Ik ben Nico de Jong en dit is mijn paard Ilse, het is een werkpaard. Mmmwah! Dit is eigenlijk nog typisch een werkpaard zoals men zeg maar vanaf het begin van de 19de eeuw altijd mee gewerkt heeft. Grof gebouwd, goed gespierd en zware benen, en grote hoeven, een goede kont erin, goede bilspieren. Hè, dat was een typisch werkpaard.
Zo’n werkpaard was vroeger hét hulpmiddel van de boer. Een paard bij een boer weet van alles. Als de boer moest melken, hè, dan bracht hij ‘m naar de koeien en ook weer terug, en dan overdag werd ermee gewerkt. Ploegen was één van de activiteiten in het voorjaar met name. Ploegen is eigenlijk het omkeren van de grond hè, en je ging dan voor die tijd mesten. Je strooide de mest uit en dat moest ondergeploegd worden. En dan lag het eigenlijk klaar om ingezaaid te worden. Dat gebeurde in het voorjaar.
Ik weet nog goed: toen ik een jaar of 10 was, kocht mijn vader voor het eerst, had hij zijn eerste tractor. En ja, toen was het al heel snel verdwenen, dat paard. En dat was voor die boeren natuurlijk heel makkelijk om met een tractor te gaan werken, want een tractor kon je uitzetten, je draaide de sleutel om en hij stond stil. Een paard moest je natuurlijk altijd in de gaten houden. Het is van nature een vluchtdier en hij zal er altijd vandoor gaan bij een dreigend gevaar, dus je moest ‘m ook altijd in de gaten houden. En een tractor, die zet hij uit, hij zet ‘m uit, de versnelling, de draaide de sleutel en hij stond stil. Een paard gebruiken is meer hobby geworden dan dat je echt er nog wat mee kan doen.
Als ik zo achter de ploeg loop, dat is gewoon heerlijk, je proeft de natuur en het is ook: je hoort de omgeving. Als je in een tractor rijdt en zeker in een moderne tractor zit je afgesloten, je hebt glas om je heen, het is vaak warm en het is gewoon heerlijk om in de natuur bezig te zijn dus, en zelf ook actief, je blijft zelf ook veel actiever. Het is heerlijk. Eens kijken!
