Groep 6/7/8

Groep 3/4/5

De Waanzinnige Podcast is een podcast voor en door kinderen over hun lievelingsboeken. In 7 minuten vertelt een kind aanstekelijk over een lievelingsboek, en er wordt een stukje voorgelezen.

De Waanzinnige Podcast

Leesvaardigheid

De waanzinnige podcast

Bekijk ook

Extra's

Schooltv biedt meer dan video's! Ontdek onze extra inhoud:

Ontvang jij de nieuwsbrief al? Blijf op de hoogte door je aan te melden en ontvang elke maand een nieuwsbrief naar keuze in je inbox!

Welkom bij de waanzinnige podcast. Ik ben Amon en dit is de brief voor de Koning. Het gaat over jongen die heet Tiuri. De nacht voordat die tot ridder wordt geslagen klopt er iemand op de kapel waar die in zit. Het is een monnik en die geeft hem een opdracht dat die een brief naar een zwarte ridder met het witte schild moet brengen. De brief voor de koning speelt zich af in de riddertijd. Lang geleden dus in twee niet echt bestaande rijken. Dat van koning Dagonaut en van koning Unauwen. Tiuri is zestien jaar en staat op het punt ridder te worden, net als zijn vader, ridder Tiuri de Dappere. Om ridder te worden moet Tiuri die nacht in de kapel waken. Hij mag de kapel absoluut niet verlaten en ook al wil hij niets anders dan ridder worden, hij voelt dat deze opdracht belangrijker is en verlaat de kapel met de brief, diep weggestopt onder zijn kleding. Hij gaat dus met een eigenlijk gestolen paard naar een herberg en daar ziet ie de zwarte ridder met het witte schild, met een andere zwarte ridder praten met een rood schild. Ze zeggen tegen elkaar dat het vanavond in het bos zal plaats vinden. Tiuri weet niet wat er gaat gebeuren en waar precies. Maar hij begrijpt wel dat hij voorzichtig moet zijn. Nadat ie geslapen heeft gaat ie weer op pad. Hij zocht naar de zwarte ridder met het witte schild en al snel vindt ie hem. Maar hij ziet dat er iets niet goed met hem is. Hij ligt op de grond en hij stuiptrekt een beetje. Misschien is ie dood dacht Tiuri. Laat ik nog even naar hem toe gaan. Terwijl de zwarte ridder met het witte schild stervende is, moet Tiuri beloven dat hij in eigen persoon de brief naar koning Unauwen zou brengen. Wat vond je van deze scène? Want het was wel spannend, hè? Ik voelde medelijden. Hij had gezien hoe de zwarte ridder met het witte schild doodging. Maar ik vond ook al dat ie heel erg dapper deed. Ja, heel dapper. Zou jij dat ook kunnen, denk je? Ik denk van niet, eerlijk gezegd. En helemaal op het laatst geeft de ridder hem zijn ring. Waarom hij dat doet? Om aan anderen te laten zien dat hij een soort van bode van hem is. Het is niet gek dat dit het lievelingsboek is van Amon. Hij vindt geschiedenis super interessant. Vol trots pakt hij zijn verzameling oude munten erbij. Zo ja, kijk, dit is zo'n gouden munt. Die komt uit volgens mij uit waar nu Utrecht ligt. Oke dat is echt een ouderwets muntje. Ja, leuk zeg! En in welk Museum had je dat gevonden? Bij het prehistorisch dorp? Daar zijn verschillende tijden. De middeleeuwen. Prehistorie. Je kan er ook leren boogschieten. Superleuk! Nou dan. Als je rechts bent hou je die boog met links vast. Pak je achterkant van de pijl met rechts trek je hem naar achteren en dan moet je de boog een beetje zo houden. Nou, laten we weer teruggaan naar het verhaal en we gaan ook een stukje voorlezen. Tiuri moet de zwarte ridder met het witte schild achterlaten in het bos. Ergens voelt hij wel dat er een strijd gaande is tussen de Rode Ruiters en de Witte Ruiters, maar veel weet hij er niet van. Een ogenblik later was hij op weg, zich veel ouder en ernstiger voelend dan korte tijd geleden. Toen ie een poosje gereden had, hoorde hij gekraak van een tak en een eindje voor hem verscheen een man te paard die hem tegemoet kwam. Hij was uitgerust voor de strijd zijn helm en maliënkolder, lans, en zwaard, zijn wapenrok, schild en veer op zijn helm lagen rood als bloed. Eén van de rode ruiters dacht Tiuri. Hij herinnerde zich dat hij geen enkel wapen bij zich had. Ondanks deze gedachte reed hij kalm door en probeerde te kijken alsof er niets aan de hand was. De Rode Ruiter ging wat opzij om hem te laten passeren. Tiuri rijdt met kloppend hart langs hem heen, maar voordat hij voorbij was sprak de ruiter hem aan. Hé, vriend! Zei hij. Wat doe jij zo vroeg in het bos? Waar kom je vandaan en waar ga je heen? Dat is mijn zaak, antwoordde Tiuri kortaf. Goedemorgen. Hij reed verder, elk ogenblik verwachtend een wapen in zijn rug te krijgen. Er gebeurde echter niets. Hij herademde, maar durfde niet om te kijken of zijn gang te versnellen. Toen hoorde hij de ruiter achter zich iets roepen. Hij kon niet verstaan wat. Nu keek hij toch op en zag dat er een tweede rode ruiter bij was gekomen. Ze keken hem beiden na. Geen van hen liet nogmaals een geroep horen. Tiuri hoorde dat het door iemand anders ver weg beantwoord werd. Hij werd ongerust en zette zijn paard aan vlugger te lopen. Hij merkte al gauw dat de Rode Ruiters hem volgde. Hij vuurde zijn vermoeide paard aan, nog sneller te gaan. De herberg kon niet ver meer zijn. Plotseling kwam er rechts van hem nog een rode ruiter te voorschijn, die hem op barse toon beval halt te houden. Voordat Tiuri daarop kon antwoorden, verscheen er van de andere kant een vierde ruiter, die hij nauwelijks kon ontwijken. Nu sloeg Tiuri werkelijk op de vlucht en eensklaps leek het hele bos vol rode ruiters, die het allemaal op hem voorzien hadden. Kan je vertellen wat er toen gebeurde? Hij spoorde zijn paard aan om verder te rennen, maar toen sprong die er zelf vanaf en klom in een boom. Hij zat dus in die boom. Overal ruiters die langsreden. En zo heeft die ze weten af te schudden. En dit is nog vrij aan het begin van het boek. Nu begint de reis van Tiuri pas echt. Op weg naar Unauwen, via de bron van de Blauwe Rivier. Onderweg ontmoet hij verschillende mensen. Iedereen lijkt aardig, maar kan ook een spion van de rode ruiters zijn. Eén daarvan is Jaro. Tiuri vertrouwde Jaro niet helemaal, maar alsnog liet die met hem meelopen. Een keer wil Jaro bijna in een klif en omdat Tiuri hem redde veranderde Jaro van gedachten. Hij zou hem niet vermoorden en achtervolgen. Hij had z'n leven gered. Jaro laat Tiuri op een gegeven moment weer alleen verder reizen, maar vertelt hem nog iets belangrijks. Hij waarschuwt voor een sluwe spion die je niet zo makkelijk kwijtraakt. Hij heeft een valse blik. Het lijkt alsof je een slang in zijn ogen kijkt. Je begrijpt het wel. De rest van het boek wil je het liefst over Tiuri schouder meekijken in de ogen van iedereen die hij tegenkomt. Ik zat gewoon hoofdstuk na hoofdstuk te lezen totdat het voorbij was. Het voelt alsof ik die Tiuri ben en alsof ik al die avonturen beleef. Ik leef gewoon helemaal met het boek mee. Dit boek gaat ook over groot worden. Tiuri wordt ridder, maar Amon heeft een paar andere optionele beroepen. Of ik kon muzikant worden, of astronoom of astrofysicus. Kan je het kort uitleggen? Wat is een astronoom? Want ik ken wel een astronaut. Een astronoom is iemand die de sterren bestudeert en soms geen nieuwe sterren ontdekt en kijkt hoe groot ze zijn en wordt gevaarlijk. Een astrofysicus is iemand die de stof in de ruimte onderzoekt. Stel dan heeft hij een stofje en dan gooit die dat bij een ander stofje en dat zet ze dan weer op een onbekende planeet buiten ons zonnestelsel. Amon is alvast aan het oefenen voor later. Af en toe pakt hij zijn telescoop erbij en dan tuurt hij de ruimte in. Wat hij dan ziet? Uh, de maan. En een keer ook de overbuurman in een hele hoge flat. Dit was Amon met de brief voor de koning. Dit boek is geschreven door Tonke Dragt. Ook de tekeningen in het boek maakte zij. Ga nu gauw naar de boekhandel of naar de bieb, dan kan je het ook gaan lezen. Dit was een extra aflevering. Dus over één week zijn we er weer. Dan spreek ik Remas over Owen en de soldaat. Dat gaat over een jongen die tegen een standbeeld praat. Vind jij het gek dat die met een stenen soldaat praat? Nou, toen ik uhm het begin van het verhaal las, vond ik het een beetje gek. Maar daarna dacht hij dat gewoon normaal is, want hij kan het begrijpen. En die jongen ook, dus ze hadden gewoon contact. Wil je deze aflevering niet missen? Zoek dan in de podcast app op de Waanzinnige podcast en klik op Abonneer. Dan hoor je volgende week alles over Owen en de soldaat.

De brief voor de koning

Tiuri moet op een avond kiezen – wordt hij morgen tot ridder geslagen, of voert hij de geheimzinnige opdracht uit en brengt hij een geheime brief naar de koning in het rijk van Unauwen? Een wekenlange reis volgt en Amon (9) reist in zijn hoofd met Tiuri mee.

