Clipphanger

Over zwarte gaten zijn een heleboel sciencefictionfilms gemaakt. Deze bijzondere plekken in de ruimte hebben extreem veel zwaartekracht waardoor zelfs licht er niet aan kan ontsnappen.

Een zwart gat is een gebied in de ruimte van maar een paar kilometer groot. Op kosmische schaal is dat superklein, maar zo’n gat heeft wel een enorme zwaartekracht. Die is zo sterk dat niet alleen gassen naar binnen worden gezogen, maar ook toevallig passerende sportwagens en zelfs licht. Licht? Ja, licht is niet zwaar en het gaat ontzettend snel, maar zelfs licht kan niet aan de zwaartekracht van het zwarte gat ontsnappen. Vandaar dat het daar zo donker is.

Een zwart gat kan ontstaan als een ster oud en bejaard is. Oude sterren willen vaak nog 1 keer shinen: dan worden ze eerst een ultrafelle supernova, en daarna ploffen ze in elkaar en ontstaat het welbekende zwarte gat. Doedoei.

Je kan een onzichtbaar zwart gat toch vinden door de bijbehorende zwaartekrachtsgolven op te sporen. Door die rimpelingen in de ruimtetijd weten we ook dat er alleen al in ons eigen Melkwegstelsel meer dan 100 miljoen zwarte gaten zitten. Maar ze zijn ver weg: als je een keer op vakantie tot aan het gaatje wilt gaan dan moet je in elk geval minstens 15 lichtjaar reizen en o ja, je komt er ook nooit meer uit. En wie gaat dan je spreekbeurt houden?