Groep 6/7/8

Groep 3/4/5

De Waanzinnige Podcast is een podcast voor en door kinderen over hun lievelingsboeken. In 7 minuten vertelt een kind aanstekelijk over een lievelingsboek, en er wordt een stukje voorgelezen.

De Waanzinnige Podcast

Leesvaardigheid

De waanzinnige podcast

Bekijk ook

Extra's

Schooltv biedt meer dan video's! Ontdek onze extra inhoud:

Ontvang jij de nieuwsbrief al? Blijf op de hoogte door je aan te melden en ontvang elke maand een nieuwsbrief naar keuze in je inbox!

Welkom bij je waanzinnige podcast. Ik ben Aakash en dit is het werkstuk of hoe ik verdween in de jungle. Dit boek gaat over Eva en Eva is enig kind en ze heeft één moeder. Hoe is dat eigenlijk bij jullie thuis? Een moeder en een vader. Ik ben enigst kind en maak me echt niet zo veel uit. Ik heb heel veel dingen te doen. Schoolgaan, buitenspelen, lezen, tv kijken soms. Het verhaal gaat over zeg maar, over een meisje dat een moeder heeft, maar ze weet bijna niets over haar vader en ze moet op school een werkstuk doen over biologie. De één doet het over biologische tomaten, de ander over biologische wapens. Maar dat mag niet van de juf. En dit meisje, Eva. Zij doet het dus over biologische vaders. Dan uh, probeert ze allerlei informatie te vinden over haar vader, maar haar moeder vindt het niet zo echt belangrijk. Ze wilt uh, de man waarmee ze een relatie heeft gehad vergeten. En Eva probeert stiekem dingen... te informatie te verzamelen. Maar er is nog iets belangrijks dat je moet weten over Eva. Ze heeft de elfde teen. Soms, als iemand liegt, tintelt haar teen en dat vindt ze best gek. Maar zij denkt haar vader heeft ook haar elfde teen. Aan mijn rechtervoet zitten zes tenen. Zo ben ik geboren. De dokter heeft gezegd dat het niks ernstigs is en dat het heel vaak voorkomt. Van elke 3000 kinderen heeft er één een teen te veel of een vinger. Toch ken ik niemand die het ook heeft. Die extra teen ziet er heel gewoon uit, alleen ietsje kleiner en krommer misschien. Mama heeft me al een paar keer gevraagd of ik hem niet weg wil laten opereren. Ze gelooft me niet als ik uitleg dat ik iets heel bijzonders kan met mijn teen. Iets wat niemand anders kan. Soms begint hij ineens te prikken en te kriebelen. Een regen van warme speldenprikjes. Vroeger lette ik er niet zo op. Dan dacht ik dat ik gewoon te lang met mijn benen over elkaar had gezeten en dat mijn voet sliep. Maar dit was toch anders. Later begon het me op te vallen dat het alleen gebeurt als ik lieg. Maar het gekste is misschien nog wel dat hij ook soms begint te jeuken als iemand anders een leugen vertelt. Ik moet niet te ver weg staan en ik moet me goed concentreren op het gezicht. En dan gebeurt het wel eens. Alsof mijn teentje me met zijn getint wee influistert of het gelogen is of niet. Tja, geloof jij dat, dat het echt kan? Zo'n tintelteen als leugendetector. 
Ik dacht het is gewoon toch fantasie. De schrijver vond het leuk misschien om zo te schrijven. Aakash is niet bijgelovig. Hij geloofd eigenlijk nergens in. Maar wat? De meeste geloof ik iets wat ik eigenlijk met mijn ogen heb gezien. En als je soms ook iets ziet op een video, zo kan het nog fake zijn. Dus vertrouwen kan soms wel moeilijk zijn. Vertrouwen kan heel moeilijk zijn. Daar weet Eva alles van. David daar wordt Eva een beetje verliefd op. En dan komt Eva erachter van een cassettebandje. Op een cassettebandje luisterden mensen vroeger muziek. Je kon ook zelf muziek opnemen of iets vertellen. Net als bij een podcast. En dat had de vader van Eva dus gedaan. Dit cassettebandje had hij aan haar gestuurd toen ze nog maar net was geboren. Het zou ergens bij opa liggen en toen ze daarheen ging wou David mee. Maar toen ging David, eigenlijk de vader van Eva, een beetje uitlachen. Hij ging een beetje zeg maar, lachen om zijn stem. Eva werd heel erg boos. Ze hadden zeg maar soort van, ze waren ze allebei voor lief. Maar toen was het er meteen uit. Wat ik toen dacht dat dit niet echt zo belangrijk vond. Van Eva's vader. Hij vond gewoon z'n eigen dingen leuker en hij vond Eva leuk. Hij vond die vader niet zo belangrijk, hij wou meer met Eva zijn ofzo. Maar Eva vindt het heel belangrijk om haar vader te vinden. Ze stuurt David weg en luistert rustig naar de boodschap die haar vader twaalf jaar geleden heeft achtergelaten voor haar. Ze hoort zijn stem en hij speelt een prachtig liedje voor haar op de gitaar. Eva weet het zeker, ze moet en zal haar vader vinden. Uiteindelijk beland ze bij een tv programma dat verloren tijd heet. Hun zoeken dus eigenlijk mensen die een familielid verloren zijn. Eva meldt zich aan en ze komen bij Eva thuis. Maar Eva's moeder weet daar niks van. Ze doen een oefen interview en besluiten dan dat ze weg gaan. Sorry Eva, we spreken heel veel mensen en we kunnen niet iedereen helpen. Maar dan zien ze een foto van Eva en haar moeder. Eva's moeder is een heel beroemde zangeres. Sheila Locks. En dan wil de filmploeg toch blijven. Ze maken een soort opnamestudio van het huis en ze verrassen Eva's moeder als ze binnenkomt. Eva heeft gezegd dat haar moeder het goed vindt dat de filmploeg er is. Maar dat heeft Eva gelogen. De moeder van Eva schrikt zich rot van de filmploeg, maar ze is ook verbaasd dat Eva al zoveel heeft ontdekt over haar vader. En ze begrijpt wel dat ze naar hem op zoek is. Ze mag van haar moeder met de filmploeg naar Suriname om haar vader te zoeken. Maar Eva is het niet eens met de manier waarop de filmploeg daar te werk gaat. Zij ontdekt op een hele slimme manier waar haar vader zich mogelijk bevindt. Maar dan loopt Eva stiekem weg. Op zoek naar haar vader in de jungle van Suriname. De jungle is vol met kaaimannen. Eva is best bang en als ik zeg maar mezelf voorstel als Eva, is ze een beetje bang. Maar ze geeft de moed niet op. Het zijn wel heel gevaarlijke situaties, maar haar vader en als ik in haar situatie was, zou ik wel ook willen weten wie is mijn vader. Waar is ie? En dat is het eigenlijk wel iets heel groots voor mij, dus dat zou ik durven. Suriname is een multicultureel land. Dat betekent dat er veel verschillende bevolkingsgroepen zijn Javanen, creolen. Maar het grootste deel is Hindoestaans. Ik ben ook Hindoestaanse, hindoeïsme, maar ik geloof eigenlijk gewoon in zeg maar niet echt een god of een kracht ofzo. Gelooft Aakash nu toch in iets? Ja een kracht maar ons geloof hebben ze beelden, we vereren die beelden enzo. Maar het is misschien verzonnen. Ik weet niet dat het waar is en ik had dat eerder gezegd al zeker niet met mijn eigen ogen zie vertrouw ik, geloof ik het niet echt snel. Mijn vader geloofde best. Mijn moeder eigenlijk ook, want zeg maar uh ze doen met veel dingen mee enzo. Ik meestal wel om gewoon respect te tonen. Maar ja, ik heb een eigen mening en dat vinden mijn ouders gewoon niet erg. Eva gaat dus in der uppie de jungle in. En dat is best spannend. Want hoe vind je de weg in een jungle vol woeste rivieren waar kaaimannen in zwemmen? Wat zal de tv ploeg doen als ze ontdekken dat ze is weggelopen. Weet haar moeder waar ze is? En vindt ze haar vader? Als ik lees, voel ik zeg maar. Ik ben in dat verhaal, ik ben de hoofdpersoon. En dan, ja, dan wil ik gewoon dat lezen, verder lezen. Het wordt mysterieus. Of soms weet je het hoe het afloopt. En soms is er dan toch weer anders. Dit was Aakash. Hij vertelde over het werkstuk of hoe ik verdween in de jungle. Het is geschreven door Simon van der Geest. De tekeningen zijn van Karst Janneke Rogaar. Er zijn niet heel veel plaatjes kijk, net als deze plaatje vind ik wel heel mooi, maar er zijn ook een paar vieze plaatjes. Echt waar. Wat dan? Over verliefdheid en zo een beetje. Wat is er vies aan dan? Zeg maar eh, over blote mensen enzo. Dat blote plaatje ga ik eens even opzoeken dan. Over twee weken, dan zijn we er weer. Dan spreek ik Ilias. Over Skandar en de eenhoorndief. Uhm. Ja, mijn kleinste zusje, die is drie, die uh lees ik soms voor uit uh een boek die zij kiest. Altijd uhm als het voorbij is dan zeg ik uit en ik moet blazen en dan als het dan gaat blazen dat het boek zo dicht gaat. Tot over twee weken.

Het werkstuk of hoe ik verdween in de jungle

Aakash (10) is heel anders dan Eva, de hoofdpersoon van dit verhaal. Hij is een jongen, hij groeit op met zijn beide ouders en hij is totaal niet bijgelovig. Toch vindt hij het heerlijk om in dit boek even Eva te zijn en samen met haar naar Suriname te vliegen om haar vader te zoeken en te verdwijnen in de jungle.

