Mijn naam is Arjen de Groot en ik woon in Enschede.
Toen de oorlog begon was ik 10 jaar. Op 10 mei 1940 valt het Duitse leger Nederland binnen. Het was oorlog, zeiden ze. Maar we mochten niet naar school die dag. Dat vond ik jammer want de tekenles ging niet door. Ons land wordt bezet en valt nu onder het gezag van Duitsland. Vader was bij de politie. Hij is in die tijd bij de NSB gekomen. De vader van Arjan sluit zich aan bij de NSB. De Nationaalsocialistische Beweging is het eens met de ideeën van de Duitse bezetter en gaat met hen samenwerken. Veel Nederlanders zien hen als landverraders. Ik werd uitgescholden voor landverrader en toen al, ik als snotneus van 13 14 dacht ik ja jongens, jullie hebben gelijk. Landverrader natuurlijk. Die Duitsers horen hier ook niet. Maar daar kon ik niet over praten. Ik kon dan ook niet over vragen thuis. En toch dacht ik wonderlijk: vader is het daarmee eens dat die Duitsers hier zijn en heel Nederland wordt overruled. De Duitsers zijn hier gewoon. Ik heb het meegemaakt 10 mei. Alleen wat mijzelf betrof: ik raakte geïsoleerd in de kleine club. Ik mocht niet meer bij de buren binnenkomen, niet meer met de vriendjes spelen op school. Ik hoorde bij een groepje Jeugdstorm. Dat was eigenlijk ook niet leuk om zo apart te staan, een nog met een pakkie aan ook. Dat vond ik eigenlijk helemaal niet leuk, maar het gebeurde wel.
De Jeugdstorm is de jongerenbeweging die nauw verbonden is met de NSB. Bijna alle leden zijn kinderen van NSB'ers. Sport is heel belangrijk en er worden militaire marsen gehouden. Ook worden er films gekeken waarin Hitler wordt geprezen. Er waren grotere jongens en meisjes, dat waren de stormers en bij de jongeren, dat was ik. Dat was een groepje van 10, 12 misschien. Nee dat was geen grote groep. Maar al met al. Kijk dat ben ik met dat mooie pakje aan. Ik vond het eigenlijk helemaal niet leuk. Op 6 juni 1944 landden de geallieerde legers op de stranden van Normandië om Europa te bevrijden van de Duitse bezetter. De Duitse legers worden steeds verder teruggedrongen en de vader van Arjen neemt daarom een belangrijke beslissing die grote gevolgen heeft voor Arjen en zijn familie. Het was wel dreigender. Veel meer eigenlijk dan dat ik doorhad. Dat vader zei we gaan een tijdje naar Duitsland. Dat is veiliger. En er werd ook niet gevraagd. Ik had ook geen lift en ik vroeg ook niet. En we gingen weg. Arjens vader blijft achter in Enschede in Nederland. Arjan beseft amper wat er gebeurt. Ik herinner me nog goed in de trein, dacht ik. Reden we Duitsland in. En dat vond ik zo gek. Gisteren ging ik nog naar school en liep ik op straat. Nou zit ik in de trein en ik weet niet eens waarheen. Het leek wel een avontuur! Dacht ik. Arjan komt samen met zijn moeder en zusje terecht in het plaatsje Wittingen in Noord-Duitsland. Ze worden ondergebracht in een sportzaal van een leegstaand schoolgebouw. Vanaf nu moeten ze Duitsland helpen de oorlog te laten winnen. Arjens moeder gaat in een fabriek werken en Arjan gaat op een boerderij werken. Maar eerst gaat hij nog ergens anders naartoe. De jongens die mogen voordat ze gaan werken eerst nog naar een sportkamp. Daar worden ze flink van. Arjen reist per trein dwars door Duitsland naar Oostenrijk, naar het plaatsje Seeboden aan de Millstätter See. Prachtige, mooie omgeving aan de Millstätter See. Je kon over het meer kijken en aan de overkant was ook een kamp. Er was een berg. Prachtig mooi! Het was niet alleen maar sport, want de lading bestond voor de Waffen-SS. De Waffen-SS bestaat uit soldaten die zich vrijwillig hebben aangemeld bij het Duitse leger. Ze zijn vaak erg fanatiek en gedisciplineerd. Elke SS-er zweert een eed van trouw aan de Führer. De grote leider Adolf Hitler. Het merendeel waren jongetjes uit Duitsland. Hitlerjugend. Kinderen vanaf 6 jaar worden in Duitsland verplicht lid van de Hitlerjugend. Net als alle andere Duitsers worden ze voortdurend onderworpen aan de nazipropaganda. Daarmee krijgen ze in alle kranten, in films en op de radio onophoudelijk te lezen, te zien en te horen dat de ideeën van Hitler en zijn nazipartij de enige juiste zijn. Het doel is de bevolking niet meer kritisch na te laten denken en blindelings Hitlers bevelen op te laten volgen. In Duitsland was er geen plaats meer voor andersdenkenden. Iedereen moet gehoorzamen. En die waren het militaire systeem al gewend. Al vanaf de lagere school. Dat wist ik toen niet. Ik mocht die jongetjes ook niet. Als die praten, dan schreeuwen ze. Op een bevelerige toon. Wij zijn vergankelijk, maar Duitsland zal blijven bestaan. Wij zullen sterven maar Duitsland moet leven! Nu en voor altijd! Het kwam er eigenlijk op neer.. jongens, met mooie sterren op hun kraag. Het is een eer voor jongens als jullie om bij te dragen aan de eindoverwinning. Daar kwam het eigenlijk op neer. Ik vertel het zo even. En dat snapte ik best en dat werd ook wel aangenomen. Ja er was een opleiding en wie zich meldde, kreeg een rood lintje in een knoopsgat. En daar voelde ik toch niks voor. Duitsland is de oorlog aan het verliezen. De Russen rukken op in het oosten en de geallieerden vanuit het westen. In Duitsland ontstaat een tekort aan militairen. Iedereen die nog kan vechten, wordt naar het front gestuurd. Ook Arjen worden onder druk gezet om zich vrijwillig aan te melden om te gaan vechten aan het front. S Morgens op het appèl. Dan kun je je voorstellen, staat de hele club daar aan te treden. De vlag hijsen en een klein groepje, ik dus. Een man of vijf, moest apart staan. Wij waren lafaards. Want de benen nemen dat is er niet bij. Als je je afzondert, dan krijg je de doodstraf. Dat werd ons wel duidelijk gemaakt. Zorg dat je bij de groep blijft.
Uiteindelijk wordt ook Arjen naar het front gestuurd, maar onderweg hoort hij dat Duitsland zich heeft overgegeven. De oorlog is voorbij. Hitler is dood. Arjen is blij dat hij niet heeft hoeven vechten aan het front, maar hij wordt als soldaat wel gevangengezet door de geallieerden. Uiteindelijk komt hij weer terug in Nederland. Hier wordt hij naar een heropvoedingskamp gestuurd. De oorlog en de keuze van zijn ouders om zich bij de NSB aan te sluiten heeft grote invloed gehad op de rest van het leven van Arjan. Hij heeft zijn verleden lang voor zichzelf gehouden en er niet over willen praten. Als je zegt ik heb foute beslissingen genomen, dat betekent dus dat ik achterwegen heb gelaten om beslissingen te nemen, waar ik geen beslissingen kon nemen. Omdat ik gedwongen werd en vanuit de situatie in huis al en het vertrek naar Duisland. Er werd mij niets gevraagd. Die tijd die heeft mij wel achtervolgd en die is onbewust bij mij gebleven. Die kan ik nu vertellen als een film.