Lekker door de yoghurt, in je brood of over de salade: zonnebloempitten. Pittig geprijsd, in tegenstelling tot de vloeibare variant: zonnebloemolie. Is dit heldere goedje niet zo helder als de kleur doet vermoeden?
Voor een euro haal je al een liter zonnebloemolie in huis. Om een liter olie te maken heb je ongeveer 2,5 kilo aan zonnebloempitten nodig. Maar een kilo pitten kost tussen de 5 en 20 euro. Hoe maken ze van deze prijzige pitjes olie voor een bodemprijs? Nou, de ene pit is de andere niet.
De productie gaat ongeveer zo. Na het drogen van de zonnebloemen worden de pitjes verzameld uit de kern, de schillen worden eraf gepeld, gaan langs de windmachine en eindigen in de pers. Maar niet alle olie komt vrij tijdens het persen. Om ok de allerlaatste olie te krijgen uit het restmateriaal biedt een magisch materiaal uitkomst: hexaan. Niet echt smakelijk dus. Daarom worden de deeltjes hexaan er achteraf uit gevist en de olie geraffineerd. Na het raffineren is de olie zo goed als kleur-, geur- en smaakloos geworden. Klaar voor de frituur.
Maar waarom zijn de pitjes dan zo ontzettend duur in vergelijking met de olie? Een zonnebloempittenimporteur koopt pitjes in voor 60 cent per kilo. Maar waarom liggen ze dan voor een veelvoud in de winkel, soms wel 20 tot 30 keer duurder? Je legt ze in het schap naast de dure buren, zoals de cashewnoot, de walnoot en voila, ze liften gezellig mee met de notenprijs. Zoek je een goedkoper alternatief; in de dierenwinkel koop je exact dezelfde pitjes als vogelvoer al voor 2 euro per kilo! Dus wat doe jij? De volgende keer toch maar even langs de dierenwinkel als je boodschappen doet? Laat het even weten hieronder.
