienden staan kleddernat om Jezus heen. Hij is het echt! Ze zijn gered! Ze knielen voor hem neer. Er is geen een vriend die nog twijfelt. Ze willen Jezus overal volgen. Hoe donker, diep, stormachtig en eng het ook wordt. Zijn jullie wel eens bang? Nee, nooit? Ik ben wel eens bang, hoor. Voor spinnen.

De vrienden van Jezus maken een boottocht. Opeens gaat het stormen. De vrienden zien iets in de storm. Is het een spook? Het is Jezus die over de golven loopt.

Jezus loopt over water

Er is een man. Hij is blind. Zijn hele leven al. Elke dag zit hij op het plein en bedelt hij voor geld. Zo. Maar vandaag niet. Het is zaterdag, de rustdag. Dan mag niemand werken of bedelen. Dan neem je tijd voor God en elkaar. Dat is de wet: Een afspraak die God lang geleden maakte met zijn mensen. De bedelaar hoort een groepje mensen aankomen. Ze praten. Kijk naar deze man, zegt iemand. Hij is blind. 'Heeft hij iets verkeerds gedaan?' Nee, hoor. Deze blinde gaat iets laten zien over God. 'Waar heb je het over? Wie denk je wel dat je bent?', roept een man. 'Ik ben het licht van de wereld.' De bedelaar hoort mensen lachen. 'Hoor je dat? Hahaha. Jezus zegt dat hij een licht is.' 'Misschien een nachtlampje! Hahahaha!' De blinde man schrikt. Er wordt naast hem op de grond gespuugd. Pffft. Iemand drukt iets tegen zijn ogen. Modder?! Wat!? Spuug met zand? Waarom doet Jezus dat? Jezus zegt: Ga naar het badhuis van Siloam en ga je daar wassen. 
De blinde man staat op. Botsend en struikelend gaat hij op weg. Zo. Kunnen jullie dat ook? Botsen en struikelen? Waar moeten we heen? Ik kan niets zien. Oooh. Hij loopt de straatjes door. In het badhuis wast hij zich. Wat is dat? 'Kleur!' 'Ah, zonlicht.' Twee mannen kijken hem verbaasd aan. De bedelaar lacht keihard: 'Ik kan zien!' 'Jongens, ik kan zien! Wauw.' 'Wat is alles mooi!' 
Maar zijn buren en stadsgenoten vinden het niet mooi. 'Weten jullie wel welke dag het is vandaag?!' 'Jezus heeft iemand genezen op de rustdag!' 'Dat is tegen de wet! En dat mag hij niet doen!' Iedereen gaat zich ermee bemoeien: 'Nee, we moeten van God elkaar elke dag helpen!' 'Nee, Jezus moet straf!' Ze krijgen zelfs ruzie. 'Nietes!' 'Welles!' 'Nietes!' 'Wat dan ook: hij moet God dank je wel zeggen!', roept een omaatje. 'Niet die rare Jezus.' Maar, roept de bedelaar, als Jezus niet van God kwam, dan had hij mij nooit kunnen genezen! Nu worden de mensen pas echt boos: 'Ga jij ons de les lezen, mislukkeling?!' Ze jagen hem weg. De bedelaar verstopt zich. Bijna zou hij willen dat hij blind was gebleven. Al die ruzie om hem heen. 
Oh. Hij hoort een stem. Het is Jezus weer! 'Geloof jij dat ik de liefde van God kom brengen?' De bedelaar kijkt Jezus aan. Ik geloof u! 'Dan zie jij meer dan al die andere mensen.' 'Zij kijken alleen naar de regeltjes.' 'Maar jij, jij kijkt met je hart.' Samen lopen ze terug langs het plein. De mensen daar hebben het zo druk met ruzie maken, ze zien Jezus en de bedelaar niet eens. 'Weet je,' zegt Jezus, 'God houdt van mensen, niet van regeltjes.' 'Regeltjes zijn er om mensen te helpen, niet om ruzie over te maken.' Hebben jullie ook regels thuis? Ja. Ja. Wat voor regels dan? Bij mij mag je niet vechten. Niet vechten. 