Het lievelingsboek van Aakash

Welkom in de waanzinnige podcast. Ik ben Fien en dit is de man in de klok. Ja, laten we beginnen met de titel. Wie is de man in de klok? Dat is een man, een soort van een schoonmaker en die zorgt ervoor dat de klok steeds een stukje verder gaat. De man in de klok is één van de misschien wel honderd voorbeelden van dutch design uit dit boek. Deze levensgrote klok is te zien op Schiphol en in die klok is een man aan het werk. Je ziet hem een beetje vaag achter het glas met een wisser en een spons en verf en een kwast. Hij veegt elke minuut de wijzer weg en verft er een nieuwe voor in de plaats. Dutch design, kende je dat woord al voordat je dit boek ging lezen? Nee, ik, ik wist die zijn wel, maar ik wist niet dat er allemaal soorten design waren. Dutch betekent Nederlands en design betekent ontwerp. Fien weet er nu alles van. In Eindhoven is er een soort van Dutch Design Academy. En dat is eigenlijk geloof ik een school voor school voor studenten waar je soort van allemaal kunst maakt, maar dan echt Nederlandse kunst is porcelein bijvoorbeeld. Echt Nederlandse kunst, maar ook toegepaste kunst, dat betekent dat het kunst is voor dagelijks gebruik. En dit boek staat vol met werk van servies, ontwerpers, tuin ontwerpers, geluids ontwerpers, geur ontwerpers, voedsel ontwerpers en veel meer. Je kunt het zo gek niet bedenken of het is ontworpen. Toevallig houdt Fien ook wel van ontwerpen. Ja, ik heb laatst voor school opdracht moeten doen en dan moest je van iets ouds, moest je iets nieuws maken. En toen had ik van een lege fles een spaarpot gemaakt. Dat is echt precies de opdracht uit het boek lijkt het wel. Ja, er zijn ook heel veel kleine opdrachtjes en die vind ik heel leuk om te maken. Fien doet nog veel meer aan ontwerpen. Eh ja, ik zit en zit dus eigenlijk op een cursus. En dan ga je zelf een huis ontwerpen en dat ga je dan op schaal zelf maken. Hoe haar droomhuis eruit ziet? Ja, ik hou erg van heel erg veel kleur. Dus ehm, als ik een houten huis zou ontwerpen, zou ik heel graag een huis willen maken bijvoorbeeld met allemaal golven of met heel veel rare driehoeken en allemaal hoeken en soort van. Als je dan nu naar de huizen om je heen kijkt, wat vind je daar dan van? Ik vind eigenlijk dat wel beter kan, want er zijn heel veel huizen in Amsterdam en die wil ik wel zo graag zo houden, want dat is gewoon hele oude huizen, maar allemaal nieuwbouw huizen. Die vind ik nooit zo mooi. Maar wat maakt dit boek nou zo bijzonder? Uh, bij elk verhaal is er wel iemand die uhm iets heeft gemaakt en dat kan je ook bezoeken en dat vond ik heel erg leuk. Ik ben in Utrecht naar het huis van Gerrit Rietveld geweest en dat is eigenlijk gewoon een soort van een huis met allerlei. Dus heb je rood, wit, zwart en blauw geloof ik en geel en dat is een huis met allemaal speciale palen en er is ook een stoel gemaakt daarvan. Fien is onder de indruk van de tekeningen in dit boek. Dat maakt het wel mysterieus, want je weet dan niet hoe het ontwerp er in het echt uitziet. Ik vroeg haar of er nog een ontwerp is dat ze in het echt zou willen zien. Ehm, ik denk er is geloof ik één iemand en die ging van, ehm haar eigen van... van schapen magen ging ze allemaal kledingstukken en zo maken en dat lijkt me best wel cool om te zien hoe dat werkt, maar dat denk me ook wel een beetje vies. Maar het is wel interessant om te weten. En het verhaal heeft geloof ik de het uh de dames tasje ofzo. Fien koos een ander stuk uit om voor te lezen. Waarom heb je dit stukje uitgekozen? Omdat ik hou van uh kleine huisjes en dat vind ik ook heel erg gezellig om daar in te wonen. Ik vind het altijd heel leuk om op een camping te zijn enzo en dan zijn we in zo'n soort van een blokhut en dan heb je een dak van uh zeilen en dat vind ik heel erg cool. Tiny house. Hoe groot is jouw ideale huis? Heeft het kamers zoals balzalen, kasteel trappen, een kelder die groot genoeg is voor een zwembad? Dat is toch ongezellig en helemaal niet van deze tijd. Hoe kleiner, hoe beter. Bovendien vinden veel mensen dat het beter is voor het milieu om veel minder spullen te verzamelen. Nu we dus toch aan het ontspullen zijn, kunnen we ook steeds kleiner gaan wonen. Bij voorbeeld in een tiny house. Je kunt het zelf ontwerpen en bouwen en als je daar geen zin in hebt, kun je er zelfs één online bestellen. Nee, je kunt er geen dansfeesten in organiseren. Je kunt er ook geen verstoppertje in spelen. Maar geen slaapfeestje zo gezellig als in een tiny house met de regen tikkend op het dak. En als het mooi weer is, hou je natuurlijk een tuinfeest met alle andere bewoners van je eigen dorpje. Zoals bijvoorbeeld in mini topia. Een tiny house dorpje net buiten Eindhoven. Daar wonen tientallen mensen op een oud fabrieksterrein bij elkaar. Fien ziet het al helemaal voor zich. Met de hele familie in een tiny house. Dan zit ik dus met mijn uh, twee broers, mijn zus, mijn vader en mijn moeder en onze honden en katten. Lijkt me heel erg cool als je als je in zo'n mini topia huis gaat wonen in een dorp enzo. Fien zou wel in mini topia willen wonen, maar niet voor altijd. Ik zou ook wel heel even willen weten wat er allemaal gebeurt in de stad. En gewoon als je er bijvoorbeeld een jaartje als ik ga studeren, dat ik gewoon in de stad ga wonen en daarna misschien weer terug ga als ik het niet meer leuk vind daar. Maar ik denk dat als je bij de Dutch Design Academy in Eindhoven, uhm daar gaat leren dat je en uiteindelijk ook ontwerper kan worden en zelf de stad een beetje mooier kan maken. Oh ja, er stond nog een vraag in het boek. Hoe komt het dat kunstenaars in staat zijn om altijd weer iets volkomen nieuws te bedenken? Heb jij een antwoord op die vraag? Ehm, nou, kunstenaars doen niet altijd nieuwe dingen hoor. Want er zijn dus ook heel veel. Hier is ook uit gebleken dat heel veel kunstenaars gewoon dingen uit andere landen nemen. Dus porselein komt uit China, terwijl het eigenlijk gewoon uh met Nederlandse plaatjes is gemaakt en net of doen of wij het hebben bedacht terwijl het gewoon... Chinese mensen hebben het bedacht en uhm. Dus niet alle kunstenaars zijn origineel. Nee, het is eigenlijk helemaal niet waar. Heel veel mensen jatten gewoon van iets anders en dan maken ze zelf iets ervan. Ben je nu nieuwsgierig geworden door alle verhalen van Fien? Dan is dit boek echt iets voor jou. Het staat namelijk boordevol mooie ontwerpen. Ontdek fabrieken, maakplaatsen, tiny houses en leuke musea. Maar voor het leukste museum ter wereld moeten we nog even wachten tot Fien groot is. Zij heeft namelijk grootse plannen voor een eigen museum. Hoe dat eruit ziet? Ik denk heel erg kleurrijk en met uh alleen maar kunstenaars die uh niet saaie kunst maken, maar gewoon modern. Nou niet per se heel modern, maar gewoon grappig enze. En er moet ook proefjes gedaan worden. En bijvoorbeeld je mag ook in. Er is ook een museum en dan kan je op een brug staan en het lijkt net zo of je over de kop gaat en dan ga je in een ballenbak. Dat wil ik ook heel graag in mijn museum. Dit was Fien. Zij vertelde over de man in de klok van Arend van Dam. De tekeningen zijn van Anne Stalinski. De volgende keer spreek ik Ivo over mot en de metaal vissers. Ik ben een waanzinnig fan van de waanzinnige podcast en van Sanne Rooseboom. Ik doe ook de bieb op school, dus ik moet zorgen dat alle boeken op de goede plaats staan en dat kinderen ze niet omstoten.
Tot over twee weken. Doei doei.

De man in de klok

Fien (11) weet precies hoe haar droomhuis eruit ziet. Kortom, er is best een kans dat Fien later ontwerper wordt. De man in de klok gaat precies hierover, en over het ontwerpen van tuinen, van geluiden, van voedsel. Je kunt het zo gek niet bedenken en het wordt ontworpen.

Het lievelingsboek van Fien

Welkom bij de Waanzinnige podcast. Ik ben Liselotte en ik ga vertellen over Twitch en de vrucht van de ijsvogel. Het boek gaat over een jongen die heel erg van vogels houdt. Hij is dapper en zijn naam is Twitch. Hij heeft zijn hutje in het bos en dan gebeuren er rare dingen. Nou, het begint met dat Twitch aankomt en hij hoort vrienden uit zijn klas, hoort ie roepen. En dan zijn ze, willen ze een vogel vermoorden. Een duif. En hij gaat hem redden. Hij heeft de duif mee naar huis genomen en hij heeft hem ook een naam gegeven. De naam was... Die moeten we even opzoeken. Ja. Korstje. En waarom heet die korstje? Vanwege al de nare verwondingen. Twitch is een dierenvriend. Hij heeft volgens deze jongens alleen maar vrienden met veren en dat klopt wel een beetje. Hij heeft drie kippen als huisdier. Vier duiven en zwaluwen die in zijn slaapkamer wonen. Als kind maakte Twitch vleugels voor zichzelf en hij bouwde geen hutten, maar nesten om in te spelen. Dit boek begint op dag één van de zomervakantie. Als Twitch door het bos loopt, hoort hij een politiehelikopter. Hij wordt door agenten gewaarschuwd om direct naar huis te gaan en alle ramen en deuren goed te sluiten. Ze zoeken de overvaller Owen. Dat is een meneer die uh geld heeft gestolen uit de bank en die is dus in het bos gekomen en die hebben ze... Die heeft daar het geld verstopt en de politie zoekt naar hem en hij heeft toen het hele bos doorzocht. Toch gaat Twitch zodra het kan weer naar zijn hut in het bos. In zijn hut voelt hij zich altijd veilig. Die zat dan in zijn huis en die zag toen twee meisjes. Heel mysterieus. En toen uiteindelijk waren ze opeens weg. Dus toen ging ik kijken waar die meisjes zaten. Toen vond die een ja, een armbandje met een ijsvogel erop. En toen gingen die meisjes zoeken en die kwam ze toen ook tegen. Eh ja, bij hun boot die ook de ijsvogel heette. Er is nog iets belangrijks dat je moet weten over Twitch. Ja, hij wordt gepest door allemaal jongens uit zijn klas en hij trekt zich er niet heel veel van aan. Maar hij vindt het natuurlijk niet leuk. Hoe ging dat dan? Hij was op school en toen was het uit, dus toen ging ie naar huis. Hij liep over het schoolplein en toen kwam Jack, uh riep hem toen terug en toen wou Twitch heel hard wegrennen. Maar toen werd ie gegrepen door de volgens mij twee andere jongens uit zijn klas. En uh nou gingen ze eerst een beetje plagen en toen uiteindelijk moest ie op de grond gaan liggen en toen werd ie vastgehouden en wouden ze een worm in z'n mond doen. En toen kwam Billy en die wou hem helpen. Jack en de andere jongens van school slaan meteen op de vlucht als Billy het opneemt voor Twitch. Maar Billy is een volwassen man en Twitch kent hem helemaal niet. Ze liepen samen weg en toen wou Billy trakteren op snoepjes. En eerst dacht Twitch wel van nou, eigenlijk mag van mama niet met andere mensen meelopen en al helemaal niet iets aannemen. Maar hij doet het toch. Twitch is al lang blij dat hij is ontsnapt aan die pestkoppen op school. Billy vertelt over de bus waarin hij woont. Twitch vertelt dat hij vogelaar is en het toeval wil dat Billy ook gek is op vogels. IJsvogels in het bijzonder. Ik vroeg aan Liselot of de titel van het boek haar ook aan het denken heeft gezet. Nou ik dacht dus echt van en een vlucht van de ijsvogel. Dat het echt iets was met het dier ijsvogel. En toen kwam ik er dus achter wat ze er echt mee bedoelde. En toen had ik echt van dat had ik niet verwacht. En dat is precies wat Liselotte zo goed vind aan dit boek. Dan denk je dat iets zo is en dan blijkt het heel anders te zijn. En dat vind ik ook wel leuk, want dan heb je helemaal van huh dat had ik echt niet verwacht en dat vind ik ook wel echt super leuk aan boeken. De grote vraag in dit boek is steeds weer wie kan Twitch vertrouwen? Aan de verhalen van Billy zitten rafelrandjes. Er dwalen twee vreemde meisjes in het bos en als Twitch Jack een keer redt van andere pestkoppen, wil Jack opeens vrienden worden. Hij neemt meestal niet echt vrienden mee naar huis, maar uiteindelijk heeft ie Jack toch mee naar huis genomen. En toen bleef ie ook eten. En toen ging z'n moeder allemaal zeggen van ja, heb je al de geheime hut laten zien enzo. En toen had je wel van, maar ik wil helemaal niet dat hij mijn hut ziet. Maar toen heeft ie hem wel meegenomen naar de hut. Die hut is geheim en zelfs de politie kan het niet vinden. Wat Liselotte wil voorlezen speelt zich ook af in deze super geheime hut. Op het moment dat ze begint met voorlezen probeert Twitch zijn gedachten op een rijtje te zetten. Niets is wat het lijkt en niemand kan hij nog vertrouwen. En dan gebeurt het volgende. Hij legde zijn hand op zijn borst en zei tegen zijn hart dat hij nergens bang voor hoefde te zijn. Hij besluit even naar de vogels rond het meer te kijken om te kalmeren. Hij duwde het kijkraam open en schreeuwde het uit, deed het onmiddellijk weer dicht. Hij viel achterover van zijn krat. Hij had een gezicht gezien van heel dichtbij, op nog geen dertig centimeter van het raam. Kortgeschoren haar en donkere ogen. Twitch keek in paniek om zich heen, greep zijn rugzak en trapte die tegen zijn borst. Trillend staarde hij naar de ingang. Dat was de enige manier om de hut in of uit te komen. Met ingehouden adem wachtte hij tot de flap omhoog zou gaan. Een overvaller Owen een pistool richten. Hij kreeg geen lucht meer, zo bang was hij. Kom naar buiten Twitch zei een zachte stem. Ik doe niets. De stem bracht Twitch in de war. Waren er twee mensen buiten? Hadden ze hem bespioneerd? Was dit een valstrik? Ik loop nu achteruit je kunt me zien door het raampje. Zei de stem en hij hoorde voetstappen die zich verwijderden. Hij gluurde door de takjes van de raam flap en zag een donkere gestalte weglopen. Hij wist niet wat hij moest doen. Moest hij binnen blijven of naar buiten gaan? Hij overwoog om de boom in te klimmen, maar dan kon je geen kant meer op. Buiten kon hij tenminste nog wegrennen. Snel deed hij zijn rugzak om, zakte op zijn knieën, haalde diep adem en kroop door de ingang, waarbij hij zorgvuldig de braamtakken vermeed. Met gebalde vuisten sprong hij overeind. Dag Twitch zei overvaller Owen. Ik had meteen van oh, nu wordt het echt leuk! Want nu gaat alles over de kop, gebeurt er van alles. Het boek is dus superspannend, maar er zijn wel meer redenen dat Liselotte zo goed kon meeleven met Twitch. Ja, als je gepest wordt is dat natuurlijk niet leuk. Dus dan leef je er ook al in mee. En dan als je die vriend dan ook meteen op eens vrienden mee bent en een mee naar huis neemt terwijl die je eigenlijk een week geleden gepest heeft, is dat wel raar. En ik zou ook wel hebben van eigenlijk wil ik niet dat je nu hier bent. En je hebt ook soms wel van hoe kan ik diegene dan wel of niet vertrouwen? Met pesten heeft Liselot wel wat ervaring. Ja ik werd ook wel gepest en dan vond ik natuurlijk niet leuk, maar uiteindelijk heb ik me daar ook overheen gezet en diegene zijn ook al weer heel aardig tegen mij dus ja...Dat is wel bijzonder. Want hoe hoe zet je je daar dan overheen of hoe ga je er mee om? Nou ik had wratjes op mijn handen en uh ze noemde me toen wrattenmeisje. Meestal negeer ik het wel en dan denken diegene van oh ze geeft geen reactie dus maakt der niet uit wat we zeggen en dan stoppen ze ook wel. En Liselotte heeft nog een goede tip. Hou wel gewoon vertrouwen in jezelf, want ja ik hoop dat je dan wel gewoon iemand anders hebt waar jij en je op kan luchten. Dat je kan vertellen wat er is gebeurd en die je dan kan helpen. En zou Twitch een vriend van jou zijn? Ja, ik hou ook wel van dieren en ook van de natuur. En als ik een hut zou hebben in in het bos zou ik dat helemaal geweldig vinden. Deze daar zou ik dan ook elke dag heen gaan. Heb je nog iets geleerd uit het boek? Dat je niet altijd iedereen kan vertrouwen. Helemaal niet als je diegene pas net kent. En heb je nog uh vogel weetjes opgedaan? Nee, niet perse. En dit was Liselotte. Over het boek Twitch en de vlucht van de ijsvogel. De volgende keer spreek ik Fien over de man in de klok. Ja, laten we beginnen met de titel Wie is de man in de klok? Dat is een man, een soort van een schoonmaker en die zorgt ervoor dat de klok steeds een stukje verder gaat. Mysterieus hè? Tot over twee weken. Doei.

