Je ziet ze op drukke plekken in de stad. Ze worden ingezet bij voetbalwedstrijden en demonstraties. Tijdens rellen. Kortom, ze moeten goed getraind worden. Want probeer maar eens rustig te blijven tussen al die vechtende, schreeuwende mensen, keiharde geluiden, obstakels en rook en vuur. Het zijn echte kanjers. Ja, ik heb het over jou, hè?
Een politieruiter werkt vaak met hetzelfde paard. Er wordt dan gekeken naar welk paard bij welke ruiter past, maar er wordt ook gekeken naar de ervaring van paard en ruiter. Zo wordt een onervaren ruiter vaak met een wat meer ervaren paard gekoppeld. Hoe heten jullie paarden eigenlijk? Mijn paard heet Digby. En hoe heet jouw paard? Mijn paard heet Bono. Waarom is het nou zo belangrijk dat jij en Digby elkaar goed kennen? Nou ja, een vertrouwensband is heel belangrijk tussen mens en paard. En eigenlijk door alles wat we meemaken wordt die vertrouwensband steeds groter. En hij leert mij kennen. Maar wat eigenlijk nog wel belangrijker is, is dat ik hem leer kennen. Wat vindt hij spannend? Wat doet hij heel goed. Dat ik daarop kan inspelen tijdens mijn werk.
En wat is nou... Oeh! En wat is nou het voordeel van als agent op een paard zitten? We zitten een stuk hoger, dus wij kijken zo over alle mensenmenigtes heen. En een paard is natuurlijk heel groot, dus als wij aankomen is dat heel indrukwekkend en imposant. En daarbuiten, als je in een dienstauto zit, dan kan je niet alle steegjes in. Dus als wij een verdachte moeten achtervolgen of een boef moeten vangen, kunnen wij zo door de steegjes achter ze aan.
Mag ik misschien eens even kijken hoe dat is? Absoluut, stap maar even op. Spannend. Ja, hartstikke goed. Been er overheen. Goed gedaan. Vanaf de grond lijkt het helemaal niet zo hoog als dat het echt is. Ik kan zo tot daar kijken. Ja, en zo kunnen we dus ook over schuttingen heen kijken. En misschien vangen we daardoor wel een inbreker.
