Cindy: “Dit is “m!”
Fahd: “Wauw!”
Cindy: “Welke kleuren zie je allemaal?”
Fahd: “…euhm, even kijken hoor ja…euhm, de hoofdkleur is blauw en ik zie ook vlekken, donkere vlekken. Ja, die vlekken die komen dan een soort van naar voren.”
Cindy: “Dus er komt een beetje diepte in …..alsof je er in kan!”
Fahd: “Ja er komt diepte in….ja klopt”.
Cindy: “En dat is precies inderdaad wat de schilder, Barnett Newman, ook probeerde. Hij wil een schilderij maken waarin je wordt opgenomen als het ware. Dus de kleur blauw komt helemaal……het is eigenlijk een ruimte waar je in kan lopen.”
Fahd: “Ja!”
Cindy: “Er is alleen een probleem in het schilderij……,dat…”
Fahd: “Maar hoort dat erbij?”
Cindy: “Het hoort er wel bij…het is namelijk een zip, noemde hij dat”.
Fahd: “Een zip?”
Cindy: “Een zip…ja”.
Fahd: “Wat is dat?”
Cindy: “Ja een zip euh…kan je eigenlijk vertalen als een lichtflits. Maar het is ook een beetje een muur waar je tegenaan loopt …en eigenlijk, want je gaat daar een beetje zweven …alles gaat bewegen de vlekken gaan een beetje bewegen en het lijkt een beetje alsof je opstijgt. Als je daar heel lang naar staart. Maar deze zip die voorkomt dat je helemaal de lucht in gaat want je wordt meteen weer naar beneden op aarde gebracht”.
Fahd: “Oh ok….interessant!”