Twitch en de vlucht van de ijsvogel

Als de zomervakantie is begonnen loopt Twitch zoals altijd naar zijn hut in het bos om te vogelen. Dit keer wordt hij aangehouden door agenten. Een spannend avontuur waarin Twitch moet ontdekken wie hij kan vertrouwen en wie niet. Liselotte (11) vond het een geweldig boek.

Het lievelingsboek van Liselotte

Welkom bij de waanzinnige podcast. Hai, ik ben Hannah en dit is Groetjes uit Zeerijp. Ik woon niet in Zeerijp. Ik woon in de stad Groningen. En ja, waar Zeerijp precies ligt en hoe ver van elkaar ligt weet ik echt niet. Dat heb ik even nagevraagd. Hannah woont 25 kilometer van Zeerijp vandaan. Haar ouders gaven er het trouwfeest. Zeerijp is dus een plaats in de provincie Groningen. Volgens mij wat ik mooi hoi. Ehm mooi één betekent eigenlijk hetzelfde. Hannah spreekt niet echt Gronings, maar in het boek worden wel wat Groningse termen gebruikt. En eh, koptefeun betekent volgens mij niet zeuren. Niet zeuren. Dat past wel bij de Groningers. Maar waar gaat het boek eigenlijk over? Het gaat over Chrisje en Chrisje die woont in een Zeerijp. En da's allemaal heel leuk en maar op een gegeven moment komt er een aardbeving. En. Uhm ja, door die aardbeving wordt de school beschadigd. Ik kom aan mijn scheuren in de school en daardoor moesten ze dus naar een noodgebouw, maar dat wil ze niet en de rest van de klas ook niet. Dus bedenken ze samen met de meester een plan om een inzamelingsactie te doen, zodat ze geld hebben om de school te repareren. Het gaat allemaal heel goed. Alleen ja, dan gebeurt er iets niet zo leuks. Het geld verdwijnt en de meester ook. Chrisje en een paar vrienden willen uit gaan zoeken waar dat geld is gebleven en waar waar meester Piet is. En ze ontdekken allemaal dingen. En dat is ook best wel spannend. Dus het is eigenlijk een soort detective of niet? Ze zoeken inderdaad een beetje uit wat er is gebeurd en ze doen ook allemaal ontdekkingen. Het is dus een boek over een aardbeving en een verdwenen meester. Maar het gaat ook over twee vriendinnen. Chrisje en Gemma. En dan is er nog een derde, maar die is verhuisd. Ja, dat is dus Roo. En ehm, Roosje eigenlijk. En ze noemt haar Roo. Dat is ook een punt wat ik bijzonder vond aan het boek. Want die brieven, die kun je zo in sommige brieven kan je ook lezen. Je leest in het boek dus de brieven die Chrisje aan Roos schrijft en hoe ze haar mist. En dat vind ik wel heel leuk. Schrijf jij wel eens brieven? Nee, niet zo vaak. Ik praat heel veel met andere. Chrisje wil nooit meer een vriendin kwijtraken. Dus Chrisje en Gemma zeggen tegen elkaar wij blijven altijd bij elkaar. Maar na de aardbeving zegt Gemma ook van ja, misschien ga ik verhuizen omdat mijn moeder het niet leuk vindt dat er een aardbeving is. En daar schrikt Chrisje best wel van, want ze wil natuurlijk niet nog een vriendin verliezen. Je hebt dus Gemma en Chrisje, de vriendinnen. Gemma heeft verkering met een betweterige jongen, Bram. En dan is er ook nog een buurman, meneer van Loon. Uhm, hij is niet zo heel aardig. En hij heeft een teckel en die noemt hier mevrouw van Loon. Ik dacht op het eerste gezicht mevrouw van Loon? Is ie dan een vrouw? Maar later dacht ik oh de teckel heet mevrouw van Loon. Meneer van Loon houdt de kinderen altijd streng in de gaten. Maar de kinderen gaan hun eigen gang. Zij hebben een belangrijke missie. Ja, zoals ik al vertelde, meester Piet die is opeens weg en ze gaan dus echt uitzoeken waar hij is. Dus ze gaan ook naar huis van de meester en gaan op zoek. En daar gaan een stukje over voorlezen. Ineens kneep Gemma me in m'n hand. Ze trok het oortje eruit en gebaar dat ik stil moest zijn voor het geluid van voetstappen. Iemand liep vlakbij het huis. Hij was gekomen. De meester. Mascha verstopte zich snel onder de tafel. Ze krulde zichzelf op als een bange egel. De meester klopte op de deur. Eerst drie keer zacht en toen drie keer heel hard. Ik begon te klappertanden. Het voelde alsof ik op de Noordpool zat. Zonder jas en zonder beschutting. Gemma had ook kippenvel. Dunne blonde haren staken recht overeind op haar onderarm. Waarom deed zij niet gewoon de deur open. Dan was het voorbij. Ik had zin om te huilen, maar mijn tranen waren weg. Er bewoog iets. Mijn ogen werden als een magneet naar het raam getrokken. Er stond iemand voor het woonkamerraam. Ik zag de randen van een gezicht, een voorhoofd tegen het glas, een stuk huid platgedrukt tegenaan. Mijn adem stokte. Deze man lijkt helemaal niet op de meester. Hoe durven jullie in te breken? Riep een woedende stem van buiten. Door zijn adem besloeg het raam. Meneer van Loon? Zegt Emma. Zijn gezicht was super wit. In het midden schoot de twee ogen heen en weer. Als een jager op zoek naar zijn prooi. Ik drukte mezelf hard tegen de muur, maar het voelde alsof zijn ogen dwars door het raam gegleden waren. Ze glibberden rechtstreeks op me af en stopte vlak voor mijn gezicht. Ik wilde niet meer bewegen. Ik ga nu weg, jullie krijgen 10 minuten om te vertrekken anders bel ik de politie! Riep hij. Niemand bewoog, ook niet toen meneer van Loon het stenen pad naar de weg liep. Bram durfde als eerste wat te zeggen. Plan mislukt zei hij zachtjes. Ja, is ook niet zo'n goed idee van jou, zei ik. Mijn stem trilde. Nou, dan verzin je de volgende keer zelf toch iets. Gemma stond op en draaide haar rug naar me toe. Ze stak haar arm door die van Bram. Ik duwde mezelf omhoog. Mijn benen waren stijf geworden door de kou. Ja, dat zal ik doen. Maar mijn idee is vast nooit zo fantastisch als de geniale plan van Bram. Gemma keek me aan. Chrisje gaat vanaf nu maar lekker zelf in haar eentje de meester redden. Of durf ze niet? Ik had er nog nooit zo boos gezien. Een salto op de trampoline vind je ook al te eng dan zal dit al helemaal griezelig voor je zijn. Ik beet op mijn lip om niet te huilen. Kom, we gaan, zei ze. Hoe kunnen jullie nou opgeven? De meester is in nood! Riep ik. Ik greep de verrekijker en gluurde erdoor naar de overkant. Jongens, stel nou dat de meester iets op het spoor was. We moeten geen ruzie maken. Denken aan wat hij zei. Altijd blijven lachen. Maar niemand zei wat terug. Toen ik de verrekijker weer weglegde, snapte ik waarom. Mijn vrienden waren zonder mij vertrokken. Ja dit boek gaat ook heel erg over verkering. Ja wel een klein want Chrisje wil heel graag verkering. En niet omdat ze al verliefd is, maar eigenlijk omdat iedereen verkering heeft. En dan is dat zo en dan voelt ze een beetje alsof van ik moet ook verkering want iedereen heeft verkering. Uhm ik vind dat niet zo, maar Chrisje vind dat wel. Jij vind het eigenlijk een beetje raar van Chrisje dat ze zo in elkaar zit. Ja, nou ja, ik vind gewoon je hoeft niet... Je hoeft niet verkering te hebben omdat anderen verkering hebben. Als jij niet wil dat je verkering hebt, dan wil je geen verkering. En heb jij eigenlijk al wel eens verkering gehad? Nee. Zou je het willen? Ja. Er is veel verzonnen aan dit boek, maar de aardbevingen in Noordoost-Groningen zijn echt. Ze ontstaan doordat er geboord wordt naar gas diep onder de grond. Gas waar heel Nederland de verwarming mee stookt en een lekker eitje kan bakken. Het boren zorgt voor grote problemen. De aarde zakt in, huizen komen scheef te staan en diepe scheuren maken de gebouwen kapot. Daar wordt natuurlijk tegen geprotesteerd en Hannah doet mee. Ik heb inderdaad meegelopen met de fakkeltocht. Toen heb ik met een fakkel gelopen om eigenlijk zo'n protest tegen dat er gas geboord wordt in Nederland. En waarom is dat belangrijk? Omdat het heel slecht voor het milieu is en de huizen trillen ervan. Dat vroeg. Dat zorgt voor aardbevingen. Merk je zelf iets van de aardbevingen? Nee, niet echt. Ik ben niet. Ik ben niet wakker geworden. Ik eigenlijk nog nooit een echt een aardbeving gevoeld of echt meegemaakt. Maar ik zie wel soms scheuren in ons huis, want wij hebben het wel. We wonen niet middenin een aardbeving gebied, maar we hebben wel scheuren in ons huis. En ben jij trots op Groningen? Ik ben heel trots Groningen, want we durven ons te laten horen en mensen lopen over ons heen, maar niet weer terug. Op een gegeven moment is het wel een keer klaar. Hannah stond zelfs op de voorpagina van het Dagblad van het Noorden. Zou het helpen? Zal er nu geluisterd worden naar de verhalen van de Groningers? Ik hoop het wel, ik hoop het wel, want het is wel onze toekomst. Wij moeten er nog heel lang leven, dus ik hoop wel dat mensen der er echt gaan naar luisteren. Of eigenlijk de regering. Dat die er echt naar gaat luisteren. Dit was Hannah over het boek Groetjes uit Zeerijp. Het is geschreven door Lisette van Geel en de illustraties zijn van Iris Boter. Hannah zit in het leesteam van de Kinderjury en luister goed wat we te vertellen hebben. Want de kinderjury, daar kan jij ook aan meedoen. Ik zie ze kinderboeken, leesteam en dit boek stond op een tip lijst van de kinderjury. Hannah zit dus in het leesteam van de Kinderjury. Ja, dat is wel echt een eer. Toch? Geen erebaantje. Dat is een hele eer. Heel erebaantje en ik doe het allemaal leuke dingen zoals dit. Maar iedereen kan meedoen aan de kinderjury. Wist je dat? En als je stemt op je favoriete boek, kan je je eigen lichaamslengte aan boeken winnen. Ga dus gauw naar Kinderjury.nl en stem op jouw lievelingsboek. Dit was het weer. Tot over twee weken. Dan spreek ik Liselot over Twitch en de vlucht van de ijsvogel. Hoi ik ben Liselotte en ik ben elf jaar oud. Ik vind de natuur heel belangrijk omdat het ons bijna alles geeft dat we nodig hebben. Dit is een productie van Studio Popcorn.

Groetjes uit Zeerijp

Groetjes uit Zeerijp is een boek over verdwenen geld én een verdwenen meester, vriendschap én verkering. Maar ook over de aardbevingen in Noordoost Groningen. Niet voor niets koos Hannah dit boek uit. Ze woont in Groningen.