Jezus geneest een blinde man. De mensen zijn boos, want hij doet dit op de rustdag. Ze zeggen dat dat niet mag van God. Jezus zegt dat mensen helpen belangrijker is dan regeltjes. 

De blinde man

Er is een grote broer. En zijn zusje. Broer houdt van wedstrijdjes. Wie als eerste z'n bord leegeet! Wie als eerste z'n jas aanheeft! Wie als eerste buiten is! Hij wint altijd. Zusje vindt wedstrijdjes stom. Ik doe niet mee, roept ze. Maar broer luistert niet. Het is niet eerlijk, want hij is veel groter dan zijn zusje. Ik ben de eerste! Ik ben kampioen! Lekker puh! Hoe voelt zusje zich? Niet goed. Nee, hè. Op een dag hoort hij dat Jezus naar hun dorp komt. Alle vriendjes en vriendinnetjes gaan kijken, want Jezus is beroemd. Broer rent over straat. Ik ben als eerste bij Jezus, roept hij. Ik ga hem als eerste een hand geven! Wacht op je zusje, roept mama. Maar broer rent door. Er staan heel veel mensen op het plein. Broer dringt zich naar voren. Ik wil als eerste. Opzij! Ik wil... Kunnen jullie dat ook? Dringen? Ik wil... 
Au! Opeens botst Broer tegen een grote buik. Het is een meneer. En hij kijkt streng. Hij houdt broer tegen. Hij is een van de vrienden van Jezus, zegt een meisje. Hij zei net dat kinderen niet bij Jezus mogen komen. Wat jammer, denkt broer. Alle kinderen zijn teleurgesteld. Maar Jezus kijkt om. Nee, zegt Jezus tegen zijn vrienden. Laat die kinderen met rust. Het zijn juist de kinderen die bij God horen. De vriend van Jezus laat het meisje doorlopen. Jezus legt z'n hand op haar schouder. Puh, denkt broer. Nou is zíj de eerste! 
Ineens stapt er een man naar voren. Meester, vraagt hij, wat kan ik doen om God blij te maken? Hoe doe ik dat het best. Het allerbeste zou zijn, antwoordt Jezus, als je naar huis zou gaan en alles zou verkopen. En dan al je geld aan de arme mensen geven en Mij volgen. Dan zou God je iets veel mooiers teruggeven: echt geluk. Dat kun je niet kopen. De man kijkt verdrietig. Hij is rijk en hij wil zijn mooie spullen niet kwijt. Met een diepe frons op zijn voorhoofd loopt hij weg. Jezus kijkt ook een beetje verdrietig. De besten voor God zijn niet de rijksten, of de snelsten, of de slimsten. Voor God is de laatste de eerste en de eerste is de laatste. Juist door anderen te helpen, ben je voor God een winnaar. 
Broer kijkt naar de grond. Ik wil altijd kampioen zijn. Maar daarmee maak ik zusje juist verdrietig. Een vriend van Jezus zegt tegen Broer: Wil jij nu naar Jezus toe? Broer kijkt achterom. Hij ziet zijn zusje staan. Mag mijn zusje, in plaats van mij? vraagt broer. De vriend van Jezus knikt. Jij mag als eerste, zegt broer tegen haar. Echt? Zusje glimlacht breed. Jezus legt een hand op zusjes schouder. Ze straalt. Nu voelt broer zich pas echt een kampioen. Voelen jullie je wel eens een kampioen? Ja.

Jezus is op het dorpsplein. Broer rent erheen, hij wil eerder bij Jezus zijn dan zijn zusje. Het is druk. Jezus zegt: laat de kinderen erdoor. Dan is zusje plots de eerste. 

