Smetvrees is een psychische aandoening die het meest voorkomt bij vrouwen. De patiëntes lijden aan een obsessieve angst om vies te worden of zelfs ‘besmet’ te raken. Veel smetvrezeressen zien de buitenwereld als 1 grote bron van bacteriën. Deurklinken, roltrappen, andere mensen: al die dingen vormen een bedreiging. En dus blijft ze soms maar liever binnen. En gaat ze niet pinnen, want ook geld gooit ze het liefst in de kookwas.
Thuis kan een smetvrezeres de boel wel onder controle houden, door te poetsen, te schrobben, te schuren en te zuigen. En als het hele huis weer blinkt als nieuw, dan begint ze gewoon weer opnieuw. Was, sop en boen, een smetvrezeres heeft altijd wat te doen.
Smetvrees kan behandeld worden met medicijnen en gedragstherapie. Zo worden smetvrezeressen naar de kringloopwinkel gestuurd om eens lekker wat ‘nieuwe’ outfits te gaan passen. Ja, dan begint het wel te jeuken.
Zonder behandeling wordt smetvrees alleen maar erger. Uiteindelijk kan het gebeuren dat het de patiënte allemaal te veel wordt, en dat ze de boel gewoon opgeeft. En dan wordt er opeens helemaal niets meer gepoetst, behalve de plaat.