Het lievelingsboek van Amon

Welkom bij de waanzinnige podcast. Ik ben Amira en dit is Winterhuis Hotel. Over het wonderlijke winterhuis hotel zijn drie boeken geschreven. Deel één begint heel rustig. Begin wat ik het heel saai dacht ik. Huh net een soort Harry Potter. Deel twee is volgens Amira het engst. Het bloed spatte uit haar wond. Dat vond ik mij een beetje eng. Haar lievelingsboek is deel drie. Dat is één groot avontuur. Amira leeft enorm met Elizabeth mee. Elizabeth, is wees. Ze woont bij haar oom en tante. Die zijn helemaal niet lief voor haar. En diep van binnen mist ze haar ouders verschrikkelijk. Omdat ik zoveel... op Elisabeth lijk. Kwan er ook gevoelens van ehm van mij weer terug naar boven. Volgens mij is iedereen nu heel benieuwd naar het verhaal. Waar gaat het eigenlijk over? Nou, het gaat over een meisje Elizabeth Somers. Ja, niet precies een nerd, maar ze houdt gewoon heel erg van boeken lezen, net als ik. En op een dag, als zij terugkomt van school, staat er een zakje met geld en de treinkaartjes en een paar kleren en ze dan staat er ook een brief en daarin staat je vertrekt zo naar het winterhuis hotel. Groetjes oom Burlap en tante Purdy in de gaten in de trein. Oh en als ze daar uiteindelijk is. Winter huis hotel is betoverend. Daarover vertelt Amira straks meer. Eerst de belangrijkste personen. Ten eerste heb je Norbridge Falls, de eigenaar van het hotel. Oh sorry, ik zeg ik het verkeerd. Ja, ik heb ook altijd moeite met die namen hoor. Deze man is lief, maar ook mysterieus. Niet alleen omdat hij kan toveren. Zijn tweelingzus Gracella is overleden, maar zij speelt een duistere rol in dit verhaal. Ja, zij is dus toen ze jong was, had ze altijd al gevoel dat ze iets had met zwarte magie. En iedereen speelde altijd een beetje baasje over haar waardoor ze dacht uit eindelijk toen ze achttien was, is ze gevlucht en ze dacht ik wil wraak nemen op hun, zij hebben mij nooit laten zijn wie ik wilde zijn. Maar hoe kan ze terugkomen dan. Omdat ze iets met zwarte magie heeft. Wat is dat? Dat is zwarte magie, dat zijn gewoon krachten die voor het slechte bedoeld zijn. En dat en hoe ze terugkomt is in haar dood eigenlijk andere mensen vermoorden en hun levenskracht dan pakken. En dan heb je nog Leona, de bibliothecaresse. Elizabeth durft haar meteen te vertrouwen en dat is best bijzonder. Tot slot is er nog Freddy. Hij wordt elke vakantie door zijn ouders naar Winterhuis gestuurd en wordt een vriend van Elizabeth. Samen gaan ze continu op onderzoek uit in het hotel. En die is ook eigenlijk heeft hij dezelfde vaardigheden als en Liesbeth en dan is hij alleen een beetje banger. Elizabeth ontdekt dat ze magische krachten heeft en die worden steeds sterker met de tijd dat ze in winter huis hotel verblijft. Samen met Freddy ontdekt ze in het hotel in schilderijen en op tegels, puzzels en andere aanwijzingen. Trappetjes bijvoorbeeld dat je één letter verandert van een bord, maar ook anagrammen dan met de letters uit één woord kan je weer een ander woord maken. En woorden en zelfs hele zinnen die precies hetzelfde zijn als je ze achterstevoren leest. Dat zijn. Palindromen. Vond ik wel heel leuk dat je dan een woordje hebt zoals Pop je oom is en nog steeds pop. En zo komt Elisabeth steeds meer te weten over haar verleden en dat van winterhuis hotel. Of ik weet het niet, maar het was Ed Lord kak de drol was dat volgens mij. Haha. Nou, als je dat precies wil begrijpen moet je het boek maar lezen. Wij lezen een ander stukje voor. Kamer 333 was een zeldzaamheid in het hotel, een plek die Elizabeth had gemeden sinds ze op winter huis woonde. Hij lag aan het eind van een donkere hal waarin geen andere deuren uitkwamen. Een doodlopend gangetje dat nooit veranderd was. De gloeilamp boven de deur leek altijd zwakker te branden dan alle andere lampen in het hotel en op een bordje naast het sleutelgat stond geen toegang. Alles aan kamer 333 was angstaanjagend en vaak kon Elizabeth niet eens geloven dat ze zich ooit binnen had gewaagd. Maar nu zette ze alle bedenkingen opzij. Ik ga alleen maar kijken of het geheime leerboek van Anna Lux er nog ligt, dacht ze. Ze maakte de deur open met een loper, knipte het licht aan en ging naar binnen. Alles was nog hetzelfde. Een bed in de ene hoek met een gewatteerde deken en blauwe kussens, een groot bureau tegen de muur ernaast, een lege boekenkast, een paar stoelen. Hevig, gewoon en simpele als toen. Ze liep regelrecht naar het bureau en trok de bovenste la open. Ja, daar lag het. Een grijs gebonden boek. Het geheime leerboek van Anna Lux. Precies waar het altijd al lag, dacht Elizabeth. Het gevoel kwam weer op. Ze pakte het boek, sloeg het open en las de eerste zin die ze zich nog woord voor woord herinnerde. Er was eens een meisje dat zo gefascineerd werd door magie en toverspreuken en allerlei geheime handelingen dat ze besloot een heks te worden. Ze wilde het boek terugleggen en weg gaan, maar iets maakte dat ze terug bladerde naar het schutblad van het boek. Maar een handgeschreven opdracht stond in zwarte inkt. Voor Gracella, op een dag zal ze bewijzen wat iedereen over het hoofd zag. Op dat moment wreef Elizabeth over haar voorhoofd. Er kwam iemand aan. Dit was kamer 333. Kan jij meer vertellen over de rest van het hotel? Het is echt heel groot. Je hebt heel veel kamers. Je hebt ook een bibliotheek. Je hebt heel veel verdiepingen en je wordt ook heel vaak van die dat mensen komen hele bekende mensen en dat ze dan dingen gaan vertellen over hun belevenis. Lezing. Ja een lezing. En dan heb je heel veel bedienden. Je hebt zelfs een plek speciaal voor de zoetekauwtjes. Ja, vertel daar is over. Dat waren de wereldbekende snoepjes en een Sjaak had een keer. Ja, een Sjeik. Iets van duizenden dozen zoetekauwtje gekocht. Ja, dat is gewoon cool. Want ja, er zijn niet heel veel soorten snoepjes die je. Die één hotelletje die maakt en dat dan wereldwijd mensen het kopen. En ben jij wel eens in zo'n hotel geweest? In de vakantie nog. Echt? Het was een heel luxe hotel, het was echt voor grote mensen, dus echt een plek met service. Wij waren toen in de suite. Als je daar binnenkwam dan zag je dus als eerst hele grote bank. En dan, als je dan, had je dan een schuif deurtje daar hele luxe grote bed. Maar dat was dus jullie kamer. Ja en dan had je dan een hele grote douche daar lagen allemaal badjassen enzo. Hheel veel soorten crèmes voor je lichaam en we hadden toen ook maskertjes gedaan dat is wel heel luxe. Maar wat is er nou precies zo fijn aan een hotel? Dat je plek hebt waar je nog nooit geweest bent en dan kan je het een beetje onderzoeken. Dus dan ga ik, ga ik altijd kijken. Ik neem vaak ook een vergrootglasje stiekem mee. Dan ga ik kijken of ik ergens luikjes zie ofzo en een van mijn dromen is toch wel dat ik een keer door een ventilatierooster kan kruipen. In winterhuis hotel heb je ook geheime gangen. Onder uitzicht gangen en daar wordt Garcella ook in het tweede boek aan het einde begraven. Amira praat maar door en ze verklapt veel te veel, dus dat heb ik weggelaten. Maar wat ze nog wel kan zeggen... Het is eigenlijk een boek dat je niet echt moet lezen als je niet, als je ze van spannende dingen heel erg bang wordt. Ben jij wel eens bang? Van twee dingen wordt ik heel bang. Arme mensen en oude mensen die een beetje alleen zijn. En een keer in Marokko in de straten. Kwamen we een man tegen. En we liepen gewoon door. Maar man die liep ons beetje achteraan toen we zei die ik ben echt geen dwerg hoor ofzo. Dat vond ik echt heel zielig omdat ie een beetje zat te bedelen en dat ie, want hij was ook heel oud en dat je dan alleen buiten zit. Ja, dat is wel heel zielig. Maar je kunt Amira niet voor de gek houden. Een keertje zag ik iemand bedelen? En toen keek ik. Die had een hondje en zijn mond had gewoon een halsband van echt puur goud. Toen dacht ik ja hoor, die en die was heel rijk en hij zit een beetje te bedelen. Tot slot heb ik nog één vraag was dit boek makkelijk of moeilijk om te lezen? Ja het is wel echt een heel groot boek met heel veel taal en uh niet alle woordjes snap ik. Dan ga ik in de avond, papa mama niet boos worden dat ik nog zo laat wakker ben uhm wat betekent... En dan vraag ik wat iets betekent. Ik snap het, want ik vond dit wel echt een heel moeilijk boek eigenlijk voor iemand van negen. Ja, maar hij is wel heel leuk. En waarom is het dan toch gelukt om door te lezen? Want als je zegt het was ook moeilijk. Ja, het is gewoon het verhaal. Als je de bladzijde leest dan wordt je eigenlijk met een magneet aangetrokken om de volgende bladzijde te lezen. Het voelt gewoon ja, heel fijn. Omdat ik mezelf wel heel erg in Elisabeth herkend en dan denk ik. Ja, en dan denk ik soms ben ik dan wel een beetje jaloers. Dan denk ik. Ik wou dat ik dit had meegemaakt. En daarom is Amira heel blij dat er boeken bestaan zoals Winterhuis Hotel. Dan maak je dit eigenlijk mee omdat je altijd alleen maar in haar ogen ziet. Dit was Amira met het mysterie van Winterhuis Hotel van Ben Guterson en illustraties van Chloë Bristol. Het is vertaald door Imme Dros. Ga gauw naar de bieb of boekhandel om dit boek te scoren. Volgende week. Ja, over één week spreek ik Amon over De brief voor de koning. Het gaat over veel jongen die heet Tiuri. De nacht voordat ie tot ridder wordt geslagen klopt er iemand op de kapel waar die inzit en die zegt dat hij een brief naar het rijk van koning Unauwen moet brengen. En hij zit helemaal in het rijk van koning Dagonaut. Zorg dat je erbij bent. Tot volgende week.

Het mysterie van Winterhuis Hotel

Brrr! Amira (9) vertelt over het derde boek van een trilogie: Het mysterie van Winterhuis Hotel. En mysteries zijn er om ontrafeld te worden… Dat doet Elizabeth, hoofdpersoon in deze serie, samen met haar hotelvriend Freddy.

Het lievelingsboek van Amira

Daar zijn we weer met de eerste aflevering van reeks drie van de Waanzinnige podcast. Ken jij Madelief al? Een tijdje geleden was ik bij groep vijf van basisschool De Weerijs. En natuurlijk Madelief wie kent Madelief? Eén, twee, nou alleen de grote mensen. Meester Niek en twee andere juffen kennen het boek wel. Dat kan wel kloppen, want meester Niek is al heel oud. Net als het eerste boek van Madelief. Dat was in 1975 voor het eerst te koop. En nu is het feest. Want op de dag dat we deze aflevering publiceren, krijgt de schrijver van dit boek, Guus Kuijer, een hele belangrijke prijs. Maar nu gaan we gauw naar Djustin, want hij gaat weer heel precies vertellen over die waanzinnige Madelief. Welkom bij de Waanzinnige podcast. Ik ben Djustin. En dit is het grote boek van Madelief. Madelief. Wie is dat? En ze is best wel een eigenwijs meisje, want ze schreeuwt ook wel een beetje tegen Jan-Willem. Want ze zegt wel soms sukkel. Maar Madelief is vooral heel leuk en ook best wel stoer. Over Jan Willem straks meer. Het grote boek van Madelief is een verzameling verhalen over de avonturen van Madelief, een meisje dat opgroeit bij haar moeder en een oppas die Mieke heet. Madelief verhuist een keertje, maakt nieuwe vrienden. Ze is lief, maar ze kan ook hartstikke boos worden. Ze denkt na over allerlei grappige en ingewikkelde vragen. Ze blijkt een hele goede spion te zijn en wordt ook een keertje echt verliefd. In het eerste deel heeft ze twee vrienden Roos en Jan Willem. Maar wie is Jan Willem dan? En dat is volgens mij een vriend van Madelief. Die wilt graag piloot worden. En hij was een keer meegenomen door grote jongens. Ja, komen we meteen bij een heel spannend verhaal want de twee jongens die hielden hem vast. En de andere jongen bindt hem strak om een dikke boom. Dat is echt heel gemeen of niet? Weet je wat Madelief zei? Hebben jullie dat rot jongetje te pakken? Net goed. Huh. En toen dacht Roos 'huh doet Madelief nou mee met die grote jongens?' De grote jongens moeten lachen. Durf je niet tegen zo'n kleine keutel. Madelief lacht ook. Tuurlijk wel, zegt ze stoer. Maar niet tegen z'n hond. En dan wordt het stil, hè. Heel stil. En toen in de verte was er geblaf en zei Madelief 'die hond kon hem zoeken waar die ook was. En toen schrokken de grote jongens heel erg en toen zeiden ze kom gauw wegwezen. Slim eigenlijk van Madelief, vind je niet? Ja, en ook wel stoer, ben jij ook zo stoer? Uhm, dat weet ik niet. Zijn er bij jou in de buurt ook van die enge jongens zoals bij Jan Willem, dat ze hem gingen vastbinden? Ja. Met mijn motor was er ook eens een keer een jongen. Op je motor? Ja. Heb jij dat? Ja, t is wel een hele. Tsja, en hoe voelt dat dan als je daar over zit? Veel ruimte, maar geen zicht. En kijk. Maar goed, jij was dus op je motor en toen kwam er een rotjongen aan. Die uh die schrok de hele tijd uh vier keer of drie keer een bal tegen mijn motor aan en toen zei ik uitkijken maar toen zei die nee en toen ging de bal naar mij toe en toen schopte ik van hier. Djustin paasde de bal gewoon aardig terug. En en hij schoot weer tegen mijn motor aan en toen ging ik mijn mama halen. Nou gelukkig kwam Djustin z'n moeder er toen aan. Toen zei mijn mama hé jongen kom eens even hier doe je wel even een beetje voorzichtig voor die motor. En toen ging die gelijk snel weg. Djustin vertelt dat Madelief wel een stoer meisje is. Ze weet bijvoorbeeld precies hoe ze de auto van haar moeder moet starten. Die wou ze aandoen, maar toen ging die motor kon grommen, grommen, grommen toen ging die rijden. Ging ze echt rijden? Ja. Maar zij ging alleen maar een beetje naar voren en naar achteren. Er is nog een verhaal waar Djustin over wil vertellen. Dat gaat over een gewonde duif en een hele rare dokter. Een dierendokter. Pom pom pom. Het was verschrikkelijk druk in de wachtkamer van de dierenarts en het duurde zo lang dat ze dachten straks bloedt die duif nog dood. Dus weet je wat Madelief deed? Die stond op en zei Dames en heren, onze duif gaat bijna dood. Wij moeten dus eerst. Dank u wel. Maar daar waren de mensen in de wachtkamer het niet mee eens. Zo ging de deur van de dokter open en toen zei die volgende en toen gingen Madelief en Roos en Jan Willem snel naar de kamer en toen zeiden die mevrouw en meneer oh echt, zo kwam een andere dokter. Maar die dokter was best wel boos. Ja, was die dokter nou boos? In ieder geval zei die de hele tijd pom pom pom. En aan het eind hadden ze een probleem en want toen moesten ze betalen. Maar de dokter zei dat het ook wel met kauwgom kon. En toen uh. Had gelukkig Madelief of Roos of Jan-Willem één kauwgompje over. En de volgende week zei Piet neem dan maar een heel pak mee pom pom pom. En toen zei uh Madelief en Roos of Jan-Willem van was dat nu een hele aardige dokter of niet. Ja. Wat denk jij? Ja, weet ik ook niet. Hebben jullie al zin om het boek te lezen? Of zal ik nog een verhaaltje voorlezen? Oké, oké. Het grote boek van Madelief is een bundel van vier boeken. Djustin heeft heel veel verteld over het eerste deel. In deel twee verhuist Madelief. Dan krijgt ze een vaste oppas, Mieke. En die zomer wordt ze vrienden met Robbie de rover. Na de vakantie gaat ze naar school. Dat is deel drie. En in het allereerste verhaal van deel drie zien we de stoere Madelief voor het eerst heel verlegen. Luister maar. Meester Cowboy. Ik ben Madelief, fluistert Madelief. Ze kijkt naar de grond. Oei, wat is ze verlegen. Alle kinderen in de klas kijken naar haar. Mooie naam, mompelt de Meester. En wat kom je doen? vraagt hij. Madelief kijkt op. Wat een gekke vraag is dat. Bij u in de klas! zegt ze. Tsjonge, zegt de meester. Hij wrijft in zijn handen. Wij boffen maar, roept hij de klas in. We krijgen er een echte Madelief bij, jongens. Madelief kijkt hem voorzichtig aan. Hield die man haar voor de gek. Maar niks waar. Hij staat wazig te kijken, alsof hij zelf ook verlegen is. Net als Madelief. Het is een beetje een rare meester eigenlijk. Het is meer een soort cowboy zonder hoed op. Tja, zegt meester Cowboy, waar wil je zitten? Hij kijkt verstrooid langs de tafeltjes. Hier, hier! Roepen een paar kinderen. Madelief wordt er rood van. Alle mensen. Wat een gekrijs, mompelt de meester. Heb je ook zo'n hekel aan kinderen? Ikke? Vraagt Madelief verschrikt. Jij zeker niet hé? bromt hij. Ik wel, allemaal apen en konijnen. Madelief kan haar lachen niet meer inhouden, klinkt het door de stille klas. Ze legt gauw haar hand tegen haar mond. Je bent zelf een aap! Gilt een meisje dat helemaal vooraan zit. De meester zucht alsof hij verschrikkelijk moe is. Hoor je wel, Madelief? Zegt hij schuddend met zijn hoofd. De hele dag gekrijs aan je kop en nog onbeleefd ook. Hij trekt zijn bovenlip op en snuffelt met zijn neus. Zie ik eruit als een aap? Madelief schudt haar hoofd. Als een konijn! Fluistert ze. Zo'n malle meester heeft ze nog nooit gezien. En wanneer zou ze nou eindelijk mogen gaan zitten? Wanneer ga je nou eens zitten, schat? Vraagt de meester. Oh uh oh. Stamelt Madelief. Ze kijkt snel de klas rond. Daar bij, het raam is wel leuk. Meester Cowboy wijst. Dan kan je naar buiten kijken. Zie je die ouwe meneer aan de overkant? Madelief kijkt. Ze ziet een oude man zitten achter een raam. Die meneer zit er de hele dag. Je moet maar eens naar hem zwaaien als ik het niet zie, want als ik het zie, heb ik er last van. Snap je? Madelief zit op haar stoel. Bij het raam. Ze knikt braaf. Maar echt snappen doet ze het niet. Zo hoort een paar kinderen giechelen. Het waren zeker grapjes allemaal. Dit was het dan. De allereerste aflevering van reeks drie. Dankjewel Djustin. Doei doei. Wil jij dit boek lezen? Ga dan nu naar de bieb of boekhandel en vraag naar Het grote boek van Madelief. van Guus Kuijer met tekeningen van Mans Post. Of ga naar deonlinebibliotheek.nl. Of in de podcast app. Met je biebpas kun je daar het e-book lenen. Over twee weken spreek ik Amira over Winterhuis hotel. Dat je in Corona helemaal alleen bent. Je broertje en zusje snappen je spellen niet, dan ben je toch alleen en dan kunnen boeken je wel heel erg helpen. Tot over twee weken. Doei. Dag.

