O, was ik al begonnen? Goedenavond, goedemiddag, eh goedemorgen, ik wilde het eens hebben over de lente. Ja, de lente. In de lente ..in de lente ... begint alles opnieuw. Niet zoals in de winter, dan is het koud en donker, en zijn de bomen kaal. Het lijkt wel of alles kleurloos is.
In de winter, ik zweer het, dan blijf ik het liefst binnen, brrr. Deze is in de winter zo dood als een pier, maar gaat de zon langer schijnen, dan lijkt het wel of die zonnestralen de blaadjes tevoorschijn trekken.
Die muizen van tegenwoordig worden ook steeds brutaler. Daar is geen land meer mee te bezeilen. Goed, waar was ik ook alweer? O ja, de vogels. Alle vogels leggen in de lente eieren. Ze gaan op die eieren zitten om ze uit te broeden. Na een tijdje komt er een kaal kuikentje tevoorschijn.
O, de lente, tralala. Ik ga maar eens naar buiten. Kijken of ik iemand kan vinden aan wie ik deze tak kan geven. O ja, die lente waar ik het net over had, dat is niet alleen een feest voor de bomen en de dieren, hoor. Nee, wist je dat mensen de lente ook vieren? Sommige mensen gaan zelfs helemaal uit hun dak.
Hindoes bijvoorbeeld, die vieren ieder jaar het holifeest. Nou, dat is me een spektakel, niet te filmen! Of wacht, misschien juist wel! Dat holifeest is een lentefeest. Hindoes vieren ieder jaar aan het begin van de lente dat het buiten weer groener en lichter wordt.
Als de mensen elkaar op straat tegenkomen gooien ze gekleurd poeder over elkaar heen, om te laten zien dat ze blij zijn met de nieuwe lente. En ze wensen elkaar ‘Sub Holi’. Dat betekent zoiets als: gelukkig nieuw lentejaar.
Tralala, de lente, ah de lente. Als ik die grijze muis van hiernaast straks tegenkom maak ik hem blauw. Of paars, hèhèhè
Eh nou, tot wezels allemaal, en eh sub holi!