Laat de kinderen tot Mij komen

Er is een vriend van Jezus. Die anderen zijn beter dan ik, denkt hij. Waarom heeft God me zo dom gemaakt? Ik kan helemaal niks. Dan komt er iemand naast hem zitten. Het is Jezus. Jezus begint te vertellen. Het gaat over een bediende. Die bediende, vertelt Jezus, droomt ervan net zo rijk te zijn als zijn baas. De baas roept zijn drie bediendes bij zich. Ik ga op reis, zegt hij. Ik ben heel lang weg. Dan wijst hij de eerste bediende aan. Jij werkt hard. Hou je hand eens op. Hier, vijf goudstukken. Doe er iets goeds mee terwijl ik weg ben. Dan wordt het vast veel meer. Dan wijst hij de tweede bediende aan. Hou je hand eens op. Die krijgt twee goudstukken. Dan is het de beurt aan de dromer. Hee! Bij jou weet ik het niet zo goed. Hou je hand eens op. Hier, één goudstuk. Laat zien wat je kan, hè!
De bediende met vijf goudstukken gaat druk aan het werk. Hij koopt land en plant druivenstokken. De bediende met twee goudstukken heeft koeien gekocht. Hij schept mest en maakt kaas. De dromer ligt onder zijn boom: Eén goudstukje, mompelt hij. Wat ik wel niet zou kunnen doen met vijf goudstukken! Hij is ontevreden. Ik word nooit zo goed als zij daar, met één goudstuk. Ik kan helemaal niks! Waarom heeft de baas me niet meer gegeven?! Nee. Weet je wat ik doe? Ik begraaf mijn goudstuk diep onder de grond.
En dan komt de baas terug. Hij geeft een groot feest. De eerste bediende brengt kruiken vol druivensap. Omdat je zo veel goeds hebt gedaan, zegt de baas, krijg je van mij niet vijf, maar tien keer zoveel land. En jij mag zelf de baas zijn. De tweede bediende brengt kaas en vlees. Ook hij wordt beloond. 'En jij?' vraagt de baas aan de dromer. Eh... De dromer begint te graven. Alstublieft, meneer, zegt hij, hier is uw goudstuk terug. Ikke... ik heb het... eh... goed bewaard. Hoe kijkt de baas? Heb je helemaal niets gedaan met wat ik aan jou gegeven heb?! Ik had 't beter in een oude sok kunnen bewaren, dan was het in ieder geval schoon gebleven! Ik was bang het kwijt te raken, zegt de dromer. De baas schudt teleurgesteld zijn hoofd: Nee, het spijt me. Voor bangeriken en luilakken is geen plek op mijn feest. Hij stuurt de dromer weg. 
De vriend van Jezus staart naar zijn voeten. Ik ben ook steeds ontevreden, denkt hij, net als die bediende. Ze horen de anderen samen lachen. En jij? vraagt Jezus. Geen zin in een feestje? Dan komt er een oude vrouw langs. Ze sjouwt grote kruiken met water. De vriend springt op. Hij neemt de kruiken van haar over. Ze zijn zwaar, hoor! zegt het vrouwtje. Gelukkig, lacht de vriend, heb ik van God twee sterke armen gekregen. Waar zijn jullie goed in?

De baas van drie bediendes gaat op reis. Hij laat elke bediende op wat goudstukken passen. De bediende die maar één goudstuk krijgt, is ontevreden.

De bediende met één goudstuk

Header slingers

Schrijf je in de voor de maandelijkse nieuwsbrief voor het laatste Schooltv PO-nieuws

Nieuwsbrief PO

Blijf op de hoogte van het laatste Schooltv-nieuws voor VO.

Nieuwsbrief VO

Contact

Schooltv Help

Veelgestelde vragen

Schooltv maakt educatieve content voor het onderwijs, bestaande uit video's en interactief materiaal. Altijd bij de les!

Over Schooltv

Over Schooltv.nl

Schooltv.nl is een videodatabase, gevuld met educatieve en informatieve videoclips, filmpjes, fragmenten, liedjes, animaties, lesvideo’s afleveringen, TV-programma’s, televisieseries, videoverzamelingen en afspeellijsten.