Wat maakt een elastiekje een elastiekje? Wat zorgt ervoor dat als je een elastiekje uitrekt en loslaat...dat 't terugschiet in z'n oorspronkelijke vorm? Au. Elastiekjes maken, hoe doe je dat? Eerst even de theorie van het elastiekje. Bekijk je een elastiekje van heel dichtbij, dan zie je dat-ie bestaat uit moleculen. En in 't geval van een elastiekje zijn die heel lang. Dit noem je polymeren. In een elastiekje liggen die polymeren naast elkaar. Maar op 'n slordige manier. Die polymeren worden bijeengehouden door dwarsverbindingen, de roze touwtjes. Trek je nou een elastiekje uit elkaar, dan komen die polymeren heel dicht bij elkaar te liggen. Laat je hem los, dan zorgen de dwarsverbindingen ervoor dat 't elastiekje terugvalt in z'n slordige structuur. Nou, dat maakt een elastiekje een elastiekje. Polymeren komen in de natuur voor. Ze zitten bijvoorbeeld in natuurrubber. Veel elastiekje worden daar dan ook van gemaakt. Maar je kunt die polymeren ook zelf maken van aardolie. Dan krijg je 't plastic waar ze hier elastiek van maken. In deze fabriek begint 't allemaal met deze korrels: klompjes polymeren. Je hebt zachte polymeren, zoals deze...die kan ik indeuken...en harde korrels. En daarmee bepaal je de rekbaarheid van je elastiek. Wil je een stevig en stug elastiek...dan kies je de harde korrel...maar wil je een zacht en rekbaar elastiekje, dan kies je voor de zachte korrel. Met deze kunststof korrels kun je een kleurtje geven aan je elastiek. En heb je oude restjes over, zoals hier, dan kun je die er gewoon bij gooien. Daarna gaat de korrelmix in een zogenaamde 'extruder'. Daarin worden de korrels verwarmd en in elkaar gedrukt zodat er een soort warme, vloeibare pasta ontstaat. De korrels worden door deze draaiende schroef in elkaar gedrukt. Hier kun je dat mooi zien. Hier ligt een complete schroef. De truc zit in het schroefdraad. Dat is aan 't begin nog best dik. Dat betekent dat de korrels de ruimte hebben. Maar dat schroefdraad wordt dunner en dunner. De ruimte voor de korrels kleiner en kleiner. De druk wordt opgebouwd. Tot er aan 't einde bijna geen schroefdraad meer over is. De korrels zijn pasta geworden. De vloeibare pasta wordt door dit spuitstuk geperst. Dan krijg je een dikke, holle slang, een soort tuinslang. En hier komt-ie er dan uit. Meteen na de extruder wordt de slang afgekoeld. Dat samenspel tussen enerzijds de temperatuur van de extruder...en de snelheid waarmee het plastic wordt afgekoeld bepaalt mede hoeveel dwarsverbindingen er tussen die polymeren worden gelegd. Oftewel hoe rekbaar je elastiekje wordt. De laatste stap is eenvoudig: de slang wordt opgesneden in hele dunne ringetjes, elastiekjes. Zo doen ze dat dus. Elastiekjes maken. Au! Aah!
