Dankzij wifi kun je op je telefoon en tablet non-stop kattenfilmpjes kijken. Superhandig, zo’n draadloze internetverbinding. Maar hoe werkt dat eigenlijk? En waarom hapert de wifi soms? Diederik ligt het uit.
Sorry, ik was even bezig met een kattenfilmpje kijken. Dat herkennen jullie wel. De hele dag door zitten we online dingen te liken, filmpjes te bekijken, foto's te uploaden. We zitten allemaal continue online. We leven eigenlijk online. Niet alleen jullie, hoor. Over de hele wereld gebeurt het. Iedereen online. In China, Amerika, Afrika...iedereen is de hele dag door dingen aan het versturen. De helft ervan gebeurt draadloos via wifi. Per seconde versturen we met wifi 50 harde schijven met informatie. Elke seconde weer over heel de wereld. Maar hoe werkt wifi eigenlijk? Hoe kan het dat we met z'n allen met elkaar kunnen praten en kattenfilmpjes kunnen kijken zonder snoer? Stel je voor: je hebt een supervette plaat gemaakt op je vakantie. En die wil je graag draadloos versturen naar je vrienden. Hoe gaat dat dan? Wat gebeurt er binnen in die telefoon en met dat wifi dat je dit draadloos kunt versturen? Een telefoon kan geen foto als 'n postduif naar je vrienden sturen. Je moet het plaatje omzetten in informatie. Een soort e-mailtje met alleen getalletjes erin. Hoe werkt het? Hij deelt het plaatje op in allemaal kleine vlakjes. Vervolgens gaat hij dat ene vlakje kijken welke kleur het is. Dan zegt hij: O, deze kleur blauw noem ik bijvoorbeeld nummer 63. Die wordt dan door de lucht verstuurd...naar een tablet van een vriend van mij...waar langzaam maar zeker al die kleuren weer opgebouwd worden op het scherm. Maar hoe vliegen die cijfers dan door de lucht? De informatie wordt met allemaal onzichtbare lichtgolfjes naar je telefoon verstuurd. Die kun je niet zien, maar in en uit je telefoon vliegen continu miljarden kleine golfjes. Een beetje vergelijkbaar met als ik een steen in het water gooi. Dan zie je van de plek waar ik hem gooi allemaal golfjes wegvliegen. Er komen natuurlijk geen watergolven uit je telefoon. Maar onzichtbare lichtgolfjes, miljarden per seconde. Als je hier naar de golven kijkt dan zie je dat golven elkaar opvolgen. Maar wat je telefoon HEEL slim doet, is in die golfjes hoe snel ze elkaar opvolgen of hoe hoog ze zijn en met allemaal trucjes plakken ze die informatie op die draaggolf. Die wifi-draaggolf neemt dus stukken kattenfilmpje van de router naar je telefoon, zodat je kunt zeggen: haha, gekke kat. Hij valt op de grond. Soms kan kattenfilmpjes kijken ook heel saai zijn. Als je internetverbinding niet goed is, dat het stottert en hakkelt. Dat hebben we allemaal wel eens. Dat komt omdat die golfjes die door de lucht gaan soms moeite hebben om door muren heen te komen. Net zoals jij en ik. Je telefoon merkt dan, ik hoor de informatie van het golfje niet goed en vraagt nog een keer terug. Hallo router, wat was het ook alweer? Dan moet het nog een keer verstuurd worden. Ellende. Kattenfilmpje stottert. Er kan ook nog iets anders gebeuren. Er zijn andere dingen die ook dezelfde soort golfjes gebruiken. Bijvoorbeeld een magnetron. In de magnetron worden dezelfde soort golfjes gebruikt... maar dan superheftig. Zo heftig dat de golfjes het water in deze chocolademelk heel erg laat dansen en surfen op de golfjes. Die botsen dan tegen elkaar, wrijven tegen elkaar en dan, net zoals in je handen, wordt de chocolademelk heet en warm. Daar komt soms zo veel uit...dat als je kattenfilmpje voorbij komt deze golfjes schreeuwen: Word warm! Dan kan je telefoon geen kattenfilmpje meer horen of zien.
