Ik ben Sem en ik ben 14 jaar, en ik speel nu vijf jaar trompet op het Rotterdams Conservatorium.
Ik liep toen ik nog heel klein was, vier of zo, liep ik met mijn moeder door Amsterdam en achter een schutting was er een open concert bezig. En toen hoorde ik een trompet spelen. En ik zei nog tegen mijn moeder van: “wow, die wil ik!”. En ja, mijn moeder dacht eerst van: “dat gaat wel weer over!”. Maar ja, het is dus gebleven en mijn moeder heeft nog van allemaal andere dingen geprobeerd, ze kwam gewoon met klarinetspelen of blokfluit, dwarsfluit of hobo. Allemaal instrumenten, maar ik wou toch gewoon trompet spelen!
Ja, ik vond dat gewoon een heel bijzonder geluid. Ja, mijn moeder, die dacht echt aan de trompet van de fanfare en dan meelopen in zo’n optocht, en dan “prrahprrahpraahhh”. Maar ja, je ziet: ik speel dus Jazz met mijn trompet en dat is heel anders. En nu is mijn moeder ook wel blij, dat ik toch trompet heb gekozen, want zij vindt het nu ook heel mooi!
Ik heb vorig jaar een bandje opgericht, dat heet The Lonely Friends, en daar speel ik samen met mijn vriend Sjoul in. Dan gaan we nu een stuk voor jullie spelen en het heet Hidden Music.
We spelen een beetje Jazzy Funky muziek, we schrijven zelf de nummers. Ik speel nu vijf jaar trompet, de eerste vier jaar heb ik klassieke trompetles gehad en mijn lerares, die had er ook wat opmerkingen over, omdat ik gewoon steeds niet van blad speelde, maar gewoon een beetje deed wat ik zelf wou. Ja, dat heet dus “improviseren”.
Het is gewoon heel gaaf, want je maakt gewoon eigenlijk steeds nieuwe stukken. En ja, je doet gewoon een beetje waar je zin in hebt en het gaat vanzelf gewoon.
Dat was het, tot de volgende keer!