Pasgeboren... een vogelspin. Nou, kleine vogelspinnetjes. Is dat schattig? Kraamvisite, dus kraamcadeautje. Wat neem ik mee? Krekels. Ja. En ik dacht: ik neem gewoon een rups mee, want die zijn tenminste sappig. Maar zijn ze nou schattig als ze klein zijn? Ik vond ze wel iets schattig ze hebben. Zijn ze voor de rups gegaan? Dat gaan we zien. Hier zijn allemaal hele bijzondere dieren. Ook reptielen en zo. En er zijn vogelspinnetjes geboren. Ik ben heel benieuwd waar ze op af gaan. Volgens mij vindt deze mij wel een lekker hapje. Hee Rogier. Hee Elbert. Gefeliciteerd met de geboorte. Dank je wel. Het is nu al een enorme spin. Ja, vind je dat? Dit is nog een baby? Ja. Als ze pasgeboren zijn, zijn ze nog een stuk kleiner. Echt piepklein. En die piepkleine vogelspinnetjes beginnen als een klont eitjes... die de moederspin verpakt in een zelfgemaakte zak. De moeder houdt die eizak bij zich... totdat ze voelt dat de eitjes zijn uitgekomen... en dan is ze trotse moeder van soms wel 200 babyspinnetjes. Wat denk je dat ze het liefst eten? De sprinkhaan of de rups? Nou, je hebt wel hele grote dingen bij je. En ten tweede zijn ze volgens mij dood, wat je in het potje hebt. Ja. Ze zijn zo dood als een pier. Nou, dat zal een spin niet eten. Spinnen willen echt jagen op eten en ze willen het ook zien bewegen. Dus als daar een insectje bij in de buurt komt dan pas zullen ze het pakken. En dan moet-ie ook nog een stukje kleiner zijn dan deze. Kan hij ook op mijn hand lopen? Ja, zeker. Wel een beetje spannend. Hij zal gewoon de weg vervolgen die je een beetje duwt. Als je wat gaat duwen dan komt-ie gewoon je hand op gewandeld. Je kan een spin een beetje sturen. Je voelt hem niet eens. Als je je ogen dichtdoet zou je niet eens voelen dat je een spin vasthebt. Ik voel wel iets heel lichts op mijn hand. Heel zacht. Net wattenstaafjes. Ja, inderdaad. En dit is... de liefhebbende moeder. Je kunt je handen het beste gewoon vlak houden dadelijk. Want zijn loopt gewoon over je handen alsof het de vloer is. Zij merkt niks van mijn hand of jouw hond, ze merkt alleen de vloer. Dit is een nachtmerrie voor mensen die een spinnencomplex hebben. En toch is het ontzettend zacht. Je zult hetzelfde voelen als net. Die wattenstaafachtige voetjes. Inderdaad. Het weegt bijna niks. Ik vond het net echt wel even griezelig... maar nu-ie hier zo zit ben ik vooral gefascineerd door zijn lijf. Maar is dit nou gevaarlijk of niet? Nee. Wij zijn ten eerste geen eten voor ze natuurlijk. En als je ze rustig benadert, dan zul je ook zien dat ze eigenlijk heel vriendelijk zijn. Onze kraamcadeautjes zijn morsdood. En dat gaat dus niet. Nee. Dat vindt-ie niet vers genoeg, die spin. Dus levende versies hiervan. We hebben een levende rups. Ja. Zo. Oke. En dan kijken we gewoon of-ie daarop reageert. Kijk... Hij denkt: Is dat dan eetbaar? Ja. Die heeft-ie gepakt. Al geprikt ook? Hij heeft hem al in zijn tanden, ja. En zullen we nou even die krekel proberen? Pats. Ik vind wel echt dat hij veel fanatieker en enthousiaster... op dat krekeltje afliep. Bam! Ik ben het met je eens. Je bent de winnaar. Dat vindt-ie toch het lekkerste. Sorry, Rachel. Jij hebt dit gegoogeld. Ehm...
