Ted, Guy en Alan zijn drie geallieerde soldaten die, samen met vele anderen, Nederland hebben bevrijd van de Duitsers. Voor hen begint de bevrijding van West-Europa op 6 juni 1944. Op die datum landen geallieerde legers in Normandië. Van daaruit trekken ze op richting het noorden en bereiken ze uiteindelijk Nederland.
Mijn naam is Edwin Hunt. In Engeland wordt Edwin vaak Ted genoemd. Dus iedereen noemt me Ted. Ted Hunt. Toen de oorlog begon in 1939 was ik 19 jaar oud. Mijn naam is Guy Whidden. Ik kom uit Maryland in de Verenigde Staten. Ik ben 96 jaar oud. Mijn naam is Alan King. Ik kom uit Engeland. In 1944 was ik 20 jaar oud.
In juni 1944 is de oorlog al vier jaar aan de gang. Duitse legers hebben een groot deel van Europa bezet, maar de tegenaanval is ingezet. In Oost-Europa leiden de Duitsers grote verliezen tegen het oprukkende Russische leger. Ook in het westen staat een invasie gepland. In het diepste geheim wordt in Engeland een enorme legermacht opgebouwd dat West-Europa moet bevrijden van de Duitsers. Het plan is om op de stranden van Normandië aan land te gaan en vandaaruit op te trekken richting Duitsland. Alan King is één van de dienstplichtige militairen die deel uitmaakt van het invasieleger. Ik werd ingedeeld bij een tanktraining regiment in Yorkshire. Na drie maanden training werd in ingedeeld bij de East Riding Yeomanry Compagnie. Zij werden daar opgeleid om deel te nemen met de eerste aanvalsgolf. 6 juni 1944. De slag om Europa is begonnen. In de vroege ochtend van 6 juni 1944 is het zover. Het is D-Day, de dag van de beslissing, oftewel decision-day. De eerste dag van de bevrijding van West-Europa. Honderdduizenden militairen worden met duizenden schepen en vliegtuigen gedropt op de stranden van Normandië. Maar de Duitse soldaten verzetten zich hevig en er vallen tienduizenden slachtoffers aan beide kanten. Toen we in de buurt van het strand kwamen met onze boot, zagen we naast ons een schip vol met militairen een klein landingsvaartuig. Hij werd door een Duitse granaat geraakt. Alle mannen kwamen door de explosie in de zee terecht. Ze worstelden om in leven te blijven. Het schip dat achter hen aan kwam voer over hen heen. Ze werden uiteengerukt. Hun armen, benen en hoofden spoelden aan op het strand met de vloed mee.
Ted Hunt heeft lang gewerkt op de rivier de Theems in Londen. Hij weet alles van schepen, maar ook van stromingen en van de werking van eb en vloed. Hij gaat vrijwillig bij het leger. Plotseling moest ik me melden bij een net nieuw opgerichte compagnie. Er waren daar 500 mannen die gewerkt hadden op de rivier de Theems. Ze werden ingedeeld bij deze invasie compagnie. Ze hadden allerlei vaartuigen die geschikt waren om bij een strand aan land te gaan. Vaartuigen die tanks, kanonnen, voertuigen zoals ambulances en mannen aan land konden zetten. Om tegen de Duitsers te vechten. Ik denk dat iedereen bang was. Je zou gek zijn als je niet bang was, omdat er erg veel dingen waren waar je bang voor moest zijn. Ik had alleen mezelf om me druk over te maken. En ik was ontzettend bezorgd. Ik was zo bang dat je zou kunnen zeggen dat ik doodsbang was. Ik was bijna ziek van angst. Maar op D-Day had ik zoveel andere dingen waar ik verantwoordelijk voor was. Ik wist wad ik deed en de bevelen die ik gaf konden het verschil maken tussen leven en dood. Dus ik was bang net als iedereen. Maar ik had zoveel aan mijn hoofd dat ik geen tijd meer had om echt bang te zijn. Je weet niet waar je aan begint. Mensen zeiden ''ach de Duitsers hebben niet zoveel wapens, ze vluchten vast weg als jullie er aankomen.'' Maar dat deden ze niet. En ze hadden veel betere wapens dan wij.
Guy Whidden heeft zich vrijwillig aangemeld voor het leger. Hij is Amerikaan. De luchtlandingsbrigade waarbij Guy is ingedeeld, wordt ingezet bij de bevrijding van Frankrijk en Nederland. Het was erg spannend allemaal, ik was pas 18 jaar. Als je 18 bent is alles wel leuk. Ik wist dat wat we deden voor het goede doel was, een erg goed doel. Je moet begrijpen, we waren allemaal jonge jongens, en jonge jongens vinden heel veel dingen spannend. De oudere militairen waren meer bezorgd, zij hadden vaak een gezin. Wij waren single en vrij en vooral erg jong. Het voelde als een avontuur. Wij waren een vervangbaar regiment. Dat betekende dat we overal waar het mis was, we werden ingezet. Uiteindelijk werden wij net zo wreed en gewelddadig als de Duitsers. Het was zij of wij. We deden alles wat nodig was om in leven te blijven. In het voorjaar van 1945 wordt ook de rest van Nederland bevrijd en in mei van dat jaar geeft Duitsland zich over en eindigt de oorlog in Europa. Ze hadden vier jaar op ons gewacht. Toen we aankwamen waren ze ons erg dankbaar. en dat lieten ze ook zien. Ze waren erg blij om ons te zien. Op 15 augustus 1945 geeft ook Japan, bondgenoot van Duitsland, zich over en is de Tweede Wereldoorlog voorbij. Een oorlog waarin er naast miljoenen soldaten ook miljoenen onschuldige mensen zijn vermoord in nazivernietigingskampen. Ik was bij het leger gegaan omdat ik het vreselijk vond wat de Duitsers met de joden deden. Mensen moeten nooit gestraft worden omdat ze christelijk, joods, katholiek, protestants of moslim zijn. Omdat de meeste mensen een week beginnen... ze staan in de ochtend op om te gaan werken en ze willen genoeg verdienen om hun gezin te onderhouden. Het zijn andere mensen die je willen overhalen om te stoppen met werken, een uniform aan te doen en iemand dood te schieten die ze nog nooit hebben ontmoet.
