Ja, tennis heeft nogal een vreemde puntentelling. Maak je als eerste een punt? Dan is je score meteen 15-0. Volgende punt 30-0. Weer eentje 40-0. En de volgende dan win je de game en begint het weer opnieuw. Niet echt logisch hé? Tennis is een heel oude sport. In de middeleeuwen waren er al spelletjes die er erg op leken. In die tijd moet ook de puntentelling bedacht zijn. Maar hoe en door wie? Dat is een mysterie. Wel zijn er verschillende verhalen. De meest gehoorde is dat ze in die tijd klokken gebruikten voor de scoren. Eén punt. Een kwartiertje erbij. Vijftien dus. Nog een punt. Weer een kwartier. Opgeteld dertig en dan door naar 45. Wat ze jaren later toch wel erg lang vonden om uit te spreken. En dus bleef alleen veertig over. En hoe zit dat dan met dat love in plaats van nul? Zijn ze verliefd? Nee, in tennistaal betekent love nul. Geen punten. Ook daar zijn wilde verhalen over. Love zou komen van het Franse woord l’oeuf, wat ei betekent en de vorm van een ei lijkt dan weer op een 0. Nul punten dus. Mooie verhalen allemaal, maar of het klopt dat weet niemand. Was deze uitleg dan voor niks? Nou, nu heb je in ieder geval iets om over na te denken als je naar een lange tenniswedstrijd zit te kijken.