Het lievelingsboek van Hannah

Welkom bij de waanzinnige podcast. Ik ben Gloria en dit is het Achterhuis van Anne Frank. Het boek gaat over Anne Frank, een meisje in de Tweede Wereldoorlog en zij moet onderduiken voor de Duitsers die de Joden zoeken. En ze vertelt heel erg haar eigen verhaal en wat ze voelt omdat ze het zelf ook heel moeilijk heeft. Maar bijna niemand heeft dat nog door. Het zijn dagboek brieven, dus ze schrijft haar brieven naar een denkbeeldig persoon. Ik vind het heel mooi hoe ze echt zelf vertelt wat zij voelt. Dat betekent heel veel voor haar, denk ik. En ook voor heel veel andere kinderen. Nu, die ook zo'n gevoel hebben. En als je dat zo vertelt, wat voor een gevoel bedoel je dan? Uhm, ze zit heel erg in de puberteit als ze in het achterhuis ondergedoken zit en ze vertelt over hoe ze zich voelt. En alles wat bij de puberteit hoort dus bijvoorbeeld verliefd zijn, ongesteld worden voor meisjes, en ja alles. Het achterhuis is niet groot, maar het biedt wel plek aan acht mensen. Haar vader, haar moeder, haar zus uh en nog een ander gezin de van Daans, zoals ze zich noemen, met hun zoon Peter. En uhm, nog een ander. Fritz Pfeiffer. Fritz Pfeiffer. En dan is er toch ook nog van... Huh, ik? Ik snap er niks meer van, want die man heet toch, Dussel? Ja, dat. Ze hebben allemaal bijnamen. Ze hebben allemaal duizend namen. Is heel raar. Gloria vertelt dat Anne schuilnamen gebruikt voor veel mensen in haar dagboek. Mocht iemand het boek ooit vinden, dan weet niemand over wie het werkelijk gaat. En zo zal het dagboek niemand verraden. Gloria heeft het gelukkig heel vaak gelezen. Ze kan me alles uitleggen. Ik vraag haar om even kort te vertellen wat Anne voor meisje is. Ja, ze is ehm, best wel eigenwijs en ook heel nieuwsgierig. Ehm, naar de wereld. En dat komt niet helemaal overeen met wat mensen van haar willen, zoals ze dat zelf vindt. En uhm, ze houdt ook heel erg van mythologie, lezen, talen en allemaal andere dingen in de cultuur bijvoorbeeld. Anne wordt in het achterhuis ook heel erg verliefd op Peter. Peter is ehm. De zoon van zijn moeder en zijn vader de van Daans. En Anne omschrijft hem eerst als een lange slungel die ze nogal vervelend vindt. En op een gegeven moment, naarmate ze langer in het achterhuis is, gaat ze meer met hem optrekken. Ze worden verliefd en dat zakt na een tijdje ook weer af. Anne was voordat ze in het achterhuis kwam ook al verliefd op een andere Peter. Aan het begin heeft Anne nog heel erg haar oude Peter, Petel zoals ze hem noemde in haar hoofd. En dan ontmoet ze de andere Peter en ze vloei en een beetje samen tot één persoon. En op dat persoon is ze heel erg verliefd. En kan je je voorstellen dat je zo verliefd bent als Anne? Eh ja, heel erg. Ik ben zelf ook wel eens verliefd geweest natuurlijk. Maar uhm. Ja. En ik snap dat ze het misschien ook wel fijn vond om iets als afleiding te hebben, maar ik denk dat het ook wel ingewikkeld en verwarrend voelt omdat, je zit al met heel veel problemen en dan heb je dat er ook nog bij. Het meest opvallend is Anna's vrolijkheid. Want hoe kan je zo vrolijk blijven als je honger hebt en nooit naar buiten kunt? Gloria koos dit stuk uit om voor te lezen. Zaterdag 8 juli 1944. Lieve Kitty, Broks was in Beverwijk en heeft zo van de veiling aardbeien gekregen. Ze kwamen hier aan. Erg stoffig, vol zand, maar grote maten. Niet minder dan 24 kistjes voor kantoor en ons. Dadelijk 's avonds werden meteen de eerste zes glazen geweckt en acht potjes jam gemaakt. De volgende morgen wilde Miep voor kantoor jam koken. Om half één buitendeur op slot kistjes afhalen. Peter, vader van Daan stommelen op de trap aan een warm water van de geiser tappen. Margot emmer halen. Alle hens aan dek. Met een heel gek gevoel in de maag stapte ik de overvolle kantoor keuken binnen. Miep, Bep, kleiman Jan, vader, Peter, schuilers en Ravita Jeringskolonen. Alles door elkaar en dat midden op de dag, de gordijnen en ramen open, hard gepraat, slaande deuren. Ik kreeg de biberatie van opwinding. Ja maar schuilen we nog heus ging er door me heen. Zo'n gevoel moet je hebben als je je weer aan de wereld mag vertonen. Anne ratelt maar door over de aardbeien. Best te begrijpen, want ze at in de maanden hiervoor hoofdzakelijk rotte aardappels. We slaan een stukje over uit deze brief en we sluiten met aardbeien. Oh jeminee, ik zie niks anders meer dan aardbeien. Ontbijt aardbeien. Jan eet aardbeien. Kleiman snoept aardbeien. Miep koopt aardbeien. Bep plukt aardbeien. Ik ruik aardbeien. Ik wil het rode goedje kwijt en ga naar boven. Dan wordt er hier gewassen. Aardbeien. De rest van de aardbeien gaat in de weck 's avonds twee potten open. Vader maak je gauw jam van de volgende ochtend. Twee weck glazen open. 's Middags vier weck glazen open. Van Daan had je niet heet genoeg gesteriliseerd. Nu kookt vader elke avond jam. We eten pap met aardbeien, karnemelk met aardbeien, boterhammen met aardbeien, aardbei als dessert. aardbeien met de suiker. Aardbeien met zand. Twee dagen dansde overal aardbeien, aardbeien, aardbeien en toen was de voorraad op of achter slot en grendel in de potjes. En waarom schrijft ze in dit boek aan Kitty? Wie is Kitty? Kitty is een denkbeeldige persoon. Eigenlijk komt ze uit een boek en Anne verzint haar om aan te schrijven. Omdat ze zelf bijna geen echte vriendinnen heeft. Nee, ze is eigenlijk een beetje alleen hé? Ja, ze zit daar in het achterhuis en ze heeft iemand nodig. En dat is dus ook Kitty. Ze maakt gewoon iemand voor zichzelf. Doe jij dat zelf ook wel eens? Ehm, ja. Ik had heel lang een soort denkbeeldige vriendin aan wie ik alles vertelde. Ik denk dat ik zes of zeven was toen ik haar voor het eerst verzon. Ze heette Ietschi. Ik weet niet waar die naam vandaan komt. Ik zag er soms gewoon voor me en dan zat ze naast me op de bank of zo. En dan vertelde ik haar dingen. Hoe het met me ging, Wat ik leuk vond. Wat ik minder leuk vond. Wat er allemaal gebeurde op school. Ja, op 20 juni 1942, schrijft Anne in haar dagboek. Joden moeten Jodenster dragen. Joden moeten hun fietsen afgeven. Joden mogen niet in de tram. Joden mogen niet meer in auto's rijden. Joden mogen alleen van drie tot vijf uur boodschappen doen en alleen in Joodse winkels waar Joods Lokaal op staat. Door wie zijn deze regels opgesteld? Door Adolf Hitler. Dat is een soort leider van een grote partij, de NSDAP in Duitsland. En hij heeft heel veel aanhangers en ook heel veel tegenstanders. En hij probeert uhm. Ongeveer de hele wereld te veroveren omdat die dan steeds sterker wordt. Uhm en eerst lijkt die heel geweldig omdat ie iedereen uh van mijn zorgen af lijkt te helpen, maar daar blijken ook wel wat andere dingen bij te horen. En dat is onder andere? Nou ehm ja, hij heeft heel erg haat aan joden bijvoorbeeld. Er zijn nog veel meer groepen en die uh vindt hij niet bij het perfecte mens passen en eigenlijk wil die van die mensen af, dus hij gaat ze langzaam gaat ie ze steeds gaat het steeds moeilijker voor ze maken. Maar waarom doet ie dat en waarom is ie dat begonnen? Ik heb eigenlijk geen idee waarom mensen elkaar het zo moeilijk moeten maken, want we zijn allemaal mensen toch? Denk je dat de mensen hier van hebben geleerd? Oh ja, ik denk het wel. Ik denk ook dat er nog steeds mensen zijn die er helemaal niks van hebben geleerd. Maar ik denk dat er heel veel mensen zijn die hebben gedacht: echt alles, maar dit nooit meer. Het gebeurt ook nu. Sommige mensen hebben ook haat aan bijvoorbeeld vluchtelingen en die komen uit andere landen. Omdat daar oorlog is en ze daar niet veilig zijn, komen ze hierheen. En sommige mensen vinden dat ze terug moeten naar hun eigen land. Ik heb ook begrepen dat jij een activiste bent. Klopt dat? Ja, wel een beetje. Ik ruim heel veel plastic op, vaak voor het klimaat. We moeten nu of nooit veranderen. En ook heel erg voor de. Uhm hoe zeg je dat in het Nederlands? Is, maar in het Engels? LGBTQAI+ community. Eigenlijk alle mensen die bijvoorbeeld op hetzelfde geslacht vallen of op allebeide geslachten verliefd kunnen worden. Zich niet goed voelen in hun eigen lichaam. Want wat doe je dan? Ik maak bijvoorbeeld kunst der over en die laat ik zien aan mensen. En ja. Cool dus eigenlijk neem dit wel op voor minderheden. Ja. Wat betekent vrijheid voor jou? Oh, dat is een lastige vraag. Ik denk dat de hele wereld zichzelf mag zijn en daarmee niet anderen in de problemen maakt. En ben je er door dit boek anders over gaan denken? Ehm ja. Ik denk dat mede door dit boek mijn activistische brein is aangezet omdat ik vind het niet kunnen dat kinderen zoals Anne of pubers zoals Anne het zo moeilijk moeten hebben voor eigenlijk helemaal niks. Uhm kan je dit boek ook in deze tijd plaatsen? Ehm ja, heel erg omdat er nog steeds groepen zijn die gediscrimineerd worden. Dus gepest. Soort van. En helpt dit boek dan? Ja, omdat je leert begrijpen hoe moeilijk die mensen het kunnen hebben. Tot slot heb ik nog één vraag zou je andere kinderen aanraden om een dagboek te beginnen? Uhm ja, als je het gevoel hebt dat je niet helemaal in de wereld past. Zo zou ik het sowieso doen, want waarschijnlijk krijg je meer het gevoel dat je er bij hoort en dat je ook iemand hebt. Dit was de aller eerste aflevering van De Waanzinnige podcast met groep acht. We maakten deze aflevering in opdracht van de campagne Geef een boek cadeau. De volgende aflevering wordt over precies vier weken gepubliceerd. Dan vertelt Hanna over het boek Groetjes uit Zeerijp. Ik zie je kinderen boeken leesteam en dit boek stond op een tip lijst van de kinderjury en het leek me een leuk boek omdat het over Groningen gaat en er gaat niks meer over Groningen. Tot over één maand dus. Dag Gloria! Doei. Ik vond het leuk. Dit is een productie van Studio Popcorn.

Het Achterhuis

Gloria vertelt in deze aflevering alles over Het Achterhuis. Het Achterhuis is het dagboek van Anne Frank, een Joods meisje dat in de tweede Wereldoorlog moet onderduiken. Gloria heeft het boek meerdere keren gelezen en kan heel precies uitleggen wat er in de oorlog gebeurde en wie Hitler was, maar ze kan niet begrijpen dat hij de Joden en ook andere groepen mensen zo haatte.