Het grote boek van Madelief

Pom pom pom! Djustin (9) vertelt in deze eerste aflevering van reeks drie over Het grote boek van Madelief! Dit wonderlijke meisje groeit op bij haar moeder, verhuist een keertje, maakt nieuwe vrienden en blijkt een geweldige spion te zijn.

Het lievelingsboek van Djustin

Welkom bij De Waanzinnige Podcast. Ik ben Hugo en dit is Het Geheim Van De Malamander. Het is niet echt een verhaal wat zich echt zou kunnen afspelen. En ik heb het gevoel dat het een beetje als het wel zou kunnen, dat het een beetje rond nu is. En wie is de hoofdpersoon in het verhaal? Herbert Citroen. Best een gekke naam, wie heet er nou Citroen van zijn achternaam? Nou, hij dus, omdat hij werd gevonden in een mandje met citroenen. En hij heeft ook een aparte baan, want hij is… …gevonden voorwerper in het Grand Hotel Nautilius. Grand Hotel Nautilus hè? Ja. En wat is een gevonden voorwerper nou ook weer? Is dat een echt, is dat iets? Als iemand iets kwijt heeft en hij heeft het gevonden, dan bewaart hij het. Herbert wordt als baby gevonden op het strand in een mandje citroenen. Hij groeit op in het hotel met die moeilijke naam. En ook al was hij een kind, hij krijgt een serieuze baan als gevonden voorwerper. En op een dag staat Violet zomaar voor zijn neus. Nou ja, staat…

En als dat was gebeurd, had ik dat meisje nooit leren kennen, het meisje dat ik voor mijn raam zag klauteren. Een meisje dat zei “verstop me”, “verstop me!”. Hij bekeek haar van top tot teen. Nou ja, meer top dan teen, want ze heeft het voor elkaar gekregen om aan de raamknop te blijven haken. En de kelderraampjes zitten tegen het plafond. Als ze een inbreker is, is ze geen erg goede. “Alsjeblieft”. Ik krijg haar los. Nou word ik zowat fijn geperst als ze naar binnen tuimelt. En omdat het sneeuwt, komt er ook een heleboel wind mee door het raam. We krabbelen overeind en nu sta ik oog in oog met haar. Een meisje met een rafelige trui en met een bolle ijsmuts op een dikke bos krullen. Ze ziet er uit alsof ze iets wil zeggen, maar houdt haar mond als ze boven ons luide stemmen hoort. Luide stemmen die dichterbij komen. Ze spert haar ogen open van paniek. “Hier in”, fluister ik en ik trek haar naar een grote hutkoffer die al tientallen jaren in de Gevonden Voorwerperij staat en nooit is opgehaald. Voor ze iets kan zeggen duw ik haar erin en laat de deksel zakken.

Wat zou jij doen als Violet bij jou, bij jouw slaapkamer aan het raam stond en zei “verstop me!”, wat zou jij doen? Ik zou als het in de nacht was zou ik denk ik nog een beetje slaapdronken zijn. Maar als het overdag is, zou ik daar eerst nog wel heel goed over nadenken. Waar speelt dit verhaal zich af? Dat plaatsje heet Owee Aan Zee, het is heel koud, je hebt heel veel zeemist. Het is wel leuk, maar ook weer niet. Als je voor het Grand Hotel.., Hotelli…, Nou…, Tai… Ik kan dat niet uitspreken. Grand Hotel Nautilus. Grand Hotel Nautilus. Als je een beetje wat nu nog op de kaart staat van Owee Aan Zee, dan kan je misschien nog het gekrijs horen van de Malamander. De Malamander is een soort monster en hij legt dat ei. En dat doet ie alleen midwinter en in de zomer houdt ie een soort zomerslaap. En hoe zit dat met dat ei? Nou, je hebt dus een ei en dat willen heel veel mensen te pakken krijgen, omdat als je ‘m hebt, dan kan je wensen wat je wil. Maar als je ‘m kwijtraakt, wordt alles wat je hebt gewenst ongedaan.

Die Malamander, bestaat ie echt? Ik denk in het boek bestaat ie wel, maar ik denk dat het in het echt maar gewoon een verhaal is. En de grote vraag in dit boek waar Violet eigenlijk naar binnen komt, daar draait het hele verhaal om toch? Ja. Wat is haar vraag? Haar vraag is of haar ouders leven en waar ze dan zijn. Die zoektocht naar haar ouders, heeft dat dan ook nog weer iets met die Malamander te maken? Ja, want haar vader, die heeft een boek geschreven over de Malamander. Samen met Herbert ontdekt Violet steeds meer over haar ouders en over het Geheim van de Malamander. Het allerspannendst vond ik toen ze in het wrak van de Leviate gingen, als ze binnenlopen, dan wordt het heel eng, want dan heb je eerst de Malamander, want dat is zijn hol, en dan heb je ook nog Boots Haakman en Sebastiaan met een harpoengeweer. Dus dat is best wel spannend. Uiteindelijk zit de Malamander achter Violet en Herbert aan en dan…
…ja, en dan… Als je dat wil weten moet je het boek gaan lezen. Herbert en Violet zijn heel verschillend hè? Herbert zegt “het hotel is die kant op”, maar Violet zegt “het avontuur is die kant op”. Herbert kiest voor zijn veilige hotel en Violet voor het avontuur. Hé, en lijk jij meer op Herbert of lijk je meer op Violet? Ik weet het niet. Ik denk een beetje ertussenin. Hugo is in elk geval een doorzetter. Ik heb een keertje mijn hoofd gestoten bij boulderen. Boulderen is een soort klimmen op een muur, dat is niet heel hoog, maar zonder touw. We speelden dus het eindspel, toen moest je dus voordat je afgetikt werd moet je gauw die boulder doen. Dus ik keek achter me en keek of ze op mij richtten. Dat was dus zo. Dus eerst draaide ik me om en toen ging ik iets te ver naar voren. Toen daarna een paar minuutjes later ging ik gewoon doorklimmen.

Als Hugo een avontuur zou mogen kiezen, dan zou hij in een tijdmachine willen stappen. Nou, dat mijn twee beste vrienden er nog waren. Zijn jouw twee beste vrienden er niet meer? Die zijn verhuisd. En naar welk moment zou je dan teruggaan? Naar vooral gamen, dat vonden we heel leuk. We gingen soms ook op skateboards. En Tijn en ik gingen soms ook als we iets aan het spelen waren, gingen we een beetje een verhaaltje erbij bedenken.

Dit was Hugo met Het Geheim Van De Malamander. Het is geschreven door Thomas Taylor, hij maakte ook de tekeningen in het boek en vertaald door Aleid van Eekelen-Benders. Wil je het boek lezen? Ga dan gauw naar de boekhandel of de bibliotheek. Nu ben ik delen van Harry Potter aan het lezen. En bij welk boek ben je nu? Deel 4. En je hebt nog drie boeken te gaan, en wat dan? Ja, dan wou ik graag het tweede deel van Het Geheim Van De Malamander lezen. Deel 2 heet Het Geheim Van Gargantis en verschijnt eind februari. Dit was allerlaatste aflevering van reeks 2 van De Waanzinnige Podcast. In het voorjaar zijn we er weer, met boekentips van een hele leuke groep 5. Ik heet dus Marije, Marije Raphaëlli, en ik maak de podcast. Mooie naam! Dankjewel. Dus dan hebben we Marokkaans. Je komt uit Soedan? En jij spreekt Antilliaans? En jij spreekt Egyptisch? Arabisch. Wow. Tot in het voorjaar met deze leuke kinderen, van Basisschool De Weerijs uit Breda. Kan je niet wachten? Luister dan tot die tijd alle aflevering nog een keer en laat ons weten wat je ervan vindt, in je podcastapp of via Facebook of Instagram. En wil je het als allereerste weten wanneer de volgende reeks start, schrijf je je dan in voor onze Nieuwsbrief. Dat kan via de website: Dewaanzinnigepodcast.nl. Het is gelukt! Nou, tot ziens jongens. Heel veel plezier met lezen, dag!

Het geheim van de Malamander

Wat doe jij als je een monster hoort krijsen? ‘Het hotel is die kant op,’ zegt Herbert. Maar Violet zegt: ‘Het avontuur is die kant op.’ In deze podcast vertelt Hugo (10) over Het geheim van de malamander van Thomas Taylor. Een boek over dapper zijn en je thuis voelen.

Het lievelingsboek van Hugo

Welkom bij De Waanzinnige Podcast. Ik ben Ella. Ik ben Kim. En dit is Sleutels. Ella en Kim doen bijna alles samen. Ze lazen samen dit boek en wilden er samen in de podcast over vertellen. Welk moment vond je het allerspannendst? Ik denk toen ze in gevecht waren met de dief zeg maar. Dat is heel spannend en ik wist niet wat er ging gebeuren, dus dan blijf je maar lezen. En opeens vind je het nog leuker en leuker. Sleutels is een detective waarin drie kinderen op zoek gaan naar een dief die keer op keer in de bibliotheek toeslaat. Ik dacht eerst echt van al die dingen kies jij de bibliotheek. Jeetje, wat saai. Maar het is niet echt alleen een bibliotheek, daarboven zit zo’n yogazolder of zo en een eetcafé of zo. Ik las dat in de avond en dan dacht ik “ja, ja, het is best wel spannend op zich!”. Ik vond het ook een heel interessant boek. Omdat het leuk was om te weten wie het nou had gedaan, dus. Waar gaat het eigenlijk over? Julia zit op yoga en Julia valt op een jongen, en die jongen valt weer op een meisje. Ze vallen dus echt letterlijk op elkaar tijdens yoga. En die jongen begint opeens te lachen en Julia ook, en ze blijven maar lachen. Dan moeten ze er echt even weg, naar de bibliotheek. En dan zien ze opeens een sleutel liggen. En ze ontmoeten Marianne. Een geheimzinnig meisje die een slang verstopt in de bibliotheek. En die slang heet Vlekje. En er worden allemaal spullen gestolen in de bibliotheek en ze gaan op detective, dan gaan ze op zoek naar wie de dief kan zijn die alles steelt. En Manus en Julia vinden dezelfde boekenreeks leuk, de Trioreeks, nou ja, dan willen ze allebei dat boek, maar ze hebben…, want er is een nieuwe, ze hebben alles al uitgelezen en ze willen allebei het nieuwste boek. Hé, dat is grappig: want dat hadden jullie met dit boek. Maar goed, Julia staat de volgende dag om klokslag 10 uur voor de deur van de bieb. Dan gaat de bieb open. Maar als ze binnenkomt, zit Manus daar al. “Mmm, hoe kan dat nou?”. “Het is 1 minuut over 10”. En hoe komt het dan dat hij daar dan zo vroeg alweer in de bibliotheek is? Die tante, die maakt sleutels en hij heeft een paar sleutels gekregen die zijn tante heeft gemaakt voor hem. En hij heeft toevallig de sleutel ook van de bieb. En mensen denken dus op een gegeven moment dat hij er daarom is, want hij kan wel naar binnen komen in de nacht en dingen pakken. Want ja, hij heeft de sleutel dus. Vond jij Manus verdacht? In het begin lijkt het wel alsof hij hele goede bedoelingen hebt, maar als je een stukje verder leest, dan weet je op het einde, dan begint het steeds meer te lijken alsof hij meer van de zaak weet. Maar ja, je moet het zelf lezen of dat zo is of niet. Om erachter te komen wie de dader is neemt Julia een heel kostbaar horloge mee naar de bieb. Het horloge van haar overleden opa. Ze gebruiken het als lokaas.

Nog een portemonnee. Er zit een pasje in met de foto van een mevrouw. “Dat is de rode vrouw!”, roep ik uit, “haar tas was gejat”. Dus hier bewaart die crimineel zijn spullen. Marianne kijkt nog eens rond, het wordt steeds vreemder allemaal. Waarom zou een dief hier gestolen spullen bewaren? En zou het horloge van opa hier ook zijn? Ik kijk nog eens goed en zie dan achter een buis een bruin zakje. Als ik het op zijn kop houd en schud, vallen oorbellen, kettingen en een armband in mijn hand. En… …opa’s horloge! Marianne kruipt over de vloer en speurt langs de buis omhoog. “Waar heeft hij Vlekje verstopt?”. Snel schuif ik de sieraden en de sleutel met mijn voet op een hoopje. En het horloge stop ik in mijn zak. Dan help ik Marianne zoeken. Overal. Zelfs op plekken waar echt geen terrarium past zoeken we. Zelfs in de gereedschapskist. Totdat Marianne huilend op een blok gaat zitten. “Hij heeft Vlekje verkocht, dat kan niet anders, ik zie haar nooit meer terug!”. Ik sla een arm om Marianne heen, kijk naar het donkere raam met tralies en dan vraag ik me af wanneer ik mijn ouders weer zie.

