Vandaag hebben wij een wel heel bijzondere gast aan tafel, namelijk een echte kunstenares. Geef haar een hartelijk applaus. Welkom Emmy Kwast! Welkom mevrouw Kwast. U bent schilderes?. He nee, hoezo? Ja, ik dacht omdat u Kwast heet, misschien maakt u schilderijen, maar het is maar een grapje. Nee, nee, nee. Ik werk met proppen papier, papierproppen. Ik maak prop-art. Prop-art. Wat is dat? Dat is kunst. Ik maak kunst van proppen papier. Oh, is dat ook al kunst? Jazeker, dat is een hele nieuwe kunst. Kijk, kijk, kijk. Ach, vindt u ze niet mooi? Die vormen. Jaja. Het zijn eh...proppen. Maar niet zomaar proppen, Opper. Dit zijn proppen die ik gepropt heb en daarom zijn het kunstproppen geworden. Ja, ja natuurlijk. En elke prop heeft zijn eigen kleur, eigen vorm en eigen gevoel. Hier, hier. Deze pop heeft bijvoorbeeld zijn eigen verhaal. Deze prop is boos, zo boos, rood van kwaadheid. Oh ja, nou je zegt. Enne die blauwe prop daar? Die heeft het benauwd. Ja ja natuurlijk. En er komen deze poppen ook nog in een museum? Museum? Je gaat een prop toch niet opsluiten? Maar wat doet u er dan mee? Oh, ik strooi ze achter me aan als ik naar buiten ga. Kijk zo. Waarom doet u dat? Nou om de mensen kunst bij te brengen. Ik laat een spoor van kunst achter. Ow, dat is ja mooi tussen. Dus u brengt alle mensen eigenlijk op het spoor van kunst? Ja, precies meneer de Prop. Zo kunnen alle mensen genieten van kunst. Mijn kunst. Dit kan echt niet. Aha, bent u die mevrouw van die proppen op straat? Ja, vindt u ze niet ontzettend mooi? Ja, ontzettend mooi. Maar u maakt er wel een geweldige troep van. En die gaat u nu samen met mij opruimen. Oh nee, nee, nee, dit is kunst, prop-art. Nou, die prop-art, die proppen we lekker in de prullenbak. Nouja, mensen die de prop-art van Emmy Kwast nog willen bekijken moeten snel zijn, want binnenkort is het niet meer te zien.