Het lievelingsboek van Gloria

Welkom bij de waanzinnige podcast. Ik ben Angelly en dit is Vlo en Stiekel. Nou goed zeg, zit je er lekker voor. Ja. Alles ligt al klaar. Wat een herrie. Wat is er allemaal aan de hand? Ja, dat is op de achtergrond zo. Ze zit buiten te spelen? Nou ja, waar gaat dit boek eigenlijk over? Kan je dat vertellen? Floris wordt gepest, Arjan pesten. En daarom heet ie Vlo. En wat? Waarom wordt ie nou weer Vlo genoemd? Omdat hij zo klein als een muggetje is. Dit verhaal begint met Floris en Floris is heel klein en heel alleen. En hij wordt ook nog gepest. En ook om Stiekel en die is nog kleinere. En dan is ie niet meer en enigste die klein is. Floris vindt Stiekel wel leuk, maar ook raar. Als iemand zegt wat ben jij klein, dan zegt ze dan moet je m'n vader eens zien, die komt tot hier. Hoe groot is haar vader dan? Ik denk wel zo groot. Tot aan mijn knie denk ik. Stiekem vind het niet erg dat ze wordt gepest, want zij heeft eigenlijk een andere naam en zong zichzelf gewoon altijd Stiekel. Precies. En dat is het verschil. Floris wordt boos en verdrietig als ze hem Vlo noemen. En Stiekel heet eigenlijk Pien, maar die is zegt noem mij maar Stiekel. Dat is Drents voor stekel. En als iemand zegt wat ben jij raar. Dan zegt ze oh dankje! En zij moest op een prinsessen stoeltje gaan zitten. Ja, dat is heel leuk. Dat gaan we even voorlezen. De conciërge stapt het klaslokaal in met een kleine tafel in zijn handen, waarschijnlijk uit groep 1. Vuur Stiekel was alles wat de man zei. Stiekel keek met grote ogen naar Floris. Vuur Stiekel, ben ik dat? Hij bedoeld voor Stekel. Fluisterde hij terug. Die tafel is voor jou. Met een vrolijk gezicht klom ze van haar stoel en liep naar de conciërge. Dank u wel meneer, hoe heet u eigenlijk? Dwarskijker hoorde Floris,Arjan achter zich in de klas zeggen. Het rechteroog van meneer Grube bleef met een vriendelijke uitdrukking op Stiekel gericht. Het andere oog draaide in de richting van het geluid en keek nijdig. Grube, zei hij tegen Stiekel, terwijl hij zijn boze oog op Arjan gericht hield. Dank u wel, meneer Grube. Toen de lange man de tafel naast Floris omwisselde, leunde Floris een stukje de andere kant op. De conciërge verliet de klas en kwam terug met een stoel in zijn handen. En niet zomaar een stoel. Het was de prinsessenstoel uit de poppenhoek van de lagere groepen. Floris kende hem nog van vroeger. De bovenkant van de grijsgroene leuning was in de vorm van een kroon gezaagd en de armsteunen en het onderstel waren bordeauxrood. Wat gaat u met die stoel doen? Vroeg juffrouw Jutter. Ook vuur Stiekel antwoordde de man. Nee, nee, zei de juf en ging voor hem staan. Ik wil een gewone stoel. Eentje die perfect bij de tafel past. O, maar deze stoel past perfect bij vuur Stiekel! Zei het kleine meisje. Haar hele gezicht straalde. Floris zou echt geen prinsessenstoel willen, die was voor kleine kinderen. Als hij daar op moest zitten, zou de hele klas hem daarmee pesten. Meneer Grube haalde zijn schouders op. Er zijn geen andere stoelen. De juf zuchtte. Ze keek van de stoel naar het grijnzende meisje en zei toen het is niet anders, zet maar neer. De conciërge deed wat hem gevraagd werd. Hij nam de andere stoel mee en liep de klas uit. Bedankt, meneer Grube! Riep de juf hem na voordat ze de deur sloot. Ga je zitten Stiekel? Dan kunnen we verder gaan. Ja, ga maar in je babystoel zitten, zei Arjan spottend. Veel kinderen moesten lachen. Arjan en zijn twee vrienden lachten het hardst. Stiekel zei niets. Ze liep naar de prinsessenstoel en ging op de zitting staan. Ze hield haar kin omhoog en keek langzaam de klas rond. Daarna maakte ze een diepe buiging zodat iedereen nog harder begon te lachen. Ik wil iedereen bedanken voor mijn nieuwe troon, zei ze op deftige toon. Eindelijk voel ik me een echte prinses. Zelfs juffrouw Jutter moest lachen en dat gebeurde niet vaak. Als de prinses dan nu op haar koninklijke billen wil gaan zitten. Op wie lijk jij meer op Vlo of op Stiekel? Denk op Stiekel. Nee, maar ik denk toch op Vlo. Vlo is wat langer en Stiekel is heel erg klein. Maar ik word niet gepest, dat wel. Nou, gelukkig maar. Angelly heeft wel een vriendin die gepest werd. Door iemand uit onze buurt. Hij ging haar hele tijd zeggen dat ze super dun was en allemaal gekke dingen. En toen kwam haar moeder. Ja, haar moeder werd heel boos. Maar ze zei stoppen nu en toen ging en toen was die super bang. Heb jij nog tips voor kinderen die gepest worden? Ja uhm uh pesten is natuurlijk helemaal niet goed dus allemaal niet doen maar wees altijd jezelf en geloof niet in anderen. Vlo en Stiekel worden dikke vrienden. Heb jij ook zo'n goede vriendschap? Dat is met mijn beste vriendin en dat, ze heet Shania. Ik ken haar al vijf jaar lang en bijna zes jaar. We kennen elkaar al sinds de kleuterklas en sindsdien zijn we echt hele beste vriendinnen en spreken we bijna elke week af. Waarom is het belangrijk om een goede vriendin te hebben? Meestal op school dan uhm komt en die is soms een beetje kattig. Ja en dan uh en dan ga ik gewoon meestal gewoon lekker in m'n eentje koprollen. En dat vind ik ook hartstikke leuk, maar ik heb liever dat Dylano of Nadine komt en dat doen zij ook meestal. Dus ja. Samen voel je je veel sterker. Wat vond je het allerleukste stukje uit dit boek? Uhm, ik heb een stuk gelezen dat Floris uh dacht dat Stiekels vader tuinkabouter was en toen zei uh Stiekel nee da's mijn vader. Toen moest die zo lachen. En dan gaat ie dus verkleden als een tuinkabouter en Stiekel zegt nou doe gewoon mijn poppenkleding aan. Maar dat wil die niet, want hij wil in een vermomming blijven. Jij houdt wel van boeken met veel fantasie hé? Ja ik lees heel graag fantasie boeken, gewoon heksen boeken. Dat is ook allemaal fantasie en tover boeken. En ja, dat was het wel een beetje. Dit was Angelly met Vlo en Stiekel. Wil je dit boek ook lezen? Pak dan gauw pen en papier en noteer de schrijver. Pieter Koolwijk. De tekeningen zijn van Linde Faas en gaan nu als de donder naar je favoriete boekhandel of naar de bieb. Dan kan jij het ook lezen. Ik wil nog even iedereen bedanken die aan deze reeks heeft meegewerkt. Groep vijf natuurlijk van de Weerijs in Breda. De meest Niek. En Rishi den Hartogh van de schoolbibliotheek. De leestijgers die in de Nieuwsbrief altijd weer leuke boeken tippen. Maarten Westerveen voor de eindmix, Betty De Block van de Gouden Zebra voor de communicatie, Jan Willem van den Ban voor de huisstijl, Roos Visser voor het geweldige filmpje van lezen nou en haar enthousiasme om de bibliotheken te laten weten dat wij bestaan. Hetzelfde geldt voor Maaike van Pelt van ProBiblio. En last but not least bedank ik mijn compagnon Maya Shamir voor de eindredactie en veel meer. We maken samen steeds meer podcasts. En dat doen we vanuit Studio Popcorn. Hou ons in de gaten! Ik ben Marije Ravelli en dit was de waanzinnige podcast van groep vijf. Dit is een productie van Studio Popcorn.

Vlo en Stiekel

Angelly (8) is flink onder de indruk van Vlo en Stiekel, het gaat over pesten en zij zegt: ‘Pesten is natuurlijk helemaal niet goed. Dus allemaal niet doen!’ Floris, de hoofdpersoon uit dit boek, wordt gepest omdat hij heel klein is, en daarover heeft hij… flink de pest in!

Het lievelingsboek van Angelly

Welkom bij de waanzinnige podcast. Ik ben Deniz en dit is Grapman. Grapman is geen gewoon leesboek. Want het is een boek met plaatjes en letters en tekstballonnen. Klopt. Het is een graphic novel. Wat dat is? Een strip in een boek. Vind je het ook belangrijk dat er veel plaatjes in een boek staan of maakt dat eigenlijk niet uit? Dat maakt heel veel uit, vind ik. Omdat plaatjes leuk zijn en dan weet je ook meer wat er wordt gezegd. Soms snap ik niet wat ze bedoelen. En dan kijk ik naar plaatje en dan snap ik het. En wat vond je het allerleukste aan dit boek? Dat Nick en z'n gedachten denkt. In de blauwe ballonnetjes lees je wat Nik denkt en Nik is Grapman, held met humor. Hij verslaat boeven door grappen te vertellen. Slap van het lachen zakken ze in elkaar. Tenminste, zo gaat het in zijn fantasie. In het echt zit Nick gewoon in de klas. Dennis vertelt hoe dit verhaal begint. Het gaat over een jongen die een spreekbeurt moet doen met een meisje, een hette Noor en Nik. En het gaat over de middeleeuwen. De meester heet Meester Nietje en die is best wel boos op Nick omdat die dan vaak irritant doet met de grappen. Noor en Nik geven hun spreekbeurt over de middeleeuwen. Dat is een eitje, want Noor is heel slim en ijverig en Nik zal er gewoon naast staan en die zal alleen maar wijs knikken. Maar dan moet Nik het vertellen van meester Nietje. Lukte dat? Nee, hij dacht dat het leeuwen waren. Middelleeuwen. Nik maakt een hele domme opmerking. Of was het een grap? Hij zegt je hebt kleine leeuwen, grote leeuwen en middelleeuwen. De hele klas ligt dubbel van het lachen. En dan... Toen knapte er iets bij meester Nietje. Hij werd heel boos. En toen opeens word ie super rustig. En in alle rust neemt meester Nietje de twee kinderen mee naar zijn tijdmachine. Het is een klok en dan moet een kat die Tiktak heet spinnen en dan ga je naar... Kan je naar elke tijd die je wilt. En zij gingen dus naar de negentiende eeuw. En hoe is het daar? Uhm. Stom landje um. De meeste hebben wel een straf. Wanneer je wil gaan en wie je wil. Wat vind jij daar eigenlijk van? Stom en slecht. Eens even kijken. Die tijdmachine hé, waar zou jij naartoe gaan als je daar in kon stappen? Uhm, naar de toekomst, heel ver in de toekomst. Dan zijn er misschien vliegende auto's. Een stuk vooruit reizen in de tijd. Dat kan dus ook met de tijdmachine uit dit boek. Dan gaan ze dan weer verder de tijd in naar hun tijd. En dan komen Noor en Nik hun zelf tegen. En dan verdwijnen ze ook. Uhm ik weet niet naar waar, maar op een gegeven moment kan je ze steeds minder goed zien. Jij zegt ik wil naar de toekomst gaan, maar zou jij teruggaan naar de negentiende eeuw? Wel, als ik een meester was, maar niet als ik een kind was die nog op school zat. En wat voor meester zou jij zijn? Uhm, wel een aardige meester, maar die ook soms gaat straffen. Hoor je dat? Dennis wil niet gestraft worden, maar wil wel andere kinderen straf geven. En intussen praat hij gewoon verder over de straf en martel methodes in dit boek. Nik werd dus meegenomen door een meester Nietjes en en hij had een straf machine gebouwd waar je erin gaat als een normaal mens en me eruit komt als een vierkant blok. Dus toen ze bij die straf machine waren duwde Noor meester Nietje door de straf machine en hij kwam eruit als een vierkant klok. Ja dus boontje komt om zijn loontje. Deze meester die later ook de klas nablijven? Moet jij wel eens nablijven? Nee, Thomas moest een keer nablijven. Echt waar? Wat had ie gedaan? Hij zei alleen maar ja. Eén keer. Nou jongens gingen heel veel praten. Toen zei de meester als iemand nog een woord zegt moet die nablijven, een kwartier ofzo. En Thomas zei dus ja en toen moest ie een kwartier nablijven. Lijkt jullie meester meester niet je. Nee. Deniz meester is heel anders. Hij kan goed gitaarspelen. En we spelen vaak aan het einde van de dag galgje. En zijn er in jouw klas nog grote grappenmakers? Eigenlijk alleen Roemer, maar die is weg. Misschien moeten we wel gewoon een nieuwe grapman opstaan in jullie klas. Ja, en wie wordt dat dan? Ik denk wel een van die jongens. Oh ok, en waarom dan van de jongens? Omdat de meisjes meer bezig zijn met TikTok. Omdat de meisjes meer bezig zijn met TikTok en fidget toys. Dus de meisjes zijn bezig met speelgoed en de jongens met grappen maken. Ja. Ben jij grappig? Vind ik zelf geil. Uhm, weet jij nog een goede mop uit dit boek of uit je hoofd? Uh nee. Nou, dan vertel ik wel even een mop uit dit boek. Uhm. Oh ja. Het is lang en bijna altijd kwijt als je het nodig hebt. Weet jij het antwoord nog? Ja, een girafstandsbediening. Ook nog eentje dan. Uhm, oh ja, het is groen en het sluipt stiekem rond. Het antwoord vind je in grapman, held met humor. Het is geschreven door Tjibbe Veldkamp en de tekeningen zijn van Kees de Boer. Ga dus gauw naar de boekhandel of de bibliotheek. In de online bibliotheek kun je dit boek ook vinden als luisterboek, voorgelezen door de schrijver zelf, die alle plaatjes toelicht. Nog twee weken en dan vind je hier de allerlaatste aflevering van deze waanzinnige podcast reeks met groep vijf. En dan kan de zomervakantie beginnen. Luister dus voor die tijd alle afleveringen nog een keer, want dan weet je precies welke boeken je mee wil nemen op vakantie. Leuk hè? Ja, heel erg leuk, maar niet heus. Wat? Boeken zijn leuk toch? Ja, maar. En in deze allerlaatste aflevering spreek ik Angelly over Vlo en Stiekel. Floris wordt getest. Arjan test hem en daarom heten Vlo. En wat? Waarom wordt ie nou weer Vlo genoemd? Omdat hij zo klein als een muggetje is. Over twee weken hoor je het hele verhaal.

