Insecten, zoals deze kevers, ondergaan tijdens hun leven een spectaculaire verandering van vorm en levenswijze. Deze vormverandering noemen we gedaanteverwisseling of metamorfose. Deze kevers overwinteren in de bodem. In de vroege lente komen ze naar buiten. Ze hebben flinke honger en gaan dan ook eerst lekker eten. Door dit eten kunnen ze weer goed aansterken. En zo komen ze soms een geschikte partner tegen. Als dit gebeurt dan paren de twee kevers. Bevruchte vrouwtjes leggen eitjes in rijen aan de onderkant van een blad. De eitjes zijn bedekt met een plakkerig laagje waardoor deze aan het blad vastplakken. Na een paar dagen kruipen er larfjes uit de eieren. Kort na het uitkruipen wordt hun lichaam steeds harder en hun kopje donker. Dan krijgen ze honger, ze eten de eitjes waar ze uit zijn gekropen als eerste op. De larfjes blijven gezellig bij elkaar. Zodra ze de eitjes op hebben beginnen ze aan de blaadjes waar ze op zitten. Door al dat eten worden de larfjes steeds groter. Omdat hun lichaam hard is geworden en niet meegroeit moeten ze een paar keer vervellen. Dan krijgen ze als het ware een nieuw lichaampje wat groter kan groeien. Op een gegeven moment heeft de larve genoeg gegeten, hij is nu klaar om volwassen te worden. Hij kruipt weer terug de bodem in. Daar wordt de larve een pop. Uit deze pop kruipt na enkele weer een jonge volwassen kever.
