Het lijkt misschien een beetje op de schedel van een vogel. Met die platte snuit die zo maar door zou kunnen gaan als snavel. Maar dat is het niet, daarvoor is hij namelijk te groot en te zwaar. Als je goed kijkt zie je in de snuit wortelgaatjes waar tanden in hebben gezeten. De schedel is dus van een dier met tanden. Het is van een volwassen dier. Dat zie je aan de schedelplaten die goed aan elkaar gegroeid zijn. Bij jonge dieren zijn de schedelnaden veel beter te zien. Omdat de schedel op het strand is gevonden moet het bijna wel een schedel van een zeezoogdier zijn.
Hier zie je de schedels van twee soorten zeehonden: de gewone zeehond en de grijze zeehond. Je ziet gelijk dat de snuit van zeehonden veel korter en stomper is dan deze snuit. De schedel van een witsnuitdolfijn of van een tuimelaar is het ook niet. Daarvoor is hij te klein en te bol. De schedel komt overeen met deze schedel. De schedel van een bruinvis. Dat is de kleinste tandwalvis van de Noordzee.
Bruinvissen zijn roofdieren. Ze jagen op vissen zoals haring, wijting en makreel, maar eten ook inktvis, krabben en slakken. Bruinvissen hebben 16 tot 28 paar tanden die allemaal min of meer de vorm van een spatel hebben. Ze lopen naar het uiteinde wat breder uit.
De bruinvis is de talrijkste walvisachtige in de Noordzee. Onderzoekers telden in maart 2011 85.000 bruinvissen in het Nederlandse deel van de Noordzee. Het is dan ook geen wonder dat er vaak exemplaren op onze kust stranden, meestal dood, maar soms ook levend. Als je op het strand een dode bruinvis hebt gezien, dan kun je dat melden op www.walvisstrandingen.nl. Alle meldingen bij elkaar kunnen helpen om te achterhalen waarom het aantal dode bruinvissen op het strand is toegenomen.
