In de jaren vijftig van de vorige eeuw begon de koude oorlog: De 1e wereld van het rijke westen tegen de 2e wereld van het communistische Oostblok. De rest van de landen in Azië, Latijns-Amerika en Afrika, dát waren de derdewereldlanden. Zonder spaties, want daar hadden ze geen geld voor.
De 1e wereld won de koude oorlog en vierde feest, samen met de tweede wereld die toch nog tweede was geworden. De derde wereld had niets te vieren. Zij voerden nog steeds hun eigen ‘oorlog’ tegen sociale ongelijkheid, honger en armoede.
Maar sinds het einde van de Koude Oorlog is er heel veel veranderd: de Verenigde Staten zijn niet meer de baas in de wereld, en landen als Brazilië, India, en China behoren juist tot de snelst groeiende economieën. Terwijl er van het voormalige eerste-wereldland Griekenland langzamerhand alleen nog een ruïne overblijft.
De term ‘derde wereld’ is tegenwoordig dus niet echt meer van toepassing. Sommige van die landen doen het gewoon beter dan de achterblijvertjes in de eerste wereld. Misschien moeten we maar gewoon proberen om er allemaal samen wat van te maken. Vier de wereld!