Nou oma, we gaan weer in het fotoboek kijken. Hoe heet oma? Agnes. Nou, wie is dat? Ik moet eens goed kijken. Het is toch een bekende. Is het een bekende? Ome Gerard? Nee, dat is papa. Mijn vader. O ja, dat is een bekende van je. Het is jouw zoon. Niet zeggen hoor dat ik het niet wist. Je vraag heeft alles te maken met je oma. Ja. Wat is je vraag? Wat er gebeurt in de hersenen van iemand die alzheimer heeft? Mijn oma heeft dus alzheimer. Dat is dat je dingen vergeet. Ja. Wat vergeet je oma dan? Ze herkent personen niet meer. Ze herkent de weg niet meer. Dat soort dingen. Weet ze wel wie jij bent? Mij herkent ze meestal nog wel. Best vaak wel, maar bijvoorbeeld haar man denkt ze vaak dat het haar vader is, maar dat is niet zo. Vandaag gaan we toch iets dieper die hersenpan in duiken om te kijken waar het nu vandaan komt. We gaan naar het pathologisch museum. Daar is een professor die ons alles gaat vertellen over alzheimer. Ja, wat is het verschil? Volgens mij is de bovenste kleiner dan de onderste. Die bovenste? Ja? Laten we het vragen aan professor-doctor Marcel. Goedendag. Dag. Vertel maar; heeft Veerle gelijk? Veerle heeft zeker gelijk. Kijk, wat je hier ziet zijn twee rechter hersenhelften. Wat je zelf al zei, de bovenste zijn kleiner. Dit is de hersenhelft van iemand die een dementie had. Als je HEEL goed kijkt, zie je dat die windingen...Het zijn allemaal windingen die de hersenen vormen. Die windingen zijn hier veel smaller. Hier zijn ze breder. Zie je dat? Ja. Dat maakt dat die groeven breder zijn. Je verliest hier eigenlijk hersenweefsel. Dat gaat ten koste van de functie van de hersenen. Wil je een kopje thee hebben, schatje? Daar erin. Daar moet je koffie in maken. Daar moet je koffie in maken. Dan moet je hier thee in maken. Dit zijn echte hersenen. Dit zijn hersenen van iemand die gezond was. Deze hersenen lijken wat meer op die van je oma. Wat zie je als verschil? Die is ook weer iets dikker. Het gaat daar ook helemaal uit elkaar. Precies, en van binnen... Dat kunnen we hier niet goed zien. Maar wel hier zo. Als ik deze eraf haal, dan zie ik het zeepaardje. De hippocampus. Dat is in feite de archiefkast van de hersenen. Sla je daar de beelden dan op? Daar sla je de verbinding van beelden met namen op. Dus ik heb nu Veerle ontmoet. Dat heb ik dan opgeslagen in dat zeepaardje? Dat komt in die hippocampus. Als ik nu naar je kijk, denk ik: dat is Veerle. Die heb ik net ontmoet. Dan haal je het weer op. Het beeld komt zo weer terug. Het vervelende van de ziekte van Alzheimer... is dat het verlies van zenuwcellen vaak in die hippocampus begint. Die archiefkast begint als eerste te rammelen. Die wordt kleiner. Er kan niet veel meer in. Of hij kan niet meer goed open, je kunt er niet meer bij. Dan krijg je dus het probleem dat je dingen vergeet en namen niet meer weet. Ik zie geen thee, he? Of ik moet het hier hebben. Eens kijken. Dat is soep. Dat is toch wel treurig. Ja. Hier zie je een prachtig model van de hersenen. Die bolletjes weerspiegelen de hersencellen. Daar onder die bedrading zie je mooi netwerken en dat laat zien dat hersenen hersencellen bevatten en dat het EEN groot netwerk is dat met elkaar verbonden is. Dat functioneert normaal gesproken razend goed. Bij dementie kun je dus zien dat die bedrading soms niet meer goed werkt. En dat er hersendelen uitvallen. Kan het ook zijn dat er een dag komt dat alle lampjes weer zo...aangaan? Dat is een goede vraag. Daar zijn we naarstig naar op zoek. Kunnen we iets doen om alzheimer te genezen, maar nu kan dat nog niet. Lampjes die uit zijn, kunnen we niet meer aan krijgen. Dat is het vervelende van dementie. We hopen wel dat we in die richting iets vinden. Voorlopig is het kunst te voorkomen dat er meer lampjes uitgaan. Hoe is dat om te horen, Veerle? Ik snap nu wel beter wat er allemaal gebeurt en zo. Maar ook dat de lampjes bij oma nooit meer aangaan. Er gaat meer uit. Het wordt niet meer beter. Ja. Dat is toch wel stom. Moet ik schone kopjes pakken of deze uitspoelen? Voor een kopje thee pak je beter een mok. Een mok. Geen bordje. Om te ervaren hoe het is om alzheimer te hebben mag Veerle een speciale kamer in. Daar moet ze allerlei dagelijkse dingen doen. Voor iemand met alzheimer is je sleutels vinden of boodschappen doen, best ingewikkeld. Veerle gaat naar binnen met een vest aan waar een stem uitkomt. Die stem zijn de verwarde gedachten van iemand met alzheimer. STEM: Misschien is er wel post. Kijk eens in de brievenbus. Nee, geen post. STEM: Misschien komt het nog. STEM: Ik wil naar binnen. Waar is de sleutel? Heb jij de sleutel? Voel eens in je zakken. Ik denk niet dat hij... O, uit de tas. In je tas. Hier. Zeg het maar: wat is ook alweer je voordeursleutel? Die. Deze? Nou, volgens mij niet. Nee. De volgende. Speciaal huis, he? Deze past niet. Die dan proberen? Kijk maar. Hee, kijk. Dat lijkt er meer op. STEM: Gelukt. Binnen. Dan gaan we naar binnen. STEM: Sleutels aan het haakje. Dan zie je ze tenminste als je weggaat. Sleutels niet vergeten. Die hangt daar goed. STEM: Boodschappen in de koelkast. De koelkast. Veerle, waar is je koelkast? Hier. STEM: Jeetje, ik had het nog. Je hebt wel veel melk. Je hebt nog meer melk gekocht. Hoor je dat brommertje? De postbode. Kom mee, naar de brievenbus. Ja, de post. O... STEM: Nu word ik gek. Ik zou toch zweren... Wat is er dan? Nee, dat klopt niet. Het is verplaatst. Het was daar. Dit is echt raar, he? Wat vind je hier nu van? Als je het nu een beetje ervaart hoe het is om alzheimer te hebben? Heel verwarrend, want... Ja. Het klopt allemaal niet wat je zelf denkt. Je herkent dingen ook echt niet. Dat is ook hoe het in je oma's hoofd werkt. Ja, ook bij het teveel aan boodschappen. Dan weet je niet wat je moet kopen en wat je al gekocht hebt. Ik denk dat het ook zo is bij mijn oma. Begrijp je je oma nu dan beter? Ja. Wat we vandaag hebben gezien met hersenen en wat we hebben meegemaakt, is het dan een antwoord op je vraag? Zeker. Ik weet nu wat er nu gebeurt in de hersenen en wat mijn oma eigenlijk ziet. En wat ze meemaakt. Ja. Dit zijn dus de kenmerken die je hebt als je alzheimer hebt. Dat je dingen of mensen niet meer herkent. Dat is wat mijn oma ook heeft. Ja, het is een rotprobleem.
