Ah moet je zien. Was ik net geboren. Of deze, een jaar of een. En hier, met mijn moeder. Is toch leuk om die foto’s aan mensen te kunnen laten zien. Maar het is een gedoe om de hele tijd een fotoalbum mee te zeulen. Gelukkig heb ik deze foto’s ook digitaal op een usb-stick staan. Maar als ik die vergeet kan ik nog geen foto’s laten zien. Daarom bewaar ik mijn foto’s in de cloud. Ja, je hoort het goed ja. In de cloud. Dat is geen echte wolk natuurlijk maar dat heet zo omdat je digitale foto’s net als wolken niet kunt aanraken en overal kunnen zijn. Mijn foto’s worden bewaard ergens op een supercomputer in de wereld. Het kunnen ook verschillende supercomputers tegelijk zijn in China of Amerika, Frankrijk of in Nederland. Het kan overal zijn. Dat maakt ook niet uit want alles wat je in de cloud opslaat, muziek, documenten, filmpjes of foto’s daar kan je altijd bij, waar je ook bent. Thuis, bij vrienden of op vakantie in China. Ook op elk apparaat. Je tablet, smartphone of de computer van iemand anders. Heb je natuurlijk wel een internetverbinding nodig. Eigenlijk is internet een grote cloud informatie, neem Youtube of Facebook. Je kunt er altijd overal bij. Hoe dan ook, mijn foto’s zijn alleen voor mij toegankelijk, dan moet je eerst mijn wachtwoord voor weten om toegang te krijgen tot mijn digitale fotoalbum. Ach die was ik vergeten. Helemaal in de wolken. Nouja, in de cloud dan.
