Jeuk is niet leuk. Maar het heeft wel een functie. Door te jeuken geeft je huid aan dat er iets op je huid terecht is gekomen wat daar niet hoort. Krabben maar!
Als mens loop je ongemerkt allerlei gevaren. Beestjes en plantjes kunnen ziektes overbrengen of ronduit levensbedreigend zijn. Gelukkig hebben wij een heel gevoelig beschermingsorgaan: onze huid. Als daar iets op terechtkomt dat er niet hoort, dan wordt er een speciale sensor ingeschakeld: de jeuksensor. Deze stuurt via de jeukzenuw het jeuksignaal naar de hersenen. En dat kan 3 dingen betekenen: Jeuk, jeuk of jeuk! Das niet zo leuk.
Met het jeuksignaal krijgen je hersenen door dat er iets niet in orde is, en dan kan er actie ondernomen worden. Krabben maar! Da’s heel nuttig om de de veroorzaker van de jeuk weg te krijgen. Bovendien doet krabben ook gewoon pijn, en die pijn is fijn want die onderdrukt voor heel even de jeuk. Aaaah, wat een opluchting! Al moet je ook weer niet te veel krabben, want dan kan de boel weer gaan irriteren, dan krijg je daar weer jeuk van en dan ben je nog verder van huid eh huis.
Er zijn trouwens nog heel veel andere oorzaken voor jeuk, waaronder ook psychische. Maar dan helpt krabben niet meer, tenzij het gedaan wordt door een professionele zielenkrabber.
