Hé Arjan! Nee Tommie, nee echt niet. Ik begrijp best dat jij wilt dat iedereen de hele dag met jou badmintont, maar dat kan nu eenmaal niet! Dus je hoeft het ook niet meer te vragen! Nou moe. En bovendien heb je mij al twintig keer beloofd dat je deze rommel zou opruimen! Dus daar kan je misschien nu al mee beginnen. Nou zeg. Hé, Tommie! Nou ja zeg. Hé die Arjan, ben jij een beetje boos ofzo? Ach, Tommie vroeg of ik wilde badmintonnen… O! Nee zeg, hoor. …En als ik luid en duidelijk aan hem vraag om z’n rommel op te ruimen loopt-ie weg. O ja, dat is heel ergerlijk. Maar mag ik jou een tip geven? Je moet zangerig praten. Ja? Jr moet zangerig praten. Pardon? Ja, zangerig praten. Als jij iets van Tommie gedaan wil hebben, dan moet je zangerig praten. Daar schijnen die kinderen heel gevoelig voor te zijn. Ik geloof dat ik niet helemaal begrijp wat je bedoelt. Geeft niets, ik ga het proberen. Waar is-ie? O, daar. Ik ga ‘m roepen, moet je opletten. Lieve Tommie kom eens hier, kom eens hier… Lieve Tommie, kom eens hier. Hij is er al. Hé Tom, luister je even heel goed? Ga je heel goed naar me luisteren? Komt-ie. Zie je al die spullen hier, emmer, schepjes en papier. Raap het allemaal bij elkaar, Dat is helemaal niet raar. Ruim het op, zoals het moet. Komt het allemaal toch nog goed… Ongelofelijk Lot, kijk! Ja toch! Dat is ontzettend goed! Dit heb ik ooit van een peuterjuf geleerd. Feitelijk kun je kinderen álles laten doen, als je maar zingend tegen ze praat. Lieve lot, lieve Lot, wil jij met mij badmintonnen? Ja hoor, geen probleem, tuurlijk! Nou ja zeg! Het werkt zelfs bij volwassenen! Ohh… Nou komaan, waar gaan we heen?
