Iemand kan blij kijken, boos kijken en verdrietig. Mijn vraag aan het klokhuis is: hoe kan je aan iemands gezicht zien, hoe hij zich echt voelt? Het is natuurlijk heel handig als je aan iemands gezichtsuitdrukking kan zien hoe hij of zij zich voelt. Is iemand vrolijk, doe je gewoon vrolijk mee. Is iemand verdrietig omdat ie bijvoorbeeld gepest wordt, dan is het fijn als je diegene kunt helpen of troosten. Hier bij de Universiteit van Amsterdam doen ze onderzoek naar gezichtsuitdrukkingen. Dit is Agneta Fischer, zij weet echt alles van gezichtsuitdrukkingen. Maar Agneta, hoeveel gezichtsuitdrukkingen zijn er wel niet? Als je kijkt naar dit plaatje van het gezicht zie je eindeloos veel spiertjes. Maar er zijn er een aantal die belangrijk zijn voor emoties, bijvoorbeeld de corrugator, dat is deze spier, waarmee je kan fronsen. Deze spieren rond de mond, daarmee kan je lachen of heel verdrietig kijken. Er zijn eindeloze combinaties mogelijk als je die spieren aanspant. Over de hele wereld kunnen mensen zes combinaties herkennen als emoties. De basisemoties. Dit is angst. Angst. Dat zie je aan? Grote ogen, strakke mond, naar achter getrokken. Dit is blijdschap. Blijdschap, dat is duidelijk he. Duidelijke lach. Dit is walging. Waar zie je dat aan? Je ziet dat de neus opgetrokken wordt en de tanden ontbloot worden. Drie, walging. Boosheid. Frons, strakke lippen. Vijf: verdriet. En dat zie je aan, beetje aan de mondhoeken naar beneden. Nummer zes is verbazing. Opengesperde ogen, openvallende mond. Wat heb je in de praktijk aan deze gezichtswetenschap? Het is handig om bij andere mensen te zien welke emoties ze hebben. Dus dat je weet hoe het met iemand gaat. Dat noemen wij emotionele intelligentie. Emotionele intelligentie? Dat is iets anders dan goed kunnen rekenen of in taal, het betekent dat je goed in staat bent om gevoelens te herkennen. Heb je daar op school ook iets aan? Ja want als de meester of juf boos op jou is, is het handig als je dat doorhebt en het aan kunt passen. En andersom moet de leraar ook herkennen wat leerlingen voelen, want die moeten kunnen zien of een leerling verdrietig is, zich schaamt of zich zorgen maakt. Je hebt leerlingen die gepest worden en daar heel verdrietig over zijn maar heel stoer doen om dat niet te laten merken. Ja er zijn allerlei manieren om je emoties te verbergen en die emotionele intelligentie gaat erover of je dat kan herkennen of kan zien. Dus antwoord op de vraag: ja je kan zeker zien hoe mensen zich voelen. Probeer maar eens die zes basisemoties te herkennen bij vrienden of familie. En als je het niet zeker weet kun je ook gewoon vragen hoe het met iemand gaat. Jazeker als iemand een beetje verdrietig eruitziet of weinig lacht bijvoorbeeld omdat ie gepest wordt, moet je gewoon vragen wat er aan de hand is. Praten kan nooit kwaad, maar best leuk die gezichtswetenschap en emotionele intelligentie. Je gaat toch beter naar mensen kijken.
