Het is veel, heel veel zelfs. Al het geweld, het verdriet, de vele verhalen in het nieuws. Je kan het niet gemist hebben. Het is oorlog in Israël en de Palestijnse gebieden. Een oorlog die over de hele wereld bij volwassenen en kinderen veel emoties oproept. En ook bij het Jeugdjournaal zie en hoor je veel verhalen over wat er allemaal gebeurt. Hopelijk snap je aan het einde van deze video iets meer over waarom deze oorlog zoveel in het nieuws is. Ook bij ons dus. En waarom deze oorlog zoveel emoties oproept. Maar eerst nog even dit. Bij het Jeugdjournaal zijn we journalisten. We kiezen dus nooit een kant. We zeggen niet die is goed en die is fout. We proberen de situatie gewoon zo goed mogelijk uit te leggen. Bij geen enkel ander onderwerp krijgen we zoveel reacties binnen als bij verhalen over deze oorlog. Dat geeft aan hoe gevoelig het ligt. Maar nogmaals, als journalisten kiezen wij dus geen partij. Het is het heftigste geweld tussen Israël en de Palestijnen in jaren. Even terug naar 7 oktober. Op die dag vuurde Hamas raketten af en trokken gewapende strijders Israël in. Daarbij zijn meer dan 1300 Israëliërs omgekomen. Israël en de rest van de wereld waren totaal verrast. Israël was echt superverrast. Ze zagen het echt absoluut niet aankomen. Normaal gesproken vuurt Hamas raketten af vanuit Gaza en dan raken ze niet zo heel veel. Maar nu, omdat ze in Israël konden komen, konden ze in één keer heel veel mensen vermoorden. Miral de Bruijne werkt als journalist bij de NOS en weet veel van Israël en de Arabische wereld. Israël, die was echt ontzettend boos en die wilde direct wraak. En die zei alle mensen die dit hebben gedaan, die moeten we echt kapot maken. Ze zijn toen Gaza gaan bombarderen en daarmee raken ze niet alleen maar die mensen van Hamas die het hebben gedaan, maar komen er ook heel veel onschuldige mensen om en ook kinderen. Deze oorlog speelt zich af in dit gebied, in het land Israël, in het Palestijnse gebied Gaza. De Israëliërs en de Palestijnen hebben echt al heel lang ruzie over wie er de baas is en wie waar mag wonen. Om te begrijpen waarom dat is, moeten we ver terug in de tijd. Het land Israël bestaat sinds 1948. Het werd opgericht vlak na de Tweede Wereldoorlog. In die oorlog werden 6 miljoen Joden vermoord in concentratiekampen in Europa. Na de oorlog besluiten internationale leiders dat Joden die verspreid over de hele wereld woonden, een eigen land moeten krijgen. Joden die dat willen, kunnen daar dan veilig wonen. De Joden vinden het een goede plek, want het is de plek waar duizenden jaren geleden het jodendom is ontstaan. Zij zijn dus blij met Israël. Maar op dat stuk land, toen werd het nog Palestina genoemd, woonden toen Palestijnen. De Palestijnen, die waren toen een volk. Het waren niet alleen maar moslims, maar ook christenen en joden. Dus op zich hadden zij helemaal niks tegen Joden. Maar toen er steeds meer Joden kwamen, toen waren ze bang dat de Joden de baas wilden zijn en dat wilden de Palestijnen niet. Het gaat snel mis tussen Joden en Palestijnen. Er ontstaan gevechten en er is veel geweld. Aan beide kanten vallen veel slachtoffers en in totaal slaan er meer dan 700.000 Palestijnen op de vlucht. In 1948 werd Israël dus een officieel land. Vanaf die tijd zijn er weinig periodes geweest zonder geweld. Vraag het aan je opa en oma, je vader of je moeder. Grote kans dat ze over deze strijd hebben gehoord. Het is dus al jaren strijd, maar we kijken weer even naar nu. Want wie vechten tegen wie? En dat is best wel een ingewikkelde vraag, maar als je alleen naar deze oorlog kijkt, dan vecht het Israëlische leger tegen Hamas. Oké, het Israëlische leger dus. Ja, in Israël heeft bijna iedereen dienstplicht. En dat betekent eigenlijk dat heel veel volwassenen in het Israëlische leger hebben gewerkt. En daardoor heeft Israël echt een heel sterk leger. Oké, check. Maar wie is dan Hamas? Hamas is eigenlijk de politieke partij die de baas is in Gaza, maar zij hebben ook mensen die vechten en die hebben laatst bijvoorbeeld ook die aanslagen gepleegd en schieten ook raketten af op Israël. Nu wonen de Palestijnen vooral op de Westelijke Jordaanoever en in Gaza. Dat is een klein stukje land, net zo groot als twee keer het eiland Texel. Er wonen nu