Ken jij het begrip ecosysteem nog? Dat is een natuurlijk systeem dat bestaat uit alle organismen, de omgeving waar die organismen in leven en de interactie daartussen. De samenwerking tussen planten en dieren, die kan heel kwetsbaar zijn, want als één van deze prachtige organismen gehinderd wordt door bijvoorbeeld een alsmaar warmer wordend klimaat, ja dan kan het ook invloed hebben op andere organismen en uiteindelijk ook op ons als mensen of zelfs de hele aarde. Nou, wetenschappers, die doen al jaren onderzoek naar de samenhang tussen klimaat en ecosystemen. En Fee is één van die wetenschappers. Dit is Fee. Ze doet onderzoek aan de Wageningen Universiteit en houdt zich bezig met de rol die ecosystemen hebben binnen ons klimaat. Hee! Hee! Wat heb jij een ontzettend mooi kantoor. Ja, prachtig he? Dit is het grootste overdekte mangrovebos ter wereld. Mangroves, zijn dat die bomen met die wortels in het water? Ja, mangroves zijn eigenlijk een heel goed voorbeeld van ecosysteembouwers. Mangroves die leven op de grens tussen het land en de zee. Dus daarmee zijn ze ook heel belangrijk in het kader van klimaat bijvoorbeeld, kunnen zij de kust goed beschermen. En eigenlijk is het onderzoek wat ik doe daar ook een heel goed voorbeeld van. Ja, waar doe jij nou precies onderzoek naar? Ga ik je laten zien, kom maar mee. Graag. Kijk, dit is nou zeegras. Jij doet onderzoek naar zeegras. Ja. Op de één of andere manier had ik iets heel spectaculairs verwacht. Ja, ik snap dat je in eerste instantie misschien denkt; wat is dit nou voor een klein, misschien een beetje saai, onbenullig plantje? Maar zeegrassen zijn echt fascinerend. Ze komen overal ter wereld voor, op alle continenten, behalve Antarctica. En ze vormen dus met die wortels onder de grond uitgestrekte zeegrasvelden. En zeegrassen zijn dus net zoals mangroven echte ecosysteembouwers. Maar wat heeft dit plantje dan met klimaatonderzoek te maken? Nou, zeegrassen kunnen ons ontzettend helpen met het klimaatprobleem. Ze nemen namelijk heel efficiënt CO2 op uit het water en dat slaan ze voor langere tijd op in de bodem. En daarnaast, omdat ze van die worteltjes hebben, stabiliseren ze ook de bodem en met hun bladeren verminderen ze de golfslag. Dus op die manier kunnen ze ons ook helpen als een soort natuurlijke buffer die ons kan beschermen tegen zeespiegelstijging of tegen extreme stormen. En hoe doe jij daar dan precies onderzoek naar? Nou, dat onderzoek ik in het veld. In het echt, maar ook in het lab. Kijk, hier in ons lab bestudeer ik het zeegras. En in deze mooie, gecontroleerde setting kunnen we bijvoorbeeld kijken naar de invloed van temperatuur of licht of voedingsstoffen, op de groei van het zweet. En is dat dan omdat je kan zien of dit zeegras is opgewassen tegen de klimaat van de toekomst? Ja, eigenlijk wel, maar dan ben je er nog niet helemaal. Want het zeegras is natuurlijk onderdeel van het ecosysteem. En daar kijken wij natuurlijk naar, naar de interacties ook tussen de organismes en het zeegras. En dat doen we ook door naar de tropen te gaan. Dit is de monding van een grote baai, Lac Bay op Bonaire. Hier doe ik het meeste van mijn onderzoek. Specifiek voor mijn promotieonderzoek onderzoek ik wat de rol is van grote grazers in het ecosysteem. De grote grazers zoals zeekoeien en zeeschildpadden, die kunnen het onderwaterlandschap totaal veranderen en helemaal vormgeven. Eigenlijk gaat het niet zo heel erg goed met zeegras, dus het huis van al die beesten en het zeegras verdwijnt wereldwijd. Dat komt eigenlijk door menselijk toedoen. Er wonen veel mensen aan de kust en als het regent dan stromen er veel voedingsstoffen in het water. Maar ook door kustbebouwing, bouwen van resorts en hotels. Of als er een anker wordt uitgegooid in een zeegrasveld, dan kan het jaren duren voordat dat weer herstelt van zo'n verstoring. Het is gewoon heel belangrijk, ook voor ons in kader van klimaat, dat we het zeegras goed behouden. Dus het begint met zoiets kleins als zeegras, maar eigenlijk ben je geïnteresseerd in het beschermen van het hele ecosysteem. Ja. En waar zit dan het kantelpunt? Het kantelpunt zit hem in het feit dat als er te weinig zeegras is en er staan maar een paar sprietjes hier en daar, dan sterft het eigenlijk allemaal af. En op dat moment raak je dus ook al die voordelen van het zeegras kwijt, dus ook het voedsel voor al die andere dieren. En je verliest alle CO2-opslag en die komt zelfs weer vrij. Dus daarom is het belangrijk dat het zeegras goed beschermen voordat dat kantelpunt bereikt wordt. Kijk eens aan. Wat ben je van plan? Toen ik begon met mijn onderzoek dacht ik die schildpadden eten zoveel zeegras, wat zouden ze daar nou zo lekker aan vinden? Dus toen heb ik het ook zelf geproefd, dus ik dacht aan jou nu ook de eer. Oke. En trouwens waarom ben jij eigenlijk wetenschapper geworden? Ja, ik ben begonnen met de studie biologie en zo ben ik de mariene biologie en in het zeegrasonderzoek gerold. En zodra ik daarmee in aanraking kwamen en onder water in die zeegrasvelden dacht ik: dit is echt leuk en hier wil ik meer over weten. Zal ik dan maar? Ja, ga je gang! Eet smakelijk. Eet smakelijk. Ziltig. Beetje vissig. Beetje appelig. Eigenlijk appel met zout, is het een beetje. Proost. Het is te doen.
