Elbert, ik ben in een paardenziekenhuis geweest. Ja, een intensive care speciaal voor paarden, voor veulens. Er waren twee veulens en deze had bloedvergiftiging. Dat is vet gevaarlijk. Ja, en het was heel naar om te zien. Komt hij er wel bovenop? Dat hopen we wel. Op zich zijn z'n kansen redelijk goed op dit moment maar ze liggen niet voor niks op de intensive care. Wat een schat. Ja. Is dat z'n mama? Ja. We willen graag dat de band tussen merrie en veulen blijft bestaan dus de merrie staat nu even te eten, maar ze staat ook vaak te kijken bij het veulen. Heeft de moeder door dat het veulen niet gezond is? Ja, zeker. Dat merk je heel erg goed aan ze. En op het moment dat veulens echt heel erg ziek zijn, verliezen de merries het vertrouwen erin. Dan laten ze hem een beetje in de steek. Deze merrie is nog gek op haar kindje. Dat geeft voor ons ook weer dat er nog hoop voor het veulen is. O, wauw. Ja, de natuur weet dat vaak eerder dan dat wij dat weten. Fascinerend, he? Ja, echt. Maar er was nog een veulen. Dat is een bijzonder verhaal, want dat veulen heeft een muilkorf om, niet omdat hij vals is, maar omdat hij niet van z'n moeders melk mocht drinken. Want in die melk zitten bepaalde antistoffen waar het veulen ziek van wordt. Hij mag er echt niet van drinken. Nou, dat komt wel weer goed en ik kreeg mooi de kans om een veulen vervangende melk te geven. Gaaf, hee. Ja. Goed zo. Krijg je nog lekker wat extra melk, he schat? Ik zie dat de moeder een hele stellage om haar uier heeft om te voorkomen dat het veulen gaat drinken. Ja, we hebben het uier beschermd van de merrie zodat het veulen daar niet bij kan drinken. We melken het uier wel steeds leeg want de melkproductie gaat gewoon door. Daarnaast heeft hij nog dit snuitje om. Zo hebben we een dubbele beveiliging. Als de één afgaat of losgaat, dan is er nog een bescherming. Hee, dank je wel dat ik even mee mocht kijken. Ja, graag gedaan. Leuk.
