Hier lijkt het wel een beetje op Venus, want op Venus is het een helse wereld. De oceanen die er oorspronkelijk waren, die begonnen te verdampen. Waterdamp kwam in de atmosfeer terecht en waterdamp, net als wat je hier tevoorschijn ziet komen, dat is ook een broeikasgas. Op Venus werd het steeds warmer. De oceanen verdampten nog sneller. Er kwam nog meer waterdamp terecht en zo ontstond dat zelfversterkende effect. Ja, hier bij dit soort geothermische bronnen is het al behoorlijk warm, maar op Venus is het veel extremer. De oppervlaktetemperatuur is daar bijna 500 graden Celsius. Het broeikaseffect is hier volledig uit de hand gelopen en op hol geslagen. Sindsdien is Venus de hel van ons zonnestelsel. Venus lijkt eigenlijk op de aarde. De planeet is ongeveer even groot, dus die heeft ook een kern en een mantel en vulkanisme. Allemaal hetzelfde. Maar Venus staat veel dichter bij de zon. Het was een hetere planeet. Hij is zijn oceanen kwijtgeraakt en de continentverschuiving die er waarschijnlijk wel ooit was, die is tot stilstand gekomen. Nou, wat krijg je dan? De vulkanen van Venus, die blazen CO2 in de dampkring. Maar omdat er geen continentverschuiving meer is, wordt het niet meer uit die dampkring weggevoerd en komt het niet meer terug in de planeet. Dus het CO2-gehalte in de atmosfeer van Venus, dat wordt hoger en hoger en hoger. Met een enorm broeikaseffect tot gevolg. En daardoor is Venus een complete broeikasplaneet geworden.
