Mars is een planeet die eigenlijk dezelfde opbouw heeft als de aarde, met een kern, een mantel en een korst. Lang geleden had Mars voldoende inwendige warmte om stromingen in die gesmolten kern op te wekken, waardoor er een magnetisch veld ontstond. Maar Mars koelde af. De dynamowerking kwam tot stilstand en het magnetisch veld verdween. En zonder die beschermende werking werd de dampkring van Mars weggeblazen door geladen deeltjes van de zon. En op dit moment zie je dus alleen maar op een paar plekjes op Mars wat restmagnetisme. Maar de planeet als geheel heeft niet een groot globaal magnetisch veld. Er waren gebergtes, canyons, vulkanen en we zien de uitgedoofde schildvulkanen zien we daar nog steeds. Dus er gebeurde van alles. Maar Mars is nu geologisch zo dood als een pier. Eigenlijk is Mars een beetje tot stilstand gekomen, dus daar vindt geen nieuwe uitstoot van CO2 meer plaats. En wat is er dan met die CO2 in de dampkring gebeurd bij Mars? Dat is weer een heel ander verhaal. Mars is zijn dampkring grotendeels kwijtgeraakt in de loop van de tijd. Dat gebeurde natuurlijk met de lichte moleculen het makkelijkst, dus die zijn heel snel verdwenen. CO2-moleculen zijn wat zwaarder, die heeft ie wat langer vast kunnen houden. Dus Mars heeft nu een dampkring die voornamelijk uit CO2 bestaat, maar het is maar een heel klein beetje. Het is een hele ijle atmosfeer, minder dan 1% van de luchtdruk hier op aarde.