Grapman, held met humor

Deniz (8) houdt heel erg van lezen én hij houdt van plaatjes. Daarom koos hij deze graphic novel, wat dat is? Dat leer je in deze podcastaflevering. Plaatjes zijn soms ook heel hard nodig, vindt Deniz.

Het lievelingsboek van Deniz

Welkom bij de waanzinnige podcast. Ik ben Khalid. Dit is het grote griezelboek. Khalid houdt van enge boeken. Daarom koos hij het grote griezelboek van Harmen van Straaten. Een boek met drie enge verhalen één over monsters, één over ridders en één over dino's. Het verhaal over dino's vindt hij het leukste, want die hebben tenminste echt bestaan. In het echt als dat gekomen was, wat heb jij in de boek leest. Zal echt spannend zijn. Maar eerst even kort wat over Khalid. Ik heb geen eendjes maar ik heb wel vier broeren en met mij beide zijn we vijf jongens. Zo hé. Ik ben wel het tweede oudste want ik heb ook nog een een broekie en hij is bijna dertien. Ja hij maakt bijna altijd mij bang. Dan gaat ie gewoon boe zeggen. Ik schrik me een hoedje. Khalid en zijn broers komen uit Eritrea. Dat is een land in Afrika. En twee jaar geleden, toen was hij dus zeven, kwamen ze met z'n allen hiernaartoe. Ik was met de vliegtuig naar Nederland gekomen. En toen uh ja, was ik bij een vliegtuig station. Daar was het echt cool. Daar had je gewoon ballonnen met een stokje erop. Die kan je gewoon pakken, dat is gewoon gratis. Ik vraag hem of het moeilijk was om de Nederlandse taal te leren. De eerste keer was het wel een beetje moeilijk, maar toch had ik na één schooldag dat ik wel in Nederland leerde door geleerd ook een keer naar een andere school. Hij heeft ook al heel veel vrienden. Ja ik bij groep acht heb ik vrienden bij groep zeven, bij groep zes. Bijna bij alle groepen. Maar goed, we zijn hier om over het grote griezelboek te praten. Waarom heb je dit boek uitgekozen? De eerste keer had ik geen, helemaal geen boek. Ik had mij alle boeken uitgeleend door het meeste weg te geven. Toen ging ik eventjes lezen. Opeens vind ik het heel echt harstikke leuk en ik ga het in mijn la doen en ik ga elke keer doorlezen en uiteindelijk heb ik het hele boek uit. En waarom heb je het zo snel uitgelezen? Die lijkt wel eng en ik hou van enge boeken, maar het was helemaal geen eng. Nee, was het niet eng? Nee, het was gewoon leuk. Helemaal geen eng. En uh, hou jij wel van van enge dingen? Eh ja, gewoon van monsters maar. Monsters? Ik mag dan niet kijken van mijn moeder. Mijn moeder denkt dat dat echt eng is. Waar gaat dit boek eigenlijk over? Kijk, hij is. Hij was bij de rommelmarkt. Ruben is met zijn vriend Mart op de rommelmarkt op vakantie in het buitenland. Opeens staat voor hun neus een geest. Een man, een oude man. Hij heb een gouden tand. Hier. Hij is eigenlijk de geest, maar hij doet alsof hij niet de geest is. En deze vreemde man geeft zijn toverlamp en zegt hiermee komt je wens uit. Wrijf er drie keer over en tja Rubens grootste wens is om naar dinoland te gaan. Dino land. Wie gelooft daar nou in? Maar als ze de volgende ochtend wakker worden... Dinoland. Wordt wakker Ruben. Wordt wakker. Laat mij slapen zegt hij. Hij wil Mart een por geven. Iemand schud hem heen en weer. Hij doet z'n ogen open. Het is mart niet. Boven hem zweeft een man. Hij heeft een gouden tand. Jouw wens is mijn bevel zegt hij. Hé wat? Wie? Wie ben jij? Vraagt Mart. Hij is nu ook wakker geworden. Ik ben de geest van de toverlamp. Je vriend wreef drie keer. Hij wenste dat hij een dinoland was. Nou, dinoland kan hij krijgen. Mart kijkt Ruben vragend aan. Ja, ik vond die ketting weer, zegt Ruben. Toen heb ik er drie keer over gewreven. Gewoon voor de lol. Juist! Roept de geest. Maar ik ben geen grap hoor. De geest doet de tent open. Ruben kijkt naar buiten. De camping is weg. Ze zijn aan de rand van een oerwoud. Er vliegen grote beesten in de lucht. Ook een soort dino's, weet Ruben. In de verte zien ze nog meer dino's. Hun lange nekken steken boven alles uit. Diplodocus. Zegt Mart zacht. Wow! Roepen ze alle twee. Ze slaan met hun handen tegen elkaar. Dit is mooier dan in de boeken. Dit is echt. Ja Khalid, dit is echt. Hé die hoofdpersoon, Ruben, lijkt die een beetje op jou. Nou nee. Waarom niet? Ik ga even kijken. Nee, hij is wel klein en ik ben wel groter dan hem, denk ik. Het allergoedst vindt dit de T-Rex En T-Rex is het koning voor de dieren, omat hij hebt een scherpe tand en hij is wel ook eng. Uhm. Waarom is die eng dan? Hij is het allergrootste dino's. Proost Yep, ook kleine uh t-rexen. Ow hele kleine, ja. Die heel erg snel kunnen rennen en die kunnen om jou zelf op één keer eten. Opeten? igenlijk bestonden de dino's ook in het echt toen wij nog niet bestonden. Hoe zag de wereld er toen uit? Ah ja, hoe kan ik weten? Ik was toen nog niet eens geboren. Nou, Khalid heeft toch wel een idee. Een grote jungle met een grote bomen enzo dingen. Bijna alles is gewoon groot. In het boek zijn het wel mooi. Alles wat jij voor hem ziet is zijn als een echte dino. Als een echte dino. En wat echt is, dat is eng. Je hebt ook hier zelfs een foto van een Dino. En dan zie je ook hoe groot ie is. Hoe groot is ie ongeveer? In het echt is hij wel misschien heel lang tot uh de school. Zo groot als de school. Wat zou jij doen als ie op het schoolplein staat? Zeg gewoon we moeten een tafel. We moeten op een kleine plek verstoppen, omdat hij is niet zo groot om te zien. Hij is heel erg lang. En dan moet je je gaan verstoppen. Das slim. Want wegrennen. Dat zie hij wel. En daar gaat hij achter jou. Hij kan ook rennen. Bijna alle gesprekken met kinderen heb ik tijdens de corona epidemie via de computer gedaan. Khalid zit steeds meer te wiebelen met zijn hoofd. Volgens mij zit zijn koptelefoon niet zo lekker, dus ik brei er snel een eind aan. Nee, nee, volgens mij hebben we het belangrijkste wel gehad. Ja, dat denk ik ook. Dag. Dag. Zo die oortjes, die deed echt zo pijn. Dit is het eind van de dino aflevering met Khalid. Het grote griezelboek is geschreven en geïllustreerd door Harmen van Straaten. Je kunt het boek alleen nog maar tweedehands kopen en het is te vinden in heel veel bibliotheken. Wist je dat er gemiddeld 3000 kinderen luisteren naar een aflevering van De Waanzinnige Podcast? Dat zijn vast heel veel boekentips. Hou jij ook van enge boeken? Stuur dan jouw enge boekentip via e-mail of Insta of Facebook. Dan gaan wij ze delen met al die kinderen die luisteren. Over twee weken zijn we er weer. Deniz vertelt dan over grapman. Wie het grappigst is uit zijn klas? Ik denk wel één van die jongens. Oke, en waarom dan van de jongens? Omdat de meisjes meer bezig zijn met TikTok en fidget toys? Uhu. Zorg dat je erbij bent. Tot over twee weken.

Het grote griezelboek

Khalid (9) houdt van enge verhalen. Over dino’s bijvoorbeeld, die zijn eng, want die hebben echt bestaan. Het grote griezelboek gaat over monsters ridders en dino’s.

Het lievelingsboek van Khalid

Welkom bij de waanzinnige podcast. Ik ben Delilah en dit is uit elkaar. Elke reeks van de waanzinnige podcast is gemaakt met één klas op één school. Dan ga ik met een flinke stapel boeken langs om samen met de kinderen te praten. Ik vraag wat hun lievelingsboeken zijn en lees voor uit een paar boeken die ik meeneem. Het boek dat Delilah heeft uitgekozen heet Uit elkaar. Een spannend onderwerp, want het gaat niet alleen over ouders die scheiden, maar ook over verliefdheid. Ook over verliefd of over uit elkaar. Uit elkaar, uit elkaar. Maakt niet uit. Je mag zelf kiezen, lezen en dan. Gaan wij heel goed luisteren. Lees verre vader. Ik heb een tante in Marokko en een oom in Istanbul. Ik heb een neefje in New Delhi en een nichtje in Seoul. Ik heb een opa in Zimbabwe en een oma in Japan. Ik ken twee aangetrouwde neven in Kaboel en in Kazachstan. Ik heb een oom in Honolulu en een oom in Trinidad. Ik heb een neef in Paramaribo en één in Willemstad. Ik heb een achternicht in Chili en een oudoom op Hawaï. Ik heb twee aangetrouwde tantes in Parijs en Paraguay. Ik heb een vader die in Utrecht is gaan wonen vorig jaar. Hij voelt nu verder weg dan al die ooms en tantes bij elkaar. Heel veel kinderen wilde de gedichten uit dit boek zelf lezen. Deliliah mocht erover vertellen in de podcast. Waarom zij dit boek heeft uitgekozen? Omdat het over liefde gaat en uit elkaar. Uit elkaar is een dichtbundel en het gaat over ouders die scheiden en alle dingen die vervolgens gebeuren. Twee huizen, een nieuwe vader of moeder erbij, nieuwe broers of juist een schattig klein babyzusje. Kinderen met gescheiden ouders gaan vaak twee keer op vakantie, één keer met papa en één keer met mama. Dus in één gedicht eisen tientallen kinderen een extra lange vakantie. Delilah vond vooral de gedichten over verliefdheid heel leuk. Ze was zelf maandenlang verliefd op een jongen uit de klas. Ja, ik durfde het de hele tijd niet te zeggen. Ik kreeg vlinders in mijn buik. Ik ging de hele tijd stotteren enzo. Nu zijn ze een stelletje. Ja we hebben verkering. Hoe kregen jullie verkering? Dat zij het doen en al naar school gingen en toen bloosde ik helemaal en toen moest ik daar even over nadenken. Ik zei helemaal niks. Delilah weet ook hoe een scheiding kan gaan. Het was laat in de avond en ze lag al in bed. En toen zei mijn moeder we gaan vertrekken. Toen moest ik al mijn kleren weer aan doen en toen gingen we bij mijn oma wonen. Ehm ik was zeven. Ik was zeven, dus dat is drie jaar geleden ofzo. En uhm, als je daar aan terugdenkt, hoe voel je je dan? Gekwetst een beetje. Nu woont ze dus met haar moeder en haar broertje bij haar opa en oma. Ik heb wel een lieve opa. Vertel eens. Mijn opa houdt van koken. Mijn opa houdt van allemaal soorten auto's. Mijn opa van oude muziek. Delilah heeft een gedicht uitgekozen dat gaat over een opa. Opa wil je met me trouwen? Met je trouwen? Waarom moet dat? Waarom zou je met een oude kale kerel willen trouwen zijn er soms geen jonge jongens zat? Ja, er zijn best leuke bij, maar niemand is zo leuk als hem en niemand kan zo lekker koken. Goeie reden of gesproken? Delilah heeft sinds kort ook een stiefvader. Hoe was dat om zomaar een stiefvader te krijgen? Eigenlijk ik schrok beetje. En ik dacht volgens mij is die niet lief enzo. Maar wat bleek? Hij was toen wel lief en toen heeft ie bij ons filmpje gekeken. Delilah speelt veel spelletjes met haar stiefvader en ze heeft bij hem een eigen kamer. Slapen we daar bijna heel vaak. En ben je nu helemaal gewend. Het voelt een beetje... Een beetje het voelt een beetje raar maar en dan voel je beetje dat je wel een vader hebt. Delilah kan wel een extra vader gebruiken, want haar eigen vader is overleden. Ik vraag of ze daarover wil vertellen. Ja hij is pas... hij is overleden in 2019. Hoe ging dat dan? Mijn moeder vertelde tegen mij en mijn broertje snapte er niks van. Die dacht nee hij leeft nog. En ik zat echt te huilen bij mijn bed. Toen was er natuurlijk ook een begrafenis. Eh er zat een kist, een zwarte kist. Maar ik was ook een beetje bang. Omdat die kisten zoiets hadden, dacht ik dat papa daar uitkwam. Maar Delilah heeft een goede truc voor nare gedachten. Dan doe ik gewoon inadem. En dan uitademen. Dat helpt echt. Delilah heeft nog een gedicht uitgekozen. Dat mag ik voorlezen. Het heit in voor en tegenspoed. Als ik later groot ben, ga ik met mijn moeder trouwen zodat ze altijd bij me blijft, in voor en tegenspoed. Er zijn op deze wereld vast geen lievere mevrouwen. Ik moet het haar nog vragen, maar mijn vader vindt het goed. Eh ik heb het uitgekozen omdat het een leuke is en ook een beetje grappig. Als je met je moeder trouwt dan is ze echt super oud en ben jij super jong. En dat kan eigenlijk niet. Met mijn opa helemaal want dan is die negentig en ben ik, en dan ben ik 25. En het mag dan ook niet. En uh is je moeder lief? Heel lief. Want als je bang bent dan dan gaat ze me troosten. Dan voel ik me iets veiliger. Gelukkig is Delilah's moeder lekker dichtbij. En haar vader Delilah, weet zeker dat hij nog ergens is. Ze denkt namelijk dat die een vlindertje is. Ja echt. Dit was uit elkaar van Bette Westera en Sylvia Weve. Wil je het ook lezen? Ga dan gauw naar de boekhandel of naar de bibliotheek. Tot over twee weken. Dan spreek ik Khalid over het grote griezel boek. Een verhalenbundel met spannende verhalen. Bij de dino's vindt hij het leukste verhaal. In het echt als dat gekomen was wat jij in de boek leest. Zou echt spannend zijn. Tot over twee weken. Doei!