Het wordt verschrikkelijk spannend! Maar als je nieuwsgierig bent, moet je gewoon het boek gaan lezen. Waar ik nieuwsgierig naar ben: zou je ook nog één van de mensen uit het boek willen zijn? Marianne dan denk ik wel. Ik vind haar wel het meest die wat durft en ik durf ook wel wat, dus. Nou, ik zou op zich Julia wel willen zijn, want ze heeft goede vrienden en de ouders lijken me heel aardig. Zijn jullie goede vriendinnen van elkaar? Ja. Ja, heel erg. En lijkt jullie leven een beetje op het leven van Julia en Marianne? Ja, op zich, we doen wel heel veel dingen samen. En als jullie samen spelen, wat spelen jullie dan? Nou, we hebben zeg maar een heel leuk spelletje, dat is (…) (…), en dat vinden we echt allebei geweldig! Maar soms als we daar geen zin in hebben, verzinnen we ook wel een spelletje samen, we hebben al het Koinky spel. Okay, wij hebben samen een spel, wij zijn de Koinks en we hebben ons eigen Koinksspel bedacht. En nou het is een soort van verstoppertje, je doet 1 Koinky, 2 Koinky, en ze telt tot 10. Dan moet die ander verstoppen. Maar als diegene dan langskomt, dan moet je zo doen: “Koinky!”. En dan moet je zo snel mogelijk naar de buutplek. En dan ja… En jij zit nu een TikTokdansje te doen, op welk liedje? Niet met dat suffe liedje. Maar deze.

Dit was alweer de één na laatste aflevering van Reeks 2 van De Waanzinnige Podcast. Wil je dit boek lezen? Ga dan naar de bibliotheek of boekhandel en vraag naar Sleutels, van Annemarie Jongbloed. Wie ik de volgende keer spreek? Ik ben Hugo en dit is Het Geheim Van De Malamander. Tot de volgende keer.

Sleutels

Sleutels van Annemarie Jongbloed is een detective waarin drie kinderen op zoek gaan naar een dief die keer op keer toeslaat in de bibliotheek. In de bibliotheek ja! Ella en Kim hebben dit boek samen gelezen, en vonden het superspannend. De vriendinnen lezen niet alleen samen, ze houden van gamen, Tiktok en verzonnen het Koink-spel.

Het lievelingsboek van Ella en Kim

Ik ben Tyler en dit is De Waanzinnige Podcast. Dit is Harry Potter En De Orde Van De Feniks. Iedereen kent Harry Potter, maar waarom koos jij voor dit boek? Nou, ten eerste wat ik leuk vind aan Harry Potter is: er staan geen plaatjes in, dus je kan de hele wereld een beetje zelf bedenken hoe het er uitziet in je hoofd. Voor mijn gevoel word je zeg maar helemaal meegesleurd in het verhaal. Heb je dat eerder meegemaakt met boeken? Niet heel vaak. En zijn er wel boeken waarbij je denkt van “dat is wel echt, dat lijkt wel op Harry Potter of dat heeft wel hetzelfde effect bij mij”? Niet. Ja, wel hetzelfde effect, maar er zijn heel weinig boeken die op Harry Potter lijken vind ik. Jij bent het eerste boek gaan lezen, wanneer was dat? Rond 24 juni. 24 juni, is dat een speciale dag? Dan ben ik jarig. Aha, en jij kreeg dus afgelopen juni kreeg je eerste boek? Mm-mm. Even tellen hoor, nu is het… 4 maanden later. En heb jij…, hoeveel boeken heb je nu gelezen? Alle zeven boeken. Niet waar! Hoe doet hij het toch? Als papa en mama dan weg zijn, dan pak ik dat lampje en het boek en dan ga ik onder de dekens lezen. Maar nu je het zegt: je ziet er ook een beetje moe uit, heb je veel gelezen vannacht? Ja. Wat is er dan zo bijzonder aan Harry Potter? Nou, ten eerste ik vind dat het boek je helemaal meeneemt in een andere wereld. Leg dat eens uit, want sommige mensen hebben Harry Potter nooit gelezen? Die hebben alleen de films gekeken.

Tyler koos deel 5 uit de reeks van de zeven Harry Potter boeken, maar eerst vertelt hij over het allereerste deel: Harry Potter En De Steen Der Wijzen: Nou, je hebt zeg maar dan Harry en zijn vader en moeder en zijn vader en moeder worden eigenlijk vermoord, maar dat weet Harry niet. Harry denkt dat ze zeg maar zijn aangereden en dat hij daarvan zijn litteken heeft overgehouden. Hij heeft een litteken, hoe ziet dat er uit? Nou, hij heeft zeg maar een groot litteken, hier zeg maar… Waar? Ik dacht je linkeroog, een hele grote bliksemschicht zeg maar. Wow, een heel raar litteken. En hij weet zelf niet hoe dat daar komt? Nee, hij denkt dat het kwam toen bij het auto-ongeluk waar zijn vader en moeder zijn overleden. Maar er is helemaal geen auto-ongeluk geweest. Harry wordt niet alleen voorgelogen door zijn oom en tante, maar ook gebruikt als slaaf. Zijn verjaardag wordt nooit gevierd en hij komt de deur alleen uit om naar school te gaan. Die oom en tante hè, die zijn heel gemeen, hoe zit dat precies? Nou, die willen zo eigenlijk heel gewoon zijn. Gewoon, zo gewoon mogelijk. En Harry? Nou ja, die is zeg maar echt heel anders dan zijn oom en tante. Nee, die is niet gewoon.

Tijdens een bezoekje aan de dierentuin, echt een wonder dat Harry mee mag, ontdekt Harry bijvoorbeeld dat hij een python kan verstaan. Gelukkig ontdekt Harry met hulp van de tovenaarsvrienden van zijn ouders waar hij vandaan komt. Hij is zelfs geselecteerd om daarnaartoe te komen. Die plek heet Zweinstein. En daar wordt hij opgeleid tot tovenaar. En wat ik ook nog me afvroeg: er komt ook een rare spiegel in het boek voor, kan je daarover vertellen? Oh ja, in deel 1 komt er een spiegel voor, dat is zeg maar met een Egyptische naam Nigregeb, de Spiegel van Nigregeb of zo, en daar zie je jezelf in, maar dan het gelukkigst. Hoe je jezelf wil zien, dus dan ziet Harry hem met al zijn familie… Want dat is wat Harry het meeste mist: zijn ouders. En wat zou jij in de spiegel zien als je daarin zou kijken? Dat ik een tovenaar was. En waarom wil je zo graag een tovenaar zijn? Nou, omdat ik het gewoon cool vind, je kan toveren. En wat zou dan de tovertruc zijn die jij uit zou willen halen? Mm, een goede vraag! Sneeuwballen beheksen. Wat?! Sneeuwballen beheksen. Maar wat is dat? Nou, dan beheks je zeg maar een sneeuwbal dat ie of naar iets de hele tijd toe gaat, de sneeuwballen, of dat ze de hele tijd iemand achtervolgen. Dus die sneeuwballen, die vliegen door de lucht en die kan je opdrachten geven of zo? Zoiets ja. En wie zou jij dan bekogelen? Professor Sneep. Wie is Professor Sneep? Dat is de leraar Toverdranken. Waarom zou jij hem willen bekogelen? Hij wil eigenlijk altijd wel iets aanmerken op Harry, dat slecht hij is.

Tyler zou ook graag een patronusbezwering willen uitspreken. Over Sneep of over de Dementors. Dan zeg je “expecto patronum” en als er dan Dementors zijn, die worden dan zeg maar verjaagd. Die gaan dan opeens weg. En als de Dementors jou een kus geven, dan zuigen ze je ziel uit je mond. Maar is dat niet verschrikkelijk eng? Ik vond dat echt superspannend. Het is wel eng, alleen gelukkig heb ik het niet gezien in de films. Dus ik kan er wel een beeld in mijn hoofd van maken, maar het is wel, ik vind het niet heel eng.

We gaan natuurlijk ook nog een stuk voorlezen. Dit is een fragment uit Harry Potter En De Orde Van De Feniks, het vijfde boek dus: Het Ministerie bemoeit zich steeds meer met Zweinstein. Daar komt een vrouw aan de macht, Omber, die tovenarij verbiedt. Er worden geen praktijklessen meer gegeven. Harry Potter verzet zich hiertegen en start een geheime toverclub: de Strijders van Perkamentus. En in het geheim leert Harry Potter zijn klasgenoten toveren. “Hé Harry!”, riep Hermelien vanaf de andere kant van de kamer, “weet jij hoe laat het is?”. Harry keek op zijn horloge en zag tot zijn schrik dat het al 10 over 9 was. Dat betekende dat ze onmiddellijk terug moesten naar de leerlingenkamers of anders het risico liepen gestraft te worden door Vilder, omdat ze te laat op de gangen waren. Hij blies op zijn fluitje. Iedereen hield op met het schreeuwen van “expelliarmus!” en de laatste toverstokken kletterden op de grond. “Nou, dat ging helemaal niet slecht”, zei Harry, “maar het is al over negenen, we kunnen het hier beter bij laten, volgende week, zelfde plaats, zelfde tijd?”. “Eerder!”, zei Daan Thomas enthousiast. En veel mensen knikten. Angelique zei echter vlug “dadelijk begint het Zwerkbalseizoen, we moeten ook nog trainen”. “Laten we het op volgende week woensdag houden”, zei Harry, “dan beslissen we wel of we vaker bij elkaar willen komen, vooruit, laten we gaan”. Hij pakte de sluipwegwijzer en controleerde zorgvuldig of er geen leraren op de zevende verdieping waren. Hij liet de anderen in groepjes van 3 of 4 vertrekken en keek ongerust op de kaart of hun stipjes veilig hun slaapzalen bereikten. De Huffelpufs haastten zich naar de gangen in het souterrain die ook naar de keuken leidden. De Ravenklauwen naar de toren aan de Westkant van het kasteel en de Griffioendors naar de gang met het portret van de Dikke Dame. “Dat ging echt hartstikke goed, Harry”, zei Hermelien toen alleen zij, Harry en Ron nog over waren. “Zeg dat wel”, zei Ron enthousiast terwijl ze ook de gang op glipten en keken hoe de deur weer versmolt met de muur. “Zag je hoe ik Hermelien ontwapende?”. “Eén keertje maar”, zei Hermelien gepikeerd, “ik heb jou veel vaker verslagen dan jij mij, ik heb je niet één keer ontwapend, maar minstens drie”. “Ja, als die keer meerekent dat je over je eigen voeten struikelde en mijn toverstok uit mijn hand sloeg”. Ze bleven ruziën tot ze bij de leerlingenkamer waren, maar Harry luisterde niet. Hij keek met één oog naar de sluipwegwijzer, maar dacht ook aan Cho, die gezegd had dat hij haar nerveus maakte.

Waarom heb je dit stuk uitgekozen om voor te lezen? Omdat ik dit stukje heel leuk vind en omdat de eerste missie is van de Strijders van Perkamentus. En ze moeten echt heel voorzichtig doen hè, en waarom? Nou, als ze betrapt worden, dan heeft Harry waarschijnlijk nog veel meer straf van Omber en hebben de andere kinderen ook straf. Oeh, en je voelt het al: het wordt ongelooflijk spannend. Heb je zin om de Harry Potter boeken te lezen, ga dan gauw naar de boekhandel of bibliotheek en vraag naar Harry Potter van J.K. Rowling. Ook online kun je gewoon met je biebpas boeken lenen, om te lezen én om te luisteren. Op onlinebibliotheek.nl of in de appstore.

Ik vind het een hele leuke serie boeken en ik vind het ook wel jammer dat er niet nog veel meer boeken zijn. Volgende keer spreek ik twee vriendinnen over één boek: Hella… En ze vinden een sleutel in de bibliotheek en er worden allemaal spullen gestolen in de bibliotheek. En Kim… Dat het leuk was om te weten wie het nou had gedaan dus, en dan deden ze ook een bladzijde daar een stukje over en dan wil je eigenlijk automatisch verder lezen om erachter te komen. Over 2 weken hoor je hier het hele verhaal. Ben je erbij? Tot over 2 weken!

Harry Potter en de Orde van de Feniks

Tyler (10) werd helemaal meegesleurd in de zeven boeken over de tovenaarsleerling Harry Potter. Hij las ze alle zeven achterelkaar in vier maanden uit. Zijn favoriet is nummer vijf: Harry Potter en de orde van de feniks. Met een leger van kinderen dat onder leiding van Harry in het geheim leert toveren.

Het lievelingsboek van Tyler

Welkom bij De Waanzinnige Podcast. Ik ben Odeana en dit is het boek Dummie De Mummie En De Tombe Van Achnetoet. Dat is het lievelingsboek van Odeana. Maar om dit boek goed te begrijpen moet je eigenlijk iets weten over het eerste boek uit deze reeks: Dummie De Mummie En De Gouden Scarabee.

Klaas is de vader van Goos en Goos en Dummie zijn de hoofdpersonen in het boek. Maar het gaat ook vooral om Dummie. Dit avontuur begint in het saaie dorp Polderdam, in een heel gewoon huis op een hele gewone slaapkamer. De slaapkamer van Goos. En Goos… …rook dode muizen. Toen zag hij opeens een bobbel in zijn bed en toen keek hij onder de deken, en toen schrok hij zich rot, want toen lag er opeens een mummie. “Pap, pap, er ligt een mummie in mijn bed!”. Toen ging Klaas ook kijken en hij zag niks, want de mummie zat in de kast verstopt. Klaas is doodsbang en wil de mummie aanvallen met zijn liniaal. Goos ziet meteen dat de mummie goed is. Hij… …pakte zijn hand van “kom maar, kom maar, het is goed”. Wow, wat een held, die Goos! Want wat zou jij doen als je een mummie in je bed vindt? Ik zou me echt rot schrikken en ik zou echt gelijk naar beneden rennen, want ik ben altijd al bang dat er iemand onder mijn bed ligt. Dan kijk ik altijd eerst of er iemand onder mijn bed ligt. “Nee, toch niet”. En als er iemand zou liggen, dan zou ik me echt, geloof me, dan kan ik niet meer slapen.

