Het Wilhelmus is eigenlijk een gedicht. Mensen konden vroeger nog niet lezen, dus werden belangrijke gebeurtenissen verteld en voorgelezen door iemand die wel kon lezen. Sommige verhalen werden ook nog eens in rijm geschreven om ze makkelijker te kunnen onthouden en af en toe werden ze gezongen en zo ontstond het Wilhelmus. Het is dus een gedicht dat wordt gezongen. We zingen over koning Willem. Konden ze vroeger in de toekomst kijken, of hadden ze het over een hele andere koning Willem toen? Nou in het Wilhelmus zingen we over Wil-hel-mus, Willem van Nassau oftewel Willem van Oranje, de prins van Oranje. Deze oude Willem werd in 1533 in het Duitse Nassau geboren. Vandaar dus de achternaam Nassau en daarom zingen we ook over Duits bloed. “We zijn vrij onverveerd”, dat betekent voor niets of niemand bang. Behalve misschien als we tegen de wereldkampioen moeten voetballen. En die koning van Hispanje, dat was Karel de Vijfde, die was de grote heerser over de Nederlanden. Hij was dikke vrienden met Willem van Oranje. Dus vandaar dat we zingen dat we hem eren. In 1932 is het Wilhelmus officieel geregistreerd als ons volkslied en sindsdien zingen we het uit volle borst mee bij de sportwedstrijden en officiële gelegenheden. “Wilhelmus van Nassaue…”, of je playbackt het natuurlijk.
