Je ziet het niet, maar in de Noordzee leven een heleboel diersoorten die van elkaar afhankelijk zijn. En doordat er veel wordt gevist, gaat het niet goed met de riffen waar schelpdieren op leven. Daarom worden er op het land oesters gekweekt die op speciale torens in zee worden geplaatst. Die trekken veel leven aan en dat is dus goed voor de biodiversiteit!
Het is feest vandaag. We gaan namelijk op kraamvisite. Hier achter me zijn heel veel baby'tjes geboren. En die baby'tjes gaan de Noordzee redden. Tijd voor Lableven. Emilie. Van harte gefeliciteerd. Ik heb wat voor je meegenomen. Alsjeblieft. Dank je wel. Ja. Ik ben moeder geworden. Het was een mooie bevalling van heel veel diersoorten op de riffen die we hebben geplaatst. Hier worden dus al die kinderen op geboren. Dit is het? Ja. Het lijken echt wel een soort... een soort zandtaarten eigenlijk. Ja. Een beetje gelaagd zo. Ja. Deze zijn van natuurlijk materiaal gemaakt dat ook in de Noordzee voorkomt. Dus het is zand. Het biedt heel veel holletjes, verstopplekken, houvast voor verschillende planten- en diersoorten. We kunnen ze vanaf een schip zo plaatsen in de zee. Plaats je ze op de bodem. En dat trekt heel veel leven aan. Als een oestertje geboren wordt, de moederschelp gaat open. De jonkies gaan naar buiten en die gaan op zoek naar een plekje om zich vast te hechten. Dit biedt een huisje voor heel veel diersoorten dus die kunnen een plek vinden. Speciaal ontworpen voor de Noordzee. Maar was dat nodig in de Noordzee? Was daar haast bij? 30 procent van de Noordzee was ongeveer schelpdierrif. En dat hebben we kapotgemaakt. Dat is verdwenen. Hoe kan dat? Ja, die hebben we gewoon opgegeten. Serieus? En ze zijn verzwakt vervolgens door ziekte en koude winters. En toen was het klaar. En met deze structuren, en het plaatsen van oesters proberen we die riffen een handje te helpen. Te kickstarten. Omdat we dan straks weer heel veel soorten huisjes hebben voor heel veel soorten dieren. Nou, we doen dus die riffen... die plaatsen we in deze bakken. Ja. En zodra we oesters kleine larfjes hebben laten kweken en zodra die larven een voetje krijgen en ergens aan vast kunnen maken dan doen we de oesters bij die riffen in deze bak. Dan gaan die oesters zich hechten aan het rif. En dan kunnen we buiten dat rif op een nieuwe plek uitzetten en een nieuw rif bouwen. Dit zijn toch ook oesters, of niet? Dit zijn lege oesterschelpen. Hebben die ook een functie? Die zamelen we in, met restaurants. En dat worden bouwstenen van een nieuw rif. Eigenlijk wel mooi, recycling. Je denkt, je gooit je oude oesterschelp weg...nee, die kan nog gebruikt worden. En waarom is het dan belangrijk dat een zee allemaal verschillende dier- en plantsoorten heeft? Een zee is dus een ecosysteem waarbinnen die dieren en planten allemaal functies vervullen. Als je veel verschillende soorten hebt is de kans ook groot dat ze hun taken vervullen. Dus bijvoorbeeld de productie van zuurstof, voedsel en schoon water. Daar zijn wij van afhankelijk. Dus belangrijk dat wij dat systeem ook scherp houden. Je kan het vergelijken met een blokkenspel. Als je heel veel van die blokjes op elkaar stapelt dan moet je er een uittrekken en zorgen dat die toren niet valt. Wat wij aan het doen zijn is die toren telkens die bouwsteentjes eruit trekken. Op een gegeven moment valt zo'n systeem om. Je hebt een soort balans nodig. Ja. Dus als we het versterken, veel van die planten en dieren een thuis geven in een sterke toren, dat is ook goed voor ons. Want wij zijn daar van afhankelijk voor ons bestaan. Je hebt het over al die diersoorten. Maar ik wil ze eigenlijk wel zien. Kan dat? Ga maar mee, naar het water. Ja, we hebben hier wat mooie oesters. Oh, ik heb het koud. Ja. Wil je eruit? Laten we er maar uitgaan. Oh joh, we hebben er vier gezien. Van die zeeflats eigenlijk. Ja. Ik heb natuurlijk gezien hoe ze bij jou staan, dat ze nog niet in gebruik zijn. Ja. En nu hier, dat het gewoon werkt. We hebben ook wat soorten meegenomen. Wat je altijd hoopt te zien bij een oester, is oesters met 'n groeirand. Wat is dat? Dit is die rand, he. Die groeit eraan. Dus ieder seizoen dat-ie goed groeit, groeit er weer een randje aan. Het is eigenlijk net als een jaarring bij een boom. Precies. Die groeit steeds groter, groter, groter. Klopt. Hier hebben we ook een mooi voorbeeld van hoe een oester een rif vormt. Kleintjes kunnen zich op de volwassenen vestigen. Ja. En dan groeit het uit. Dan heb je op een gegeven moment klompen rif. O, wat? En dat groeit helemaal vol. Dit is een ding? Ja. Laat eens zien. Dit is tot een ding geworden. Ja. Dit zijn er meerdere dan. Hier hebben we een mooie haaienei. Een haaienei? Ik heb tussen haaien gezwommen hier? Misschien wel, ja. Maar als je hier al die riffen plaatst en er wordt hier gewoon gevist, dan gaat het toch weer stuk? Ja. Het is heel belangrijk. Dit rif, dit ligt hier. Het is prachtig, je zag het. Zeker. En dat moeten we gewoon beschermen. Dan kan het groeien en dan kunnen we weer terug naar die riffen op de Noordzee die het zo sterk en gezond maken. Nou, Emily, volgens mij was dit kraambezoek geslaagd. We hebben veel jonkies gezien, plantjes gezien. We hebben het allemaal hier meegemaakt. Met andere woorden: Nu alleen nog maar nbeschuit met muisjes. We gaan 'm halen. Ja, lekker.