Dummie is trouwens weer tot leven gekomen door een bliksem in een vrachtwagen en in de scarabee. Dat is een oude Egyptische hanger van goud in de vorm van een kever. En die scarabee betekent heel veel voor Dummie en zonder die scarabee is Dummie ook een keer ziek geworden. Ho, wacht even. Ja. Dat gaan we niet verklappen! Dummie gaat met Goos mee naar school. Maar dat ging natuurlijk niet, want Dummie is een mummie. En dat was natuurlijk een heel groot geheim voor iedereen. Niemand mag weten dat hij een mummie is, want dan komen de wetenschappers hem halen en dan is Goos Dummie voor altijd kwijt. Ze zeggen dat Dummie het Egyptische neefje van Goos is. Hij zit in het verband vanwege brandwonden die hij opliep bij een gruwelijke brand. Op school is iedereen fan van de vrolijke Dummie, behalve… …Annalies en Lizzy. Vooral Annalies is super vervelend. Luister maar naar dit fragment: Toen de bel ging stond Annalies op, haalde een waterpistooltje uit haar tas, richtte dat op Dummie en zei treiterig “kijk eens”. Dummie zag het pistooltje, sprong overeind en smakte meteen tegen de grond. Met een kreet greep hij naar zijn benen. Goos’ adem stokte. Annalies had een stukje verband van Dummie’s been aan zijn tafelpoot vastgebonden. Er was een groot stuk wit verband van zijn been afgerold en Dummie’s eigen bruine verband was duidelijk te zien. Maar dat was niet het ergste. Dummie’s been lag bloot. Iemand begon te gillen. Goos keek om en zag de hele klas naar Dummie’s been kijken. Vliegensvlug zat hij op de grond en bond het verband weer om die bruine (…). Maar iedereen had het gezien. Iedereen had Dummie’s been gezien. Dummie ontplofte.

Annalies, de dochter van de Burgemeester, zegt dat Dummie een buitenlander is en daar hebben ze in Polderdam geen zin in zegt zei. Je moet diegene ook gewoon respecteren hoe hij is zeg maar, zoals er nu iemand uit Spanje hierheen komt: olla! Ja, als je een Spanjaard tegenkomt zeg je gewoon… Wat vind jij nou van die Annalies? Nou, ik vind het echt gewoon een irritant kind. En het is ook niet aardig wat zij doet. In de klas van Odeana wordt er ook wel eens gepest, maar gelukkig… …ja, er zijn ook kinderen die er altijd voor je zijn. Dat is wel fijn hè om goede vrienden te hebben? Ja. En als je dit leest, zou je dan Dummie wel willen hebben als vriend? Nou, eerder Goos denk ik en Dummie is dan wel een grappig iemand die van alles op stelten zet en zo.

Wie goed heeft geluisterd weet nog dat Dummie De Mummie En De Tombe Van Achnetoet het lievelingsboek is van Odeana. Ja, Dummie, die wou dus ook een keertje in een boek heel graag naar Egypte. Want Dummie heeft heimwee. Hij wil terug naar zijn land om het graf van zijn vader te zoeken. Maar Klaas heeft daar helemaal geen zin in. Vliegen naar Egypte is eng, kost veel teveel geld en bovendien heeft Dummie geen paspoort. Maar Dummie regelt alles en dan gaan ze toch op reis. Klaas is doodsbang. Toen moest hij drie keer naar de WC op Schiphol omdat hij zo zenuwachtig was en hij zei elke keer “goh, in Godsnaam, als we maar niet neerstorten hè” en toen zeg “oh pa, maak je je nou niet zo druk, hoe drukker je je maakt, hoe slechter het met je gaat!”.

Odeana wil ook uit dit boek kort wat voorlezen. Het is bij de Douane op het vliegveld en Dummie wil zijn scarabee niet afdoen. Maar die scarabee moet door de scanner. Voordat hij ‘m kon tegenhouden kroop Dummie op de lopende band en verdween in het Röntgenkastje. Even later kwam hij er aan de andere kant weer uit. “Is het zo goed?” De man die achter het kastje zat kwam niet meer bij. “Haha, dit heb ik nog nooit meegemaakt!”, hikte hij.

Jij vindt Dummie echt leuk hè? Zou jij Dummie willen zijn? Nou, ik ben eigenlijk wel blij met mezelf! Maar… …dat hij een tweede leven zou krijgen, dat zou ik ook wel willen eigenlijk. Mijn oma is overleden aan Corona en het zou wel leuk zijn als zij er opnieuw weer op kan staan zeg maar. Ja, dat zou iedereen bijna wel willen. Ja. Is het moeilijk dat je oma er niet meer is? Ja, want ze stond er altijd voor me, ze stond ook altijd op een precies plekje op het schoolplein en zij was er ook altijd bij al mijn hockeywedstrijden, toen zei ik altijd “hé, mijn fan!”. Odeana’s oma was niet alleen haar grootste fan, ze was ook een soort superheld. Oh ja, dat had ik ook nog niet verteld: ze fietste altijd overal heen, ook naar Amsterdam. Ze had echt in 6 maanden had ze echt al meer dan 5200 kilometer… Nee, ze ging heel ver. Maar dat was wel echt heel ver. Als iemand een tweede leven mag, dan is zij het dus voor jou? Ja. En als papa en mama dood zijn, die ook, maar die leven nog, dus ja. En we gaan ervanuit dat die nog heel lang leven toch? Ja, dat hoop ik ook.

Veel boeken van Dummie De Mummie zijn verfilmd. Mijn droom is ook een keer om in een film te spelen, maar dat is onmogelijk denk ik. Geen idee. Als je iets wil, je weet maar nooit! Ja. Ik hoop het. En hoe zie je dat dan voor je? Nou, dan zie ik het wel echt voor me dat ik zeg maar één van de hoofdrolspelers ben met Goos en Dummie zeg maar bijvoorbeeld. Dus dat Goos eigenlijk ook een zusje heeft zeg maar, dat is wel erg leuk. Hoor je het? Odeana droomt zichzelf in het verhaal van Dummie De Mummie. En daarom is het zo leuk om boeken te lezen. Zo belandt je steeds weer in een ander verhaal. Heb je zin gekregen in de Dummieboeken? Ga dan gauw naar de boekhandel of bibliotheek. De schrijver is Tosca Menten en de tekeningen zijn van Elly Hees. Want je weet het: iedereen houdt van verhalen. Je moet alleen nog even ontdekken welk boek bij jou past. De volgende keer vertelt Taylor over Harry Potter. Nou, ten eerste vond ik leuk aan Harry Potter is: er staan geen plaatjes in, dus je kan de hele wereld een beetje zelf bedenken, hoe het er uitziet in je hoofd. Voor mijn gevoel word je zeg maar helemaal meegesleurd in het verhaal. En heb je dat eerder meegemaakt met boeken? Niet heel vaak. Niet, ja, wel hetzelfde effect, maar er zijn heel weinig boeken die op Harry Potter lijken vind ik. Tot over 2 weken.

Dummie de mummie en de gouden scarabee

Odeana (10) vertelt honderduit over de verhalen van Dummie de Mummie. Want wat zou jij doen als je een mummie in je bed vond? Het liefst wil zij een vriend zoals Goos. Goos is dapper en slim en een hele trouwe vriend. Een verhaal over anders zijn, vriendschap, en opstaan uit de dood.

Het lievelingsboek van Odeana

Welkom bij De Waanzinnige Podcast. Ik ben Aimeline en dit is Mijn Bijzonder Rare Week Met Tess. Waarom is dit jouw lievelingsboek? Er zijn geen stukken waarbij er eigenlijk niks gebeurt. Er gebeurt altijd wel wat spannends of iets leuks of iets grappigs in het boek. Waar gaat het eigenlijk over? Het gaat over Samuel die naar Texel gaat voor een weekje. Samuel is 10. Hij is superbraaf en superlief. Samen met zijn superbrave en lieve ouders en broer is hij op vakantie. Op dag 1 loopt hij tegen Tess aan. Ze vraagt hem ten dans op de parkeerplaats en samen regelen ze een begrafenis voor een dode parkiet. Sam is betoverd door de bazige Tess en zij sleurt hem mee in haar avontuur. Wat is Tess voor een type? Het is een beetje een rare bikkel. Dan ze is heel uitgesproken, ze durft heel veel, maar ze heeft ook nog nooit gehuild. Nog nooit gehuild? En die moeder, die is ook echt een hele grote een beetje enge vrouw. En ja, ze mag dus eigenlijk geen “sorry” zeggen. Ze mag geen “sorry” zeggen? Ja, die moeder zegt dus dat vrouwen te vaak “sorry” moeten zeggen tegen mannen. Dus ja. Tess is dus een bikkel die nooit huilt en nooit “sorry” zegt. Samuel is heel anders. Hij vraagt zich af: Wist de laatste dino dat hij de laatste was? En dat die vraag die dwarrelde steeds een beetje door het boek heen tot het einde. Maar waarom zit Samuel zo in over die allerlaatste dino? Hij was de jongste, dus hij dacht: “als papa en mama en Jorre zo meteen dood zijn, dan ben ik de enige die over is”. Dus toen dacht hij “weet je wat, ik ga gewoon alvast oefenen, dan, ja, dan is het niet zo raar om alleen te zijn”. Hoe doet hij dat dan? Elke dag steeds langer zonder papa en mama en Jorre weg. En dan ontmoet hij Tess. Tess heeft dus een vader, die ze zelf niet kent, en dan eigenlijk had die moeder een fotoboek en alle namengegevens had zij beplakt met stickers en plakbandjes en wat papier.

Tess had het fotoboek natuurlijk al duizend keer bekeken. De achternaam van haar vader was zorgvuldig weggewerkt. Maar toen ze het toch nog een keer aandachtig bekeek… …toen zat er dus een stickertje los en die haalde zij eraf, en toen stond daar zijn naam: Hugo Faber. Tess googelt tot ze de juiste Hugo Faber heeft gevonden en ze stuurt hem een E-mail om hem naar Texel te lokken. Daar hebben ze namelijk een vakantiehuisje. “Jullie hebben de prijs gewonnen: een vakantiehuisje op Texel voor een week”. En daar trapte hij gewoon in? Ja, eigenlijk wel. Dat klinkt als een goed plan, toch? En dan gaan ze…, wil zij dus aan het einde van de week gaan vertellen dat hij eigenlijk al 11 jaar lang vader is. Het plan lukt. Tess’ vader komt met zijn vriendin naar Texel. Het is niet echt een vaderachtig type, hij draagt een blij T-shirt en hij heeft lampjes in zijn schoenen. Nou, Tess, die wou dus eigenlijk meer te weten komen over die vader en of het wel een goede vader was. Dus zij had een speurtocht gemaakt, maar die was speciaal gemaakt voor Hugo met allemaal dingen waar Hugo goed in was. En daarna gingen ze met hout een dier maken. Dat deden ze met gutsen, die ken je misschien van knutselles? Van die hele scherpe mesjes waarmee je heel diep kunt snijden. Toen ging Tess dus gutsen. En toen gutste hij vol in de hand van Hugo. Zij gutste! Hugo bloedde als een rund en moest naar de dokter. Maar… …de moeder van Tess, die werkte dus bij de dokter. Maar die twee mochten elkaar natuurlijk absoluut niet ontmoeten. Samuel verzon een geniaal plan om Tess uit deze rare situatie te redden. Toen belde hij de moeder van Tess en toen zei ze van “ja, je moet nu naar huis komen, je moet nu naar huis komen!”. En toen zei hij zo van “mag ik Tess even?”. “Nee, die zit huilend opgesloten in de badkamer”. “Ja, Tess is zwanger”. Tess racete naar huis om zich op te sluiten op de WC en verzon een smoes over zwanger zijn. Dit is volgens Aimeline niet het hoogtepunt van het boek.

Dat komt nu: Op een gegeven moment, toen zaten ze op het strand en toen waren ze allemaal een keer aan het gillen en aan het rennen. En toen zei Hugo…  …“wat ben ik toch blij dat wij geen kinderen hebben” en toen waren ze aan het lachen met zijn tweeën. Tess werd stil. Ze slikte. Achter haar ogen begon het te prikken. En toen zei Tess “ja, ik moet mijn kat eten geven”. En toen gingen ze met zijn tweeën weg en toen, ja, ging Tess eigenlijk heel hard huilen. Het meisje dat nooit huilde was in tranen. Eén ding wist ze zeker:… …”hij wil me niet” en zij wist dat hun de volgende dag weggingen. Maar Tess is alles in één klap duidelijk: Hugo wil geen kinderen. Hij is blij met zijn leven zoals het is. Hij heeft een vriendin en hij heeft lampjes in zijn schoenen. Zij wil hem niet vertellen dat hij opeens een vader moet zijn. Maar Samuel denkt daar anders over… …de volgende dag opeens dacht Samuel “weet je wat, ik ga het gewoon vertellen voor Tess, ook al is het een heel groot geheim”. Samuel racet naar de boot en zoekt in de rij van auto’s naar de groene Saab van Hugo en Elise. En wat hij dan zegt, dat wel Aimeline het liefste voorlezen: “Dat klinkt ernstig”, zei Hugo, “gaat het over jou?”. Ik schudde mijn hoofd. “Het gaat over jou en het zal je leven veranderen”, “maar misschien wil je dat helemaal niet, misschien ben je gelukkig met Elise en met lichtjes in je schoenen”. Dan hoor je verder niks meer. En dan mag je dus doen alsof je het nooit gehoord hebt. Samuel, hij streek door zijn haar: “je begint me een beetje bang te maken, kun je me niet gewoon vertellen wat er aan de hand is?”. Ik knikte. “Tess is je dochter”. 3 seconden was hij stil. En toen begon hij te lachen. “Dat kan helemaal niet, gek, ik heb geen dochter!”. Hij schudde zijn hoofd. “Hoe kom je er nou bij dat ze mijn dochter is?”. Ik zei niks. “Vind je dat we op elkaar lijken, kwam je zo op het idee?”. Ik bleef stil. “Of was het omdat we zo gezellig met zijn vieren die speurtocht deden?”. Hij veegde over zijn voorhoofd en haalde een pakje kauwgum uit zijn zak. “Jij ook eentje?”. Ik schudde mijn hoofd. Toen sloeg ik mijn armen over elkaar en keek hem strak aan. “12 jaar geleden ging je op wereldreis met je vriendin”. “Hoe weet jij dat nou weer?”. “Jullie vlogen naar Bombay en reisden van India naar Nepal, naar Bhutan, naar Thailand. Na een paar maanden maakte je vriendin het uit en ging ze terug naar huis.”. Hugo vergat te kauwen op zijn kauwgum. Doodstil luisterde hij. Terug in Nederland ontdekte… Ik stopte. Ik weet haar naam niet. Ik ken haar alleen als de moeder van Tess. Hoe heette je vriendin van de wereldreis? “Ida”, zei hij en schudde zijn hoofd. “Dit bestaat niet”. “Terug in Nederland”, zei ik, “ontdekte Ida dat ze zwanger was, ze vertelde niks aan jou en kreeg een baby in haar eentje, jij werd dus vader zonder dat je het wist. Tess is 11 nu. En ze is je dochter.”.

