Op 6 juni 1944 varen vanuit Engeland duizenden schepen richting de Noord-Franse kust. Aan boord tienduizenden Engelse, Amerikaanse en Canadese soldaten. Het zijn de geallieerden die zijn gekomen om Europa te bevrijden van Adolf Hitler en de nazi’s. En met succes. Na drie maanden wordt Parijs bevrijd. Daarna volgen Brussel en Antwerpen. De opmars van de geallieerden gaat zo vlug dat het er op lijkt dat Nederland nu ook heel snel bevrijd zal worden. Maar daar zijn de NSB’ers die de Duitsers helpen niet blij mee.
CORRY! CORRY! CORRY! We moeten wegwezen! Als ze je te pakken krijgen, dan hangen ze je op! Net als in Frankrijk en België! Neem alleen wat handbagage mee. We moeten de trein halen! Kom, vader, naar Duitsland. We hebben niets te verbergen. Ik blijf hier. Corry, alsjeblieft. Het spijt me, Marinus.
Als het gerucht gaat dat de geallieerde troepen in Nederland zijn, vluchten op 4 september 1944 duizenden NSB-ers en Duitse soldaten naar Duitsland. Ze hopen daar veilig te zijn. Lopend, met de trein, met de auto, met de fiets, op karren, het maakt ze niets uit, zolang ze maar weg kunnen. Maar de geallieerde opmars wordt bij de grote rivieren door de Duitsers tegen gehouden. En de bevrijding laat in een groot deel van Nederland nog 8 maanden op zich wachten. Pas op 4 mei 1945 geven de Duitsers zich over en is Nederland na 5 jaar bezetting weer helemaal vrij. En dat wordt gevierd.
We waren toch voor Nederland? We wilden toch alleen maar het beste voor iedereen? Wat hebben we dan verkeerd gedaan? We hebben verloren. Opeens wordt er op de voordeur gebonsd. Hier zitten ze, die Landverraaiers!
Na vijf jaar Duitse bezetting willen de mensen alleen maar wraak. Wraak nemen op de landverraders. En die worden bespuugd, geschopt, geslagen en uitgelachen. Ze worden vernederd. En vrouwen en meisjes die hebben gevreeën met Duitse soldaten, die worden kaalgeschoren. Zo’n 150.000 NSB’ers waaronder 10.000 kinderen worden opgesloten in oude scholen, kampen en gevangenissen. Hoe lang je vast zit, heeft te maken met wat je hebt gedaan. Hoe je de Duitsers hebt geholpen. Ben je alleen een meeloper, of heb je ook echt mensen verraden. Anton Mussert, de leider van de NSB krijgt de zwaarste straf. Hij wordt doodgeschoten wegens landverraad. Sommigen NSB-ers zitten jaren lang vast, en anderen zijn na een paar weken of een paar maanden al weer vrij. Maar de schaamte dat ze NSB-er zijn geweest, die gaat voor velen nooit meer voorbij. Ook al is de oorlog allang afgelopen.
