Stel, je bent een astronaut en je landt na driekwart jaar reizen eindelijk op Mars. Nou, dan heb je echt wel zin in iets anders dan alleen maar astronautenvoedsel. Maar ja, hoe doe je dat, groente verbouwen op Mars, waar de bodem alleen maar bestaat uit ijzer en zware metalen? Wieger. Hai, jij werkt hier in een bunker. In een bunker. Daar probeer je groente te verbouwen. Inderdaad. Lukt dat een beetje? Ja, want dat ga ik je laat zien. Hebbes! Nou, dan kunnen we naar binnen. Oh wauw. En er was licht. En er was licht. Ja, ik zie hier basilicum. Ja, wat is dit? Dat is rogge. En deze gaat dus bijna bloeien. Dan kun je hier zien. Dit is een steel en die is al verdikt. Dus hier komen straks de eerste roggekorreltjes in hoop ik. Van jij hebt dus hier dit bodempje. Heb je gewoon het receptje mars gemaakt? Ja. Hoe doe je dat dan? Dit is nagemaakte marsgrond. Mars is rood. Marsbodem die ik gebruik is dus ook rood he die nagemaakte. Er zit heel veel ijzeroxide in, roest eigenlijk. He Mars is eigenlijk een grote roestbal Ja. En er zitten ook heel veel voedingstoffen voor planten, er mis alleen een ding, dat is stikstof, nitraat of ammonium. Nou ja, da's natuurlijk heel belangrijk voor plantengroei en zonder dat geen groei. Oke, maar stikstof zit daar dus niet in de bodem. Nee, nauwelijks. Dus daar moet een oplossing voor komen. Dan mag jij even kijken wat wij erop strooien. Maak maar open, ruik maar even. En kijk er maar even naar. Het ruikt niet heel vies. Wat wij gebruiken is, wat wij noemen is trivium. Dat is gehaald uit de urine en dit komt van festivals in Amsterdam uit de urinoirs, uit de dixies. Dan moet je dus opletten. Want je snapt dan daar kunnen medicijnresten in zitten. Maar we hebben het over een festival in Amsterdam, dus daar kunnen ook andere dingen nog in de urine zitten. Andere pretstoffen. Precies. Ja en dan hebben we hier...Kom maar, hebben we dat meteen gehad. Ja goed zo. We doen ook een experiment met menselijke poep. Het rook niet heel vies, maar zit hier menselijke poep in? De poep van de mensen wordt opgevangen. Dat is van mijn collega's in Wageningen. Oke. zet hem maar weer neer, voor we ermee gaan knoeien. En dat wordt vervolgens gefermenteerd. En als het gefermenteerd is dan komt een vloeistof uit en dat is wat we op het ogenblik gebruiken. Je moet gewoon alles gebruiken op Mars. Alles wat uit ons komt, van ons komt. Ja. Ja, en daarom heb ik dus ook de mensen nodig. Ja, want die moeten mijn groenten eten en dan vervolgens weer uitpoepen zodat ik de mest weer kan gebruiken om planten op te laten groeien. Prachtige cirkel heb je dan. En dan heb ik hier voor jou verse basilicum. Oh. Die op Marsbodem is gegroeid. Je groene goud is dit? Ja, en dan mag ik een blaadje. Ja, jij mag een blaadje. Oke. Maar dit is dus niet geteeld op menselijke poep, want anders zou je het niet mogen eten. Gelukkig. Alsjeblieft. Maar hij ruikt ook echt. Ja hij ruikt ook echt lekker. Lekker ruikt ie zeg. Nou eet smakelijk. Maar zit er verder dan nog iets in wat qua zware metalen of wat schadelijk zou kunnen zijn of...Nou, heel goed. Het kan in de bodem zitten. Maar we hebben dit uitgebreid getest. En er worden geen zware metalen door de planten opgenomen, dus het is veilig om te eten. Oke, dan ga ik er een stukje mozzarella bij bedenken en een tomaatje. Ja vooral dat tomaatje. Smaakt gewoon echt als basilicum die ik zelf gebruik. Ja, lekker. Bizar, maar het kan dus al. Nog een beetje in een experimentele fase. Het zou mij niks verbazen ja, als we over tien, twintig, dertig, veertig jaar onze eigen groenten verbouwen op Mars.