Uit elkaar

Uit elkaar is een dichtbundel. Het gaat over ouders die scheiden en alle dingen die vervolgens gebeuren. Toen Delilahs ouders scheidden, ging ze met haar moeder en broertje bij haar opa en oma wonen.

Het lievelingsboek van Delilah

Drie. Twee. Een. Welkom bij de waanzinnige podcast. Ik ben Fenne en dit is Daantje, de wereldkampioen. Fenne is wat zenuwachtig. Daarom heeft ze het hele verhaal in een schrift opgeschreven. Wauw heb je dat helemaal zelf geschreven. Ja. Kijken, jeetje wat kun je goed schrijven zeg! Fenne dacht dat ik met een hele filmploeg zou komen. Ja. Maar ik dacht ook dat het ergens anders was. Dat we een studio in zouden gaan. Maar dat is helemaal niet zo. Het is één microfoon en we zitten samen op de bank. Waar gaat het boek eigenlijk over? Over Daantje die een hele leuke vader heeft. En zijn vader heeft een groot geheim. Ja, zijn vader heeft een groot geheim. Maar dat is niet waar dit verhaal begint. Als je helemaal in het begin bent. Misschien is dat leuk om voor te lezen aan de kinderen, want dan weet je meteen wie Daantje is en dan kunnen we daarna daarover praten. Toen ik vier maanden oud was, ging mijn moeder plotseling dood. Er was alleen nog mijn vader om in zijn eentje voor mij te zorgen. Zo zag ik er toen uit. Ik had geen broertjes of zusjes, dus waren wij mijn hele jeugd vanaf mijn vierde maand samen met z'n tweetjes. Vader en ik. We woonden in een oude zigeuner woonwagen achter een benzinepomp. De benzinepomp en de woonwagen waren van mijn vader. En ook het weitje erachter. Maar dat was dan ook wel zowat alles wat hij in de hele wereld bezat. Het was maar een klein benzinestation, gelegen aan een landweggetje tussen beide bossen en heuvels. Toen ik nog een baby was, waste mijn vader mij. Hij voerde mij, verschoonde mijn luiers en deed al die miljoen andere dingen die anders een moeder voor haar kind doet. Dat is niet zo makkelijk voor een man, zeker niet wanneer hij daarbij ook nog eens zijn brood moet verdienen met het repareren van automotoren en het vullen van benzinetanks. Maar het scheen mijn vader niks te kunnen schelen. Ik denk dat hij alle liefde die hij vroeger voor mijn moeder voelde toen ze nog leefde, nu op mij had overgebracht. Ja... Kan je verstaan wat Fenne hier fluistert. Het is zelfde bij mij gebeurd. Maar dan was ik twee maanden oud. Wat is er dan gebeurd? Nou, het is eigenlijk een beetje een scheldwoord. Oh ja. Ja. Wil je het wel vertellen? Nou, door kanker is moeder overleden omdat... Maar hebben het eigenlijk geopereerd. Maar kwam die terug en toen weer. En toen weer. En toen weer. Het kon gewoon niet stoppen. En toen was jij al in haar buik toen dat gebeurde. Ja, en twee maanden na haar geboorte overleed haar moeder. Fenne was toen nog een heel klein baby'tje. Kan je vertellen hoe het is om geen moeder meer te hebben? Het is wel ok, maar soms is het wel jammer. Ja, natuurlijk is dat jammer, want... Ze kan niet op mijn verjaardag komen. Maar ik ben over vijftien daagjes jarig. Weet je wel wie je moeder is? Ja, door mijn vader. Vertelt ie er dan veel over. Nou, een beetje. Lijk je bijvoorbeeld op haar. Heel erg. Qua karakter en qua gezicht en haar. En je hebt dus net als Daantje je moeder nooit gekend, maar lijk je verder ook op Daantje? Nou, mijn vader werkt niet bij een benzinepomp en hij woont niet in een oude woonwagen en ik ga wel naar school. Ja, want dat is zo. Daantje gaat pas naar school als hij zeven jaar is. Zijn vader wil hem namelijk eerst opleiden tot automonteur. Een automonteur van zeven jaar oud. Ze wonen in een oude hele oude woonwagen waar een klein keukentje, een kaart en een lamp hangt. En gewoon een stapelbed. En hoe hebben ze het daar? Goed? Ze hebben niet heel veel geld. En dan op een dag dan vertelt Daantjes vader het grote geheim van hemzelf. Het grote geheim van Daantjes vader is dat hij een stroper is. Dat betekent dat hij in het holst van de nacht in het bos van meneer Hazel op jacht gaat naar fazanten. En dat is ten strengste verboden. Maar Daantjes vader vindt het wel heel leuk en ontzettend spannend. Maar eigenlijk lijkt fazanten heel groot, dat dat lijkt zo, maar ze zijn eigenlijk gewoon iets van een paar centimeter. En ze zijn helemaal niet zo groot. Nee, ze zijn gewoon een soort van eenden, maar dan iets groter. En dan nu het stukje dat Fenne het aller spannendst vond. Op een nacht dan gaat ie om 6 uur weg. Dan zegt ie ik ben om een uur of 10 terug of anders anders 11 uur. Daantje vond het wel spannend hoor, dat zijn vader 's nachts ging stropen. Hij bleef alleen thuis, maakte zijn huiswerk, kon zich totaal niet concentreren. Na een tijdje trok hij zijn pyjama maar aan en ging naar bed. En toen ie weer wakker werd, toen was het half 2 in de nacht en toen keek hij even naar beneden. Maar toen was er helemaal niks. En toen ging ie zijn kleren aandoen en keek in een benzinepomp. Maar daar was ie ook niet en toen werd hij heel ongerust. En toen nam Daantje een heel dapper besluit. Hij ging met de baby Austen die nog een beetje gerepareerd moest worden of die ging de volgende dag ophalen. Dan ging je mee en er ging steeds een versnelling hoger. Maar wacht even, hoe oud is Daantje? Denk negen ofzo. En hij rijdt dus in een auto? Ja, in baby Austen. Terwijl hij helemaal geen rijbewijs had. Maar hij heeft het geleerd een beetje, van zijn vader. Maar dat kan toch helemaal niet? Of wel? Jawel, maar hij moest wel een beetje staan op de stoel. En hij ging steeds in versnelling. Wat? Doe jij even de geluidseffecten van de podcast? Maar dan de zet die de auto steeds beter, de versnelling hoger en hoger. Maar dan gaat ie dus steeds harder. En dan is ie gelukkig veilig bij de post aangekomen. Dan moet die eerst door haar heg en dat gaat ie dan doen en dan staat ie daar van: ik ben in het donkere bos. Maar gelukkig... Heeft ie een zaklantaarn mee en dan gaat ie uiteindelijk rennen. Dan roept ie papa. En zegt die vader waar ben je, alsjeblieft geef antwoord. Maar daarna wordt ie heel ongerust. Dus dan schreeuwt ie nog meer. Vader alsjeblieft geef antwoord. En daar staat Daantje alleen in het donkere bos. Dan hoort ie opeens Daantje ben jij het, maar dan hoort die steeds het geluid en dan gaat ie steeds een stuk rennen en dan zegt de vader opeens Daantje stop en dan schijnt ie op de grond en dan ziet hij een hele grote kuil waar de vader in is. Zijn vader ligt in een diepe kuil met een verzwikte enkel. Of erger. Het avontuur is hier nog maar net begonnen. Want hoe komt Daantjes vader uit de kuil? Hoe nemen ze meneer Hazel, de gemene eigenaar van het bos, uiteindelijk te grazen? En waarom wordt Daantje uiteindelijk wereldkampioen? Omdat hij met een heel goed idee kwam. Klopt. Er zijn namelijk heel veel manieren om fazanten te vangen en Daantje verzint een hele goede en diervriendelijke methode. En diervriendelijk. Dat vindt Fenne ook heel belangrijk. Ja, ik. Ik wil heel graag vlees eten, maar nou vind ik het ook wel weer zielig. Wat vind je zielig? Dat dieren doodgeschoten worden? Keer vlees gegeten een paar keer, maar ik heb een keer goede vlees gehad. Dat vond ik wel lekker. Maar varkensvlees, dat vind ik echt super vies. Die pakjes, dat vind ik zo vies! Tot slot heb ik nog één vraag voor Fenne. We hebben net gehoord hoe het bij Daantje is zonder moeder. Hoe is het voor jou om alleen een vader te hebben? Eh leuk! Ja, en waarom is dat leuk? Want je ziet ook heel veel kinderen om je heen die een vader en een moeder hebben. Of twee vaders en twee moeders. Ik ben hartstikke jaloers omdat zij wel een moeder hebben, en ik niet. Maar één droom vond ik heel fijn. Want toen stonden wij in onze gang met z'n drieën en toen voelde ik in het echt, want toen deed mijn moeder, zo op mijn schouder met haar hand en dat voelde ik dus echt buiten mijn droom en dat zal ik nooit vergeten. Want voelde echt fijn! Dat kan ik me heel goed voorstellen. Hoe voelde je je dan van binnen? Ehm gloeiend. Nou, dat weet ik eigenlijk niet. Ik ben klaar. Dit was Daantje, de wereldkampioen van Roald Dahl, met tekeningen van Quinten Blake. Het is vertaald door Harriet Freezer. Wil je dit boek ook lezen? Ga dan gauw naar de boekhandel of naar de bibliotheek. Dat kan trouwens ook online bij de online bibliotheek. Gewoon met je bieb pas. Over twee weken spreek ik Nadine. Zij bracht haar moord verhaal mee. Dat muggemietje vermoord was en de letters kunnen praten. Ja, dat wordt spannend. Tot over twee weken.

Daantje de wereldkampioen

Fenne (8) tipt Daantje, de wereldkampioen. Daantje heeft een geweldige vader met een bijzondere hobby, hij stroopt fazanten. Als zijn vader op een nacht niet thuis komt neemt Daantje een dapper besluit…

