Reallifesoaps leveren vaak de heerlijkste scènes op. Kijk maar vooral luister eens naar deze vrouw.
Ik laat je haar nog eens horen.
Een opvallend stemgebruik, dat staat als een paal boven water, maar verder doet mevrouw twee dingen slim:
1. ze gebruikt geen lidwoorden
2. ze gebruikt geen meervoud
Want als het om lidwoorden en meervoud gaat, is het Nederlands best een lastige taal.
Eerst maar eens het lidwoord: want twijfel je of een woord een de- of een het-woord is, dan zit er maar één ding op: opzoeken in het woordenboek.
Kijk hier: ‘vrouw’, daar staat een ‘v’ achter van vrouwelijk, daardoor weet je dat je DE vrouw moet zeggen, want mannelijke en vrouwelijke woorden zijn DE-woorden.
Bij ‘ei’ zie je ‘HET’ staan, want ei is een onzijdig woord. Voilà, lidwoordprobleem opgelost.
Op hetzelfde moment biedt het woordenboek je gratis en voor niets een tweede oplossing: het meervoud van het woord dat je zocht. Bij ei is dat niet ‘eis’ of ‘eien’ zoals je misschien zou verwachten, maar ‘eieren’. We hebben hier te maken met een foutje uit het verleden. Het meervoud van ei was ooit ‘eier’, dus één ei ---> twee eier, net als in het Duits. Maar die meervoudsuitgang werd op een gegeven moment niet meer herkend. Vandaar dat er een nóg een meervoudsuitgang aan toegevoegd werd: eier-en. Een meervoudmeervoud dus.
Zo’n zelfde meervoudmeervoud zien we in de horeca terug want een aantal jaar geleden kwam de Italiaanse ‘panino’ naar Nederland, zo’n heerlijk broodje met Italiaanse lekkernijen belegd. Maar niemand heeft het over panino in Nederland, we hebben het meervoud ‘panini’ per ongeluk voor het enkelvoud aangezien en maken dus met het grootste gemak ‘één panini’, ‘twee panini’s’.
Een vreemde zaak: Stel je eens voor dat wij ons kleffe kadetje naar Italië geëxporteerd hadden, zou het dan ‘uno kadetjes’, ‘due kadetjesi’ geworden zijn?
Tot ziens!