Tess worstelt met het dilemma of ze van haar vader moet houden, of niet. Wat vind je daarvan? Ja, ik vond het in eerste instantie vond ik het allemaal een beetje raar, maar op een gegeven moment begreep ik ook wel weer: ja, zij heeft nog nooit een vader gehad dus. En snap je Sam, die probeert om zonder zijn familie te leven? Nee, eigenlijk niet, ik heb mezelf het nog niet afgevraagd, maar toen ik het voor de eerste keer las, ja, toen drong er toch wat door me heen. Maar ja, mijn zusje, is die dan ook alleen in dingen? Maar op een gegeven moment wist ik gewoon: het duurt nog heel lang voordat wij allemaal doodgaan, dus dat komt wel goed. Het komt wel goed. Daarom vindt Aimeline eigenlijk ook dat Samuel moet stoppen met oefenen om alleen te zijn. Het is eigenlijk moet je juist genieten nu nog van je familie tot zij er niet meer zijn. En misschien is dat dan de moraal van het verhaal. Heb je zin om dit boek te lezen? Ga dan gauw naar de boekhandel of naar de bibliotheek en vraag naar Mijn Bijzonder Rare Week Met Tess, van Anna Woltz. Tot over 2 weken. Dan zijn we er weer. Ik spreek dan Ariana, over Dummie De Mummie. Ja, elke keer als ze naar de bibliotheek gaan, dan neem ik er eentje, nu heb ik weer een nieuwe uit de bibliotheek. Iedereen houdt van verhalen, je moet alleen nog even ontdekken welk boek bij jou past.

Mijn bijzonder rare week met Tess

Tijdens een vakantie op Texel ontmoet Samuel Tess. Tess is een bazige bikkel die nog nooit heeft gehuild en ook geen sorry zegt. Samuel oefent om alleen te zijn, hij is namelijk de jongste in zijn gezin en kan maar moeilijk leven met het idee dat hij alleen overblijft… Aimeline (10) vindt dat zonde, je kun maar beter genieten van je familie die je hebt.

Het lievelingsboek van Aimeline

Welkom bij De Waanzinnige Podcast. Ik ben Mert en dit is Sjakie En De Grote Glazen Lift. Waar dit boek over gaat? Meneer Wonka, Sjakie en zijn familie gaan naar de fabriek met de grote glazen lift. Sjakie is in deel 1 Directeur geworden van de chocoladefabriek. Hij neemt zijn hele familie mee in de magische glazen lift. Zijn ouders, zijn grootouders en zijn overgrootouders. En die laatsten zijn zo oud dat ze alleen nog maar in bed liggen. Ze worden met bed en al in hun pyjama zo de lift in geschoven.

Ze gaan heel erg omhoog en daarna willen ze het dak stuk maken. Dit boek begint waar deel 1 eindigt: in de lucht. Mert vloog trouwens zelf 3 jaar geleden door de lucht, maar dan wel in een vliegtuig. Hij verhuisde van Turkije naar Nederland. Op het vliegtuig dacht ik na over wat er zou gebeuren als we hier zouden gaan, we gingen helemaal opnieuw beginnen, we hadden niet heel veel spullen meegenomen uit onze oude huis. Sjakie is inmiddels Directeur van de chocoladefabriek en Willie Wonka neemt ze mee naar een nieuw avontuur. Ze zweven in de grote glazen lift een paar honderd meter boven de grond met een lekker vaartje. Maar dan… …gaat er iets niet goed en gaan ze de ruimte in. En daar ziet een ruimteschip van Amerika hun met drie astronauten. (…), (…) en Jim. En ze denken dat zij spionnen zijn, vermomde astronauten. Drie astronauten rapporteren aan de Controlekamer wat ze zien: drie oude knarren die in hun nachthemd ronddrijven in een glazen doos, en een jongetje van een jaar of 10. De Amerikaanse President weet het zeker: dat is een dwergastronaut verkleed als jongetje. En die oude mensen, dat zijn ook vermomde astronauten. Heel Amerika siddert van angst. En er is ook in de ruimte een Ruimtehotel Amerika gemaakt. Ze gaan het Ruimtehotel in en ze denken dat ze iets gaan doen met het Ruimtehotel, laten ontploffen of zo. Als Sjakie en zijn familie, en Willie Wonka, eenmaal in het Ruimtehotel zijn, is de Amerikaanse President het zat. Hij schreeuwt door de luidspreker zo het Ruimtehotel in. Nee, dat is die andere President. Weet je wat deze zei?

En dan gaat Willie Wonka een hele rare liedje zingen. Dat klinkt ongeveer zo.

En de Amerikanen… …ja, die schrikken helemaal. En ze denken dat ze van Venus en Mars zijn gekomen. Het verhaal wordt bonter en grimmiger. Er komen namelijk ook nog aliens in het boek voor: Drogten. Deze monsterlijke Drogten zijn levensgevaarlijk en terroriseren het hele luchtruim. Ze hebben alle levende wezens op de maan, Venus en Mars en op een heleboel andere planeten opgegeten. Maar Sjakie stelt daarover een slimme vraag aan Willie Wonka. Dat stuk gaan we voorlezen.

Grapje! “Waarom zijn ze niet op onze aarde gekomen om ons op te eten?”, vroeg Sjakie. “Heb je ooit een vallende ster gezien?”. “Massa’s”, zei Sjakie. “Eigenlijk zijn dat helemaal geen vallende sterren”, zei meneer Wonka, “het zijn vallende Drogten, het zijn Drogten die de dampkring van de aarde met grote snelheid proberen binnen te dringen en in vlammen opgaan”. “Wat een onzin!”, zei grootmoeder Wilhelmina. “Wacht maar”, zei meneer Wonka, “het zou best kunnen dat je het zelf ziet voordat deze dag ten einde is”. “Maar als ze dan zo woest en gevaarlijk zijn”, zei Sjakie, “waarom aten zij ons dan niet meteen op in het Ruimtehotel, waarom verspeelden zij zoveel tijd met hun lijf in letters te wringen en ‘rot op!’ te schrijven?”. “Omdat het opscheppers zijn, daarom”, antwoordde meneer Wonka, “ze zijn ontzettend trots dat ze kunnen schrijven”. “Maar waarom schreven ‘rot op!’ terwijl ze ons wilden pakken en opeten?”. “Dat is het enige woord dat ze kennen”, zei meneer Wonka. “Kijk!”, krijste opoe Jacoba en wees door het glas naar buiten, “kijk daar!”.

Nog voordat hij keek wist Sjakie precies wat hij zou zien. De anderen ook. Dat hoorden ze uit de hoge hysterische toon van de stem van de oude dame. En ja hoor, daar naast de lift gleed moeiteloos een kolossale monsterlijke Drogt zo dik als een walvis en zo lang als een vrachtauto. Met een aller wreedste afzichtelijke blik in zijn oog. Hij was maar een paar meter van hen af. Eivormig, slijmerig, groenigbruin met een kwaadaardig groot oog, het enige dat te zien was, dat gespannen op de ronddrijvende mensen in de grote glazen lift gevestigd was. “Ons laatste uurtje heeft geslagen!”, krijste grootmoeder Wilhelmina. “Hij zal ons allemaal opvreten!”, riep mevrouw Stevens. “We zijn er geweest Sjakie”, zei opa Jacob. Sjakie knikte. Hij kon geen woord, geen geluid uitbrengen. Zijn keel zat dichtgeschroefd van angst.

Mert herinnert zich nog dat hij op het vliegtuig zat van Turkije naar Nederland om voor altijd te verhuizen. Toen zat zijn keel een beetje dichtgeschroefd van angst. Het was heel erg spannend voor mij en een heel nieuw land, ik wist er echt niks van. Ik wist alleen dat Vincent van Gogh hier was geboren. Mert sprak dus ook geen Nederland, maar dat ging al vrij snel heel goed. In mijn klas zeggen kinderen heel vaak “weet ik veel”, ik dacht dat vroeger dat “ik weet heel veel”, dus steeds als kinderen “weet ik veel” zeiden, zei ik “ik weet dat jij heel veel weet, maar dat hoef je niet steeds te zeggen!”. Ik dacht dat ze de hele tijd aan het opscheppen waren en zo. Hé Mert, lijk jij eigenlijk op Sjakie of lijk jij misschien op iemand anders uit het boek? Ja, ik lijk meer op opa Jacob, ik wil ook van alles doen en meebeleven. Ja, ik ging één keer een hele enge rollercoaster in, een achtbaan, die ging echt helemaal hoog en toen ging ie ineens naar beneden en maakte ie heel veel loopings. Ik voelde heel veel angst en heel veel spanning. Ik schreeuwde wel, maar moest ik ook steeds lachen.

Dit was Mert met Sjakie En De Grote Glazen Lift van Roald Dahl. En met illustraties van Quinten Blake. Ga dus gauw naar de boekhandel of naar de bibliotheek. Ben je benieuwd naar de volgende kandidaat? Nog een keer. Ik ben Aimeline en dit is mijn bijzonder rare week met Tess. Perfect. Tot over 2 weken. Ben je erbij? Want lezen is leuk, je moet alleen nog even ontdekken welk boek bij jou past.

Sjakie en de grote glazen lift

Mert (11) vertelt over Sjakie en de grote glazen lift van Roald Dahl. Dit verhaal begint waar het boek Sjakie en de chocoladefabriek eindigde: in de lucht! Sjakie en zijn familie komen in Amerikaans luchtgebied, wat leidt tot grote misverstanden… Helemaal wanneer Willie Wonka een vreemd lied begint te zingen dat als volgt begint: ‘Kierisoekoe maliboekoe, wijzij wijs en hijsij koekoe.’

Het lievelingsboek van Mert

Dit is De Waanzinnige Podcast. Hallo, ik ben Arie en dit is De Leeuw Met Strepen. Voor we beginnen eerst een waarschuwing van Arie: Kinderen worden achterna gezeten en worden gewoon in een hoek laten staan met hun broek naar beneden als straf in een weeshuis, en dat kan tegenwoordig nu niet meer. Dus je moet wel een beetje weten wat echt is en niet echt. Maar waarom heb je dit boek dan uitgekozen? Er stond een enorme kraai op de voorkant, dus dat zag er ook wel cool uit. Wie is dat dan? De Pestdokter, dat is een hele enge kraai, een man in een kraaienpak. Dit boek speelt zich af in de 17de eeuw, dat is zo’n 400 jaar geleden. Er was toen een uitbraak van de Pest, dat was een dodelijke ziekte die eeuwenlang in Europa voorkwam. De ziekte was zeer besmettelijk. En net als Corona was het een pandemie, het verspreidde zich snel en wereldwijd. In die tijd stonden de mensen voor een raadsel. Mensen kregen hoge koorts en kregen bulten zo groot als een appel of een ei. Niemand wist waar de ziekte vandaan kwam of wat er tegen te doen was.

Het gaat over Cat en die heeft een huidziekte, maar de meeste mensen denken dat zij de Pest heeft, omdat ze heel veel krabt en schilferende plekken krijgt op haar huid. Om even goed in het verhaal te komen lezen we daar een stuk over voor, daarna vertelt Arie nog veel meer. Jacob pakt de hand van zijn zusje vast. “Niet krabben Cat”. “Maar het jeukt zo!”. “Krabben maakt het erger”. Cat drukt haar mouw over haar schilferende plekken op haar armen en legt beide handen onder haar billen. “Vertel nou verder”. Toen papa naar Indië voer, werd zijn schip aangevallen door zeerovers. Er volgde een enorm gevecht. Papa kreeg een zwaard in zijn handen gedrukt en moest meevechten. Plotseling stond hij tegenover de Zeeroverhoofdman. Die dacht dat hij papa wel even een kopje kleiner kon maken. Maar papa was razendsnel en sloeg de zeerover neer. Smekend lag de Hoofdman op de grond. En toen: Jacob heft zijn arm in de lucht en kijkt dreigend op zijn zusje neer. Ze lacht en trekt snel haar benen in om haar buik te beschermen. “Stak papa zo zijn zwaard in zijn buik?”. Jacob laat zijn hand vallen, prikt met zijn vinger in haar buik en kietelt haar. Cat lacht en kronkelt om los te komen. Toen alle zeerovers dood waren en ze de lijken overboord gooiden, rolde er uit de zak van de Zeeroverhoofdman een parelketting. Omdat papa hem had verslagen mocht hij de ketting hebben. “Die is voor Cat”, dacht hij meteen. Cat doet haar ketting af en kijkt vol bewondering naar de parels. “Neemt papa nu weer cadeautjes mee?”. “Oh ja, zeker”. Voor mama neemt hij een blauwe diamant mee, zo groot als een kippenei. Voor jou neemt hij misschien wel een aapje mee. Echt? Een aapje? Dat wil ik! Dat wil ik heel graag! En wat neemt hij dan voor jou mee? Voor mij, Jacob wacht even. Dromerig kijkt hij naar de groene bladerzee voor het raam. Zou een tuin groot genoeg zijn? Cat trekt aan zijn mouw. Nou? En wie weet voor mij een leeuw met strepen. Een leeuw met strepen? Wat is dat? Weet je nog dat we vorig jaar op de kermis een leeuw hebben gezien? Cat knikt ernstig. Zo één dus, maar dan met strepen.

Je hebt het vast al begrepen, maar Cat en Jacob zijn dus broer en zus, hun vader is op zee en hun moeder ligt al heel lang ziek op bed. Jacob wordt naar het weeshuis gebracht en Cat naar het Pesthuis. Iedereen met de Pest ging naar het Pesthuis. Cat had helemaal niet de Pest. En Jacob had überhaupt geen idee waar zijn zusje gebleven was. Eigenlijk is dat heel zielig toch, want die kinderen zijn helemaal alleen? Ja, maar bij het weeshuis is er gelukkig één iemand die Jacob meteen aanspreekt: Willem, een grote reus, een hele grote jongen. Jacob weet nog steeds niet wat er met Cat is. En hij wil haar redden. Maar hij moet eerst zelf ontsnappen uit het weeshuis. Hij probeert het in zijn eentje, maar dat lukte niet. Maar Jacob hielp hem uiteindelijk en toen lukte het supergoed. Je bedoelt dat Willem hielp hem? Eh ja, Willem hielp hem. Willem helpt hem te ontsnappen, heel stoer, want daar krijg je zware straffen voor in het weeshuis.

