Piet Hein vertelt over de Zilvervloot

De beroemde kaper Piet Hein wordt geïnterviewd over zijn grote verovering: hij heeft de Zilvervloot, een aantal schepen bij elkaar die veel zilver vervoerden, afgepakt van de Spanjaarden. Maar Piet vertelt dat zijn grote avontuur best meeviel. Geschreven en geregisseerd door Niek Barendsen.

O. Dag, mensen. Ik sta hier bij het schip van Piet Hein. De beroemde kaper, de grote held van Nederland. Ja, hallo. Zeg, vertel, u hebt de Zilvervloot van de Spanjaarden gepikt. 177.000 pond zilver met een waarde van 11 miljoen 17e-eeuwse guldens. Dat wordt later in de 21e eeuw een half miljard waard. Ja, dat is een hoop geld, hè?
Hoe hebt u die Zilvervloot van de Spanjaarden afgepakt? Eigenlijk hebben we gewoon mazzel gehad. Hè? We hebben er niks voor hoeven doen. Het was stom toeval. Hoezo? We lagen in de baai van Cuba te wachten op gunstige wind. Ineens komt in de verte die Zilvervloot aan. Ze kwamen recht onze kant op. Echt waar? Het was een kwestie van wind en stroming. We hoefden niks te doen. Dus dit is geen heldendaad? Maar uw daden benne groot, toch? Ja, andere daden benne groot, maar daar vraagt niemand naar. Ja... Sorry jongens. Doe de camera even weg. Doe maar even uit.
Piet, dit is een verhaal van niks. Ik kan er niks aan doen. We hadden mazzel. Mijn kijkers willen een held zien. Een stoere Hollander die Spanjaarden op hun donder geeft. We doen het nog eens en dan maak je het verhaal smeuïger. Een beetje oppeppen. Daar gaan we.
Mensen, hier staan we dan bij Piet Hein, de grote zeeheld. Hoe heb je die Zilvervloot weten te bemachtigen? Nou, dat was me een avontuur. We zagen die vloot varen, dus wij er achteraan. Aan de wind, harder en harder. Opeens, bam! Eerste kanonschot. Raak. Bam, tweede kanonschot ook raak. Dus wij enteren. Wij op dat dek, man tegen man vechten, zwaarden en bloed. Van alles en nog wat. Honderden gewonden en dooien erbij, ook nog. Ja? Die Spanjaarden waren sterk, maar wij sterker. Ik was zelf ook bijna dood. Ik werd in mijn been geraakt. Onderin mijn been... En mijn rug en kop, vooral mijn kop. Ja, maar we hebben wel gewonnen. Dat wel. Het was het gevecht van de eeuw? Van de eeuw? Een understatement. Dankjewel, Piet Hein. Je naam is klein, maar daden benne groot. Want je hebt de Zilvervloot. Ik heb nog pijn aan mijn kop. En mijn benen ook. Enorme pijn. En mijn rug... Dankjewel, Piet Hein. Beter zo? Veel beter. Hij staat erop? Doei.