ongeveer 2 miljoen Palestijnen. Die mogen daar van Israël niet weg en ze kunnen ook niet naar buurland Egypte. Om het gebied heen staat namelijk een groot hek. Veel mensen noemen het daarom ook wel een openluchtgevangenis. Na grote ruzies is er eigenlijk besloten om een hek te bouwen. Israël zegt: dat is voor onze veiligheid, want we willen niet dat boze Palestijnen geweld kunnen aanrichten in Israël. Maar Palestijnen zeggen nou, daar snappen we eigenlijk helemaal niks van en jullie willen alleen maar controle over ons hebben en uiteindelijk willen jullie zelfs ons land inpikken. En daar gaat deze oorlog nu ook over. Het is een oorlog waar al duizenden mensen bij zijn dood gegaan, nog meer mensen voor proberen te vluchten en waar het soms lijkt alsof iedereen er een mening over heeft. Demonstraties voor Israël. Demonstraties voor de Palestijnen. In Nederland, Engeland, de Verenigde Staten. Israëlische vlaggen die gehesen worden, Palestijnse vlaggen die gehesen worden. Op tv, online en in de kranten komen heel veel meningen en emoties voorbij, dus het is niet zo gek dat veel kinderen ook hier zich met deze oorlog bezighouden. Best wel veel mensen hebben familie in Israël of de Palestijnse gebieden bijvoorbeeld. En daarom voelen heel veel mensen zich verbonden met de mensen die daar leven. Dus betekent dat dat hij is in gevaar of niet? En ja, we weten niet helemaal dat antwoord. Oma's been is gebroken. Van angst liep ze eigenlijk zonder stokje en dat had ze niet eens door. En dan kun je je best wel voorstellen dat de ene zich heel erg verbonden voelt met de ene kant en de andere veel meer met de andere kant. En dan heb je ook al die heftige beelden nog. Ja, niet alleen op tv hè, maar ook heel de dag op je telefoon. Dus ik vind het helemaal niet gek dat kinderen daar verdrietig van worden. En ook zeggen van ik wil die beelden helemaal niet meer zien. Ik snap het wel. Ik heb het zelf ook wel eens. Doordat er zoveel meningen en emoties over deze situatie zijn, kan het soms voelen alsof je een kant moet kiezen. Je hoeft helemaal geen kant te kiezen, want je kan ook gewoon tegen oorlog zijn. Het is niet zo dat alle Palestijnen het geweld van Hamas goedkeuren of dat iedereen in Israël het goed vindt wat hun land doet. Oké, veel informatie. Het is dus een oorlog met een lange en gevoelige geschiedenis, waar veel meningen over zijn. De situatie wordt met de dag erger. Nog steeds vallen er veel slachtoffers bij gevechten en bombardementen. Wij zijn de redactie van het Jeugdjournaal. We vertellen wat deze oorlog betekent voor kinderen in Israël en de Palestijnse gebieden. Voor alle kinderen hier is het een hele nare situatie. De kinderen in de Gazastrook, die hebben het nu echt heel erg zwaar. En ook hier in Israël merken kinderen veel van de oorlog. We videobellen met kinderen in Israël. Als ik iets hoor, dan ga ik wel meteen denken van: misschien moet ik nu naar de schuilkelder. Dus ja, je voelt je wel echt een beetje bang. Maar ja, je hoopt gewoon voor het allerbeste. In Gaza. Je weet niet zeker of je gaat volgende dag opstaan of niet. Je weet niet of je volgende uur gaat leven of niet zeg maar. En het nieuws doet ook veel met kinderen in Nederland. Daarom gaan we ook bij hen langs. En dan moesten wij heel snel pakken en naar het vliegveld gaan. We wonen hier tot de oorlog is een beetje meer kalm. Wat vertelde je oma? Dat ze ons echt heel erg miste en ze zei dat ze echt heel erg bang was dat er iets zou gebeuren. Ook proberen we jullie vragen te beantwoorden en de vraag die we heel veel krijgen is: is er een oplossing? Dat vind ik ook eigenlijk wel de moeilijkste vraag, want ik heb daar ook eigenlijk helemaal geen antwoord op. Het is echt een ingewikkelde situatie en ik denk dat het jammer genoeg nog heel lang kan gaan duren. Nee, hoe lang het nog duurt, dat weten we niet. Maar hopelijk hebben we je in deze video wel kunnen uitleggen waarom het nu weer oorlog is. Waarom deze oorlog zo ingewikkeld is en waarom deze oorlog zoveel emoties oproept. We blijven het nieuws volgen en verhalen maken over deze oorlog. Word je af en toe verdrietig van het nieuws? Praat er dan over met volwassenen zoals je ouders. Of kijk in onze app. Daar vind je meer tips over wat je kan doen bij naar nieuws.
