Dit jaar vieren wij het feit dat wij tien jaar lang op de UNESCO-lijst staan. Dus we hebben gezegd, het is mooi om naar voren te brengen de waarde van wat we hier hebben. Willemstad neemt een plaats in van de 851 plaatsen die op de UNESCO-lijst staat. We zijn altijd, van begin aan af, heel gastvrije mensen geweest. Dat heeft geleid dat wij verschillende groepen hebben binnengekregen. En al deze groepen hebben iets achtergelaten. Hun eigen bouwstijl, vandaar ook dat je de hele grote variatie die je kunt zien en alle gebouwen die we hier hebben. De essentie is dus dat deze stad in 300 jaar tot stand is gekomen en je ziet eigenlijk een hele mengelmoes van verschillende stijlen. Dat is dus door de Nederlanders maar ook door andere mensen uit Europa onder andere, maar natuurlijk ook de mensen die de huizen gebouwd hebben, dat zijn vooral de Afrikaanse mensen, die die stad tot stand hebben gebracht. En dat is de essentie. Gewoon een multiculturele koloniale stad.In het begin van de negentiende eeuw was er een gouverneur die last had van zijn ogen en zijn arts heeft hem toen geadviseerd om de panden in de binnenstad, die oorspronkelijk allemaal gewoon wit gekalkt waren, een kleur te geven. Omdat het zonlicht weerspiegelde in dat wit, was dat kennelijk niet zo goed voor de ogen en sindsdien heeft de binnenstad,hebben de panden in de binnenstad, een kleurtje. En ook heel veel panden in de buitengebieden hebben inmiddels een kleurtje gekregen. In het oudste stukje van de stad, in Punda, zie je hele duidelijke kenmerken van de Nederlandse architectuur uit de zeventiende eeuw. Dat zijn hele slanke hoge huizen, met tuitgevels. En die zie je dus in de zeventiende eeuw in Amsterdam ook. In de achttiende eeuw heb je dan de barokke huizen, die zijn heel weelderig, dat waren meestal ook koopmanshuizen, en die kenmerken zich door die in en uitschuivende lijnen en voluten, en eigenlijk is dat ook iets dat uit Nederland is overgekomen, want daar heb je de klokgevel. En in de negentiende eeuw heb je dus in de tweede helft dus het neo-classisistische, wat je in dit huis ziet. We zijn nu ongeveer vijftien jaar bezig met het herstel van de stad, er is onder andere ontzettend veel gebeurd op het gebied van restauratie, maar er moet nog heel veel gebeuren, we zijn nog niet klaar.