Het is lente. Voor Menno Schilthuizen een mooie tijd om slakken te verzamelen voor zijn onderzoek. Hier zitten er nog twee. En Menno verzamelt er veel, heel veel. Het gaat je niet in de kouwe kleren zitten. Voor het slapen gaan zie je van die spiralen voor je ogen. Maar Menno heeft het er allemaal voor over want deze doodnormale slakken kunnen iets heel bijzonders. De slakken die Menno verzamelt… Ze hebben allerlei verschillende kleuren. Van die bleekgele. En deze zijn roze. Je hebt ze ook donkerbruin. Ze lijken bijna tropisch, maar het is 'n Nederlandse tuinslak. Ja, het is echt een hele normale slak. Heel gewoon. En toch in staat zich razendsnel aan te passen aan het veranderende klimaat. Evolutie in de hoogste versnelling. Als er een drastische verandering is in de omgeving, bijvoorbeeld klimaatverandering, dan zorgt natuurlijke selectie ervoor dat er snel veranderingen kunnen plaatsvinden. Als je de slakken van nu gaat vergelijken met de slakken van toen dat zijn ze een stukje lichter geworden dan toen. Het is heel ironisch dat zo'n langzaam beest juist zo snel evolueert. Onze doodnormale tuinslak ondergaat door de klimaatcrisis een ware metamorfose. Lichtgeel is het nieuwe bruin. Met een hele goede reden. Als een slak in de felle zon zit in de zomer...dan wordt-ie van binnen behoorlijk warm. Dan helpt het als je huisje licht van kleur is. Als je zelf in een witte auto zit in de volle zon...wordt het minder warm dan wanneer je in een zwarte auto zit. Dus in die zin is het wel logisch dat ze lichter worden...omdat de evolutie alle donkere slakken wegselecteert. Survival of the fittest. Charles Darwin zou trots zijn op deze doodnormale tuinslak. Misschien dat ze over 50 jaar allemaal bleekgeel te zijn. Maar als het dan nog warmer wordt, dan kan het zijn dat zelfs die gele te warm worden in de zon en dan zou de soort uitsterven. En dan worden het geen naaktslakken? Hahaha. Nee, dat waarschijnlijk niet.
