Bankbiljetten worden door banken verspreid via pinautomaten. Gebruikt geld komt ook weer bij de bank terecht. Daar wordt door machines gekeken of de briefjes nog goed zijn. Beschadigde biljetten gaan de versnipperaar in.
Hoe komt het eigenlijk dat ons geld er meestal wel gewoon goed uitziet? En dat we niet vlekken, scheuren of plakband op onze biljetten hebben? Zorgen voor goed geld; hoe doen ze dat?
Wij betalen met eurobiljetten. In Nederland worden die uitgegeven door De Nederlandsche Bank hier in Amsterdam. Zij beheren de voorraad minder dan een tiende van ons geld bestaat uit cash. Dat zijn dan munten en bankbiljetten.
Maar dat kleine gedeelte is wel belangrijk omdat we er nog steeds onze kleine aankopen mee doen. Een patatje in het zwembad, blikje bij de pomp, appels op de markt. Geld, dat moet rollen. De centrale banken zorgen er daarom voor dat er altijd genoeg cash geld in omloop is. In de Europese Unie en de landen eromheen zijn er alleen al 21 miljard eurobiljetten en in Nederland zijn dat er tussen de 300 en de 400 miljoen. En een deel daarvan ligt hier achter deze deuren.
Alle Nederlandse banken kunnen eurobiljetten in omloop brengen. Dit gebeurt vooral via pinautomaten. Mensen die gaan vervolgens dat geld uitgeven en doordat ze dat uitgeven, komt het uiteindelijk weer bij de banken terecht. De bank sorteert het geld. De goede biljetten, die kunnen nog een keer gebruikt worden. Maar wat te veel is en de biljetten die beschadigd zijn, die gaan terug naar de Nederlandsche Bank.
Al die biljetten van al die banken, die komen hier binnen. In dit soort transportunits. In zo'n transportunit zitten 16 boxen. In een zo'n box zitten 8000 biljetten. Dat is een beetje afhankelijk van wat voor bedrag hierin zitten. Maar dat hier zit dus gewoon gauw al miljoenen euro's in zo'n transportunit. En al dat geld, dat wordt hier dus allemaal gecontroleerd.
Ze zijn hier nu bezig met biljetten van 20 euro. Die worden hier achterin de machine gecontroleerd en geteld. Dat gaat zo snel dat het eigenlijk niet te zien is met het blote oog. Er wordt gekeken naar kleur, maat, gekreukeldheid van de biljetten en natuurlijk de echtheid van de biljetten. En hier achterin de machine gaat dat zo snel dat er wel 2000 biljetten per minuut gecontroleerd kunnen worden.
Die biljetten, die moet uiteindelijk weer machineleesbaar zijn zoals dat heet. En dat houdt in dat ze goed genoeg moeten zijn om gebruikt te kunnen worden in de pinautomaat. De afgekeurde biljetten worden eerst precies geteld. Daarna gaan ze als waardeloos papiertje de versnipperaar in. Ja. En dit is dan wat ervan overblijft, een gigantische berg met versnipperd geld en dat wordt dan samengeperst tot een soort worst. Dat komt er dan zo uit te zien en je ziet alleen nog aan de kleur dat het ooit geld is geweest.
Het mooie schone gladde geld gaat hier weer de kluis in. En daar blijft het ook liggen totdat de bank het weer nodig heeft.
Zo doen ze dat dus: zorgen voor schoon geld.
