Moedervlekken zijn van alle tijden. In oude culturen gelooft men dat moedervlekken bij kinderen ontstaan door de onbedwingbare lusten van de vrouw tijdens de zwangerschap. Die verlangens, bijvoorbeeld naar druiven, zijn zo sterk, dat de baby wordt geboren met een bruine krenten-vlek. Inmiddels weten we wel beter: in de huid zitten pigmentcellen die Uv-straling van de zon absorberen om de huid te beschermen. Een ophoping van die pigmentcellen vormt een moedervlek. Die vlek kan lichtbruin zijn, donkerbruin, zwart, paars, rood of blauw en sommige mensen hebben er helemaal geen, maar die hebben een blinde vlek.
Moedervlekken zijn onschuldig. Alleen als ze hard groeien, verkleuren, pijn doen, jeuken of bloeden, moet je naar de dokter. Die veranderingen kunnen namelijk duiden op het begin van huidkanker. Gelukkig is dat zeldzaam.
Een mens heeft gemiddeld 1, 2, 3, 4, 5, 6... ehm... 25 moedervlekken. Die hoeveelheid wordt bepaald door je DNA. En dat DNA krijg je van je moeder én je vader. Eigenlijk zouden we moedervlekken dus beter DNA-vlekken kunnen noemen, of oudervlekken. Maar ja, leg dat maar eens uit aan je moeder.