Het lievelingsboek van Fenne

Welkom bij de Waanzinnige podcast. Ik ben Nadine en ik lees de gemene moord op muggemietje. 
Nadine heeft de gemene moord op muggemietje meegenomen. Een moord verhaal. Maar wat is er zo bijzonder aan dit boek. Dat muggemietje vermoord was en de letters kunnen praten. Dat is toch gek? Ja. Waarom is dit jouw lievelingsboek? Omdat een woordje zit op zijn kop en zijn best wel grote dan normaal. En er zijn ook een beetje schuine letters. En het lijkt erop dat het gesneden is. Het boek is heel anders dan andere boeken. Het lijkt geknutseld en gesneden. De letters kunnen praten en bewegen en het boek kan happen en slaan. Er zit ook hele grappige stukjes bij. Vertel eens welk stukje. Dat die kleine muggen niet worst eten, maar alleen maar bloed. Dat zal ik even voorlezen. Kijk wie vliegt daar in een rondje? Muggemietje zonder mondje. Muggemietje heeft een rietje en dat steekt ze als ze dorst heeft in je arm of in je knietje. Omdat kleine muggemietje niet van kaas en niet van worst leeft maar van bloed via een wondje. Ook al vind je dat niet goed, want ze zegt wat moet, dat moet. Ik kan niet leven zonder bloed. Heerlijk, zegt ze. Dank je wel voor de druppels uit je vel. Is er nog een kind dichtbij dat geen prik kreeg van mij? Oh, zoemt ze. Wat is het fijn om een blije mug te zijn. En zo vliegt ze verder rond, op zoek naar kin of kuit of kont. Misschien komt ze op bladzij negen wel iets overheerlijks tegen. Wat zie je op bladzij negen? Toen ging de boek open en toen kwam er allemaal bloed en letter eruit. Zullen dan samen het stuk lezen dat daarna weer komt. Juf, heb jij het al gehoord? Muggemietje is vermoord. Ze zat op een bladzijde. Het arme wicht. Toen sloeg het boek zijn kaften dicht. Hou dit is dat het boek weer open. Kwam muggemietje eruit gekropen. Helaas, we zagen het pas net. Muggemietje is geplet. Ze ligt gestorven in een plas. Waar eerst gewoon een letter was. Wie had gedacht. Dat. Een boek vol woorden. Zo'n zielig beestje zou vermoorden? Wat doen we met de moordenaar? Moet hij de cel in voor een jaar? Moet hij de nor in? Het gevang? De bak, de kast? Zijn leven lang? Je had het vast al door. Dit verhaal speelt zich af in een klas vol kinderen en er is één dode mug. De vraag is wie de moordenaar is, want je mag een mug toch niet zomaar doden? Nadine denkt dat het boek het heeft gedaan. Waarom dan? Omdat het de boek sloeg dicht. Kan een boek uit zichzelf bewegen? Nee, maar ik ben het een beetje vergeten, want ik had het in één dag gelezen, dus ik had al die boeken al helemaal uit. Maar even later zag ik aan Nadine. Oh ja, dat ze wel vermoeden had. Ja, iemand uit de klas. Er was één kind dat aan de juf kwam vertellen dat me gemikte was vermoord. Tja, dat geeft te denken. Ja, want waarom doet die een beestje pletten? Ben jij wel eens geprikt door een mug? Maar ik wordt niet vaak geprikt omdat alleen mijn broertje wordt geprikt. Die wordt te vaak geprikt omdat die te veel zweet. Maken jullie wel eens een mug dood? Nee, we gebruiken gewoon zo'n vliegenvanger. Dat doen we boven op onze plafond en dan kan een mug niet weg. Dan blijft die plakken op dat ding en hij is niet dan dood. Maar hij ziet ons wel. Maar mag je eigenlijk dieren doodmaken? Soms wel, want bij schapenfeest dan gaan we het schaap eten en soms eten we slakken. Slakken leven ook zelf, maar we kopen gewoon in zakken en dan worden ze een beetje gekookt en dan kunnen we het eten. Welke dieren mag je absoluut niet doodmaken? Een muis. Muis toch gewoon? Je kan ook levens voelen en hij heeft ook zelf een papa en mama. Nadine houdt ook heel veel van konijnen. Ze zijn wel zacht, maar soms rennen ze weg van je. En toevallig heeft zijn tante in Marokko en die tante heeft heel veel konijnen. Het zijn hele drukke konijnen 's avonds. Als ik probeer te pakken dan springt ie weg. En één keer ging het helemaal mis. Toen waren ze allemaal weggevlucht. Deze moesten we pakken, maar het was heel veel wind. Dus toen ging de deur dicht. En toen moesten we roepen. Nou toen kwam al iemand ons de deur open te maken. En kom jij ook uit Marokko? Uh nee, kom gewoon uit Nederland. Maar mijn moeder komt wel uit Marokko. Wat is jouw allergrootste wens? Dat iedereen gelukkig is en geen arme mensen der is. Want dan moet alles van ons geloof. Wat is jullie geloof? Ons geloof is dat we geld aan al arme mensen moeten geven. Soms moesten we vasten omdat dan op die moment Allah jarig was. Heb jij daarom ook een hoofddoek op? Ja. Maar even later vertelt. Ik heb zo'n ziekte en dat gaat over haar afvallen. Oh. En daarom zeggen ze je hebt Corona, je hebt kanker. Wat is dat dan? Haar afvallen? Dat je haar aan beide stukjes gaat afvallen? Dit is gewoon zomaar. Dan vind je het vervelend. Nou, voor mij niet. Dan heb ik geen haren en dan kan ik geen haren in mijn mond krijgen. Dit was de gemene moord op muggemietje van Ted van Lieshout. Hij heeft het hele boek gemaakt, getekend en geschreven, geknipt en geplakt. Ga zelf maar kijken hoe het eruit ziet. Ren naar jouw favoriete boekhandel en bestel of koop het boek daar. Of ga naar de bieb. Over twee weken zijn we er weer. Dan spreek ik Delilah. Omdat het over liefde gaat en uit elkaar. Van verliefdheid heeft Delilah wel verstand. Ik durfde het hele tijd niet te zeggen. Ik krijg vlinders in mijn buik. Ik ging de hele tijd stotteren enzo. Nu zijn ze een stelletje. Ja we hebben verkering. Luister je mee over twee weken in je favoriete podcast app.

De gemene moord op muggemietje

Zoemmmm! Nadine’s lievelingsboek is De gemene moord op Muggemietje. Een boek met een eigen wil en letters die kunnen praten. Zelf zou Nadine nooit een mug doodmaken, en een muis al helemaal niet.

Het lievelingsboek van Nadine

Welkom bij de waanzinnige podcast. Ik ben Remas en dit is Owen en de soldaat. Remas friemelt vaak aan haar prachtige vlechtjes. En ook al zegt ze ehm. Ik doe m'n handen wel achter me aan. Ze kan het gefriemel niet laten. En dat hoor je af en toe. Dit boek begint heel geheimzinnig. Wil jij het voorlezen? Remas? Oké. Iedereen heeft wel een geheim. Toch? Geen levensgroot geheim, zoals je een bank hebt beroofd of per ongeluk je oma hebt vergist. Maar een klein geheimpje, iets wat je diep in je binnenste verbogen haalt en waarvan je maar hoopt dat je ergens op een dag niets ineens uitflapt zodat iedereen het te weten komt. Ja, dit boek gaat over Owen en Owen heeft een geheim. Het geheim is dat hij met een standbeeld praat. Maar waarom mag niemand dat weten? Nou omdat mensen gaan denken dat ja, hij praat gewoon met een stenen soldaat. Misschien is die... denken ze dat die gek is een dag gaat zien, dan van school af en moeten ie dan naar het ziekenhuis enzo. En vind jij het gek dat hij met een stenen soldaat praat. Nou, toen ik uhm het begin van het verhaal las vond ik het beetje gek. Maar daarna dacht ik dat gewoon normaal is, want hij kan het begrijpen. En die jongen ook, dus ze hadden gewoon contact. Remas, maar als praat nooit met een standbeeld. Wel met mensen. Ik heb gewoon vriendinnen. Eigenlijk was ik in in Egypte dus ik had vriendinnen die ik kon vertrouwen. Hierzo ook. En hoe lang geleden kwam je uit Egypte? Twee jaar. Oh ow en dan praat je zo goed Nederlands nu al. Toen ik helemaal nieuw in Nederlands was, was dat wel een beetje moeilijk. Ik werk ook heel erg hard, dus daarom heb ik het snel geleerd. Ik vroeg of Remas wel eens terug gaat naar Egypte. Nee, dat kan niet. Nou, omdat in Soedan. Ik kom eigenlijk uit Soedan en als als ik bijvoorbeeld naar Egypte ga, dan mag mijn vader mij naar Soedan brengen en dat wil ik niet en mijn moeder ook niet. Maar dat kan niets leren en goed leven enzo. En als ik in Egypte bleef, dan kon hij mij ook naast Soedan brengen en daarom ben ik eigenlijk hier. Nou Remas, je krijgt al van alles over je te horen. Vertel eens wat meer over het boek. Nou, het gaat over een jongen die ehm, een keertje in de standbeeld heeft gevonden van een soldaat en toen merkte hij dat hij de enige is die met hem kan praten. Owen ziet het standbeeld in het park als een vriend en voor vrienden heb je alles over. Toen de gemeente besloten heeft om de soldaat weg te doen, moest hij een gedichtje maken. Dus hij heeft een gedicht over de soldaat gedaan, zodat de gemeente weer anders gaat zeggen en dat de weer soldaat gaan alleen maar een beetje opknappen en klaar. Denk je dat het lukt? Kan Owen er voor zorgen dat het standbeeld in het park blijft staan? En wat is er allemaal met Owen aan de hand? Zijn vader was weg, hij had niet zo veel vriendinnen en hun moeder, ja. Ja, daar lees ik eerst een stukje over voor. De volgende ochtend kwam ik te laat op school. Ik ging melden, want dat moest als je te laat was. Ik zei tegen mevrouw Bachman van Administratie dat mijn wekker niet was afgegaan. Ze keek me aan met een onderzoekende blik. Zo'n blik waarmee mensen je aankijken als ze willen weten of wat je zegt wel waar is. Dat wordt dan een aantekening Owen, zei mevrouw Bachman. Weet je zeker dat het door je wekker kwam en nergens anders door? Ik staarde naar de grond omdat ik haar niet meer wilde aankijken. Ja mevrouw, zei ik, er moeten nieuwe batterijen in. Morgen kom ik op tijd. Mevrouw Bachman tikte met haar pen op het bureau. Ok, nou, ga daar maar vlug naar je eerste les. Je hebt alleen nog het opnemen van de absenten gemist. Ik was niet te laat door mijn wekker. Ik was te laat omdat mijn moeder in de badkamer had zitten huilen. Ik moest haar kalmeren door aan de andere kant van de deur te gaan zitten en tegen haar te praten. Uiteindelijk kwam ze te voorschijn. Ze zei dat het haar speet en gaf me een dikke knuffel. Ik zei dat ze mee naar beneden moest gaan. Ze ging op de bank zitten terwijl ik een paar boterhammen roosterde en een kop koffie voorzette. Toen moest ik voortmaken en ik ging op een holletje naar school. Ik had geen tijd om de soldaten gedag te zeggen. Hé, wat is er met zijn moeder aan de hand? Nou, omdat ze haar man weg is, ze zorgt gewoon bijna niet meer voor Owen enzo. Stel dat jij in het boek voorkomt, wat zou je dan tegen Owen zeggen? Ja, ik zal een tip geven dat hij wel een beetje met haar gaat praten, dat zij voor haar zelf zorgt enzo. En ook. Niet veel over hun vader praten. En uhm dat zij met haar vriendinnen contact maakt. Doet ze ook niet. Owen is heel eenzaam. Kan jij je dat voorstellen? Ja, toen ik helemaal geen vriendinnen had. Helemaal niet op school toen. Ja, ik word bijna gek dus, lijken geen vriendinnen. Ik kan met niemand praten. Maar gelukkig. Daarna wordt het ook steeds makkelijker als je de taal beter kent. Heb je tips voor kinderen die nieuw zijn in Nederland? De eerste tip die ik zou geven is hard werken. Je eigen vertrouwen want soms bijvoorbeeld heb je huiswerk die je wel over twijfelt enzo. Dan vraag je je eigenlijk je vriendinnen, maar misschien hebben ze het fout. Dus eigenlijk zou ik ook een tip geven dat je gewoon naar je naar je eigen luistert. En niet naar iemand anders. Tot slot heb ik nog één vraag. Waarom is dit jouw lievelingsboek? Omdat eigenlijk. Kijk, er staan geen plaatjes in en ik haat boeken die daar eigenlijk geen plaatjes in staat. Maar toen ik dat boek zag en toen heb ik ook een beetje gelezen. Toen kon ik ook een beetje het plaatje in mijn hoofd maken. Dus een eigen plaatje maken, misschien wel vier plaatjes ofzo. En toen ik de hele boek had gelezen had ik informatie kunnen weten die die eigenlijk niet in de boek stonden. Heb jij ook zoveel plaatjes in je hoofd als je een boek leest? dan weet je zeker dat je een goed boek hebt gevonden. Dank je wel Remas. Dit was Owen en de soldaat van Lisa Thompson. Het is vertaald door Anneke de Bok en Claudia de Poorter. Wil jij het ook lezen? Ga dan naar de bieb, de boekhandel of naar de website van de uitgever. BillyBones.nl. Daar is het audioboek gratis te beluisteren. De volgende kandidaat is Fenne. Wacht even, hoe oud is Daantje? Denk negen ofzo. En hij rijdt dus in een auto. Ja, in baby Austen. Terwijl hij eigenlijk helemaal geen rijbewijs had. Maar hij heeft het geleerd, een beetje van zijn vader. Maar dat kan toch helemaal niet. Of wel? Jawel, maar hij moest wel een beetje staan op stoel. En hij ging steeds in versnelling. Doe jij even de geluidseffecten van de podcast. Zij kan niet alleen heel goed scheten laten, maar ook heel goed vertellen over Daantje, de wereldkampioen. Zorg dat je erbij bent. Tot over twee weken!

Owen en de soldaat

Koekoek! Ben je gek als je met een standbeeld praat? Want daar gaat dit verhaal over. Owen, de hoofdpersoon, voelt zich heel alleen. Remas (10) begrijpt hem wel. Zij kwam namelijk twee jaar geleden naar Nederland, samen met haar moeder.

Het lievelingsboek van Remas

Pepernoten

Schrijf je in de voor de maandelijkse nieuwsbrief voor het laatste Schooltv PO-nieuws

Nieuwsbrief PO

Blijf op de hoogte van het laatste Schooltv-nieuws voor VO.

Nieuwsbrief VO

Contact

Schooltv Help

Veelgestelde vragen

Schooltv maakt educatieve content voor het onderwijs, bestaande uit video's en interactief materiaal. Altijd bij de les!

Over Schooltv

Over Schooltv.nl

Schooltv.nl is een videodatabase, gevuld met educatieve en informatieve videoclips, filmpjes, fragmenten, liedjes, animaties, lesvideo’s afleveringen, TV-programma’s, televisieseries, videoverzamelingen en afspeellijsten.