Nandeni is hindoe. Voor haar is Krishna de belangrijkste en oorspronkelijke god. Verder zijn er veel halfgoden. Met bijzondere vieringen of feestdagen gaat ze met haar klas naar de tempel, die noem je ook wel een mandir. Ze doet veel aan chanten, dit is een soort bidden. Ze eet geen vlees, omdat voor hindoes dieren heilig zijn. Verder houdt ze veel van dansen.
Hoi, ik ben Nandeni en ik ben 12 jaar oud. Ik woon in Hoogvliet, dat is een gemeente vlakbij Rotterdam. Met mooi weer ben ik graag buiten met mijn broertje en zusjes. Als het weer niet zo goed is, dan kijken we bijvoorbeeld naar tekenfilms. Maar we kijken ook gewoon naar films op Netflix. Ik hou van het spelen van spelletjes. Klusjes in huis doen vind ik iets minder leuk. Wat ik wel graag doe in de keuken: cupcakes maken.
Er is één God en dat is Krishna, de belangrijkste God en ook de oorspronkelijke God. Hier is Krishna, met zijn moeder Yasoda. Er zijn ook heel veel halfgoden die voortkomen uit Krishna. Ze hebben allemaal een eigen naam. Misschien weet je al wat mijn geloof is. Ik ben hindoe.
Misschien heb je het weleens gezien, van die rode vlaggen in de tuin of op het balkon. Dit zijn de Jhandi, ze zorgen voor voorspoed en bescherming voor dit huis. Als ze zijn geplaatst, mogen ze niet meer worden weggehaald. Daarom groeien alle druivenbladeren ervoor. Ik zit op de Shri Saraswatieschool, een bijzondere basisschool. Zo beginnen en eindigen we iedere les met een gezamenlijk gebed. Maar we krijgen ook gewoon taal en rekenen. En wanneer we een bijzondere viering of feestdag hebben, gaan we met de klas naar onze tempel. Dat noemen we ook wel een mandir. Volgend jaar ga ik naar de middelbare school, een openbare school. Het zal wel even wennen zijn, denk ik. Het is toch fijn om allemaal kinderen om je heen te hebben die hetzelfde geloven. Dan hoef je niet zoveel uit te leggen. Pauze vind ik het leukst. Dan klets ik met mijn vriendinnen, ik ga mijn vriendinnen heel erg missen. Of we de jongens in onze klas gaan missen? Nee. Een paar. Ja, een paar misschien. Het zijn goeie vrienden. Gewoon vrienden.
En nu terug naar huis. De tijd in de auto gebruik ik om te chanten. De maha mantra, die herhaal ik 108 keer. Ik bid omdat ik graag zou willen dat mijn pigmentvlekjes minder worden. Maar ik chant niet alleen daarvoor, maar ook omdat ik uiteindelijk de spirituele wereld in wil komen. Na school ga ik vaak even langs bij mijn oma, mijn oma woont ongeveer een kwartiertje lopen bij mij vandaan. Uit respect trek ik een lange rok aan. Ik kan heel goed met mijn oma praten, zoals over de stress die ik heb voor mijn nieuwe school. 'Maar, brugklas is een beetje moeilijk. Dat is al zo zwaar in de zin van dertien vakken, zware tas, zwaar met de lessen, zwaar met je nieuwe vrienden. Alles is zwaarder, in de zin van zwaar. Dus allerlei. Nieuwe omgeving, nieuwe mensen, nieuwe boeken. En hoe doe je ermee? Hoe ga je ermee om?' 'Ik heb geen idee.' Je mag kiezen welk vers we gaan lezen.' 'Zal ik hem gewoon ergens open maken?' 'Ja.' Ze kan me heel veel vertellen over het geloof. Hier lees ik mijn favoriete vers uit de Bhagavad Gita, ons heilige boek. 'In werkelijkheid is ieder levend wezen Krishna, want ze zijn allemaal integrerende deeltjes van Krishna. Alle veda's hebben daarom alleen Krishna als top. Wat we ook willen weten uit de veda's is een stap vooruit in het begrijpen van Krishna en Krishna. Hare Krishna, Hare Krishna, Krishna Krishna Hare Hare. Hare Rama Hare Rama Rama Rama Hare Hare.
Inmiddels zit ik alweer een paar maanden op de middelbare school. Zorgen gemaakt om niets! En zoals beloofd heb ik een mobiele telefoon gekregen, daar ben ik heel blij mee. Er is één maar. Het betekent heel, heel veel huiswerk.
Zo. Tijd voor ontspanning. Ik vind het leuk om met kleding bezig te zijn en ik hou heel veel van dansen. Ik heb veel verschillende soorten Indiase jurken. Deze, deze en deze. Indiase dans, bharatanatyam. De betekenis van het lied beeld je uit met je handen, met je voeten, draaien, dus wat het lied betekent, dat dans je. We eten geen vlees, voor ons zijn dieren heilig. Ik heb niet het idee dat ik iets mis. Ik ben niet anders gewend. Ik vind het samen eten het fijnste en gezelligste moment van de dag.
Zo, dat was een lange dag. Een beetje relaxen nu. Soms vraag ik me wel af of andere kinderen ook zoveel dingen doen voor hun geloof. En als je niet gelooft, wat voor rituelen heb je dan?