Hij komt… Willem helpt hem om bij zijn vriend Ratje, een beetje een lange mysterieuze jongen, hij loopt met hem mee. Maar als hij uiteindelijk doorloopt komt hij voor een dichtgetimmerd huis met een kelder. In de kelder komt hij binnen en daar hangen een paar hangmatten en er staat een tonnetje met wat kratjes en daar staan andere kinderen: Lijn, Uil… En natuurlijk Willem en Ratje. Deze kelder wordt bewoond door kinderen die alleen zijn en dus ook voor hun eigen eten en drinken moeten zorgen. Jacob sluit zich aan bij deze bende. En dan begint de zoektocht naar zijn zusje.

Zou jij in die tijd willen leven? Het is echt minder, het gaat echt slechter eraan toe. Stel je je voor: mijn moeder wordt dan ziek, ja. En mijn vader, die moet ergens heen. Ik ben niet zo iemand die als Jacob die dan zijn zusje gaat verstoppen, in mijn geval met twee broertjes. Ik ben zo iemand die naar buiten rent en zegt “doe me niks!”. Help! Wat ik wel spannend vond is dat Lijn best wel boos werd omdat opeens ontdekte Jacob echt als één van de eersten zijn geheim. En als je iemands grootste geheim weet, kan je hem dan nog vertrouwen? Ik vond dat wel spannend, want hij liep ook naar het Pesthuis toe en even dacht ik van “hij gaat nu toch niet proberen om Jacob in het Pesthuis te krijgen?”. Dit boek is wel heel realistisch hè? Nou, ik vind het altijd wel leuk om boeken te lezen die heel erg, wat echt gebeurd kan zijn. De Vloek Van Polyfemos en die heb ik ook gelezen, en dat vond ik ook wel leuk omdat het dat kan is natuurlijk ook nog fantasie, maar een deel daarvan kan ook nog echt zijn, en dat vond ik ook heel leuk. Kijk: van de Donald Duck krijg je ook een beeld, maar dan zie je het beeld met je ogen en dan zie je het ook echt hoe het er uit zou moeten zien. En hier mag je het helemaal zelf bedenken. Waarom denk je dat dit boek Leeuw Met Strepen heet? Een Leeuw Met Strepen, dat is wel zo, alleen het is eigenlijk iets anders, het is eigenlijk een tijger. Wat Arie dus eigenlijk zeggen wil: Of iets wat zo is, maar het klopt niet, het hoort niet. Cat eigenlijk hoort niet in het Pesthuis, maar het is toch zo. Ik dacht dat: het is wel zo, maar het hoort niet, dat dacht ik. En dat noemen we de moraal van het verhaal. Zo’n vermoeden had ik wel.

Dit was Arie over Leeuw Met Strepen. Een boek van Marlene Rebel en Lucinda Vos. De illustraties zijn van Sophie Pluim. In de volgende aflevering spreek ik Mert. Ik ben Mert. Hij vertelt over Sjakie En De Grote Glazen Lift. Op wie hij lijkt? Ja, ik lijk meer op opa Jacob. Ik wil ook van alles doen en meebeleven. Als voorbeeld vertelt hij over de achtbaan en over zijn verhuizing van Turkije naar Nederland. Want we gingen helemaal opnieuw beginnen, we hadden niet heel veel spullen meegenomen uit onze oude huis. Ben je er klaar voor? Tot over 2 weken.


Leeuw met strepen

Arie (10) vertelt over Leeuw met strepen van Marlene Rebel en Lucinda Vos. Hij neemt je mee naar de 17e eeuw in Amsterdam, waar op dat moment de pest heerst. Jacob – de hoofdpersoon van dit verhaal – doolt moederziel alleen door de stad. Zijn vader is op zee, zijn moeder is doodziek en als zijn zusje op een dag spoorloos verdwijnt is Jacob radeloos. Met hulp van nieuwe vrienden komt hij haar op het spoor…

Het lievelingsboek van Arie

Hoi, we zijn er weer. Ben je klaar voor een reeks met groep zeven? Dit is De Waanzinnige Podcast. Ik ben Aimée en dit is Trobi. Maar het is eigenlijk een heel leuk boek voor kinderen, vooral omdat er veel straattaal in wordt gebruikt. Trobi is het tweede boek van een serie. Het verhaal draait om drie dappere mensenkinderen: Cel, Bones en Zi. In het eerste boek Tori ontdek je het magische eiland waarop zij leven. De kinderen zijn geboren uit een ei en de schildpad, Jean Michel Tortoise, is hun vader. Jean Michel is een Toriman, een echte verhalenverteller. Een talent waar Vos stront jaloers op is. Onthoud die jaloerse vos maar even. In dit boek Trobi dat Aimée uitkoos wordt de tijgerklauw gestolen en in een zoektocht naar de klauw blijkt dat de kinderen achtervolgd worden door alle Maffiabendes van het eiland. Er worden ook Surinaamse woorden in gebruikt zoals trobi en dori en lori. Trobi betekent probleem door die verhaal en lori liefde. Dat is Surinaams van vaders kant, maar opa en oma zijn allebei geboren in Paramaribo, de hoofdstad van Suriname. Vind jij het belangrijk dat je je eigen cultuur terugvindt in een boek? Nee, bij mij maakt het helemaal niet uit van welk land het komt, als het boek maar gewoon leuk is en grappig. En spannend natuurlijk? Dan heeft het zo’n einde van “okay, wat gebeurt er nu?”, “ik wil nu het volgende boek lezen!”.

De drie kinderen hebben wapens met magische krachten. Bones, die heeft een potloodzwaard, dus alles wat hij tekent wordt een echt ding. Zi, die heeft een colossosschild, dat is een schild van heel sterk ijzer en dan Cel, die heeft die klauw van de kracht van 100 tijgers. En die klauw wordt in dit boek gestolen. Bones en Cel, die gingen gewoon chillen, ze hebben de klauw, de magische klauw, ergens gelegd waar die ze goed moesten bewaren. Maar toen ze achter keken waren die weg. Omdat Vos in het vorige boek erg jaloers was op die kinderen, vooral voor hun verhaal, want de vader kan heel goede verhalen vertellen. En dus heeft hij alle Maffiabendes op dat land op hun gericht en omdat de klauw te pakken. Eigenlijk is het allemaal voor geld wat die Maffiabendes doen. De drie kinderen gaan op zoek naar de gestolen tijgerklauw met gevaar voor eigen leven. En Krok helpt ze daarbij. Maar wie is Krok? En is die Krok wel te vertrouwen? Zo iemand van “ik houd van mezelf”, “ik vind mezelf prachtig”, “kijk hoe mooi ik ben” en “ik houd heel erg van mijn motor”, “met mijn motor ben ik de snelste”. We gaan naar Octavo’s fort, daar voor die kamers zitten allemaal Maffiabendes te wachten dus en alle Maffiabendes zijn natuurlijk op hun gericht. Dus daar kan je niet zomaar langs. Toen hebben ze een masker getekend, dat heeft Bones gedaan. En toen konden ze er doorheen. Eerst dachten ze dat Krok hun had verraden en toen ging Bones helemaal gillen en gek, en wegrennen. En toen ging Krok helemaal stuk.

Aimée weet precies welk stuk ze voor wil lezen: Hoofdstuk 14, dat is ook gelijk het spannendste deel. Want tante Babygiraffe en hun vader, die gingen dan zich vermommen en doen alsof ze iemand kwijt waren en Vos afleiden, zodat hun de klauw uit het huis kon halen. Alleen of het hun lukt…

Dingdong. “Wie is dat nou weer zo laat?”, dacht Vos terwijl hij opstond en naar zijn voordeur liep. Hij keek op zijn cameraschermpje. Vos herkende het mooie gezicht van de dame voor de deur niet, maar hij deed toch open. “Kan ik u helpen?”, vroeg Vos terwijl hij de lange dame bekeek. Tante Babygiraffe stond voor zijn neus. Ze droeg een lange pruik. “Goedenavond meneer, sorry dat ik u op dit onbehoorlijke tijdstip stoor”, zei ze, “maar is Anneloes hier?”. “Wie?”. Vos krabde achter zijn vunzige oor. “Ik zoek mijn Anneloes”, loog tante Babygiraffe, “we zijn allemaal ontzettend ongerust, wij willen gewoon dat ze thuiskomt, we zijn niet boos op haar”. “Zegt u maar alstublieft dat tante Stacey en oom Bob niet boos op haar zijn”. Vos keek verrast naar de giraffe die voor zijn deur stond. “Mevrouw, er is hier geen Anneloes”. “Echt niet?”. “U zou niet jokken toch?”.

Ze knipperde nu expres met haar grote ronde ogen. “We zijn echt niet boos op haar, we willen gewoon dat ze thuiskomt”. “Mevrouw, ik woon hier alleen, ik zou hier echt nooit kinderen gevangen houden en ik zou echt wel weten of…”… “Is Anneloes daar?”. Vos hoorde nu een stem achter de giraffe vandaan komen. Hij keek langs haar en zag een stevige meneer aan komen lopen. Het was Jean Michel en hij sprak met een gekke stem. Hij had kleren aan over zijn schild en hij had één van de maskers van de jongens over zijn gezicht getrokken. “Is Anneloes daar binnen?”. “Wat is dit allemaal?”, vroeg Vos geïrriteerd en keek even achterom zijn huiskamer in. Daar stond de televisie nog aan. Maar Vos zag zijn sigaar langzaam opbranden. Wat Vos niet wist was dat Cel, Bones en Zi op hetzelfde moment met de Gevleugelde Panter op het dak van zijn huis landde.

Een egoïstische vos, een gevleugelde panter, de stoere Krok, tante Babygiraffe; drie hele dappere mensenkinderen met een schildpad als vader die prachtige verhalen vertelt. Op wie lijk jij het meest? Ik lijk heel erg op Krok, want ik gebruik heel veel straattaal en ik ben ook iemand die zegt “ik ben mooi”, “ik houd van mezelf”. En de tekeningen in het boek, die zijn echt bijzonder hè? Brian Elstak zelf is beeldend kunstenaar, daarom zijn de tekeningen in het boek hartstikke mooi. Zou jij later kunstenaar willen worden? Ik heb een keer samen met mijn opa heb ik tekeningen gemaakt en daar heeft een verhaaltje bij gemaakt, toen werd het een klein boekje. Oh? En het ging over een meisje, die ging naar een feestje en ook het is eigenlijk een beetje een spooky verhaal: overal spoken, soms ook geesten en horrorclowns.

Zou jij het boek van Aimée willen lezen of ben je vooral benieuwd naar haar lievelingsboek: Trobi? Ga dan snel naar de boekhandel of naar de bibliotheek en vraag naar Trobi, van Brian Elstak… …en Esther Duysker. Dit was het, het zit er weer op. De allereerste aflevering van Reeks 2 van De Waanzinnige Podcast. Ben je benieuwd naar de volgende kandidaat? Toen papa naar Indië voer werd zijn schip aangevallen door zeerovers. Er volgde een enorm gevecht. Ben je er klaar voor? Tot over 2 weken.


Trobi

Aimée (9) vertelt over Trobi, deel twee in een reeks magische boeken van Brian Elstak en Esther Duysker. Trobi is straattaal voor trouble, problemen dus… In dit boek nemen drie mensenkinderen je mee naar een eiland vol pratende dieren. Hun machtigste wapen ‘de tijgerklauw’ wordt gestolen en ze worden achtervolgd door maffiabendes met dwaze namen.

Het lievelingsboek van Aimée

Groep 1/2

Hoi, mijn naam is Abel. Hoi, ik ben Levi. Hoi, ik ben Ole. Ik ben Suus. Ik ben Naomi. Ik ben Wiebe.

Dit is de Waanzinnige Doe-het-zelf-podcast.

Ik ben Myrthe. Ik ben Benjamin.

Voor deze podcast hebben kinderen zelf of met hulp van hun ouders opnames gemaakt. De kinderen vertellen over de boeken die ze zelf hebben gekozen en gelezen. Hoewel…, zelf?

Ik ben Wout en ik ben nu 3 en daarna word ik 4. Maar dan lees ik het even voor.

Oh, dit vind ik een goed idee, pak maar even een boek.

Zou hij al kunnen lezen? Nou ja. We kregen heel veel leuke inzendingen van jullie, waanzinnig bedankt! Zoveel dat we wel moesten kiezen. Dus niet iedereen zit erin. Maar we zullen jullie boeken dus bewaren voor andere afleveringen van de Waanzinnige Podcast. En we zetten alle tips van alle kinderen sowieso op onze website: dewaanzinnigepodcast.nl. We trappen af met Fien, zij vertelt over Stinkhond.

Stinkhond ruikt naar sardientjes en hij ziet er uit als een gerafeld tapijt en hij heeft heel veel vlooien.

Ga er even lekker voor zitten, want deze aflevering duurt twee keer zo lang als je gewend bent. Ben je er klaar voor?

Ik ben Fien, ik ben 9 jaar en ik lees nu Stinkhond Zoekt Een Baasje.

En Fien, kan je iets vertellen over Stinkhond, hoe ziet hij er uit?

Ja, dat kan ik. Eh, Stinkhond ruikt naar sardientjes en hij ziet er uit als een gerafeld tapijt en hij heeft heel veel vlooien. Stinkhond woont in een vuilnisbak. Alleen? Nee, hij heeft een vriendje. En hoe heet hij? Dirk Plattekat, omdat hij als klein katje is overreden door een auto. En daarom was zijn hele hoofd plat geworden. Maar nu komt de hamvraag: waar gaat het eigenlijk over? Dan gaat hij voor de deur als waakhond. Dan komt daar een lief meisje langs. Die geeft Stinkhond een klein koekje. En dan gaat Stinkhond slapen. Gaat hij slapen? Wat zit er dan in het koekje? Een slaapmiddel. Mmm, dus dan doet hij zijn baan niet heel erg goed? Nee. En dan komen er allemaal gekke boeven, drie. En die gaan stelen uit de man zijn huis. En dan ligt Stinkhond net te slapen. En daarna komt die man terug en wordt hij heel erg boos, en dan doet hij een klein bordje om de nek van Stinkhond en daar staat op: “een hele domme hond, wie wil ‘m?”. En dan mogen ze ‘m gratis meenemen. En dan komt ie in een kooi terecht. Ja. Samen met een stomme ezel, een lelijke eend. een pinguïn die het altijd koud heeft, een papegaai die niet kan spreken, een onnozele duif en daarna komen Stinkhond en Plattekat nog. En dan gaat ie een heel groot gat graven door de grond heen met alle dieren en uiteindelijk komt ie uit op de straat. Het is heel erg grappig en het is leuk, want het is met dieren en ik houd heel erg van dieren. En het loopt uiteindelijk ook wel goed af.

