Kamagurka is een Belgische kunstenaar die absurde kunst maakt. Hij treedt op in het theater, maakt cartoons, maar is vooral schilder.
Dit is een iPad en daar op kun je allerlei applicaties downloaden zoals deze, Scatch Screw. Het is allemaal zo magisch. Ik had het dus eigenlijk nooit kunnen dromen als kind dat dat ooit mogelijk zou zijn. En daarom werk ik daar nu ook mee, niet omdat het het enige medium is, maar als ik zou moeten kiezen tussen een iPad en een doek met verf?, dan kies ik nog altijd een doek met verf. Een I-pad zet puntjes eigenlijk die een beeld vormen, hier heb je (…) in beeld.
Kamagurka houdt in het Stedelijk Museum in Amsterdam een 24-uurs iPad-marathon.
Het duurde 24 uur, aan één stuk door werken, dat je dus na 10, 12, 14 uur over bepaalde grenzen heengaat, omdat je niet meer denkt van “ik moet nog eten”, “ik moet in bed kruipen”, “ik moet morgen opstaan”, “ik moet…”…, nee, dat is allemaal weg. En dan zit je echt helemaal in je werk. En dan komen volgens mij de beste dingen naar boven. En als ik zeg van: ik ga nu 24 uur bijvoorbeeld schilderijen ontwerpen op een iPad en ik print die op doek, ik laat die meteen ook printen en dan hang je ‘m meteen op, dan krijg je natuurlijk binnen die 24 uur een tentoonstelling die op het moment zelf ontstaat, die ook een soort performance is. Je kunt het eigenlijk vergelijken met een theateroptreden, dat is ook iets dat eigenlijk maar één keer plaatsvindt op dat moment. En als het goed is ook het gevoel geeft aan het publiek dat het alleen maar op dat moment voor hen bestemd is. En ik heb er 75 gemaakt, maar ik heb er een paar afgekeurd die niet goed genoeg waren om te vernietigen.
Het hoort bij het concept van Kamagurka dat hij zijn iPad-schilderijen binnen 24 uur vernietigd. Daarna verbrandt hij zijn werk en doet de as in de door hemzelf ontworpen zwarte glazen urnen.
Ik heb altijd de tekening in dit boekje zitten, de dingen die allemaal vernietigd zijn. En daar maak ik nu ook weer schilderijen van bijvoorbeeld. Dat is een sculptuur geworden, dat staat hier beneden. Het idee is ontstaan tijdens die nacht, die 24-iPad-performance, en dat is een fietsend landschap. Hier, hier lees je “landscapes”, dat hebben we ook ontworpen toen. Dus het idee is, dat ik een landschap schilder dat zich in een comfortabele sofa bevindt, een beetje lui ligt niks te doen. Dus ik heb foto’s gewoon van het internet geprint op canvas en daar ben ik dan op beginnen te schilderen eigenlijk met olieverf. En het rare vind ik is, dat het geschilderde gedeelte er realistischer uitziet dan het gefotografeerde gedeelte eigenlijk. En dat heeft ook te maken weer met die pixels waar ik daarnet over sprak, dit is echt en dit is print. Maar ik vind die combinatie juist zo interessant.