Hallo. Hallo. Wie ben jij? Ik ben Myrthe, ik ben 6 jaar, mijn lievelingsboek is Kolletje en de volgende keer ga ik Wiplala lezen en dat gaat over een mannetje die heel klein is en hij heeft ook toverkracht, en hij kan ook op een duif zitten en dat is de kaft. Waarom vind je dit boek leuk? Omdat ik van duiven hou. Omdat ik van dieren hou. Maar Wiplala is toch geen dier? Nee, maar de vogel wel en Wiplala is een vriend van dieren. Ja, dat is waar. En daarom houd ik zo van Wiplala, omdat het een beetje spannend is en een beetje leuk. En heb je nog een vraag voor de kinderen die luisteren? Ga jij ook Wiplala lezen? Ik hoop dat jij ook ontdekt dat het een superleuk boek is.

Tijd voor de volgende: Hoi, ik ben Jurre en ik ben 7 jaar en mijn lievelingsboek is Opilopi 2. Waar gaat het eigenlijk over? En het gaat over een opa en die heet Opilopi en het gaat ook over een jongetje, die gaat met zijn opa kamperen en die heet Jef. Van Opilopi zijn heel veel boeken en heel veel verschillende verhaaltjes. Maar wat vond jij de leukste? Dat is (…) En De Blote Mevrouw. Hij kijkt over het (…) wanneer hij zijn tanden poetst en dan ziet hij een blote mevrouw staan, die staat te zingen door een shampoofles.

Liv van 7 nam gewoon zelf een podcast op zonder ‘r ouders. Hallo, ik ben Liv en ik ben een hele grote fan van de podcast, mijn lievelingsboek is Operatie Zeer Ernstige Ramp, de schrijver is Tosca Menten. Waar gaat het eigenlijk over? Het gaat over een jongen en hij heet Sam Veterklep. Hij is helemaal niet lief. Hij is heel stom, hij pest heel veel en hij heeft altijd een rat in zijn borstzakje. Ik ben benieuwd of jij dit boek ook zo leuk vindt. Doei doei! Dag Liv!

Nou, nu gaan we luisteren hè, naar Wout en dan gaan we zien of hij echt kan voorlezen. Ik ben Wout en ik ben nu 3, en daarna word ik 4. Ja, Wout koos Vos En Haas In Gevaar. Waarom eigenlijk? Omdat (…) en (…), dat is een boef. En toen Vos en Haas en die zijn lief, en Uil (…) en… Je zei iets over een poep, wat doet die dan? Alles verkeerd. Alles verkeerd? Ja. Dat ie niet weet wat voor zijn haas doen. En ook niet Uil en ook niet (…). Als zijn moeder vraagt wat hij bedoelt zegt Wout: “zal ik even het boek pakken?”. Nou, het is voor de radio, dus dan kan je het boek niet zien hè. Oh, dan lees ik het even voor. Oh, dit vind ik een goed idee, pak maar even het boek. Okay. Hier kijk. Nou, lees maar een stukje voor. Kijk: (…) poep (…) en hier zit Evert voor zijn (…). Oh, loopt het goed af? Ja, Wout, alleen Wout (…) stoken een vuurtje, maar dan moet Vos (…). Ja, Vos moet Uil redden. Goed gedaan Wout! Ik neem het voorlezen nu even van je over, mag dat? Het begint met een klein vlammetje. Een klein vlammetje aan een kleine tak. Het takje brandt snel. De dorre blaadjes krullen op en worden zwart. Daar vat nog een tak vuur. En nog één. En nog één. Sliertjes rook kringelen omhoog. Evert staat er stralend naar te kijken. Het vuur schittert in zijn ogen. Maar ineens roept Vos: “nu is het genoeg!” en hij trapt het vuur uit. Ja, met zijn eigen schoenen.

Zijn jullie klaar voor het volgende verhaal? Het gaat over een meisje die stiekem, heel stiekem een zeemeermin is. Hoi, ik ben Nanna, ik ben 7 jaar oud. Mijn lievelingsboek is Ik Ben Een Zeemeermin, En Dat Is Geheim. Hoe gaat het dan? Als dat meisje in het water is, dan wordt ze een zeemeermin, maar niet als er chloor in het water zit, gelukkig, want als ze met de klas gaat zwemmen, dan zit er meestal chloor in het bad en dat is wel goed, want anders verandert ze erin. Wat is het leukste aan dit boek? Ja, dat er geheim handschrift in zit. Geheim handschrift? Die ze van haar vriendin krijgt uit de echte zee. Ja, ze heeft zeemeerminvriendinnen en die wonen in zee. Eigenlijk staat er een soort van in het boek, dus ik kan het eigenlijk ook lezen. Kan jij dat ook? En ze ontdekt het pas heel laat dat haar moeder ook een zeemeermin is. Maar dan heeft ze dus voor niks heel lang alles geheim gehouden voor haar moeder? Wat er ook heel fijn aan is. Je krijgt geen enge dromen, het is niet heel eng, maar gewoon wel lekker spannend.

Nu is het tijd voor Felix. Hoi, ik ben Felix, ik ben 10 jaar. Ik denk dat jouw lievelingsboek misschien wel Vlo En Stiekel is, klopt dat? Nee, niet bepaald. Felix kiest voor Lotte En Roos, De Slag Om Bullebak. Wat is dan je lievelingsboek? Eh, Lotte En Roos geloof ik. En het is geweldig grappig en superdom. Maar waar ging dit boek ook alweer over? Eh… Eh… Een mevrouw, die ging verhuizen en toen moesten Lotte en Roos op Bullebak passen. En er was een opa? En die had heel veel stress van honden en die ging naar het zwembad, en die werd ook wel de Blote Billetjes Koning genoemd. De Blote Billetjes Koning? Zijn zwembroek die naar beneden, en zo in zijn blote kont, roetsjte, omdat hij dan sneller ging. En er stond dan een mevrouw achter en die kwamen ze nog een keer tegen. En uiteindelijk waren die verliefd op elkaar geworden. Hoe het afloopt? Goed. Hoe dan? Want ik had begrepen dat Bullebak wel dik werd? Heel dik. Steeds dikker. Oh ja, dat kwam omdat ze poepies kreeg. Poepies? Ja. Ja. Hij bedoelt natuurlijk puppy’s.

Hallo allemaal, ik ben Auke en ik ben 7 jaar. Auke koos De Boze Heks Moet Winnen, maar van wie moet ze eigenlijk winnen? Ze moet eigenlijk van de (…) Heks winnen, dat is haar zus, want ze gaan dan een wedstrijd doen met de Regenboogdrank, die is echt heel moeilijk te maken, de moeilijkste van alle dranken. En dan doen de uil, de haas en de egel, en merel eigenlijk allemaal andere dingen erin dan er in het Toverboek staat. En de dieren, die doen dan eigenlijk het verkeerde waardoor die (…) Heks, die krijgt dan een hele bruine drank en die stinkt heel erg. Maar de Boze Heks, die maakt wel de Regenboogdrank. Oh, dus de dieren helpen de Boze Heks eigenlijk? Ja. Oh, dus ze vinden haar stiekem wel lief? Ja, een beetje. Ja, een beetje. De boeken van De Boze Heks gaan eigenlijk altijd een beetje hetzelfde. Want ze doet allemaal erge dingen en dan zijn de haas, de egel, de merel en de uil, die gaan dan proberen haar te verslaan.

Ik ben Naomi, ik ben 10 jaar oud en mijn lievelingsboek is Het Wonderkabinet, geschreven door Brian Selznick. Waar gaat het eigenlijk over? Het boek gaat over een jongetje die doof is aan één oor. Het is eigenlijk best wel een zielig boek, want zijn moeder, die is doodgegaan en hij woont bij zijn tante in huis en bij zijn neefje. Want zijn vader, die heeft hij nooit ontmoet en dan gaat hij naar zijn vader op zoek. Helemaal in New York. En waarom vindt je dit boek leuk? Ik vind het zo leuk, omdat het half tekst is en ook heel veel tekeningen. Ja. Nou, dat was het. Dankjewel Naomi.

Hier komt Suus. Ik ben Suus en ik ben 11 jaar. Ik heb net Het Raadsel Van De Zee uit en dat vond ik een heel mooi boek. Ja, en wie heeft dat geschreven? John Kramer. Ha, John Kremer neem ik aan dan? Nee, dat is niet zo. Is het niet zo? Nee. Oh. Er wordt hier ergens op de achtergrond geschud dat het een Nederlandse meneer is? Oh, een mevrouw zelfs. Geeft niks hoor Suus, vertel gewoon verder. Hé, en waar gaat het boek over? Over Rafian en Lasse, en Lasse is een schipper en die vaart elk jaar heel lang op zee, en elke keer op de verjaardag van Rafian komt hij weer terug. Maar in dit boek komt hij dan een keer niet terug. En Rafian gaat samen met zijn vriend Marvin op zoek naar zijn vader. En Marvin is een meeuw. Ja, het wordt wel spannend allemaal! Suus heeft een heel spannend stuk uitgezocht en dat leest ze nu voor: Rafian en zijn meeuwenvriend varen op het vervloekte schip De Nachtkaper op zoek naar zijn vader. Aan boord zijn ook de aan rum verslingerde schipper Bank en een jongen van Rafian’s leeftijd: Kars. “Wat zijn dat?!”, roept Rafian nog een keer, “zijn het dieren, monsters?”, “is dit weer de zee?”. De grijze bewolking trekt langzaam over het nacht… Kars houdt zich ook goed vast en schudt langzaam zijn hoofd. Fronsend inspecteert hij de wezens.

Het lijken net tentakels zoals die van kwallen. “Maar dat kan toch niet?”, riep Rafian, “zo groot?”. “Ah!”, roept Bank. De tentakel die vlakbij de zeerover op het dek kwam heeft hem op zijn voorhoofd geraakt. Meteen groeit er een enorme roodpaarse blaar over de helft van zijn gezicht. “Portugal!”, gilt Bank uit en hij grijpt naar zijn hoofd. Rafian kijkt verbaasd naar Kars. “Portugal?!”, roept hij. Kars schudt zijn hoofd, hij weet het ook niet. “De monsterkwal van Portugal!”, roept de zeerover, “het is ‘m gelukt!”. Jammerend, brullend zakt Bank weer op het dek. “Hij heeft me gevonden!”. “Kom op!”, zegt Kars tegen Rafian, “wij moeten iets doen”. Met voorzichtige stappen loopt Kars naar Bank toe. Hij kan zijn evenwicht bijna niet houden. “Je moet hier weg Bank, dat zie je toch?”, roept Kars. Maar de zeerover luistert niet. Hij vergaat van de pijn en houdt zijn handen over zijn blaar. Dan wenkt Kars Rafian. Maar die wil eigenlijk niet weg bij de mast. Hij staat hier veilig. En hier voelt hij het schommelen het minst. En naar die schreeuwende zeerover toe gaan met die giftige tentakels die om hem heen glibberen lijkt niet echt een verstandig plan. “Wat moeten we doen?” roept Kars als Rafian stil blijft staan. “Aan die steek?”, roept Rafian terug. Hij stelt zich even voor dat hij nu zijn wondermiddel op het gezicht van Bank moet aanbrengen. Dat is al helemaal geen goed plan. “Nee, met dat monster”, Kars wijst in paniek naar de tentakel die langzaam steeds verder aan boord komt. Rafian denkt na, maar hij kan niks bedenken. Bij elke wiebel en elke schommel wordt hij misselijker. Hij kan alleen maar denken aan thuis. Oh, was hij maar gewoon thuis gebleven.

Dit is het einde van de Waanzinnige Doe-het-zelf-podcast. Zat er een leuke tip voor je bij? Laat het ons weten. Bijvoorbeeld in de Podcastapp met een recensie. En geef dan meteen wat sterren. En vertel al je vriendjes en vriendinnetjes over de Waanzinnige Podcast. Want lezen is leuk, toch Kay?

Ik heb niet echt een lievelingsboek, maar ja, je kan me eigenlijk blij maken met elk boek.

Je moet alleen nog even ontdekken welk boek bij jou past. Volgende keer spreek ik Tia.

Ik ben Tia en dit is De Witte Walvis.

Ze houdt heel erg van de natuur. En nog meer van dieren.

Nou, als je iets in gevaar ziet, alsjeblieft…

Precies: lief zijn voor de dieren en voor elkaar. Tot over 2 weken. Ben je er klaar voor? Allemaal kleppen dicht en snavels toe. Snaveltjes toe. Stil. Sst. Ja, nu. Sst. Luisteren. Veel plezier.



De Waanzinnige Doe-Het-Zelf Podcast

We vroegen alle kinderen in heel Nederland om zelf te vertellen over hun lievelingsboek. We kozen tien mooie fragmenten uit en maakten er een waanzinnige aflevering van. Het resultaat kan je hier horen!

Tien lievelingsboeken

Pepernoten

Schrijf je in de voor de maandelijkse nieuwsbrief voor het laatste Schooltv PO-nieuws

Nieuwsbrief PO

Blijf op de hoogte van het laatste Schooltv-nieuws voor VO.

Nieuwsbrief VO

Contact

Schooltv Help

Veelgestelde vragen

Schooltv maakt educatieve content voor het onderwijs, bestaande uit video's en interactief materiaal. Altijd bij de les!

Over Schooltv

Over Schooltv.nl

Schooltv.nl is een videodatabase, gevuld met educatieve en informatieve videoclips, filmpjes, fragmenten, liedjes, animaties, lesvideo’s afleveringen, TV-programma’s, televisieseries, videoverzamelingen en afspeellijsten.